Ήθελαν την Αλήθεια

ΠΟΛΛΟΙ άνθρωποι έχουν απογοητευθή, διότι οι θρησκευτικές οργανώσεις του Χριστιανικοί κόσμου παρέλειψαν να τους δώσουν την πνευματική τροφή που χρειάζονταν. Συναισθανόμενοι τη μεγάλη πνευματική τους ανάγκη, προσευχήθηκαν στον Θεό να τους βοηθήση να βρουν την αλήθεια. Σήμερα χαίρονται που πραγματικά ο Θεός απήντησε στις προσευχές των.

● Ήταν Τετάρτη βράδυ. Ένας μάρτυς του Ιεχωβά επισκέφθηκε έναν άνθρωπο με τον οποίον έκανε μια Γραφική μελέτη στο παρελθόν. Μολονότι δεν ενδιαφέρθηκε να ξαναρχίση τη μελέτη, είπε στον Μάρτυρα για κάποιο άλλο άτομο που ενδιαφερόταν. Τη στιγμή εκείνη η ώρα ήταν περασμένες 9 μ.μ. Έτσι ο Μάρτυς σκέφθηκε ότι θα ήταν καλύτερα να περίμενε ως την άλλη μέρα για να κάμη την επίσκεψι. Αλλά του ήρθε η σκέψις ότι ίσως ο άνθρωπος να εργαζόταν τότε. Επίσης δεν θα μπορούσε να τον επισκεφθή το επόμενο βράδυ αφού θα έπρεπε να πάη στις συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας. Αν και ήταν αργά, ο Μάρτυς αισθάνθηκε παρόρμησι να επισκεφθή τον ενδιαφερόμενο. Δεν δυσκολεύθηκε να βρη το σπίτι του ανθρώπου αφού το γραμματοκιβώτιο με το όνομα και τον αριθμό του σπιτιού βρισκόταν ακριβώς στο πεζοδρόμιο.

Πριν προφθάση ο Μάρτυς να πη λέξι, ο άνθρωπος είπε, ‘Ήρθες να μελετήσης τη Γραφή μαζί μου.’ Πώς έβγαλε αυτό το συμπέρασμα; Μήπως του είχε τηλεφωνήσει κανείς; Όχι, ήταν ξαπλωμένος στο κρεββάτι, και προσηύχετο να του στείλη ο Θεός κάποιον να τον βοηθήση να μελετήση τη Γραφή. ‘Όταν άκουσα το κτύπημα,’ είπε, ‘ήξερα ότι οι προσευχές μου είχαν λάβει απάντησι.’ Έγιναν διευθετήσεις να μελετήση τη Γραφή μαζί του και με τη σύζυγό του. Εννέα περίπου μήνες αργότερα και οι δυο έγιναν αφιερωμένοι, βαπτισμένοι μάρτυρες του Ιεχωβά.

● Μια μέρα του Φεβρουαρίου του 1972 μια ειλικρινής Καθολική προσευχήθηκε στον Θεό για καθοδήγησι. Μολονότι παρακολουθούσε τη Λειτουργία κάθε πρωί, αισθανόταν άδεια, χωρίς πνευματικότητα.

Το επόμενο πρωί μια μάρτυς του Ιεχωβά κτύπησε την πόρτα της. Η γυναίκα της είπε γρήγορα ότι ήταν μια καλή, πιστή Καθολική. Σαν κοινό σημείο ενδιαφέροντος, η Μάρτυς ανέφερε τη Γραφή και τότε προσεκλήθη να μπη στο σπίτι. Αυτή η ειλικρινής γυναίκα εφανέρωσε ότι προηγουμένως ήταν μια Καρμηλίτισσα καλογρηά στη Νότιο Αφρική και είχε βαθύ σεβασμό και αγάπη για τη Γραφή. Μολονότι είχε εγκαταλείψει το μοναστήρι για προσωπικούς λόγους, παρέμενε μια αφωσιωμένη Καθολική.

