Ευαρεστείτε τον Θεό Όταν Είσθε στο Σχολείο;
ΤΑ σχολεία είναι μια καλή προμήθεια. Παρέχουν στους μαθητάς χρήσιμη γνώσι για μια ευρεία σειρά αντικειμένων. Διδάσκουν, επίσης, πολλές σπουδαίες τέχνες. Εν τούτοις, ταυτοχρόνως, τα κοσμικά σχολεία σήμερα είναι πηγή κινδύνου για νέους που επιθυμούν να ευαρεστούν τον Θεό με το να ζουν σε αρμονία με τις δίκαιες αρχές της Βίβλου.
Σε πολλά σχολεία τα ναρκωτικά είναι κοινά. Στα δωμάτια λουτρού καπνίζουν μαριχουάνα και η ηρωίνη πωλείται στους διαδρόμους από γυρολόγους. Επίσης, η σεξουαλική ανηθικότης υπεραυξάνει· σε μερικά σχολεία άγαμες μαθήτριες σε κατάστασι εγκυμοσύνης είναι κοινό πράγμα. Για τους Χριστιανούς νέους, τα σχολεία παρουσιάζουν άλλους κινδύνους που μπορούν να επηρεάζουν δυσμενώς τη στάσι των προς τον Θεό. Έτσι ένας μαθητής πρέπει να είναι προσεκτικός αν πρόκηται να ωφεληθή από το σχολείο, αντί να καταστραφή από την κοσμική του επιρροή.
Ορθό Ελατήριο
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι ζητούν κοσμική εκπαίδευσι. Μερικοί νέοι επιθυμούν ένα πανεπιστημιακό δίπλωμα για να τους δώση ένα επάγγελμα που πληρώνεται καλά. Άλλοι περνούν από τα στάδια της μορφώσεως με σκοπό να βελτιώσουν την κοινωνική τους θέσι. Αλλά τι θα λεχθή για ένα νέο του οποίου επιθυμία είναι να ευαρεστή τον Δημιουργό του, τον Ιεχωβά Θεό;
Αυτός ο νέος εκτιμά ότι υπάρχει ανώτερη γνώσις και καλύτερη επιτήδευσις από οποιαδήποτε που προσφέρεται από κοσμικά σχολεία. Αυτή είναι η γνώσις του Ιεχωβά και των σκοπών του και η τέχνη της διδασκαλίας σε άλλους αυτής της γνώσεως. Έτσι το ελατήριο ενός Χριστιανού στο να θέλη να μορφωθή είναι εντελώς διάφορο από εκείνο που έχουν οι περισσότεροι από τους συμμαθητάς τους. Αυτός δεν αποβλέπει με φιλοδοξία να αναδειχθή στο οικονομικό ή κοινωνικό οικοδόμημα του κόσμου τούτου. Μάλλον, επιθυμεί μια εκπαίδευσι ώστε να είναι καλύτερα εφωδιασμένος για μια ολοχρόνια υπηρεσία αφιερωμένη στον Θεό.
Πλεονεκτήματα και Πρακτικό Όφελος
Έτσι οι Χριστιανοί νέοι πρέπει να προσηλώνωνται συνειδητά στις σπουδές των όταν φοιτούν στο σχολείο. Ένα από τα πλεονεκτήματα να το επιτύχουν αυτό είναι ότι η μόρφωσις ευρύνει την ικανότητα να σκέπτωνται και να λογικεύωνται στα διάφορα ζητήματα. Επίσης, νεαρά άτομα θα διαπιστώνουν ότι σε όλη τη ζωή είναι προς όφελός των να έχουν την ικανότητα να διαβάζουν και να γράφουν. Θα το βρουν επίσης βοηθητικό να μπορούν να κάνουν γρήγορους και ακριβείς λογαριασμούς, να έχουν μια γενική γνώσι των ανθρωπίνων υποθέσεων, της ιστορίας, της γεωγραφίας, της επιστήμης, καθώς και να γνωρίζουν μια άλλη γλώσσα εκτός της μητρικής των.
Βεβαίως θα είναι πρακτικής ωφελείας να έχουν μια καλή βασική εκπαίδευσι. Αυτό θα βοηθήση τους Χριστιανούς νέους να μιλούν και να υπηρετούν με κατανόησι σε πολλές περιστάσεις. (1 Κορ. 9:19-23) Η ομιλία του αποστόλου Παύλου στον Άρειο Πάγο είναι ένα ωραίο παράδειγμα συνδυασμού Βιβλικής γνώσεως και άλλων πραγμάτων που είχε μάθει. Σαν αποτέλεσμα αυτής της εκτεταμένης γνώσεως, ο Παύλος σ’ εκείνη την περίστασι μπόρεσε να δώση μια πλήρη μαρτυρία για τους σκοπούς του Θεού.—Πράξ. 17:22-31.
