Χιλιάδες Βαπτίζονται Κάθε Εβδομάδα

ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ μάρτυρες του Ιεχωβά αναγνωρίζουν ότι πρέπει να κηρύττουν σε άλλους. Έχουν βάλει στην καρδιά τους τα λόγια του Ιησού Χριστού: «Μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς.»—Ματθ. 28:19, 20.

Στη διάρκεια του υπηρεσιακού έτους 1973 (που άρχισε την 1η Σεπτεμβρίου 1972 και έληξε την 31η Αυγούστου 1973) έκαμαν αυτό ακριβώς σε 208 χώρες. Κάθε εβδομάδα οι μάρτυρες του Ιεχωβά διεξήγαν περισσότερες από ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες Γραφικές μελέτες με ενδιαφερόμενα άτομα, και εξακολουθούν να το πράττουν αυτό. Το αποτέλεσμα του έργου αυτού στο όποιο δαπανούσαν περισσότερες από είκοσι πέντε εκατομμύρια ώρες κάθε μήνα, ήταν να βοηθήσουν δεκάδες χιλιάδες άτομα να βαπτισθούν και να γίνουν μαθηταί του Ιησού Χριστού, ικανοί να διδάξουν και άλλους. Στο υπηρεσιακό έτος 1973 ένας μέσος όρος άνω των 530 τέτοιων νέων μαθητών βαπτίζονταν κάθε ημέρα—περίπου 3.700 κάθε εβδομάδα. Ο συνολικός αριθμός εκείνων που βαπτίσθηκαν στη διάρκεια ολοκλήρου του υπηρεσιακού έτους ήταν 193.990.

Οι Θαρραλέες Προσπάθειες Ευλογούνται

Αυτό το έργον της μαθητεύσεως συχνά απαιτεί θάρρος. Εξετάστε, επί παραδείγματι, τι συνέβη σ’ ένα χωριό στη νοτιοανατολική Νιγηρία της Αφρικής:

Ηγέρθη εναντίωσις στο έργο των μαρτύρων του Ιεχωβά. Κάποιοι φανατικοί εδολοφόνησαν ένα διάκονο «ειδικό σκαπανέα,» ο οποίος αφιέρωνε περίπου 150 ώρες κάθε μήνα για να βοηθήση άτομα να κατανοήσουν καλύτερα τη Βίβλο. Η οικογένεια με την οποία ζούσε αυτός ο διάκονος «ειδικός σκαπανεύς» και η οποία αποτελείτο από τρία άτομα, που ήσαν όλοι Μάρτυρες, εφονεύθη επίσης. Τελικά οι εγκληματίαι ωδηγήθηκαν ενώπιον της δικαιοσύνης και δώδεκα άτομα εξετελέσθησαν.

Με τέτοιες τραγικές εξελίξεις σχετικά με το έργο των, κάποιος θα μπορούσε να συμπεράνη ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν θα ασχολούνταν πια μ’ αυτό το χωριό. Αλλά δεν έγινε έτσι. Ένα ζεύγος νέων Μαρτύρων μετεκόμισε σ’ αυτό το χωριό και άρχισαν να υπηρετούν εκεί, με γνήσιο ενδιαφέρον για τα άτομα της περιοχής. Σύντομα άρχισαν να διεξάγουν οικιακές Γραφικές μελέτες και να διαθέτουν πρόσθετο χρόνο για να διδάξουν σε αναλφάβητους ανάγνωσι και γραφή. Η στάσις πολλών ατόμων στο χωριό άρχισε να αλλάζη. Παρέστη ανάγκη ν’ αρχίσουν να ψάχνουν για χώρο όπου θα εξυπηρετούντο αυτοί που ήθελαν να παρακολουθούν συναθροίσεις Γραφικών μελετών.

Αργότερα, σε μια συνέλευσι, που έγινε στη διάρκεια του υπηρεσιακού έτους 1973, είκοσι άτομα από αυτή την περιοχή παρουσιάσθηκαν για βάπτισμα. Σήμερα υπάρχουν περισσότεροι από εβδομήντα που παρακολουθούν τις συναθροίσεις των μαρτύρων του Ιεχωβά και μεταδίδουν τη Γραφική αλήθεια σε άλλους. Όλοι αποβλέπουν στον καιρό που οι τέσσερις δολοφονημένοι Μάρτυρες θα επιστρέψουν με την ανάστασι.

