Ένα Ασύνηθες Οικοδομικό Πρόγραμμα—Με Εθελοντάς Εργάτας
«ΠΟΤΕ δεν είδα ανθρώπους να εργάζωνται τόσο σκληρά. Αδιάφορο τι τους λέτε να κάμουν, αυτοί κάνουν το διπλό χωρίς υπεκφυγές.» Τι υπεκίνησε ένα μηχανικό του Υπουργείου Υγείας της Κομητείας Όραντζ της Νέας Υόρκης να εκφρασθή έτσι; Επιθεωρούσε την κατασκευή ενός κτιρίου που είχε το μέγεθος ενός γηπέδου ποδοσφαίρου που γινόταν σχεδόν αποκλειστικά με εθελοντική βοήθεια.
Αυτό το κτίριο στο Μονρώ της Νέας Υόρκης ήταν μέρος ενός ασυνήθους προγράμματος οικοδομών που είναι υπό εξέλιξιν, σχεδόν δέκα χρόνια τώρα, στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και μερικές άλλες χώρες. Ομάδες εκατοντάδων ατόμων διαφόρων φυλών και εθνικοτήτων έχουν δώσει τον χρόνο, την ενέργεια και άλλους πόρους για να χτίσουν ευρύχωρες αίθουσες συνελεύσεων.
Αυτά τα κτίρια, συχνά αρκετά μεγάλα για να καθήσουν 2.000 άτομα, έχουν εγείρει την περιέργεια. Ποιοι είναι οι κατασκευασταί; Τι σκοπό θα εξυπηρετήσουν αυτές οι οικοδομές; Πώς είναι δυνατόν να βρεθούν αρκετά χρήματα και εθελοντική βοήθεια για μια τέτοια επιχείρησι;
Γιατί Χτίζονται Αίθουσες Συνελεύσεων;
Οι οικοδόμοι είναι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά και υπάρχει μια ειδική ανάγκη για τέτοιες αίθουσες συνελεύσεων. Στις Ηνωμένες Πολιτείες υπάρχουν τώρα περισσότεροι από 500.000 μάρτυρες του Ιεχωβά. Οι 6.393 εκκλησίες τους αποτελούν 271 «περιοχές.» Εκτός από τις πέντε εβδομαδιαίες συναθροίσεις που έχουν όλες οι εκκλησίες στις Αίθουσες Βασιλείας των, δυο φορές το χρόνο κάθε «περιοχή» (περίπου 20 εκκλησίες) απολαμβάνει μια διήμερη συνέλευσι που έχει ένα ειδικό πρόγραμμα Βιβλικής διδασκαλίας ειδικό για τις τοπικές των ανάγκες.
Στο παρελθόν οι περισσότερες συνελεύσεις εγίνοντο σε νοικιασμένους χώρους, όπως σε σχολεία, σε αίθουσες ασκήσεων και σε αίθουσες εκθέσεων. Αλλ’ από το 1965, όταν η πρώτη αίθουσα συνελεύσεων άνοιξε στη Νέα Υόρκη, οι μάρτυρες του Ιεχωβά σε πολλές περιοχές θέλησαν ν’ αποκτήσουν τους δικούς των χώρους γι’ αυτές τις συγκεντρώσεις. Υπάρχουν τώρα δεκαπέντε τέτοιες αίθουσες στις Ηνωμένες Πολιτείες, τρεις στον Καναδά και μερικές σε άλλες χώρες. Τι ώθησε τους μάρτυρες του Ιεχωβά να θέλουν τις δικές των αίθουσες συνελεύσεων;
Ένας σπουδαίος λόγος είναι το υψηλό κόστος για ενοικίασι δημοσίων χώρων. Εκτός από την πληρωμή για τη χρήσι των κτιρίων, ήταν συχνά αναγκαίο να προσλάβουν επιστάτες και βοήθεια των σωματείων για την εγκατάστασι της σκηνής και μεγαφώνων για τους ακροατάς. Μια συνέλευσις ενός σαββατοκύριακου μπορεί να στοίχιζε $1.000 ως $3.000.