Λαμβάνοντας μια εκπαίδευσι, είναι καλό ν’ αποκτά κανείς γνώσεις και να μαθαίνη τέχνες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη συντήρησί του οικονομικώς. Μια τέτοια πορεία είναι σύμφωνη με το παράδειγμα που ετέθη από τον απόστολο Παύλο, ο οποίος είπε: «Σεις δε αυτοί εξεύρετε ότι εις τας χρείας μου και εις τους όντας μετ’ εμού αι χείρες αύται υπηρέτησαν.»—Πράξ. 20:34.
Έτσι όταν κανείς φοιτά στο σχολείο ίσως μπορεί να μάθη κάποιο επάγγελμα ή τέχνη. Δυνατόν να υπάρχουν ευκαιρίες να μάθη ξυλουργική, ζωγραφική μηχανουργία, ραπτική, μαγειρική ή δακτυλογραφία. Υπάρχουν πολλά είδη εργασίας για τα οποία οι νεαροί Χριστιανοί μπορούν να ετοιμασθούν, και μπορούν να τους καταστήσουν ικανούς να συντηρηθούν οικονομικώς ενώ θα διευθύνουν τις κύριες προσπάθειές των στη διδασκαλία του Λόγου του Θεού σε άλλους.
Να Είσθε Προσεκτικοί
Ενώ ζητείτε να λάβετε τη μεγαλύτερη ωφέλεια από το σχολείο είναι ταυτοχρόνως ζωτικής, σπουδαιότητος να είσθε συνεχώς ενήμεροι των κινδύνων. Η Γραφή έντονα προειδοποιεί: «Μη πλανάσθε φθείρουσι τα καλά ήθη αι κακαί συναναστροφαί.» Επίσης λέγει: «Πορνεία δε και πάσα ακαθαρσία ή πλεονεξία μηδέ ας ονομάζηται μεταξύ σας, καθώς πρέπει εις αγίους· μηδέ αισχρότης ή βωμολοχία, τα οποία είναι απρεπή· αλλά μάλλον ευχαριστία.»—1 Κορ. 15:33· Εφεσ. 5:3-5.
Ακόμη κι αν οι συμμαθηταί δεν είναι πόρνοι ή τοξικομανείς, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι καλοί σύντροφοι. Μπορεί να λέγουν αισχρά αστεία, να ομιλούν ανόητα και να μη διστάζουν ν’ απατούν ή να είναι ανέντιμοι με άλλους τρόπους. Αντί να κάνουν συντροφιά με τέτοια άτομα, οι Χριστιανοί μπορούν να εκλέγουν να συνδέωνται μ’ εκείνους που εκτιμούν την κοσμιότητα και τις καλές αρχές. Πρέπει πάντοτε να φυλάγωνται από συντροφιές ή ενέργειες που θα μπορούσαν να τους κάμουν να παραβούν Βιβλικές αρχές.
Αλλ’ υπάρχουν και άλλοι κίνδυνοι από τους οποίους οι Χριστιανοί νέοι πρέπει να φυλάγωνται. Και αυτοί, επίσης, μπορούν να τους οδηγήσουν σε μια πορεία αντίθετη προς εκείνη που ελήφθη από τον Κύριό των, τον Ιησού Χριστό, κι έτσι να επηρεάση δυσμενώς τη στάσι των προς τον Θεό!
Η Κοσμική Πολιτική
Η πορεία που ελήφθη από τον Ιησού ήταν να μη μετέχη σε καμμιά μορφή κοσμικής πολιτικής. Αυτός, είπε για τους αληθείς ακολούθους του: «Εκ του κόσμου δεν είναι, καθώς εγώ δεν είμαι εκ του κόσμου.» Σε αρμονία με τους λόγους του, ο Ιησούς έκαμε σκόπιμες ενέργειες για ν’ αποφύγη να υποστή πιέσεις για την ανάληψι πολιτικού αξιώματος.—Ιωάν. 17:16· 6:15.
Αλλά ποια είναι η κατάστασις στα σχολεία σήμερα; Υπάρχει όμοιος κίνδυνος να περιπλακή κανείς στην κοσμική πολιτική; Σχεδόν παντού, φαίνεται ότι οι σπουδασταί αναμιγνύονται σε πολιτικά ζητήματα. Αυτό ωδήγησε σε διαδηλώσεις, οχλαγωγίες και βία σε σχολεία σε όλον τον κόσμο. Είτε η πολιτική στα σχολεία έχει τη μορφή αυτών των εκρήξεων ή είναι πιο ήπιας μορφής στις τάξεις, οι Χριστιανοί πιέζονται να εμπλακούν, να συμμετάσχουν.
