Μεγαλειώδη Μνημεία της Αυστραλίας

Από τον ανταποκριτή του «Ξύπνα!» στην Αυστραλία

ΜΙΑ χώρα περιέργων και θαυμάτων είναι η Κεντρική Αυστραλία. Σε τίποτε δεν είναι πιο καταπληκτική από τον απίθανο βράχο της και τους σχηματισμούς των βουνών της. Εδώ, επί παραδείγματι, είναι ένα μοναδικό φαινόμενο—η μεγαλύτερη μονοκόμματη πέτρα στον κόσμο. Βρίσκεται ολομόναχη ξεπηδώντας απότομα μέσα από την πεδιάδα. Λέγεται Έηερς Ροκ, υψώνεται σε 1.100 και πλέον πόδια [330 μέτρα] πάνω από την πεδιάδα που την περιβάλλει και έχει περίπου δυο μίλια μάκρος. Φαντασθήτε ένα πελώριο συμπαγή όγκο από αμμόλιθο να καλύπτη μια περιοχή περίπου 300 στρεμμάτων και να έχη στη βάσι του περίμετρο άνω των πέντε μιλίων!

Μια ιδέα του πόσο πελώριος είναι αυτός ο μονόλιθος μπορούμε να έχωμε όταν μπροστά στο βράχο βάλωμε την περίφημη Γέφυρα του Λιμένος του Σίδνεϋ (από την επιφάνεια του νερού ως την κορυφή του τόξου), προσθέσωμε σ’ αυτή ένα δεκαώροφο κτίριο, και τα δυο μαζί δεν θα έφθαναν την κορυφή της προσόψεως του απότομου βράχου. Ή, φαντασθήτε ένα μονόλιθο χαμηλότερο κατά 33 μέτρα από το ιδιότυπο ύψος του Εμπάιρ Στέητ Μπίλντινγκ ή 48 μέτρα ψηλότερο από τον Πύργο του Άιφελ.

Στη διάρκεια της ημέρας, η τραχεία αμμόπετρα του βράχου δίνει χτυπητά και εναλλασσόμενα χρώματα. Και κατά την ανατολή ή το ηλιοβασίλεμα, λάμπει από το βαθύ πορφυρό ως το λαμπρό πορτοκαλί.

Γραφικές Χαράδρες, Ρωγμές και Φαράγγια

Περίπου είκοσι μίλια δυτικά του Έηερς Ροκ βρίσκονται οι Όλγκας. Σε αντίθεσι του Έηερς Ροκ, αυτοί είναι ένα σύμπλεγμα πελώριων μονόλιθων. Χωρισμένοι με βαθειές και στενές χαράδρες, αυτοί οι υψηλοί βράχοι εξωτικών σχημάτων καλύπτουν 25 τετραγωνικά μίλια. Η υψηλότερη κορυφή, το Όρος Όλγκα, είναι υψηλότερο από το Έηερς Ροκ, έχοντας περίπου 1.800 [540 μέτρα] ύψος. Καουτσουκόδεντρα με λευκούς κορμούς, που συστρέφονται σε παράξενα και ωραία σχήματα, στέκονται άκαμπτα εμπρός σε φλογερούς κόκκινους βράχους και δροσερούς μωβ ίσκιους.

Άλλα μεγαλοπρεπή μνημεία της Κεντρικής Αυστραλίας είναι οι Σειρές Μακντόνελ. Μετά από χιλιάδες μίλια πεδιάδες, αντιμετωπίζει κανείς αυτόν τον υψηλό φραγμό κάθετα στο μονοπάτι. Η πρώτη εντύπωσι είναι ενός υψηλού και αδιάβατου τοίχου που εκτείνεται από ανατολή σε δύσι όσο μπορεί κανείς να δη, ναι, περίπου σε 250 μίλια. Από τη μια άκρη ως την άλλη θυμίζουν ένα ατέλειωτο θαύμα. Γιατί; Διότι αυτές οι σειρές διακόπτονται από βαθειά χάσματα, διαμέσου των οποίων κατά καιρούς κυλούν χείμαρροι. Μερικά από αυτά τα χάσματα είναι μόνο 20 έως 30 πόδια [6 έως 9 μέτρα] πλατειά στο φαρδύτερό τους σημείο. Αλλά οι τοίχοι των βράχων σε κάθε πλευρά είναι 400 έως 500 πόδια [120 έως 150 μέτρα] υψηλοί.

