Να Σέβεσθε την Ιδιοκτησία των Άλλων

«ΓΙΑΤΙ το Έγκλημα Έχει Γίνει Τώρα Παγκόσμιος Επιδημία;» Αυτή την ερώτησι έθετε το περιοδικό Γιουνάιτεντ Στέιτς Νιους Εντ Γουώρλντ Ρηπόρτ στο κύριο άρθρο του τής 1ης Μαΐου 1972. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, όχι μόνον έγιναν περίπου έξη εκατομμύρια βίαια εγκλήματα το 1971, αλλά και οι ληστείες και οι διαρρήξεις εσημείωσαν μια αύξησι 10 τοις εκατό από όσες έγιναν το 1970. Η ανομία με τη μορφή τέτοιων εγκλημάτων δείχνει καταφανώς μια μείωσι του σεβασμού προς τα δικαιώματα της ιδιοκτησίας των άλλων.

Πραγματικά αυτές είναι οι προειπωμένες «έσχατες ημέρες» που υπάρχει «αύξησις της ανομίας,» που αντιμετωπίζομε «καιρούς κακούς.» Περισσότερο από οποτεδήποτε άλλοτε, όλα τα καλής διαθέσεως άτομα πρέπει να εξετάσουν τον σεβασμό τους για τα δικαιώματα της ιδιοκτησίας των άλλων. Μια παράλειψις σ’ αυτό το θέμα θα μπορούσε εύκολα ν’ ανοίξη τον δρόμο σε κάποιον για ν’ «ακολουθήση τους πολλούς επί κακώ.» Η Βίβλος μάς προειδοποιεί εναντίον αυτού.—Ματθ. 24:12· 2 Τιμ. 3:1· Έξοδ. 23:2.

Εκτός από τις περιπτώσεις κλοπής που καταγγέλλονται, υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός μικροκλοπών που ποτέ δεν έρχεται σε γνώσι των αστυνομικών αρχών. Αυτό αληθεύει και σε τόπους εργασίας και σε διάφορες κατοικίες όπου πολλά άτομα μοιράζονται τα ίδια μέσα εξυπηρετήσεως. Καλά να κάνωμε να ρωτήσωμε τον εαυτό μας: «Μήπως κι εγώ είμαι ένοχος γι’ αυτό; Αν κάτι φαίνεται επιθυμητό, αλλ’ ανήκει σε κάποιο άλλο άτομο ή στην επιχείρησι, αισθάνεσθε τον πειρασμό να το πάρετε, αν νομίζετε ότι η πράξις σας δεν θα γίνη αντιληπτή ή δεν θα ανακαλυφθή; Μήπως κάνετε ορθολογιστικές σκέψεις σχετικά με τις προσπάθειές σας λέγοντας στον εαυτό σας ότι αξίζετε περισσότερα από όσα πληρώνεσθε ή ότι ο εργοδότης σας κερδίζει πολλά από τους δικούς σας κόπους;

Βανδαλισμός

Μια άλλη απόδειξις της σοβαράς και διαδεδομένης ελλείψεως σεβασμού για τα δικαιώματα της ιδιοκτησίας των άλλων είναι η χωρίς λόγο καταστροφή περιουσίας. Αυτή λέγεται βανδαλισμός, από τους Γερμανούς Βανδάλους οι οποίοι λεηλάτησαν τη Ρώμη στις αρχές του πέμπτου αιώνος. Οι σύγχρονοι βάνδαλοι προκαλούν καταστροφές αξίας άνω των $100 εκατομμυρίων ετησίως στις Ηνωμένες Πολιτείες και μόνον· βάνδαλοι των λεωφορείων και τραίνων της πόλεως της Νέας Υόρκης προξενούν ζημίες $2.6 εκατομμυρίων ετησίως. Μια μορφή βανδαλισμού κοινή μεταξύ των νεαρών είναι η θραύσις υαλοπινάκων στα σχολεία και στους σιδηροδρόμους και η θραύσις των εμπροσθίων υαλοπινάκων των αυτοκινήτων. Μόνο στους σιδηροδρόμους του Λογκ Άιλαντ (στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης των Η.Π.Α.) θραύονται περισσότεροι υαλοπίνακες ετησίως από ό,τι γίνεται σ’ ολόκληρη τη Γαλλία.

