Τι Μπορεί να Γίνει με τις Ενοχλήσεις των Ούλων;
ΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ των ούλων πλήττουν ένα μεγάλον αριθμό ατόμων. Σύμφωνα με την Εθνική επισκόπησι Υγείας στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, σε άτομα ηλικίας μεταξύ των δεκαοκτώ και είκοσι τεσσάρων χρόνων, το 70 τοις εκατό των ανδρών και το 63 τοις εκατό των γυναικών λέγεται ότι έχουν προβλήματα με τα ούλα. Γύρω στα πέντε εκατομμύρια Αμερικανών έχουν χάσει τα δόντια των από ασθένειες των ούλων από την ηλικία των τριάντα πέντε ετών. Πράγματι, περισσότεροι ενήλικοι έχουν χάσει τα δόντια των συνεπεία ασθενειών των ούλων παρά από τη φθορά των.
Οι ενοχλήσεις των ούλων αρχίζουν με την φλόγωσι των ούλων. Οι οδοντίατροι την αποκαλούν ουλίτιδα. Η φλόγωσις εκδηλώνεται με το αιμάτωμα των ούλων κατά το βούρτσισμα των οδόντων ή ακόμα και με τη λήψι μερικών τροφών που απαιτούν ένα πιο δυνατό μάσημα, όπως ένα φρέσκο μήλο. Μπορεί επίσης να είναι ένα κοκκίνισμα του περιθωρίου των ιστών των ούλων που είναι κοντά στα δόντια. Συνήθως αυτό δεν πονά και τα ούλα αρχίζουν να χάνουν τη φυσική των σταθερότητα και σκληρότητα. Το πρόβλημα μπορεί ν’ αρχίση ενωρίς. Πράγματι, μια μελέτη έδειξε ότι το 85 τοις εκατό των παιδιών ηλικίας από ένδεκα έως δεκαοκτώ ετών είχαν ουλίτιδα.
Διάφοροι ερευνηταί των οδόντων λέγουν ότι είναι πολλές οι αιτίες για τις οποίες ματώνουν τα ούλα. Γενικά όμως αναγνωρίζεται ότι μια βασική αιτία είναι η έλλειψις της συνήθειας για μια καλή υγιεινή του στόματος. Συχνά παρατηρείται μια συσσώρευσις τροφών μεταξύ των δοντιών. Αν και η έλλειψις της βιταμίνης C μπορεί να προκαλέση το μάτωμα των ούλων, εν τούτοις η πιο κοινή αιτία από όλες είναι το ακατάλληλο βούρτσισμα των δοντιών και των ούλων.
Όταν η ουλίτις ή τα ματωμένα και φλογωμένα ούλα δεν τύχουν περιποιήσεως, η ασθένεια προχωρεί βαθμιαίως στο επόμενο στάδιο. Αυτό είναι κοινώς γνωστό ως πυόρροια. Εάν η πρόοδος της πυορροίας δεν αναχαιτισθή, τότε ίσως χρειασθή η εξαγωγή των δοντιών.
Τι μπορεί όμως να γίνη μ’ αυτές τις ανωμαλίες των ούλων;
Καταπολέμησις της Πέτρας των Δοντιών
Οι ανωμαλίες των ούλων συνήθως αρχίζουν με τη δημιουργία πέτρας. Αυτό είναι ένα υπόλευκο υλικό επάνω στα δόντια που είναι δύσκολο να το δη κανείς και που προσκολλάται δυνατά επί των δοντιών. Αυτή η γεμάτη βακτήρια πέτρα των δοντιών δημιουργείται όταν δεν βουρτσίζετε κατάλληλα τα δόντια σας. Αυτή η πέτρα σχηματίζεται τάχιστα μεταξύ των υδατανθρακικών υπολειμμάτων των τροφών. Όμως ένα καλό βούρτσισμα των δοντιών θα απομακρύνη αυτά τα μαλακά και κολλώδη αποθέματα.
Ένα τακτικό βούρτσισμα με μια σχετικώς μαλακιά βούρτσα είναι σε θέσι να αφαιρέση την πέτρα και να κρατήση το σχηματισμό της σ’ ένα πολύ χαμηλό επίπεδο. Για τους περισσοτέρους μια μαλακιά οδοντόβουρτσα είναι καλύτερη για τα ούλα, εφόσον οι οδοντιατρικές αυθεντίες βρίσκουν πως οι σκληρές βούρτσες μπορούν να σχίσουν τα ούλα. Σκληρές και μισόσκληρες βούρτσες μπορούν να προξενήσουν σοβαρά διάβρωσι των δοντιών και ειδικά κατά μήκος της γραμμής των ούλων. Οι σκληρές βούρτσες εκτελούν ένα έργο πριονισμού. Επίσης οι σκληρότερες βούρτσες δεν λυγίζουν αρκετά ώστε να καθαρίσουν κατάλληλα τα διαστήματα μεταξύ των δοντιών όπου σχηματίζεται εύκολα αυτή η πέτρα.