Τι θα κάμουν οι Χριστιανοί νέοι; Θα θελήσουν να κατευθύνουν τη διαγωγή των σε αρμονία με τις διδασκαλίες του Λόγου του Θεού και το παράδειγμα του Ιησού Χριστού. Εκείνο που τους ενδιαφέρει περισσότερο δεν είναι τι σκέπτονται οι άλλοι σπουδασταί, ή ακόμη τι λέγουν οι διδάσκαλοί των, αλλά τι σκέπτεται και τι λέγει ο Δημιουργός των, ο Ιεχωβά Θεός.
Επί παραδείγματι, ποιος είναι ο σκοπός που γίνονται εκλογές για αξιωματούχους ή αρχηγούς της τάξεως; Αυτοί στην πραγματικότητα χρησιμεύουν για να εκπαιδεύουν τους νέους να μετέχουν στον μηχανισμό της κοσμικής πολιτικής. Γι’ αυτό το πράγμα θέλει να εκπαιδεύεται ένας Χριστιανός νέος; Θα ήθελε ο Ιησούς Χριστός ο οποίος είπε, «Εγώ δεν είμαι εκ του κόσμου,» να εκπαιδεύωνται οι πιστοί του ακόλουθοι στο να μετέχουν στην κοσμική πολιτική;
Η πιστή στάσις νεαρών Χριστιανών σ’ αυτά τα ζητήματα συχνά εντυπωσιάζει και κερδίζει τον σεβασμό διδασκάλων και επίσης συμμαθητών. Επί παραδείγματι, ένας νεαρός σε μια Χριστιανική συνέλευσι στην Ασαχικάβα της Ιαπωνίας είπε:
«Όταν φοιτούσα στη δευτέρα τάξι του γυμνασίου, η τάξις μ’ εξέλεξε μέλος της επιτροπής της. Εξήγησα, λοιπόν, ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά ως Χριστιανοί δεν μπορούν να λαμβάνουν μέρος στην κοσμική πολιτική. Οι συμμαθηταί μου έφεραν πολλές αντιρρήσεις αλλά τελικά και απρόθυμα μ’ εξήρεσαν από την επιτροπή.
«Λίγον καιρό κατόπιν ο υπεύθυνος διδάσκαλος της τάξεώς μου μ’ εκάλεσε και είπε ότι ήθελε να γνωρίζη σχετικά με την πίστι μου. Δεν πίστευε ότι υπήρχε οποιαδήποτε σχέσις μεταξύ της υπάρξεως του Θεού και της ανθρώπινης ζωής. Είπε ότι η πίστις στον Θεό είναι μόνον για αδύνατους ανθρώπους. Με πλήρη, όμως, εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά του έδωσα μαρτυρία. Τελικά είπε, ‘Θα ήθελα να γνωρίσω όλα τα σχετικά με την πίστι σας,’ και ευχαρίστως επλήρωσε για μερικά βιβλία που πραγματεύονται ζητήματα της Γραφής.»
Ύμνοι και Χαιρετισμοί
Το να ψάλλουν άσματα που εξυψώνουν ανθρώπους, ιδρύματα ή έθνη είναι κάτι το κοινό σε μερικά σχολεία, και το ίδιο συμβαίνει και με τον χαιρετισμό κάποιου εμβλήματος. Οι Χριστιανοί βρίσκουν χαρά στο να ψάλλουν άσματα και να μετέχουν σε άλλες σχολικές γιορτές που αποδίδουν αίνο στον Ιεχωβά Θεό. Αλλά τι θα λεχθή για την απόδοσι αίνου σε ανθρώπους, έθνη ή ιδρύματα;
Οι αληθινοί Χριστιανοί ωφελούνται από το παράδειγμα των τριών πιστών Εβραίων δούλων του Θεού που ονομάζονταν Σεδράχ, Μισάχ και Αβδέ-νεγώ. Ο αρχαίος άρχων Βασιλεύς της Βαβυλώνος Ναβουχοδονόσορ έστησε μια πελώρια χρυσή εικόνα και έβγαλε διάταγμα για όλους τους παρόντας: «Καθ’ ην ώραν ακούσητε τον ήχον της σάλπιγγος, της σύριγγος, της κιθάρας, της σαμβύκης, του ψαλτηρίου, της συμφωνίας και παντός είδους μουσικής, πεσόντες προσκυνήσατε την εικόνα την χρυσήν, την οποίαν έστησε Ναβουχοδονόσορ ο βασιλεύς. Και όστις δεν πέση και προσκυνήση, την αυτήν ώραν θέλει ριφθή εις το μέσον της καμίνου του πυρός της καιομένης.»—Δαν. 3:5, 6.