Γενικά ο βανδαλισμός είναι έργο των νέων. Η καταστρεπτικότης του γίνεται φανερή ιδιαίτερα σε δημόσια πάρκα. Σε τέτοιους χώρους οι νεαροί χαλούν τις δημόσιες βρύσες, καταστρέφουν τουαλέττες και μολύνουν παροχές νερού. Η καταστροφή από μέρους των πινακίδων, περιλαμβανομένων και εκείνων που προειδοποιούν για κινδύνους, είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο παραθεριστών. Σε μια θαυμάσια δασωμένη περιοχή 690 έικερς, όχι μακρυά από την πόλι της Νέας Υόρκης, οι νεαροί προξενούν ετησίως καταστροφές αξίας $100.000 στα μέσα εξυπηρετήσεως του κοινού. Επιπροσθέτως προξενούν ανυπολόγιστες ζημίες καταστρέφοντας δένδρα, θάμνους και άλλα φυτά, σπάζοντας αυγά κύκνων και κτυπώντας μέχρι θανάτου μικρά κουνέλια. Τι χονδροειδής έλλειψις σεβασμού απέναντι στα δικαιώματα της δημοσίας ιδιοκτησίας φανερώνουν τέτοιες πράξεις! Εξαιρετικά εξωργισμένος για την καταστροφή που προξενούν οι άνθρωποι σε τέτοια πάρκα αναψυχής, ένας καθηγητής του Πανεπιστημίου του Κορνέλλ έγραψε: «Οι άνθρωποι είναι—Γουρούνια. . . . Όχι όλοι οι άνθρωποι, ασφαλώς, αλλά η πλειονότης ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία.»

Ο ίδιος τρόπος σκέψεως είναι υπεύθυνος για ό,τι είναι γνωστό ως «γκράφιτι.» Αναφέρεται στο χονδροειδές γράψιμο ονομάτων, συνθημάτων, αισχροτήτων και χυδαϊσμών σε τοίχους τραίνων και αυτοκινήτων—μέσα και έξω—καθώς και σε πεζοδρόμια, σκάλες, δημόσια κτίρια, μνημεία και λίθινες προεξοχές σε δημόσια πάρκα. Στη Φιλαδέλφεια της Πεννσυλβανίας το κόστος στην προσπάθεια να εξαλείψουν αυτή τη μόλυνσι από γραψίματα ανέρχεται σε $4 εκατομμύρια ετησίως. Στην πόλι της Νέας Υόρκης, τα γραψίματα στον υπόγειο σιδηρόδρομο έχουν φθάσει στο «στάδιο της επιδημίας.» Μετά από πολλούς μήνες οι δημοτικοί σύμβουλοι της πόλεως της Νέας Υόρκης εψήφισαν τελικά ένα διάταγμα που προβλέπει ποινές για τέτοια παραμόρφωσι της ιδιοκτησίας.

Ας το Σκεφθούμε

Δεν θέλομε καθόλου να πούμε ότι οι αναγνώσται μας είναι αυτοί που κάνουν διαρρήξεις ή ληστείες, ούτε ότι έχουν τάσι προς τον βανδαλισμό ή εντρυφούν σε γραψίματα. Εν τούτοις, όλοι πρέπει να προσέχουν· αλλιώς, λόγω απερισκεψίας και ελλείψεως ενδιαφέροντος, μπορούν να συλληφθούν ως ένοχοι ελλείψεως σεβασμού προς τα δικαιώματα ιδιοκτησίας των άλλων. Πώς;

Ένας υπάλληλος δημοσίου πάρκου ανέφερε ότι οι μικρές αλλά βλαβερές πράξεις που οι άνθρωποι πράττουν απερίσκεπτα είναι οι πιο σοβαρές λόγω της συχνότητός των. Συμμορφώνεσθε με τις πινακίδες που λέγουν «Απαγορεύεται η είσοδος» και «Παρακαλείσθε μη πατάτε τη χλόη»; Υπάρχει η τάσις εκ μέρους ατόμων που θα ήσαν ώριμα στις σκέψεις και τις πράξεις των να δικαιολογούν τον εαυτό τους όταν η παραβίασις ενός κανονισμού του πάρκου εξυπηρετή τα άμεσα συμφέροντά των, όπως το ν’ αφήνουν τριγύρω σκουπίδια, ή να γευματίσουν στη χλόη ενώ δεν επιτρέπεται. Αλλά, στην πραγματικότητα, ή δεν σκέπτονται ή, επειδή έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους, τον θεωρούν υπεράνω ενός συγκεκριμένου κανονισμού.

