Θα Υποστηρίξει η Τουρκία την Ελευθερία Λατρείας;
ΤΗΝ 24η ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1973, το στρατιωτικό δικαστήριο του Εσκισεχίρ της Τουρκίας έλαβε μια απόφασι που θεωρούσε έγκλημα το να είναι κανείς Χριστιανός Μάρτυς του Ιεχωβά. Τέσσερις Μάρτυρες καταδικάσθηκαν σε βαρειά χρηματική ποινή των 5.000.00 Τουρκικών λιρών (357.00 δολλ.) ο καθένας. Γιατί;
Το δικαστήριο υποστήριξε ότι οι τέσσερις Μάρτυρες είχαν παραβιάσει το Άρθρο 143 του Εγκληματικού Νομικού Κώδικος. Αυτό το άρθρο απαγορεύει Τούρκους πολίτας να ενώνωνται με ξένες παγκόσμιες οργανώσεις ή εταιρίες χωρίς άδεια της κυβερνήσεως. Έτσι το δικαστήριο, εφαρμόζοντας αυτό το άρθρο στην περίπτωσι των μαρτύρων του Ιεχωβά, αρνήθηκε ότι αποτελούν ένα θρησκευτικό σώμα. Παρουσιάζοντας τους λόγους για την επιβολή της πιο βαρείας ποινής που επιτρέπει ο νόμος, το δικαστήριο εδήλωσε ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά αποτελούν μια πολύ επικίνδυνη κοινωνία, διότι δεν χαιρετούν τη σημαία ή άλλα πολιτικά εμβλήματα, και ζητούν απαλλαγή από στρατιωτική υπηρεσία για λόγους θρησκευτικής συνειδήσεως. Το δικαστήριο υποστήριξε ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά μ’ αυτόν τον τρόπο εξασθενούν το εθνικιστικό πνεύμα της Τουρκίας.
Κατά της αποφάσεως του δικαστηρίου έγινε έφεσις. Αυτό εγείρει ένα ερώτημα: Υπάρχει βάσις για ακύρωσι της αποφάσεως υπέρ της ελευθερίας της θρησκείας;
Βεβαίως. Το Άρθρο 19 του Συντάγματος της Τουρκικής Δημοκρατίας εγγυάται ελευθερία σκέψεως, συνειδήσεως και θρησκείας. Αλλ’ αυτά τα δικαιώματα ποτέ δεν έχουν πλήρως παραχωρηθή στους μάρτυρας του Ιεχωβά, αν και έγιναν πολλές εκκλήσεις. Δεν τους επιτρέπεται να συναθροίζωνται ελεύθερα για Βιβλικές μελέτες, αλλά πρέπει να ζουν κάτω από συνεχή απειλή της αυθαίρετης αστυνομικής επεμβάσεως. Προσέξτε τι έχουν αντιμετωπίσει:
Την 29η Οκτωβρίου 1968 η εφημερίς «Τζουμχουριέτ» ανέφερε ότι στις 18 Οκτωβρίου, στην Άγκυρα, δεκαπέντε Μάρτυρες, ενώ ήσαν συνηγμένοι ειρηνικά για να μελετήσουν τη Βίβλο, συνελήφθησαν και κατηγορήθησαν για ανατρεπτική δραστηριότητα και προσπάθεια να ανατρέψουν την κυβέρνησι. Η υπόθεσις βρίσκεται ακόμα στο Εφετείο.
Την 20η Μαΐου 1971 δεκαοκτώ Μάρτυρες, ενώ μελετούσαν τη Βίβλο, συνελήφθησαν στην Ισταμπούλ και έμειναν δυο μέρες στη φυλακή. Ως τώρα δεν διετυπώθη κατηγορία.