Ένας Μάρτυς από το Γουίννιπεγκ του Καναδά εξηγεί ένα άλλο πρόβλημα που μπορεί να παρουσιασθή όταν νοικιάζεται ένα μέρος για συνέλευσι:
«Ήταν μερικές φορές αδύνατο να πάρωμε μια άδεια ενοικιάσεως για σχολικά αμφιθέατρα περίπου ένα μήνα προ της συνελεύσεως. Και κάθε άδεια περιελάμβανε έναν όρο ότι στην περίπτωσι που το αμφιθέατρο χρειαζόταν για κάποια σχολική εκδήλωσι, θα είχε προτεραιότητα από τη συνέλευσι. Μερικές φορές ακυρώνετο η ενοικίασις για κάποιο βράδυ την τελευταία στιγμή κι’ έπρεπε να τρέχωμε σε κάποιο άλλο μέρος για κείνο το βράδυ και να επιστρέφωμε πίσω το επόμενο πρωί.»
Και τα σχολικά αμφιθέατρα συχνά δεν είχαν αρκετά καθίσματα. Πολλά άτομα έπρεπε να πάνε σε άλλα μέρη του κτιρίου και να αρκεσθούν μόνο ν’ ακούουν το πρόγραμμα από τα μεγάφωνα ή να βλέπουν από τηλεόρασι κλειστού κυκλώματος. Αυτές και άλλες δυσκολίες έκαμαν να φαίνεται καλύτερο για τους μάρτυρες του Ιεχωβά σε πολλές περιοχές να διαθέσουν τα χρήματα τους για να έχουν τους δικούς τους χώρους συνελεύσεων.
Κάνοντας μια Καλή Αρχή
Καμμιά «ανωτάτη» επιτροπή δεν αποφασίζει την οικοδόμησι μιας αιθούσης συνελεύσεων και δεν υποχρεώνει τους άλλους να την υποστηρίξουν παρά τη θέλησι τους. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά εξετάζουν προηγουμένως αν υπάρχουν αρκετές εκκλησίες στην περιοχή ώστε ν’ απασχολούν ένα τέτοιο χώρο. Αν αυτό συμβαίνη, γράφουν σε όλες τις εκκλησίες που σχετίζονται για να βεβαιωθούν αν πραγματικά θέλουν μια αίθουσα συνελεύσεων και αν προτίθενται να υποστηρίξουν τις προσπάθειες για να έχουν μια αίθουσα. Έπειτα αποφασίζουν αν θα χτίσουν ένα νέο κτίριο ή θα ανακαινίσουν ένα ήδη υπάρχον. Οι τοπικές συνθήκες θα βαρύνουν σ’ αυτή την απόφασι.
Στο Κλήβελαντ, επί παραδείγματι, η διωρισμένη επιτροπή για το νέο κτίριο αναφέρει: «Κατάλληλοι χώροι που είχαν τις αναγκαίες εγκαταστάσεις κοινής ωφελείας ήταν δύσκολο να βρεθούν. Όταν τελικά βρήκαμε ένα, αντιμετωπίσαμε πολεοδομικό πρόβλημα. Τότε παρουσιάσθηκε ένα θέατρο. Εκτός που ήταν εντός των οικονομικών ορίων, ήταν και κεντρικό.» Μετά την αγορά, οι τοπικοί μάρτυρες ανανέωσαν το θέατρο, και τώρα είναι ένας ωραίος χώρος για Χριστιανικές συνελεύσεις.
Οι Μάρτυρες από το Ντητρόητ, που επίσης μετέτρεψαν ένα θέατρο σε αίθουσα των συνελεύσεων τους, μιλούν για ένα άλλο πλεονέκτημα. «Φαίνεται ότι δεν υπήρχε δυσκολία να επιτύχωμε λογικές τιμές γι’ αυτούς τους χώρους. Επειδή είχαν μεγάλους φόρους και έμεναν συχνά αχρησιμοποίητοι, ήσαν ‘βάρος’ για τους ιδιοκτήτες των.»