Οι σειρές αυτές είναι από εντυπωσιακή κόκκινη πέτρα με ένα κάλυμμα από πράσινη ακανθωτή χλόη. Παράξενα όμορφες, έχουν ασυνήθιστα σχήματα, είναι σαν θόλοι σε σχήμα χελώνας, σαν όρθιοι δίσκοι και στοιβαγμένοι κύβοι. Πετώντας πάνω από αυτές τις σειρές ένας ενθουσιώδης θαυμαστής, τις περιέγραψε με τον εξής τρόπο: «Υπήρχαν βράχοι με ράχες σαν ξυράφι και μυτεροί, μονολιθικοί βράχοι, καμπυλωτοί θόλοι, σχισμές και ρωγμές και βαθουλωμένες λεκάνες περιτριγυρισμένες από κόκκινους λόφους σ’ όλο τον ορίζοντα . . . καμπύλους, βαθουλωμένους, οδοντωτούς, ολόισιους στην άκρη ή γυρτούς σ’ έναν απίστευτο λαβύρινθο και μέσω των οποίων τα βαθειά ρυάκια είχαν με κάποιο τρόπο ανοίξει τον δρόμο τους.»—Είδα Μια Παράξενη Γη, υπό Άρθουρ Γκρουμ.

Μεταξύ των γραφικών φαραγγιών που είναι διασκορπισμένα διαμέσου αυτών των σειρών είναι το Κινγκς Κάνυον. Οι τοίχοι του υψώνονται άνω των 900 ποδών [270 μέτρων]. Αυτή η χαώδης οπή έχει μάκρος πάνω από ένα μίλι. Επίσης θαυμάσιο είναι το Στάντλεϋ Κασμ. Οι τοίχοι ύψους 75 μέτρων αυτού του αξιοσημείωτου χάσματος απέχουν μόνον 5,5 μέτρα μεταξύ τους. Τόσο σκληρός είναι ο κόκκινος βράχος αυτού του χάσματος ώστε πολύ δύσκολα μπορεί να πελεκηθή με το σφυρί.

Όταν ο ήλιος χτυπά ολόκληρη αυτή την περιοχή από διαφορετικές γωνίες, αυτή η έτοιμη σκηνή φλέγεται! Ξαφνικά εμφανίζονται χρώματα σε μέρος που φαινόταν σκοτεινό και χωρίς ζωή πριν από μια στιγμή, μετατρέποντάς το σε νέες εικόνες καθώς η ώρα περνά. Την αυγή τα κρεμ, τα ροζ και τα κόκκινα μετατρέπονται σε θαμπό μπλε, και στο ηλιοβασίλεμα η περιοχή γίνεται σαν λειωμένο χρυσάφι.

Στη Δυτική Αυστραλία βρίσκεται ένα άλλο από τα παράξενα και μεγαλόπρεπα βραχώδη μνημεία. Είναι το φημισμένο «Ουέηβ Ροκ» κοντά στο Χάιντν, περίπου 240 μίλια ανατολικά της Περθ. Αποτελούμενος από γρανίτη, η κυματώδης όψις του είναι αποτέλεσμα της διαβρώσεως από τον άνεμο και έχει ανοιχθή στο σχήμα ενός κύματος 15 μέτρων έτοιμου να σπάση.

Το μέγεθος και η καταπληκτικά ασυνήθιστη εμφάνισις όλων αυτών των γνωρισμάτων της ξηράς έχουν κάμει εντύπωσι σ’ αυτούς που τα είδαν. Ένας επισκέπτης είπε: ‛Δεν νομίζω ότι οποιοσδήποτε μπορεί να κοιτάξη τις παράξενες κορυφές των Μακντόνελ, τους πύργους Όλγκα και τον Μονόλιθο Έηερς χωρίς η ψυχή του να συγκινηθή βαθειά, ή να επιστρέψη χωρίς να αισθάνεται καλύτερα για την πείρα του.’ Στο άτομο που κλίνει προς τον Θεό αυτά δημιουργούν ένα χείμαρρο αισθήματος θαυμασμού και δέους σ’ αυτές τις θεαματικές εκδηλώσεις του έργου του Δημιουργού.