Η εφημερίς «Μιλλιγέτ» της 4ης Μαΐου 1972 ανέφερε για τη δίκη δέκα μαρτύρων του Ιεχωβά στο στρατοδικείο της Άγκυρας. Αυτοί οι Μάρτυρες είχαν συλληφθή στις 9 Ιουνίου 1971, όταν ήσαν συναθροισμένοι σ’ ένα ιδιωτικό σπίτι για Βιβλική συζήτησι. Έπειτα κρατήθησαν επτά μέρες σε στρατιωτική φυλακή. Η δίκη ακόμη συνεχίζεται στο στρατοδικείο με την κατηγορία παραβιάσεως του Άρθρου 143.
Σύμφωνα με την εφημερίδα «Τερκιουμάν» της 24ης Φεβρουαρίου 1972, δεκαπέντε Μάρτυρες στην Άγκυρα είχαν συλληφθή στις 23 Φεβρουαρίου 1972. Έξη απ’ αυτούς, τρεις άνδρες και τρεις γυναίκες, περιλαμβανομένης μιας μητέρας με έξη μηνών μωρό στο σπίτι, κρατήθηκαν στη φυλακή τρεις εβδομάδες με την κατηγορία ανατρεπτικής ενεργείας. Δεν έχει εκδοθή απόφασις ακόμα.
Σ’ όλες τις προαναφερθείσες περιπτώσεις, Βίβλοι και Βιβλικά έντυπα κατασχέθηκαν.
Μπορεί να δικαιολογηθή μια τέτοια μεταχείρισις των Χριστιανών Μαρτύρων του Ιεχωβά; Τα ίδια τα γεγονότα ομιλούν. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι νομοταγείς πολίτες. Ακολουθούν τη Βιβλική συμβουλή: «Πάσα ψυχή ας υποτάσσεται εις τας ανωτέρας εξουσίας· διότι δεν υπάρχει εξουσία, ειμή από Θεού.» (Ρωμ. 13:1) Μόνο όταν οι μάρτυρες του Ιεχωβά αντιμετωπίζουν έναν κυβερνητικό νόμο που έρχεται σε σύγκρουσι με τον νόμο του Θεού, αρνούνται να υποκλιθούν στο θέλημα της κοσμικής εξουσίας. (Πράξεις 5:29) Αλλά στην Τουρκία, όπως παντού, δεν εμποδίζουν με κανένα τρόπο τους ανθρώπους από το να κατατάσσωνται στις στρατιωτικές δυνάμεις, ούτε και ενθαρρύνουν να μη σέβωνται τη σημαία οποιουδήποτε έθνους.
Μολονότι δεν αναμιγνύονται σε πολιτικά ζητήματα, οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν συνωμοτούν εναντίον των κυβερνήσεων του κόσμου. Υπακούουν στη θεόπνευστη συμβουλή: «Μη έχε συγκοινωνίαν μετά στασιαστών.» (Παροιμ. 24:21) Έτσι καμμιά κυβέρνησις δεν έχει λόγους να φοβάται τους Χριστιανούς Μάρτυρας του Ιεχωβά. Σε μια εποχή αυξανομένης βίας, η υπακοή των στον Λόγο του Θεού προάγει τον νόμο και την τάξι.
Έτσι, στην Τουρκία, τα δικαστήρια και η κυβέρνησις αντιμετωπίζουν μια απόφασι η οποία θ’ αποκαλύψη πώς αντιλαμβάνονται την ελευθερία της λατρείας. Θα αναγνωρίσουν ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι—ένα αναγνωρισμένο θρησκευτικό σώμα μάλλον παρά μια «εταιρία που έχει μέλη;» Θα ενεργήση η Τουρκία σύμφωνα με το Σύνταγμά της και θα τιμήση τους ισχυρισμούς του Συντάγματός της; Ελπίζεται βεβαίως ότι η Τουρκία θα λάβη μια θετική στάσι υπέρ της ελευθερίας σε αρμονία με την επιθυμία της να είναι μεταξύ των ελευθέρων εθνών του κόσμου.