Εκκλησίες από την περιοχή Σαν Φερνάντο Βάλλευ της Καλιφόρνιας απέκτησαν ένα ασυνήθιστο κτίριο για τις συνελεύσεις των, που ήταν γνωστό προηγουμένως ως Βάλλευ Μιούζικ Θήατερ. Οι αρχικοί κατασκευασταί χρησιμοποίησαν χωματουργικά μηχανήματα για να μετατρέψουν ένα λόφο σε πελώριο τρούλλο. Επάνω του έχυσαν ενισχυμένο μπετόν. Αφού αυτό μονιμοποιήθηκε, καθάρισαν το εσωτερικό του λόφου αφήνοντας μια μοντέρνα θολωτή κατασκευή ύψους 20 μέτρων στο κέντρο και διάμετρο 60 μέτρων. Μια περιστρεφόμενη σκηνή στο κέντρο περιβάλλεται από 2.654 καθίσματα θεάτρου καλυμμένα με βινύλιο. Το κτίριο είχε και μια παρακείμενη οικοδομή με γραφεία και μια καφετήρια για 500 άτομα. Η μετατροπή αυτού του χώρου σε Αίθουσα Συνελεύσεων Περιοχής της Βάλλευ Καλιφορνίας εαστοίχισε μόνο ένα κλάσμα της υπολογισθείσης τιμής για την ανέγερσι ενός κτιρίου στην ίδια περιοχή.
Και η ανακαίνισις είναι συνήθως γρηγορώτερη από την οικοδόμησι. Αυτή η αίθουσα της Καλιφορνίας ήταν έτοιμη δυο μήνες μετά την αγορά της. Οι μάρτυρες του Σικάγου γράφουν σχετικά με το μετατραπέν θέατρο τους: «Από τον καιρό της αγοράς ως τον καιρό που ήταν έτοιμο για συνέλευσι πέρασαν μόνο δυόμιση μήνες.»
Σε άλλα μέρη, όμως, τα υπάρχοντα κτίρια ήσαν πολύ περιωρισμένα, χωρίς καφετήρια ή παρουσίαζαν άλλα προβλήματα. Έτσι, στην περιοχή Βαλτιμόρης—Ουάσιγκτων ζητούσαν ένα θέατρο, αλλά κανένα δεν ήταν κεντρικό, και τα περισσότερα από τα διαθέσιμα βρίσκονταν σε επικίνδυνες συνοικίες. Γι’ αυτό οι Μάρτυρες εκεί έχτισαν ένα νέο κτίριο από προκατασκευασμένο χάλυβα στην Κράουνσβιλ του Μαίρυλαντ με ένα αμφιθέατρο 1406 θέσεων. Ο προθάλαμος και η καφετήρια έχουν σχεδιασθή έτσι ώστε ανοίγοντας τις κουρτίνες ένα μεγαλύτερο πλήθος να βλέπη και ν’ ακούη ό,τι γίνεται στη σκηνή.
Χρήματα και Δωρεάν Υλικά
Αλλά πώς είναι δυνατόν να χρηματοδοτούνται τέτοιες επιχειρήσεις; Αυτό είναι ένα θαυμαστό χαρακτηριστικό της ανεγέρσεως των αιθουσών συνελεύσεων των μαρτύρων του Ιεχωβά. Εξετάστε μια έκθεσι για μια αίθουσα συνελεύσεων 46.000 τετραγωνικών ποδών στο νότιο Οντάριο:
«ΤΟ κτίριό μας θα χρηματοδοτήση από εισφορές και άτοκα δάνεια από τους ίδιους τους μάρτυρες του Ιεχωβά. Ογδόντα τοις εκατό των χρημάτων είναι εισφορές, ιδίως μικρών ποσών από άτομα μικρού εισοδήματος. Δεν γίνονται εκστρατείες για συλλογή χρημάτων, ούτε λοταρίες, ούτε δυναμικές εκκλήσεις. Μόνον εξηγείται η ανάγκη. Ευχαριστούμε τον Θεό γι’ αυτό το γενναιόδωρο πνεύμα.»
