Μπορούν οι Ηλεκτρονικοί Εγκέφαλοι να Λύσουν τα Προβλήματα του Ανθρώπου;
ΠΙΘΑΝΟΝ μέχρι σήμερα να έχετε σκεφθή περί των υπολογιστών ότι πρόκειται περί «ηλεκτρονικών εγκεφάλων» που μπορούν ν’ απαντήσουν σε οποιαδήποτε ερώτησι ή να επιλύσουν οποιοδήποτε πρόβλημα. Μολονότι αυτή είναι η άποψις που συχνά διαδίδεται από την τηλεόρασι και τον κινηματογράφο, είναι μήπως αυτή η ακριβής άποψις;
Υπάρχουν άτομα τα οποία ωδηγήθησαν να πιστεύουν ότι διά των προσπαθειών του ανθρώπου ένας σούπερ-υπολογιστής πολύ σύντομα θα κατασκευασθή, και ότι το μηχάνημα αυτό θα επιφέρη επανάστασι στις υποθέσεις του ανθρώπου. Ένα τέτοιο μηχάνημα, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, θα επιλύση όλα τα προβλήματα του ανθρώπου, κυβερνητικά, επιστημονικά, διατροφής και ιατρικής. Θα αποδειχθή πραγματοποιήσιμη μια τέτοια εμπιστοσύνη; Ποιες είναι οι ικανότητες και οι περιορισμοί ενός ηλεκτρονικού υπολογιστού;
Πολλά άτομα είναι συνηθισμένα σε κάποιο τύπο μηχανής που χρησιμοποιείται στην επίλυσι μαθηματικών προβλημάτων. Ένα παράδειγμα είναι οι ηλεκτρικές αριθμομηχανές. Οποιοσδήποτε εχρησιμοποίησε την εφεύρεσι αυτή δεν θα εφαντάζετο ότι προορίζεται να χρησιμοποιηθή σαν υποκατάστατο για τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Είναι τελείως φανερό ότι, μολονότι η μηχανή αυτή μπορεί να κάμνη γρηγορώτερες προσθέσεις και με περισσότερη ακρίβεια από το μέσο άτομο, παραμένει πάντως απλώς μια μηχανική εφεύρεσις. Ίσως το γεγονός αυτό γίνεται ευκολώτερα αντιληπτό με μια τέτοια εφεύρεσι που είναι μηχανικής φύσεως· δηλαδή η ηλεκτρονική προσθετική μηχανή έχει απλώς ένα μοτέρ που κινεί ένα μηχανικό εξάρτημα. Η λειτουργία μιας τέτοιας μηχανής γίνεται ορατή από την κίνησι των οδοντωτών τροχών.
Τα σχέδια που περιλαμβάνονται στην κίνησι ενός ηλεκτρονικού υπολογιστού μοιάζουν πολύ με εκείνα των απλών προσθετικών μηχανών. Αυτές είναι βασικά μια εφεύρεσις για υπολογισμούς. Εντούτοις, εφόσον ο υπολογιστής δεν είναι μηχανικός, μπορεί να φαίνεται περισσότερο μαγικός από τον πιο ταπεινό μηχανικό συγγενή του, διότι η λειτουργία του μέσω των ηλεκτρονικών δονήσεων είναι αόρατη στο ανθρώπινο μάτι. Ο υπολογιστής επιτυγχάνει μέσω του ηλεκτρονικού δικτύου εκείνο που η αριθμομηχανή κατορθώνει με τη χρήσι γραναζιών, μοχλών και τροχών.
Ο υπολογιστής, όπως η αριθμομηχανή, δεν μπορεί να κάμη τίποτε αν αφεθή μόνος. Το βιβλίον Πώς να Ζήτε με τον Υπολογιστή Σας, του Πωλ Τ. Σμιθ, λέγει τα εξής:
«Συχνά ακούεται η φράσις, ‘ο υπολογιστής κάμνει τούτο,’ ή ‘Ο υπολογιστής έκαμε εκείνο το λάθος.’ Το όργανο που παρέχει τις πληροφορίες είναι αδρανές. Θα λειτουργήση μόνον όπως κατευθύνεται· αδυνατεί ν’ αναλάβη ευθύνη διά τα έργα του, καλά ή κακά. Όπως συμβαίνει με τις άλλες ευκολίες, ο υπολογιστής δεν είναι περισσότερο αποτελεσματικός από το άτομο που ευθύνεται για τη λειτουργία. . . .
»Η μόνη πραγματικώς αυτόματη ενέργεια της μηχανής είναι η επανάληψις των οδηγιών λειτουργίας· ο άνθρωπος πρέπει να καθορίση το έργο της λογικής που πρέπει να εκτελέση η μηχανή. Η γνώσις του ανθρώπου καθίσταται συνεπώς η πηγή οιουδήποτε μηχανήματος που παρέχει πληροφορίες.»
