Το Πρόβλημα του Υπερβολικού Βάρους—Ποια η Λύσις;

ΑΝΗΣΥΧΕΙΤΕ όταν παίρνετε υπερβολικό βάρος; Χάνετε βάρος μόνον για να το πάρετε πάλι;

Μπορεί να σας ενθαρρύνη να γνωρίζετε ότι το να έχετε λίγο περισσότερο βάρος—τουλάχιστον μέχρις ενός ωρισμένου σημείου—έχει τα οφέλη του. Η Τζην Μαίγιερ, φημισμένη διαιτολόγος, αναφέρει ότι «η αναλογία θανάτου από φυματίωσι, έλκος και αυτοκτονία είναι πραγματικά κατώτερη από τον μέσο όρο μεταξύ παχυσάρκων ατόμων.»

Και σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: «Εκείνοι που είναι λίγο παχείς γύρω στην κοιλιά, ζουν καλύτερα.» Ένας από τους διαπρεπείς ψυχιάτρους της Αμερικής που ενδιαφέρθηκε γι’ αυτό το πρόβλημα, ο Δόκτωρ Άλμπερτ Στάνκαρντ, έχει εκφράσει μια παρόμοια γνώμη. Αλλά προσέξτε, «λίγο παχείς.» Πάρα πολλά άτομα όμως είναι περισσότερο από «λίγο.»

Πώς μπορείτε να εξακριβώσετε αν είσθε πολύ παχύς; Ένας τρόπος είναι να κοιτάξετε στον καθρέφτη. Ένας άλλος τρόπος είναι να συγκρίνετε το βάρος σας με τον μέσον όρο για το ύψος σας, την κατασκευή του σώματος και το φύλον. Αλλά ο καλύτερος τρόπος είναι να πάρετε μεταξύ των δακτύλων σας μια πτυχή δέρματος, ίσως στο πίσω και επάνω μέρος του βραχίονός σας. Αν είναι περισσότερο από μια ίντσα (2 1/2 εκατοστά) παχύ, το πιθανότερο είναι ότι είσθε πολύ χονδρός.

Μειονεκτήματα του να Έχετε Υπερβολικό Βάρος

Μεταξύ των μειονεκτημάτων του να έχετε υπερβολικό βάρος είναι ότι τείνει να μειώση την ευκινησία σας κι έτσι σας κάνει λιγώτερο δραστήριο. Επιπλέον, οι ασφαλιστικοί κατάλογοι δείχνουν ότι όσο περισσότερο ζυγίζει κανείς, τόσο μικρότερο είναι το διάστημα της ζωής. Έτσι αξίζει να σκεφθή κανείς σοβαρά το ζήτημα.

Υπάρχει επίσης το ζήτημα του ρωμαντικού πνεύματος, της ερωτοτροπίας του γάμου. Είναι γεγονός ότι η λεπτή σιλουέττα θεωρείται περισσότερο ελκυστική στις σύγχρονες κοινωνίες. Γι’ αυτό, δίαιτα έχει ορισθή ως «το πλέον δημοφιλές κατ’ οίκον σπορ της Αμερικανίδος.» Κάνει δίαιτα για να βρη τον άνδρα της και έπειτα για να τον κρατήση.

Μεγάλο Ενδιαφέρον για Αδυνάτισμα

Κατά γράμμα εκατοντάδες βιβλία έχουν γραφή για το θέμα της δίαιτας και του αδυνατίσματος. Και πώς πωλούνται! Οι πωλήσεις ενός βιβλίου έφθασαν το ένα εκατομμύριο σε διάστημα λιγώτερο από ένα έτος. Ένα άλλο είχε πώλησι πέντε εκατομμύρια σε μερικά χρόνια, και ένα βιβλίο μετρήσεως θερμίδων έχει φθάσει την κυκλοφορία των 17 εκατομμυρίων στις Ηνωμένες Πολιτείες.a Κάθε χρόνο εμφανίζονται περίπου τριάντα άρθρα σε Αμερικανικά περιοδικά. Πράγματι, λέγεται ότι «τα βιβλία για το υπερβολικό βάρος, τις δίαιτες και τα σχετικά προβλήματα ζαλίζουν τον άνθρωπο όχι μόνον λόγω του αντιφατικού περιεχομένου, αλλά και λόγω της πληθώρας των.»