Αλλαγές Γίνονται Στον Τρόπο της Ζωής Των

Αυτοί οι νεοβαπτισμένοι Μάρτυρες και άλλοι σαν αυτούς έπρεπε να κάμουν αλλαγές στη ζωή των για να συμμορφωθούν με τις υψηλές απαιτήσεις της Βίβλου. Συχνά αυτές οι αλλαγές περιελάμβαναν ολόκληρο τον τρόπο της ζωής των.

Πάρτε την περίπτωσι ενός πρώην διευθυντού της αστυνομίας στη Δαχομέη της Αφρικής. Ήταν Μεθοδιστής, αλλά εσέβετο τις άλλες θρησκείες, διότι ο πατέρας του τον είχε διδάξει ν’ ακούη οποιονδήποτε θα ερχόταν εν ονόματι του Θεού. Έτσι, όταν οι μάρτυρες του Ιεχωβά τον επεσκέφθηκαν, άκουσε αυτά που είχαν να πουν και δέχθηκε τις Βιβλικές εκδόσεις. Αργότερα άρχισε μια οικιακή Γραφική μελέτη.

Αφού παρακολούθησε μερικές συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά, αυτός ο άνθρωπος εξέφρασε την επιθυμία να μετέχη και αυτός επίσης στο έργο να μεταδίδη σε άλλους αυτά που είχε μάθει. Αλλ’ όταν του έθεσαν υπ’ όψιν του τη Χριστιανική απαίτησι να έχη μια μόνο γαμήλιο σύντροφο, λυπήθηκε. Κάποτε είχε επτά γυναίκες, και οι πέντε ήσαν ακόμη στην οικογενειακή του κατοικία.

Θέλοντας να ευαρεστήση τον Θεό, άρχισε τη νομική διαδικασία για να κρατήση μόνο μια σύζυγο. Επειδή ήταν νομίμως νυμφευμένος με τρεις γυναίκες, έπρεπε να πάρη διαζύγιο με δύο από αυτές. Διαζύγιο στη Δαχομέη δεν δίδεται εύκολα εκτός για μοιχεία, για απόπειρα δηλητηριάσεως ή για ασυμφωνία. Γι’ αυτό φαινόταν ότι θα ήταν πολύ δύσκολο γι’ αυτόν να πάρη νόμιμο διαζύγιο από τις δυο δευτερεύουσες συζύγους. Ο δικαστής που άκουσε την περίπτωσί του είπε ότι διαζύγιο βασισμένο πάνω στους Γραφικούς λόγους που εξέθετε δεν ήταν δυνατόν. Αλλά στους ενόρκους έκαμε πολύ καλή εντύπωσι η ειλικρίνεια του ανθρώπου αυτού και τα γεγονότα που ανέφερε από τη Βίβλο. Γι’ αυτό του έδωσαν το διαζύγιο. Από τότε και στο εξής, μολονότι εχώρισε τις πρώην δευτερεύουσες συζύγους του, συνέχισε να συντηρή αυτές και τα παιδιά των.

Μετά το βάπτισμά του ως μάρτυς του Ιεχωβά συνέχισε ν’ αντιμετωπίζη πολύ διωγμό από τους συγγενείς του λόγω της αρνήσεώς του να ακολουθήση τα φυλετικά και οικογενειακά έθιμα σχετικά με την προγονολατρεία και τον φετιχισμό. Ήταν ο κληρονομικός αρχηγός της οικογενείας και, σαν τέτοιος, ώφειλε να προΐσταται σε όλες τις θρησκευτικές και οικογενειακές τελετές. Χωρίς αυτόν δεν μπορούσαν να διεξαχθούν οι θρησκευτικές τελετές. Αλλά, παρά το γεγονός ότι πολλοί συγγενείς απέφευγαν τη συναναστροφή του και τον θεωρούσαν αποκρουστικό, εκείνος παρέμεινε σταθερός.

Χρησιμοποιούσε τον χρόνο του σοφά για να διδάξη στα τριάντα δυο παιδιά του τη Βίβλο. Επτά απ’ αυτά είναι τώρα βαπτισμένοι Μάρτυρες και είκοσι τρία απ’ αυτά είναι συνδεδεμένα με την εκκλησία. Η μια νόμιμη σύζυγος του παρακολουθεί τις συναθροίσεις των μαρτύρων του Ιεχωβά και μαζί του κηρύττει το Βιβλικό άγγελμα σε άλλους.