Εφόσον η πέτρα των δοντιών φαίνεται να συνδέεται στενά με τις ασθένειες των ούλων, τότε η παρεμπόδισις του σχηματισμού της θα προφυλάξη από σοβαρές ασθένειες των ούλων. Έχουν διαπιστωθή μερικά πράγματα που θα σας βοηθήσουν να μειώσετε την ποσότητα της πέτρας που σχηματίζεται:
(1) Περιορίστε τη λήψι σακχάρεως· έχει αποδειχθή ότι αυτό μειώνει κατά πολύ τον σχηματισμό πέτρας στα δόντια.
(2) Βουρτσίζετε τακτικά τα δόντια σας και ειδικά αμέσως μετά τα γεύματα.
(3) Χρήσις κλωστής για τα δόντια είναι μια άλλη πρακτική μέθοδος περιορισμού του σχηματισμού πέτρας.
Αντιμετώπισις του Σχηματισμού του Πουριού
Όταν αυτή η πέτρα παραμένη στην επιφάνεια των δοντιών, τότε σκληραίνει και γίνεται μια σκούρα ουσία που καλείται από τους οδοντιάτρους «λιθίασις,» περισσότερο όμως είναι γνωστή ως «πουρί.» Είναι χρώματος ανοικτού κίτρινου προς το σκούρο καφέ. Σχηματίζεται κατά μήκος των ουλών στη γραμμή των δοντιών και έχει αιχμηρές άκρες που κόπτουν τα ούλα με το μάσημα. Το πουρί μπορεί να παρομοιασθή με τα αποθέματα που δημιουργούνται στα τοιχώματα μιας τσαγιέρας μετά λίγη χρήσι. Αυτό σχηματίζεται κατά στρώματα. Αν και το πουρί αναμιγνύεται και με άλλα υπολείμματα στο στόμα, εν τούτοις αυτό ομοιάζει με τα λέπια των υπολειμμάτων της τσαγιέρας και αποτελείται επί το πλείστον από ασβέστιο.
Το πουρί σχηματίζεται περισσότερο σε δυο κυρίως περιοχές. Στο έξω μέρος των επάνω τραπεζιτών και στο μέσα μέρος των κάτω κοπτήρων. Γιατί όμως αυτό; Διότι αυτές οι δύο περιοχές του στόματος είναι κοντά στο στόμιο των σιελογόνων αδένων και το ασβέστιο των σιέλων εναποτίθεται εδώ.
Η συσσώρευσις του πουριού συχνά οδηγεί σε σοβαρότερες ασθένειες των ουλών. Αυτό γίνεται διότι το πουρί καθώς σχηματίζεται και σκληραίνει, απωθεί τα ούλα από τα δόντια. Αυτό έχει σαν συνέπεια τη δημιουργία θυλάκων, όπου εν συνεχεία σχηματίζεται περισσότερο πουρί. Μικροοργανισμοί και τροφές συσσωρεύονται σ’ αυτούς τους θυλάκους και προξενούν περισσότερη φλόγωσι—ένας φαύλος κύκλος. Καθώς το πουρί πιέζει τα ούλα μακριά από τα δόντια, αυτά σκουραίνουν (από το χρώμα του αίματος).
Το τι συμβαίνει μετά εξηγείται από μια δημοσίευσι του Εθνικού Ινστιτούτου Οδοντιατρικών Ερευνών: «Καθώς χειροτερεύει η ασθένεια, η φλόγωσις απλώνεται, οι θύλακοι βαθαίνουν και μέσα τους σχηματίζεται πύον. Τα προσβεβλημένα ούλα πληγιάζουν και ματώνουν και η φθορά των ιστών αυξάνει. Σε τελική φάσι το οστούν που στηρίζει τα δόντια δέχεται επίθεσι και καταστρέφεται. Εάν το άτομο δεν τύχη καταλλήλου φροντίδος, τα δόντια αρχίζουν να κουνιούνται και βαθμιαίως πέφτουν.»—Η Έρευνα Ανακαλύπτει την Πυόρροια και Άλλες Ασθένειες των Ούλων.