Παρ’ όλο, όμως, αυτό το ενδιαφέρον για το αδυνάτισμα, 25 μέχρι 45 τοις εκατό των Αμερικανών έχουν 20 τοις εκατό ή και περισσότερο υπερβολικό βάρος και ο αριθμός των αυξάνει αλματωδώς. Αυτό το γεγονός έκαμε έναν φημισμένο διαιτολόγο να παραπονεθή. «Δεν γνωρίζομε ακριβώς πώς να παρακινήσωμε το άτομο.» Μια πραγματική άποψις του προβλήματος φαίνεται να είναι ότι περισσότεροι από 90 τοις εκατό εκείνων που έχουν αδυνατήσει μέσω κάποιας έντονης διαίτης, αργά ή γρήγορα επανέρχονται στις τάξεις της κοινωνίας με το υπερβολικό βάρος.

Τι Προξενεί το Υπερβολικό Βάρος;

Σχετικά με τις αιτίες του υπερβολικού βάρους, υπάρχει πράγματι μια ‘καταπληκτική παράταξις αντιφατικών γνωμών.’ Υπάρχουν πολλοί που επιμένουν ότι το πρόβλημα είναι απλώς πρόβλημα θερμίδων, ότι όσο περισσότερες θερμίδες τρώτε τόσο περισσότερο βάρος αποκτάτε. Αλλά δεν συμβαίνει πάντοτε έτσι. Μερικοί άνθρωποι παραμένουν αδύνατοι μολονότι τρώνε πολύ, διότι κάνουν πολύ δραστήρια ζωή ή κάνουν σκληρή σωματική εργασία. Ο Δόκτωρ Β. Λ. Νόλεν, φημισμένος χειρουργός, παρατηρεί: «Υπάρχουν ατομικές ποικιλίες στον μεταβολισμό (μεταβολισμός είναι ο όρος που χρησιμοποιούμε για να δείξωμε την κατασκευή και την καταστροφή των ιστών του σώματός μας, που οι ενέργειες και των δύο γίνονται συνεχώς). Όλοι γνωρίζομε ανθρώπους οι οποίοι ποτέ δεν φαίνεται να παίρνουν βάρος όσο κι αν τρώγουν.»

Παρ’ όλα όσα έχουν λεχθή και έχουν γίνει, οι πρόσφατες διαπιστώσεις φαίνεται να συνοψίζουν το πρόβλημα με τις λέξεις: «Οι παχείς άνθρωποι δεν γνωρίζουν πότε είναι χορτάτοι.» Σε μερικές περιπτώσεις η αιτία μπορεί να είναι το κεντρικό νεύρο που βρίσκεται στον υποθάλαμο, το οποίο επηρεάζει τα αισθήματα της πείνας και του κορεσμού.

Επειδή οι ευνούχοι και τα ευνουχισμένα ζώα ρέπουν στο πάχος, μερικά άτομα πιστεύουν ότι η έλλειψις ανδρικών ορμονών μπορεί να κάνουν τον άνθρωπο να κλίνη προς την παχυσαρκία.

Η κληρονομικότης είναι ασφαλώς ένας παράγων. Έτσι, μια ομάς ερεύνης του Λονδίνου βρήκε ότι όπου αμφότεροι οι γονείς έχουν μέσο βάρος, λιγώτερο από 10 τοις εκατό των παιδιών τους έχουν υπερβολικό βάρος. Αλλ’ όταν και οι δύο γονείς είναι παχείς, το 80 τοις εκατό των παιδιών τους έχουν υπερβολικό βάρος. Έχει καταδειχθή από πειράματα ότι αυτό δεν οφείλεται αποκλειστικά σε όμοιες συνήθειες τροφής.