Πολλά άτομα ήσαν πρόθυμα να εγκαταλείψουν όχι μόνο την πολυγαμία και τον φετιχισμό, αλλά επίσης και όλες τις άλλες συνήθειες που αποδοκιμάζονται στον Λόγο του Θεού.

Παρατηρήστε την πείρα ενός ανθρώπου στο Ελ Σαλβαδόρ. Αφηγείται τα εξής:

«Σε όλη μου τη ζωή σκεπτόμουν μόνον τον εαυτό μου. Από τα νεανικά μου χρόνια, είχα αφιερώσει τον εαυτό μου στην απόλαυσι της ζωής και στο να παίζω μουσική. Το 1920 ήμουν τραγουδιστής σ’ ένα συγκρότημα μαρίμπα στο Ελ Σαλβαδόρ που ωνομαζόταν ‘Μαρίμπα Ατλακάτλ.’ Όταν εξερράγη ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος βρισκόμαστε σε περιοδεία στην Ευρώπη. Επειδή η Λατινική Αμερική υπεστήριζε τους Συμμάχους, λίγο αργότερα μας έβαλαν σ’ ένα στρατόπεδο συγκεντρώσεως στα Αυστριακά σύνορα όπου μείναμε δυο περίπου χρόνια.

»Λίγο πριν από το τέλος του πολέμου, εμείς, με τη βοήθεια άλλων, μπορέσαμε να φθάσωμε στην πόλι της Νέας Υόρκης. Τελικά επέστρεψα στο Ελ Σαλβαδόρ για να συνεχίσω τη μουσική μου σταδιοδρομία και το ποτό.

»Στη δεκαετία του 1960 ανεκάλυψα ότι, λόγω του ποτού, δεν είχα χάσει μόνον την υγεία μου αλλά και τη σύζυγό μου. Τα πράγματα άρχισαν να μου φαίνωνται πολύ σκοτεινά. Αλλά εκείνον περίπου τον καιρό επρόκειτο να λάμψη το πραγματικό φως. Ο αδελφός μου άρχισε να μελετά τη Γραφή με τους μάρτυρας του Ιεχωβά και μου μιλούσε για τα πράγματα που μάθαινε.

»Ήμουν πολύ ισχυρογνώμων για να τον προσέξω. Εν τούτοις, μία μέρα βρήκα τις δύο μικρότερες κόρες μου να μελετούν με μια νέα που είπε ότι ήταν μάρτυς του Ιεχωβά. Αυτό δεν μου άρεσε, αλλά σκέφθηκα ότι ήταν καλύτερα γι’ αυτές να μελετούν τη Βίβλο παρά να τριγυρίζουν. Συνώδευσα τις θυγατέρες μου ακόμη και στην Αίθουσα Βασιλείας μερικές φορές, αλλά δεν είχα ενδιαφέρον. Αυτό που με στενοχωρούσε στην πραγματικότητα ήταν ότι νόμιζα ότι ήμουν πολύ κακός για να με συγχωρήση ποτέ ο Θεός. Εξ άλλου, είχα περάσει ολόκληρη τη ζωή μου ασχολούμενος σε κάθε είδους κακές πράξεις, αποκτώντας παιδιά χωρίς ενδοιασμούς σε πολλά μέρη του κόσμου και κατόπιν εγκαταλείποντας και τα παιδιά και τις μητέρες. Ποια αγάπη, βοήθεια ή ενδιαφέρον είχα δείξει ακόμη και στη νόμιμη οικογένειά μου στο Ελ Σαλβαδόρ; Πώς μπορούσε ποτέ ο Θεός να με συγχωρήση;

»Η νέα κυρία που μελετούσε με τις κόρες μου πάντοτε έλεγε ότι ο Ιεχωβά είναι ένας στοργικός και συγχωρητικός Θεός. Γι’ αυτό απεφάσισα να εξετάσω περισσότερο το ζήτημα. Η σύζυγός μου αξίωσε τώρα να πάρη τις κόρες μου. Η μελέτη τους διεκόπη, αλλ’ εγώ ήμουν αποφασισμένος να συνεχίσω την έρευνα. Πήγα στην Αίθουσα Βασιλείας κι’ εκεί έγιναν διευθετήσεις για να με βοηθήση κάποιος περισσότερο. Τώρα μετά από δυο σχεδόν χρόνια είμαι ένας ‘νέος γέρος.’ Είμαι άνω των εβδομήντα ετών, αλλά νέος ως Χριστιανός, αφού βαπτίσθηκα ως μάρτυς του Ιεχωβά τον Ιούνιο του 1973.»