Τι μπορεί να γίνη ώστε να προληφθή η δημιουργία του πουριού; Βουρτσίζετε τα δόντια σας τακτικά ώστε ν’ απομακρύνονται τα μαλακά υπολείμματα της πέτρας των οδόντων πριν αυτά σκληρύνουν και γίνουν πουρί. Προτιμάτε λιγώτερο τις κολλώδεις και μαλακές τροφές, επειδή αυτές βοηθούν στον σχηματισμό του πουριού. Οι σκληρές τροφές βοηθούν στο να διατηρούνται καθαρά τα δόντια και τα ούλα.
Εν τούτοις παρά την καλή φροντίδα των δοντιών, λίγο πουρί μπορεί να δημιουργηθή τουλάχιστον σε πολλά άτομα. Είναι σημαντικό η αφαίρεσίς του να γίνη από ιατρό. Οι οδοντίατροι αυτή την εργασία την αποκαλούν «καθάρισμα.» Χρησιμοποιούν ένα αιχμηρά εργαλείο και απομακρύνουν το υπό μορφή πέτρας πουρί.
Οδοντιατρικές αυθεντίες αναφέρουν ότι άτομα που διατηρούν μια καλή υγιεινή του στόματος παρουσιάζουν χαμηλό ποσοστό σχηματισμού πουριού σε σύγκρισι με άτομα που δεν είναι τακτικά στο βούρτσισμα των δοντιών. Μολονότι μερικά άτομα πιθανόν να χρειάζονται ένα «καθάρισμα» τουλάχιστον μια φορά το έτος, εκείνοι που κάνουν τακτικό βούρτσισμα δεν χρειάζεται να το κάνουν αυτό το «καθάρισμα» τόσο τακτικά. Βέβαια οι οδοντίατροι επιθυμούν οι ασθενείς των να τους επισκέπτωνται τουλάχιστον μια φορά το έτος, και πολλοί συνιστούν ένα ετήσιο «καθάρισμα» και γυάλισμα.
Πολλοί πηγαίνουν στον οδοντίατρο μόνο για ένα «γυάλισμα.» Οι ειδικοί όμως επί των δοντιών λέγουν ότι είναι πιο φρόνιμο να δαπανάτε τα χρήματά σας για ένα «καθάρισμα» παρά μόνο για ένα «γυάλισμα.» Το «καθάρισμα» είναι κάτι που το κάνει μόνο ο οδοντίατρος ή ο βοηθός του. Χρειάζεται περισσότερο χρόνο και κοστίζει περισσότερο από ένα απλό γυάλισμα, μπορεί όμως αυτό να είναι σημαντικό στην πρόληψι σοβαρών ανωμαλιών των ούλων.
Δεν Υπάρχει Καμμιά Ελπίδα για την Πυόρροια;
Τι θα λεχθή αν κάποιος έχη ήδη πυόρροια; Τι μπορεί να γίνη; Είναι αναγκαία η άμεση θεραπεία. Άλλως όχι μόνο τα δόντια βαθμιαίως θα χαθούν, αλλ’ επίσης υπάρχει ο φόβος της επικινδύνου εξαπλώσεως βακτηριδίων σ’ όλο το σώμα. Σε μερικές περιπτώσεις η πυόρροια μπορεί να είναι η αιτία της δημιουργίας ρευματισμών, αρθριτικών, καρδιακών παθήσεων και άλλων ασθενειών.
Στα πρώτα στάδια η πυόρροια είναι θεραπεύσιμη εάν τύχη καταλλήλου φροντίδος. Συνήθως αυτή απαιτεί την επίβλεψι ειδικού και μερικές φορές η αποβολή του πύου που βρίσκεται στους θυλάκους είναι ανάγκη να γίνη δι’ εγχειρήσεως.
Χρόνια πριν υπήρχε η άποψις ότι άτομα που έπασχαν από πυόρροια ή προβλήματα των ούλων θα έπρεπε να βγάλουν αμέσως όλα τους τα δόντια και να κάμουν τεχνητές οδοντοστοιχίες. Τώρα δίδεται όλο και περισσότερη έμφασις στη θεραπεία των προβλημάτων των ούλων σε μια προσπάθεια αναχαιτίσεως της προόδου της ασθενείας και στη διατήρησι των οδόντων περισσότερο διάστημα.