Τα δικαιώματα της ιδιοκτησίας των άλλων αξίζουν προσοχής επίσης όταν μένετε ως φιλοξενούμενος σ’ ένα ξενοδοχείο. Είσθε τόσο προσεκτικοί όσον αφορά τα έπιπλα και τα σινδόνια ή προσόψια σαν να ήσαν του δικού σας σπιτιού; Θα έπρεπε να είσθε. Ο διευθυντής ενός από τα μεγαλύτερα ξενοδοχεία του Μπρούκλυν εξέφρασε ζωηρά τη λύπη του γιατί δεν μπορούσε να τοποθετήση έπιπλα ποιότητος, όπως θα επιθυμούσε, λόγω της κακής μεταχειρίσεως που υφίστανται αυτά από τους πελάτας.

Το ίδιο ισχύει αν είσθε φιλοξενούμενος στο σπίτι κάποιου φίλου ή συγγενούς. Ο οικοδεσπότης σας μπορεί να έχη γενναιόδωρη διάθεσι και να σας προσφέρη όλο το σπίτι στη διάθεσί σας, αλλά θα ήταν καλύτερα για σας να δώσετε περισσότερη προσοχή από τη συνήθη σε όσα σας περιβάλλουν. Αλλιώς μπορεί απρόσεκτα να καταστρέψετε κάτι που έχει όχι μόνον χρηματική αλλά και συναισθηματική αξία, πράγμα που μπορεί να έχη ως αποτέλεσμα να έλθετε σε δύσκολη θέσι και να προκληθή βλάβη στον οικοδεσπότη σας. Και αν συμβή κάποιο απρόοπτο, δείξτε τον σεβασμό σας για την περιουσία του οικοδεσπότου σας με το να έχετε το ηθικό σθένος να το αναφέρετε και να εκφράσετε τη λύπη σας. Μην αφήσετε τον οικοδεσπότη σας να το ανακαλύψη αφού θα έχετε φύγει.

Μήπως Είσθε Συλλέκτης Αναμνηστικών;

Αν είσθε συλλέκτης αναμνηστικών, αυτή η προτίμησίς σας μπορεί να σας κάμη απερίσκεπτα να δείξετε έλλειψι σεβασμού προς τα δικαιώματα της ιδιοκτησίας των άλλων. Μια ομάς Αμερικανών τουριστών απελάμβανε το δείπνο σ’ ένα εστιατόριο Λάιονς Κόρνερ Χάουζ στο Λονδίνο. Ένας από την παρέα παραξενεύθηκε από τα μικροσκοπικά κουταλάκια του τσαγιού που αποτελούσαν μέρος του σερβίτσιου και ρώτησε τον σερβιτόρο αν θα μπορούσε ν’ αγοράση ένα από αυτά για ενθύμιο. Ήταν η τελευταία νύχτα που έμεναν στο Λονδίνο και τα καταστήματα τα πουλούσαν μόνον με την δωδεκάδα, εξήγησε. Ο σερβιτόρος απήντησε με μια βαριά γνήσια Λονδρέζικη προφορά: «Μα, κύριε, αν αφήνατε κατά τύχη να πέση ένα στην τσέπη σας, κανένας δεν θα το καταλάβαινε ή δεν θα ενδιαφερόταν.» Κι έτσι ο τουρίστας έκαμε ακριβώς αυτό. Σ’ αυτήν την περίπτωσι ο σερβιτόρος είχε τόσο λίγο σεβασμό για την περιουσία του εργοδότου του όση είχε και ο τουρίστας.

Αλλά οι περισσότεροι τουρίστες που συλλέγουν ενθύμια δεν ενδιαφέρονται καν να ρωτήσουν. Τουλάχιστον όχι πολλοί από αυτούς που επισκέπτονται το νέο Κέντρο Τζων Φ. Κέννεντυ Έργων Τέχνης στην Ουάσιγκτων, το οποίον μετά το Καπιτώλιον είναι το πιο δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο της πόλεως. Αναφέρεται ότι οι τουρίστες έχουν αφαιρέσει ουσιαστικά κάθε τι που «‘είναι προσιτό και μπορεί ν’ αποσπασθή.’ . . . Όλες οι αρχικές στακτοθήκες και αλατοπιπεριέρες έχουν εξαφανισθή από τα τρία εστιατόρια του κέντρου, μαζί με . . . ολόκληρη προίκα από πορσελάνες, γυαλικά, ασημικά και τραπεζομάνδηλα. Οι κυνηγοί ενθυμίων . . . κόβουν κομματάκια από χαλιά και κουρτίνες—και ακόμη έχουν αρπάξει κρύσταλλα αξίας $86 το καθένα από τους κομψούς πολυελέους Γώτερφορντ.» Και τι αφήνουν πίσω; Τρύπες από τσιγάρα στα χαλιά, λεκέδες από ποτά, τσίκλες και καραμέλες. Σεβασμός προς τα δικαιώματα της ιδιοκτησίας των άλλων; Όχι από αυτούς τους κυνηγούς ενθυμίων!—Νιούσγουηκ, 13 Δεκεμβρίου 1971.