Αυτοί οι τρεις Εβραίοι αρνήθηκαν ν’ αποδώσουν σεβασμό σ’ αυτή την εικόνα ή το έμβλημα στο οποίον το Κράτος απαιτούσε από τον καθένα ν’ αποδώση αίνον. Δεν συνέβη αυτό επειδή ήσαν στασιαστικοί νέοι· μάλλον, απλώς επίστευαν στο να δίνουν όλη την τιμή και τον αίνο στον Ιεχωβά Θεό.
Επειδή ο εθνικισμός αυξάνει σ’ όλο τον κόσμο σήμερα, πολλοί νεαροί Χριστιανοί θ’ αντιμετωπίσουν όμοιες καταστάσεις. Τι μπορεί ένας νέος να κάμη αν η συνείδησίς του εκπαιδευμένη με τον Λόγο του Θεού δεν του επιτρέπει να χαιρετά λατρευτικώς εμβλήματα ή να ψάλλη ύμνους που εξυψώνουν το έθνος ή το σχολείο του;
Όταν τέτοιες καταστάσεις προβλέπωνται, θα ήταν κατάλληλο για ένα νεαρό να εξηγήση τις πεποιθήσεις του στον διδάσκαλο του σχολείου του ή στον διευθυντή του από πριν. Θα εντυπωσιάση τον διδάσκαλο αν διασαφηνίση τα ζητήματα με δικά του λόγια. Ένας λογικός διδάσκαλος, που σέβεται τη συνείδησι του ατόμου, θα τακτοποιήση ώστε ο σπουδαστής να εξαιρεθή από τέτοιες τελετές. Η πείρα ενός νεαρού Χριστιανού στο Σαππόρο της Ιαπωνίας δείχνει πώς μπορεί να χειρίζεται κανείς τέτοιες καταστάσεις.
«Στη διάρκεια του δευτέρου έτους στη μέση σχολή, διεξήχθη μια συγκέντρωσις γυμναστικής, και αυτή περιελάμβανε μια τελετή επάρσεως σημαίας. Επειδή το εγνώριζα αυτό από πριν, αμέσως πήγα μετά το τέλος των μαθημάτων στο γραφείο του διδασκάλου και διεσαφήνισα τη θέσι μου στον διδάσκαλο λέγοντας σ’ αυτόν ότι δεν μπορούσα να λάβω μέρος σ’ αυτή την τελετή. Ο διδάσκαλος φάνηκε ότι παραξενεύθηκε, και μου είπε ότι αυτό δεν ήταν λατρεία, αλλά μόνον ζήτημα αποδόσεως σεβασμού.
«Εξήγησα ότι το να βγάλη κανείς το καπέλλο του και άλλες τέτοιες ενέργειες προς διάφορα εμβλήματα ισοδυναμούν με λατρεία, και ότι εγώ μπορούσα να το κάμω αυτό μόνον στον Ιεχωβά Θεό. Τέλος, έπειτα από κάποια συζήτησι, ο διδάσκαλος ευγενικά μ’ εδικαιολόγησε. Στη συγκέντρωσι της γυμναστικής, δεν έλαβα μέρος στην τελετή, αλλά μόνον στους αγώνες δρόμου. Έπειτα, μπόρεσα να δώσω μαρτυρία από τη Γραφή προς τους συμμαθητάς μου για τον λόγο της μη συμμετοχής μου στην τελετή. Ήμουν πολύ ευτυχής ότι ο διδάσκαλος έδειξε σεβασμό για τη στάσι μου.»
Η Φυσική Αγωγή
Ενώ τα σπορ είναι ωφέλιμα για τη σωματική ανάπτυξι, η εκπαίδευσις της διανοίας και η ενστάλαξις εκτιμήσεως των πνευματικών πραγμάτων έχουν πια μεγάλη σπουδαιότητα, καθώς λέγει η Βίβλος: «Η σωματική γυμνασία είναι προς ολίγον ωφέλιμος· αλλ’ η ευσέβεια είναι προς πάντα ωφέλιμος, έχουσα επαγγελίαν της παρούσης ζωής και της μελλούσης.»—1 Τιμ. 4:8.