Όταν την ξαναεπισκέφθηκε, η Μάρτυς παρεκάλεσε και τη μητέρα της να την συνοδεύση. Αυτό το έκαμε διότι η μητέρα της ήταν κάποτε Καθολική. Η γυναίκα φέρθηκε πολύ φιλικά αλλά είπε καθαρά ότι ήταν πιστή Καθολική και ποτέ δεν θα άλλαζε. Όταν όμως έγινε λόγος για τη Γραφή, αυτό της διήγειρε πάλι το ενδιαφέρον και συμφώνησε για μια Γραφική μελέτη.

Στην τρίτη επίσκεψι η Γραφική μελέτη διεξήγετο κανονικά και την διηύθυνε η μητέρα της Μάρτυρος που είχε κάμει την πρώτη επίσκεψι. Η γυναίκα χρησιμοποιούσε μόνο την Καθολική μετάφρασι και η Μάρτυς χρησιμοποιούσε τη Μετάφρασι Νέου Κόσμου. Στη μελέτη χρησιμοποιούσαν μόνο τις Γραφές. Αλλά η Μάρτυς χρησιμοποιούσε το βιβλίο Η Αλήθεια που Οδηγεί στην Αιώνια Ζωή σαν οδηγό για να διαλέγη τα εδάφια που θα εξήταζαν.

Η γυναίκα εταλαντεύετο μεταξύ πιστότητος στην Καθολική Εκκλησία και της παραδοχής της αληθείας που μάθαινε στη Γραφική μελέτη. Ο άντρας της τής έλεγε να σταματήση τη μελέτη, αλλ’ αυτή διψούσε να μάθη. Αφού η μελέτη συνεχίσθηκε δυο μήνες, η γυναίκα ζήτησε τη Μετάφρασι Νέου Κόσμου και δέχθηκε τις εκδόσεις των μαρτύρων του Ιεχωβά.

Καθώς η μελέτη συνεχίζετο, η γυναίκα άρχισε να γνωρίζη καλά τι ευχαριστεί τον Ιεχωβά Θεό. Σε μια μελέτη ανέφερε ότι είχε καταστρέψει τις εικόνες της. (1 Ιωάν. 5:21· Δευτ. 7:25) Μια άλλη φορά παρεκάλεσε τη Μάρτυρα να της πετάξη τις χάντρες του κομπολογιού της. Επειδή αυτές οι χάντρες της ήσαν πολύ αγαπητές, νόμιζε ότι δεν θα μπορούσε να το κάμη η ίδια, αλλά ήθελε να είναι υπάκουη στον Λόγο του Θεού.—Ιωάν. 4:23.

Η πρώτη της επίσκεψις στην Αίθουσα Βασιλείας έγινε τον Απρίλιο του 1972. Η περίπτωσις ήταν ο εορτασμός του Δείπνου του Κυρίου. Η γυναίκα ένοιωσε ότι φάνηκε άπιστη στην Καθολική Εκκλησία κι έτσι δεν άγγιξε ούτε τα σκεύη που περιείχαν τα εμβλήματα καθώς τα περνούσαν. Αλλά δεν σταμάτησε. Εξακολούθησε να έρχεται στην Αίθουσα Βασιλείας, σπανίως απουσιάζοντας από καμμιά συνάθροισι.

Στα μέσα Μαΐου η γυναίκα διέκοψε τους δεσμούς της με την Καθολική Εκκλησία. Η εσωτερική πάλη έπαυσε. Εγνώριζε ότι είχε βρει την αλήθεια και δεν επιθυμούσε να γυρίση πίσω. Σε λίγο συνώδευε την Μάρτυρα κάνοντας επισκέψεις σε άλλους για να τους μεταδώση τις πολύτιμες αλήθειες του Λόγου του Θεού. Εννέα περίπου μήνες μετά την προσευχή της στον Θεό για καθοδήγησι, εσυμβόλισε με το εν ύδατι βάπτισμα την αφιέρωσί της να πράττη το θέλημα του Ιεχωβά. Είναι ευγνώμων που ο Ιεχωβά απήντησε στην ειλικρινή προσευχή της.