Η Προχωρημένη Ηλικία δεν Είναι Εμπόδιο Στην Αλλαγή της Θρησκείας

Άλλοι, ενώ δεν έζησαν μία έκλυτη ζωή, χρειάσθηκε ν’ ανοίξουν τα μάτια τους στην πλάνη των θρησκευτικών πεποιθήσεων στις οποίες ήσαν προσκολλημένοι πολλά χρόνια. Μεταξύ αυτών είναι άνδρες και γυναίκες προχωρημένης ηλικίας.

Μια σχετική περίπτωσις ήταν ενός συνταξιούχου ξυλουργού στη Δανία. Ήταν ηλικίας άνω των ογδόντα ετών και ικανοποιημένος με τη θρησκεία του.

Πριν από ενάμισυ έτος περίπου δύο μάρτυρες του Ιεχωβά τον επεσκέφθησαν. Τούς είπε να φύγουν γιατί ‘είχε την εκκλησία του.’ Αλλ’ αφού έκλεισε την πόρτα και γύρισε στο σαλόνι, άρχισε να σκέπτεται ότι ίσως θα έπρεπε να είχε μιλήσει με τις δυο κοπέλλες. Προς έκπληξί των, βγήκε έξω και τις εκάλεσε να έλθουν μέσα. Εκείνες ήλθαν και πολύ σύντομα έβγαλαν τις Γραφές των για ν’ απαντήσουν σε πολλές ερωτήσεις. Του έδειξαν το βιβλίο Η Αλήθεια που Οδηγεί στην Αιώνιο Ζωή και άρχισαν μια Γραφική μελέτη. Σύντομα μετά απ’ αυτό άρχισε να παρακολουθή όλες τις συναθροίσεις των μαρτύρων του Ιεχωβά.

Τρεις μήνες αργότερα πήγε στον ιερέα της ενορίας του για να παραιτηθή από την εκκλησία. Ο κληρικός δεν μπορούσε να το χωνέψη. «Εσύ φταις!» ανεφώνησε ο ηλικιωμένος άνθρωπος, και είπε στον κληρικό ότι πολλές φορές είχε ζητήσει να διευθετηθή μία τάξις Γραφικών μελετών ώστε τα μέλη της εκκλησίας να γνωρίσουν τις Γραφές. Ο κληρικός απήντησε: «Κανένας δεν έρχεται σε τέτοια πράγματα.» Ο γέρος απήντησε: «Εγώ θα ερχόμουν.» Τότε ο κληρικός εξήγησε ότι δεν μπορεί να διευθετηθή μια σειρά Γραφικών μελετών απλώς για ένα άτομο. «Όχι,» απήντησε ο γέρος, «η εκκλησία δεν το κάνει, αλλά οι μάρτυρες του Ιεχωβά το κάνουν, και σε τρεις μήνες έμαθα από τη Γραφή περισσότερα από όλα τα χρόνια που ήμουν στην εκκλησία. Γι’ αυτό αποσύρομαι.»

Παρ’ όλον ότι είναι σχεδόν ογδόντα τριών ετών, παρακολουθεί τις συναθροίσεις των μαρτύρων του Ιεχωβά και συμμετέχει στο κήρυγμα από σπίτι σε σπίτι. Από το καλοκαίρι του 1973 υπηρετεί ως ένας βαπτισμένος μάρτυς του Ιεχωβά.

Είτε γέροι είτε νέοι, οι μάρτυρες του Ιεχωβά σε ολόκληρη τη γη ήσαν πολύ απησχολημένοι να κηρύττουν σε άλλους. Οι επιμελείς προσπάθειές των μαρτυρούν την εκπλήρωσι των προφητικών λόγων του Ιησού: «Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη· και τότε θέλει έλθει το τέλος.» (Ματθ. 24:14) Ανταποκρίνεσθε στο άγγελμα ώστε να επιζήσετε από το τέλος του παρόντος ασεβούς συστήματος και να λάβετε τις ευλογίες που ο Θεός επιφυλάσσει για κείνους που ειλικρινά επιθυμούν να τον υπηρετούν;