Ιατρικές μελέτες επίσης υποδεικνύουν ότι αν ένα άτομο στην παιδική ηλικία αναπτύσση περισσότερα και μεγαλύτερα από τον μέσον όρο κύτταρα πάχους, θα ρέπη προς την παχυσαρκία με την πάροδο των ετών. Τότε, με όλη του την δίαιτα, ποτέ δεν θα ελευθερωθή από το πρόβλημα. Έτσι, σε μερικά άτομα το υπερβολικό βάρος μπορεί να υποστή έλεγχον αλλ’ όχι να θεραπευθή.

Υπάρχουν επίσης ψυχολογικοί παράγοντες. Μπορεί να τρώτε περισσότερο απ’ ό,τι πρέπει λόγω πιέσεων, απογοητεύσεων, ανίας, μοναξιάς ή απλώς οκνηρίας. Το να τρώμε είναι επίσης μια ευχάριστη ασχολία και οι χονδροί άνθρωποι κλίνουν περισσότερο προς αυτή την ευχαρίστησι. Έτσι, η έρευνα έχει δείξει ότι οι συνήθειες φαγητού ανθρώπων μέσου βάρους κυβερνώνται γενικά από εσωτερικούς παράγοντας, όπως είναι η πείνα και η ανάγκη. Αλλά οι συνήθειες φαγητού χονδρών ανθρώπων πολύ συχνά κυβερνώνται όλες από εξωτερικούς παράγοντας, όπως είναι η όψις, η οσμή ή η γεύσις του φαγητού.

Έπειτα, καθώς προχωρούμε σε ηλικία, χρειαζόμεθα λιγώτερη τροφή, αλλά η όρεξίς μας παραμένει η ίδια. Μολονότι είναι κοινό να παίρνη κανείς βάρος καθώς προχωρεί η ηλικία, δεν είναι συνήθως υγιεινό.

Ένα Ντουλάπι Γεμάτο Φάρμακα

Πολλά, πράγματι, είναι τα μέσα θεραπείας από τα οποία μπορείτε να διαλέξετε. Εκατοντάδες άνθρωποι με υπερβολικό βάρος έχουν βοηθηθή με μια εγχείρησι—έχουν αφαιρέσει ένα μεγάλο τμήμα του λεπτού εντέρου. Με αυτόν τον τρόπο η επιφάνεια των εντέρων από τα οποία απορροφάται η τροφή στο αίμα ελαττώνεται. Το μέτρο είναι δραστικό, αλλά δεν πρέπει να εκλεγή βιαστικά.

Τι θα λεχθή για τη χρήσι φαρμάκων; Για φάρμακα, είτε για κείνα που κόβουν την όρεξι ή για κείνα που επιταχύνουν τον μεταβολισμό, πάντοτε πρέπει να υπολογίσετε τις παρενέργειες. Είναι σωστό αυτό που λέγουν: «Κανένας εύκολος τρόπος δεν είναι ασφαλής· ο μη ασφαλής τρόπος είναι εύκολος.»

Μερικοί συνιστούν την αυτοΰπνωσι. Άλλοι έχουν βοηθηθή με το να γίνουν μέλη των Ανωνύμων Πολυφάγων ή των Φρουρών Βάρους. Αλλά εν όψει του κινδύνου που σχετίζεται με την ύπνωσι οποιασδήποτε μορφής, δεν είναι καθόλου φρόνιμο να προσφεύγωμε σ’ αυτή για να λύσωμε το πρόβλημα του υπερβολικού βάρους. Και σχετικά με τις άλλες μεθόδους, ένας αφιερωμένος Χριστιανός πρέπει να ρωτήση καλά τον εαυτόν του πώς θα τον επηρέαζε πνευματικώς μια τέτοια επικοινωνία.—1 Κορ. 15:33· 2 Κορ. 6:14-18.