Το πλεονέκτημα των υπολογιστών είναι ότι οι οδηγίες πρέπει να ετοιμασθούν μία μόνο φορά. Οι οδηγίες αυτές (το «πρόγραμμα») προετοιμάζονται κατά τέτοιον τρόπο ώστε να μπορούν να φυλαχθούν επί μαγνητικής ταινίας κατά τρόπον πολύ όμοιον που εναποθηκεύεται η μουσική επί της ταινίας για να παιχθή τόσο συχνά όσο επιθυμεί ο κάτοχός της. Οι οδηγίες αυτές μπορούν τότε να τοποθετηθούν εντός του υπολογιστού για να εκτελέσουν, όταν είναι επιθυμητό, το έργο για το οποίον εσχεδιάσθησαν.
Τώρα, αν οι σχεδιασταί ενός προγράμματος υπολογιστού δεν κάμνουν τις οδηγίες αρκετά κατανοητές ώστε ν’ αντιμετωπισθούν ασυνήθη προβλήματα, τότε τι θα συμβή; Ο υπολογιστής θα είναι ανίκανος ν’ αντεπεξέλθη σ’ αυτή τη κατάστασι, ή θα κάμη εσφαλμένες εικασίες που παράγουν εσφαλμένα αποτελέσματα.
Από τα διάφορα μέρη ενός υπολογιστού το σπουδαιότερο είναι η λεγομένη «μνήμη.» Σ’ αυτό το τμήμα της «μνήμης» εναποτίθεται το πρόγραμμα, ή οι οδηγίες εν αναμονή της εκτελέσεως του έργου.
Ο υπολογιστής, αναλόγως του μεγέθους του, έχει χιλιάδες ή εκατομμύρια διαθέσιμες θέσεις για να κρατή τις οδηγίες και τους αριθμούς που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν. Κάθε θέσις έχει μία διεύθυνσι που συνδέεται μαζί του όπως ακριβώς κάθε σπίτι μια διεύθυνσι για να βρίσκεται ευκόλως. Οι επί του προγράμματος οδηγίες μπορούν τότε να «πουν» στα κυκλώματα μέσα στον υπολογιστή πού θα βρουν τον αριθμό που θα προστεθή, πού να αποθηκεύσουν την απάντησι, πού θα βρουν τις επόμενες οδηγίες και ούτω καθεξής.
Από την ποσότητα των λεπτομερών οδηγιών που απαιτούνται θα αντιληφθήτε ότι το άτομο που προετοιμάζει τις οδηγίες προμηθεύει τον τρόπο επιλύσεως ενός προβλήματος. Το ίδιο άτομο είναι που προμηθεύει τις πληροφορίες που χρησιμοποιούνται στους υπολογισμούς. Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής δεν αποφασίζει πώς θα επιλύση το πρόβλημα όπως ούτε η αριθμομηχανή αποφασίζει γι’ αυτό. Ο υπολογιστής ακολουθεί απλώς τον δρόμο των οδηγιών που προμηθεύει ο προγραμματιστής. Ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής δεν μπορεί να επιλύση ένα πρόβλημα χωρίς την ανθρώπινη διάνοια η οποία προμηθεύει τον κατάλληλο τύπο. Μπορεί μόνο να επιταχύνη την επεξεργασία του τύπου ο οποίος προμηθεύεται από ένα άνθρωπο.
Είναι λοιπόν προφανές ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να εμπιστεύεται στους υπολογιστάς για την επίλυσι των μεγάλων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ανθρώπινη φυλή. Οι άρχοντες του κόσμου είναι ανίκανοι να προμηθεύσουν ένα τύπο προς επεξεργασίαν υπέρ της ειρήνης μεταξύ των ανθρώπων, ούτε να καταστρώσουν βεβαίως ένα τέτοιο τύπο οδηγιών για ένα ηλεκτρονικό υπολογιστή. Οι βιολόγοι και οι ερευνηταί ιατροί είναι ανίκανοι να εφεύρουν ένα τύπο για τελεία υγεία και αιώνια ζωή. Οι κοινωνικοί εργάται, με τη σοφία των, δεν κατέχουν τη λύσι για τα φυλετικά μίση, την απληστία και την ιδιοτέλεια.
Ώστε, ενώ οι υπολογισταί μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την προμήθεια ταχυτέρων λύσεων για προβλήματα που έχουν ορισθή από τον άνθρωπο, δεν μπορούν να δώσουν απαντήσεις για προβλήματα για τα οποία ο άνθρωπος δεν κατέχει τύπους.
Για απαντήσεις σε τέτοια προβλήματα πρέπει ν’ αποβλέπωμε όχι σ’ ένα απλό ηλεκτρονικό όργανο, αλλά μάλλον στον Δημιουργό μας, τον Ιεχωβά Θεό. Στον γραπτό του Λόγο, τη Βίβλο, ο Θεός έχει ήδη προμηθεύσει τον τύπο της επιλύσεως των προβλημάτων του ανθρωπίνου γένους. Έχει ήδη ενεργήσει βάσει αυτού του τύπου προμηθεύοντας μια λειτουργούσα Κυβέρνησι της βασιλείας η οποία θα φέρη ευλογίες αιώνιες στο ευπειθές ανθρώπινο γένος, και ώρισε τον καιρό για την πραγματοποίησι αυτών, ο δε καιρός πλησιάζει γοργά.