Υποθέστε, όμως, ότι τα σχολεία διευθετούν συμμετοχή στο κέντο, στο τζούντο, στο μποξ ή σε άλλες πολεμικές τέχνες υποχρεωτικώς, τι θάπρεπε να κάμη ο Χριστιανός; Αυτός θέλει ν’ ακολουθήση τη συνείδησί του που είναι εκπαιδευμένη από τη Βίβλο. Η ακόλουθη πείρα ενός νέου που απεφοίτησε από το γυμνάσιο του Φουκούι της Ιαπωνίας και έγινε ολοχρόνιος σκαπανεύς κήρυξ δείχνει την ευλογία που μπορεί να έλθη σ’ έναν ο οποίος κρατεί την πρέπουσα στάσι.
«Πήγα εγκαίρως στον διδάσκαλο της φυσικής αγωγής και εξήγησα ότι, αφού οι Χριστιανοί, δεν μάχονται μεταξύ των, ήθελα να επιδοθώ σε επιπρόσθετη ανάγνωσι την ώρα του Τζούντο. Εν τούτοις, δεν έδωκε αυτή την άδεια. Έτσι του εξήγησα τους λόγους της 2 Τιμόθεον 2:24, ότι ‘ο δούλος του Κυρίου δεν πρέπει να μάχεται, αλλά να ήναι πράος προς όλους,’ και του Ησαΐα 2:4, ότι ‘δεν θα μάθουν πια τον πόλεμο.’ Αλλά και πάλι αρνήθηκε ν’ αναγνωρίση τη θέσι μου, λέγοντας ότι το τζούντο απητείτο σαν μια ομαδική άσκησις, και ότι αν δεν ελάμβανα μέρος δεν θα μπορούσα να λάβω το πτυχίο μου.
«Επειδή ήμουν αποφασισμένος, εξήγησα ακόμη μια φορά τη θέσι μου. Παρεκάλεσα τον διδάσκαλο να διαβάση το άρθρο της Σκοπιάς της 15 Ιουνίου 1964, ‘Νέοι, Τηρήστε την Ακεραιότητά σας Ενώ Είσθε στο Σχολείο.’ Εκτιμώντας ότι δεν υπήρχε τίποτε το στασιαστικό στη στάσι μου, ο διδάσκαλος τότε έκαμε κάποια έρευνα. Τελικά μου είπε, ‘Πολύ καλά, να μη μετάσχης. Μόνον ντύσου τη στολή του τζούντο και αυτό θα είναι αρκετό.’ Αυτό, όμως, θα φαινόταν στους άλλους σαν να ελάμβανα μέρος στο τζούντο. Έμοιαζε με συμβιβασμό. Έτσι αρνήθηκα να ντυθώ τη στολή. Για λίγη ώρα ο διδάσκαλος επέμενε, αλλ’ όταν είδε τη σταθερή μου στάσι δεν είπε τίποτε πλέον. Πήρα πολύ χαμηλούς βαθμούς στα σπορ, αλλ’ αυτό δεν μ’ εμπόδισε να λάβω το πτυχίο.»
Ετοιμασία για ένα Διαρκές Μέλλον
Οι νεαροί Χριστιανοί πρέπει προσωπικά να προσέχουν τα βήματά των όταν είναι στο σχολείο για να ευαρεστούν τον Θεό. (Ψαλμ. 16:8) Αν το κάνουν αυτό, η κοσμική εκπαίδευσις μπορεί να χρησιμεύση σαν μια πολύτιμη βοήθεια, για να χρησιμοποιήσουν τη ζωή τους προς τιμήν του Δημιουργού των, του Ιεχωβά Θεού. Με το να ισορροπούν την κοσμική εκπαίδευσι με τη σπουδαιότερη Βιβλική μόρφωσι, οι νεαροί διάκονοι σήμερα, όπως ο νεαρός Τιμόθεος της Βίβλου, μπορούν ‘να θησαυρίζουν για τους εαυτούς των θεμέλιο καλό για το μέλλον, για ν’ απολαύσουν την αιώνιο ζωή.’—1 Τιμ. 6:19.
Ο ατελής άνθρωπος, με το διάστημα ζωής του των εβδομήντα ή ογδόντα ετών, μπορεί να θίξη απλώς τα κράσπεδα της γνώσεως. Αλλ’ εκείνοι που εισέρχονται στην αιωνιότητα της «πραγματικής ζωής» θα βρουν απεριόριστες τις εκπαιδευτικές των ευκαιρίες. Ευλόγως τώρα αξίζει να επεκτείνη κανείς τις γνώσεις του όχι μόνον για να έχη μια καλή κοσμική εκπαίδευσι, αλλά επίσης για να γνωρίζη και να κατανοή τους σκοπούς του Θεού που οδηγούν στην αιώνιο ζωή.—Ιωάν. 17:3.