Υπάρχουν επίσης οι λεγόμενες «ιδιότροπες δίαιτες.» Μεταξύ εκείνων που πρέπει να αναφερθούν είναι η τριήμερη δίαιτα με δαμάσκηνα, μια δίαιτα με γκρέηπφρουτ και σφιχτά βρασμένα αυγά και μια δίαιτα μόνον με γάλα και μπανάνες. Ένα πραγματικό πρόβλημα με όλες αυτές τις «ιδιότροπες δίαιτες» είναι ότι δεν είναι επιθυμητές σε μόνιμη βάσι. Οι περισσότερο «αποδεκτές» δίαιτες που αδυνατίζουν είναι σχετικώς υψηλές σε πρωτεΐνη· η ελάττωσις των θερμίδων επιτυγχάνεται με ελάττωσι του λίπους και των υδατανθράκων. Ενώ μπορεί να καλούνται υψηλές σε πρωτεΐνη δίαιτες, δεν υπάρχει στην πραγματικότητα αύξησις στην πρόσληψι πρωτεΐνης.

Ένας άλλος τρόπος, αρκετά απλός καθώς και οικονομικός, είναι η ολική νηστεία. Σχετικά μ’ αυτό, η Κιούρεντ Θέραπη του 1970 λέγει: «Η ολική αποχή από τροφή για 1 ημέρα κάθε 3 έως 10 ημέρες εφαρμόζεται επί χρόνια. Το όφελος που προέρχεται από ένα θερμιδικό έλλειμμα 2500 μέχρι 4000 θερμίδων μια ή δυο φορές την εβδομάδα είναι πραγματικό. Σε άτομα ομαλά κατά τα άλλα πλην της παχυσαρκίας, οι κίνδυνοι που περιλαμβάνονται είναι μηδαμινοί. Για νηστεία 7 μέχρι 10 ημερών που είναι η νεώτερη μέθοδος, συνιστάται νοσοκομειακή παρακολούθησις.»

Λογική και Εγκράτεια

Φυσικά, η απλούστερη (αλλ’ όχι και η ευκολώτερη) λύσις είναι να αποφεύγετε να παίρνετε περισσότερο του κανονικού βάρους. Η πρόληψις είναι καλύτερη από τη θεραπεία. Οι γονείς να ενδιαφέρωνται ν’ αποκτούν τα τέκνα των μια ορθή αρχή όσον αφορά τις υγιείς συνήθειες φαγητού. Αλλ’ αν είσθε παχύς, πρέπει να δεχθήτε το γεγονός ότι θα υπάρξη σημαντική δυσκολία και στέρησις προτού εμφανισθή η ανταμοιβή που θα φαίνεται να δείχνη ότι άξιζε τον κόπο.

Ένα ιατρικό εγχειρίδιο λέγει: «Ένας ασθενής» ο οποίος επιτυχώς έχει χάσει βάρος, πρέπει να προετοιμασθή για μια επαγρύπνησι σε όλη του τη ζωή, αν θέλη να διατηρήση την επιτυχία του. Εν τούτοις, τα αποτελέσματα που αναμένονται από την απώλεια βάρους δικαιολογούν την υπέρτατη προσπάθεια εκ μέρους του φυσιοθεραπευτού και του πελάτου για να επιτύχουν και να διατηρήσουν το πιο επιθυμητό βάρος.» Μια άλλη αυθεντία σε ζητήματα θρέψεως είπε: «Δεν νομίζω ότι μπορείς να είσαι υγιής χωρίς κάποια αυταπάρνησι.» Ακόμη πιο δυνατά το είπε ένας άλλος ειδικός: «Το σπουδαίο που πρέπει ν’ αντιμετωπισθή είναι ο αδύνατος χαρακτήρ και η έλλειψις ισχυρής θελήσεως, που όπως αποδεικνύεται είναι η αιτία που δεν μπορεί ν’ ασκηθή έλεγχος στην εγωιστική ικανοποίησι των απολαύσεων που εκδηλώνεται στο πρόβλημα της «παχυσαρκίας.»