Όταν Δανείζεσθε

Ο σεβασμός σας (ή η έλλειψις σεβασμού) για τα δικαιώματα της ιδιοκτησίας των άλλων προδίδεται επίσης από τις συνήθειές σας όταν δανείζεσθε. Σοβαρή έλλειψις σεβασμού εκδηλώνεται όταν «δανείζεσθε» κάτι χωρίς να ρωτάτε τον κάτοχο—απλώς επειδή συμβαίνει να τον γνωρίζετε καλά, επειδή σκοπεύετε να το χρησιμοποιήσετε μόνον για ένα μικρό χρονικό διάστημα ή επειδή εκείνη τη στιγμή δεν βρίσκεται εκεί. Μολονότι σκοπεύετε να το επιστρέψετε, δεν είναι δικό σας και ο κάτοχός του δεν σας έχει δώσει την άδεια να το πάρετε. Πάντοτε να σκέπτεσθε ότι κάτι θα μπορούσε να συμβή στο δανεισμένο πράγμα, ένα βιβλίο θα μπορούσε να χαθή ή να στραπατσαριστή και ένα μηχάνημα ή εργαλείο θα μπορούσε να σπάση.

Ο σεβασμός για την ιδιοκτησία των άλλων υπαγορεύει επίσης να επιστρέφωμε γρήγορα αυτό που έχομε δανεισθή, μέσα στον καθωρισμένο χρόνο. Ποτέ δεν πρέπει να υποχρεώνετε τον κάτοχο να σας το ζητήση. Ο σεβασμός προς το δανεισμένο αντικείμενο υπαγορεύει επίσης ότι δεν πρέπει εμείς, με τη σειρά μας, να το δανείσωμε σε κάποιον άλλο. Γιατί όχι; Διότι δεν σας ανήκει κι έτσι δεν έχετε το δικαίωμα να το δανείσετε σε κάποιον άλλον. Εκτός αυτού, ο κάτοχος μπορεί να δίσταζε να το δανείση στο άλλο πρόσωπο. Επίσης, τι θα συνέβαινε αν ο κάτοχος ερχόταν σε σας να το πάρη πίσω επειδή το χρειαζόταν, και ανακάλυπτε ότι το έχει κάποιος άλλος; Επίσης είναι σπουδαίο, να δείξετε σεβασμό επιστρέφοντας το αντικείμενο στην ίδια καλή κατάστασι, αν όχι καλύτερη, όπως όταν το δανεισθήκατε.

Τι θα βοηθούσε κάποιον και όλους μας να βελτιώσωμε τον σεβασμό μας για τα δικαιώματα της ιδιοκτησίας των άλλων; Το να διαβάζωμε τακτικά την Αγία Γραφή. Πρώτα πρώτα, η Γραφή όχι μόνον καταδικάζει το να παίρνωμε κρυφά πράγματα που ανήκουν σε άλλους—με απλά λόγια, να κλέβωμε—αλλά καταδικάζει ακόμα και να τα επιθυμήσωμε και να τα ζηλέψωμε.—Έξοδ. 20:15, 17· Εφεσ. 4:28· Κολ. 3:5.

Ο Λόγος του Θεού δεν μας δίνει μόνον αρνητικές εντολές αλλά και θετικές. Ποτέ δεν μπορούμε να βελτιωθούμε όσον αφορά τον «Χρυσούν Κανόνα,» τον οποίο ο Ιησούς μόνον διεκήρυξε στη θετική μορφή του: «Λοιπόν πάντα όσα αν θέλητε να κάμνωσιν εις εσάς οι άνθρωποι, ούτω και σεις κάμνετε εις αυτούς· διότι ούτος είναι ο νόμος και οι προφήται.» Πολύ κατάλληλα είναι επίσης τα λόγια του αποστόλου Παύλου: Η αγάπη . . . δεν ζητεί τα εαυτής.» «Μηδείς ας μη ζητή το εαυτού συμφέρον, αλλ’ έκαστος τα του άλλου.» Αν βάλωμε τέτοιες συμβουλές στην καρδιά μας, θα μας βοηθήσουν ν’ αντιδράσωμε στην ιδιοτελή τάσι του κόσμου με το να σεβώμεθα πάντοτε τα δικαιώματα της ιδιοκτησίας των άλλων.—Ματθ. 7:12· 1 Κορ. 13:4, 5· 10:24.