Ένας οδοντίατρος με πείρα πολλών ετών εξηγεί ότι στις περισσότερες περιπτώσεις τα οστά που καταστρέφονται από την πυόρροια δεν είναι δυνατόν να αποκατασταθούν και έτσι το σύνθημα είναι «η αναστολή της ασθενείας και η προφύλαξις από περαιτέρω καταστροφή. Εντυπωσιακές επιτυχίες έχουν πραγματοποιηθή ακόμα και σε περιπτώσεις που εφαίνοντο απελπιστικές. . . . Τόσο η πείρα της συγχρόνου εφαρμογής όσο και το βάρος της πειραματικής μαρτυρίας με ωδήγησαν στο να πιστεύω πως αν αρχίση ενωρίς η προληπτική φροντίδα, τόσο από τον ιατρό όσο και από τον ασθενή του, σχεδόν κανένας δεν θα χρειασθή τώρα να χάση τα δόντια του εξ αιτίας αυτού που αποκαλείται πυόρροια.»
Ένας που έχει πυόρροια χρειάζεται επίσης να έχη μια συγκεκριμένη καλή δίαιτα. Επαρκής λήψις ασβεστίου, φωσφόρου, συνθέτου βιταμίνης B και βιταμίνης C θεωρείται από πολλούς διαιτολόγους σημαντική. Επί παραδείγματι, η διαιτολόγος Καθαρήν Έλγουντ τονίζει ότι η πυόρροια είναι παρόμοια με το σκορβούτο [που δημιουργείται από την έλλειψι βιταμίνης C]. Τα ούλα ματώνουν εύκολα, γίνονται μαλακά και σπογγώδη και οι ιστοί των οστών υποχωρούν.» Επίσης αναφέρει ότι «η Δρ. Μάρτιν Γ. Ε. Χάνκε του Πανεπιστημίου του Σικάγου εθεράπευσε την πυόρροια σε ένα ορφανοτροφείο με μερικές εκατοντάδες παιδιών δίδοντάς τους 16 ουγγιές από χυμό πορτοκαλιού στον οποίον είχε προστεθή και ο χυμός ενός λεμονιού κάθε μέρα. Η βιταμίνη C περιέχεται πολύ συμπυκνωμένη στους χυμούς των φρούτων.» Επίσης αυτή τονίζει ότι «με τη λήψι 300 έως 1000 μιλλιογραμμαρίων βιταμίνης C καθημερινώς από φυσικές τροφές ή με τη χρήσι ταμπλετών βιταμίνης C,» μπορείτε να βοηθήσετε στην αναστολή της καταστρεπτικής πορείας.
Η πυόρροια αναγνωρίζεται ότι είναι περισσότερο κοινή και πιο σοβαρή στους πιο ηλικιωμένους, ώστε με κάθε χρόνο που περνά υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να την αποκτήσετε. Εάν ήδη υποφέρετε από κάποια ασθένεια των ούλων, οι πιθανότητες είναι να χειροτερεύση και όχι να καλυτερεύση με το πέρασμα του χρόνου, εκτός εάν τύχη της καταλλήλου φροντίδος.
Όπως με τις άλλες ανωμαλίες των ούλων, η πυόρροια προλαμβάνεται καλύτερα με την κατάλληλη υγιεινή του στόματος. Ιδιαιτέρως σπουδαίο είναι το βούρτσισμα και πλύσιμο των οδόντων πριν από τη νυχτερινή κατάκλισι. Μετά από κάθε γεύμα κατά την διάρκεια της ημέρας, εάν δεν είναι εύκολο το βούρτσισμα των οδόντων, μπορείτε να τρώτε μερικές τροφές που διαθέτουν φυσικές καθαριστικές ιδιότητες. Αυτές μπορεί να είναι σκληρές ινώδεις τροφές, όπως σαλάτες και ωμά φρούτα.
Όπως συμβαίνει και με τα περισσότερα προβλήματα, οι ανωμαλίες των ούλων έχουν ασήμαντο ξεκίνημα, υπάρχει όμως η δυνατότης να προξενήσουν μεγάλα προβλήματα. Υπάρχουν άτομα που εκ φύσεως έχουν καλά και υγιά δόντια και ούλα, ακόμα και με λίγη ή και καθόλου περιποίησι εκ μέρους των. Αλλ’ ως επί το πλείστον η πλειονότης είναι ανάγκη να φροντίζη για την καλή υγιεινή του στόματος ώστε ν’ αποφεύγη και να ελέγχη τις ασθένειες των ούλων