Πρέπει να έχετε υπ’ όψιν ότι το να ελέγχετε τις συνήθειες του φαγητού είναι μόνον μέρος της απαιτήσεως. Υπάρχει επίσης το ζήτημα της ασκήσεως για ν’ αυξήσετε τη σωματική σας δραστηριότητα. Ένα σπουδαίο ιατρικό εγχειρίδιο λέγει: «Η ελάττωσις της δραστηριότητος μάλλον παρά η πρόσληψις περισσότερης τροφής αναγνωρίζεται ως η αιτία σε πολλά χονδρά άτομα, ιδιαιτέρως σε παχιές γυναίκες . . . Ένα πρόγραμμα σταδιακής αυξήσεως ασκήσεων είναι σπουδαίο μέρος στη θεραπεία της παχυσαρκίας.» Έχετε υπ’ όψιν ότι ένας περίπατος δύο ως τριών μιλίων κάθε μέρα έχει πραγματική αξία.

Μερικές Υποδείξεις

Τα επόμενα είναι μερικοί από τους πρακτικούς τρόπους με τους οποίους διατηρούν το βάρος των φημισμένοι Αμερικανοί διαιτολόγοι και άλλοι γιατροί:

Ο οικογενειακός των μάγειρας συνεργάζεται. Αυτό είναι τόσο σπουδαίο όσο η αυτοπειθαρχία, αν μερικοί στην οικογένεια θέλουν να διατηρήσουν το βάρος των.

Τρώγουν αργά. Οι περισσότεροι πολύ παχείς άνθρωποι τρώγουν γρήγορα. Να τρώτε αργά και ν’ απολαμβάνετε λιγώτερη τροφή περισσότερο.

Τροφές οι οποίες έχουν καλή γεύσι αλλά μικρή πραγματική θρεπτική αξία τηρούνται στο ελάχιστο ποσοστό στη δίαιτα των. Κι εσείς επίσης πρέπει να ωφεληθήτε με το να κόψετε τις σόδες, τις τούρτες, τις πάστες, τα γλυκίσματα και τα κέηκ.

Μερικοί απ’ αυτούς αποφεύγουν όλα τα οινοπνευματώδη ποτά. Αν θέλετε σοβαρά να ελέγχετε το βάρος σας, θα είναι καλό να κάμετε το ίδιο.

«Η κ. Στέαρ [σύζυγος ενός από τους πρώτους διαιτολόγους της Αμερικής] ποτέ, μα ποτέ, δεν τρώγει τηγανητό φαγητό.» Τροφές που ψήνονται στα κάρβουνα ή στο φούρνο μπορούν επίσης να είναι νόστιμες.

Αποφεύγουν δεύτερα φαγητά στη διάρκεια των γευμάτων. Κόβουν επίσης όλα τα λίπη, από γαλακτερά, κρέατα ή λαχανικά. Ένα απλό συμπλήρωμα—λίγη σαλάτα περιχυμένη με χυμό τομάτας.

Σχετικά με τα επιδόρπια, η Δόκτωρ Τζην Μαίγιερ λέγει: «Τα αποφεύγω σαν πανούκλα.»

Ένα άλλο πράγμα για το οποίο πολλοί έμαθαν να είναι προσεκτικοί είναι τα πρόχειρα γεύματα, που τρώνε μεταξύ των γευμάτων. Αν πρέπει, τότε να φάτε κλωνιά σέλινο, καρρότα, φέτες από τουρσιά ή μικρά κομματάκια φρέσκου φρούτου.

Φυσικά η στάσις σας ως προς την τροφή είναι μόνον η μισή μάχη. Η άλλη είναι να είσθε πρόθυμος να ασκήσθε, να ανεβαίνετε από τη σκάλα αντί να περπατάτε μέχρι το γωνιακό μαγαζί μάλλον παρά να παίρνετε το αυτοκίνητο.

Αν έχετε σοβαρό λόγο για να χάσετε βάρος, μπορείτε. Αλλ’ αυτό σημαίνει να πάρετε τα πράγματα σοβαρά. Αν έχετε ροπή προς την παχυσαρκία, τότε για σας, όπως το είπε η Δόκτωρ Τζην Μαίγερ «η τιμή της λεπτότητος είναι διαρκής επαγρύπνησις και πειθαρχία στη δίαιτα και την άσκησι.»

[Υποσημειώσεις]