Το οικοδομικό πρόγραμμα της Κράουνσβιλ έδωσε άλλο ένα παράδειγμα τέτοιας γενναιοδωρίας. Ο εισηγητής της επιτροπής του κτιρίου εκεί εξηγεί:
«Γράψαμε στις 110 εκκλησίες που ενδιαφέρονταν για το ζήτημα και ρωτήσαμε πόσα θα ήθελαν να προσφέρουν. Μπορείτε να φαντασθήτε πόσο εκπλαγήκαμε όταν λάβαμε το τριπλάσιο από το ποσόν που νομίζαμε ότι θα έδειχνε την έγκρισι του Ιεχωβά για το έργο που αναλάβαμε. Μπορέσαμε έτσι να τελειώσωμε το κτίριο χωρίς χρηματοδότησι κάποιου εμπορικού ιδρύματος.»
Η προθυμία να κάμουν οι ίδιοι τις αναγκαίες εγκαταστάσεις παρά να τις αγοράσουν είχε ενίοτε ως αποτέλεσμα μεγαλύτερη οικονομία. Μια έκθεσις της προσπαθείας να μετατραπή μια αίθουσα χορού στο Σαίντ Λουκ, νοτίως του Μόντρεαλ, σ’ ένα τόπο για Χριστιανικές συνελεύσεις, είναι ένα παράδειγμα:
«Για να λύση τα προβλήματα ψύξεως ένας Μάρτυς ειδικός σ’ αυτόν τον τομέα, μαζί με μια ομάδα ανειδίκευτων βοηθών, κατασκεύασε τέσσερα μεγάλα ψυγεία και ψυκτικές συσκευές. Το συνολικό κόστος ήταν λιγώτερο από 1000 δολλάρια. Υπολογίζεται ότι αυτές οι συσκευές θα είχαν στοιχίσει 15 ως 20 φορές περισσότερα αν γίνονταν από κάποιον εργολάβο απ’ έξω.»
Τα υλικά, επίσης, προσφέρονταν συχνά δωρεάν. Το εξής αναφέρεται σχετικά με την οικοδόμησι της νέας αιθούσης στο Λόντον του Οχάιο:
«Συνέβη να διαλύεται τον καιρό εκείνο ένα μεγάλο θέατρο στο Κολόμπους. Από αυτό ένας αδελφός έκαμε μια δωρεά 1000 καθισμάτων. Έπειτα από ένα κατεδαφιζόμενο νοσοκομείο πήραμε δωρεάν δύο λέβητες σε αρίστη κατάστασι. Επιπλέον, κάποιος μας έδωσε μια κουζίνα ολόκληρη από ανοξείδωτο μέταλλο και πολλά χρήσιμα σκεύη.»
Ενώ έχτιζαν την αίθουσα συνελεύσεων στο Μονρό της Νέας Υόρκης, κάποιος άνθρωπος τόσο συγκινήθηκε από όσα είδε ώστε επέστρεψε την επόμενη εβδομάδα με υλικά αξίας 5000 δολλαρίων ως δωρεά. Μια μεγάλη εταιρία, επίσης, προσέφερε υλικά αξίας 12.000 δολλαρίων και αργότερα έστειλε αντιπροσώπους να θαυμάσουν την εθελοντική οικοδομή. Με το να πληρώνουν τους λογαριασμούς στην ώρα τους είχε ως αποτέλεσμα να έχουν επιπρόσθετες οικονομίες 50.000 δολλαρίων.
Τώρα το Μονρό έχει μια ωραία αίθουσα συνελεύσεων μεγάλη όσο ένα γήπεδο ποδοσφαίρου μέσα σ’ ένα δασώδες τοπίο. Τρεις πέτρινες γέφυρες συνδέουν επτά χώρους σταθμεύσεως με την είσοδο αυτού του κτιρίου. Πέρα από την περιοχή με καρυδιές που περιλαμβάνει ένα συντριβάνι, που χρησιμοποιείται και ως πισίνα βαπτίσματος, υπάρχει ένα αμφιθέατρο 2.248 καθισμάτων θεάτρου σε εναλλασσόμενες σειρές μπλε και πράσινον. Ένας χώρος φαγητού με 720 θέσεις χωρίζεται από το αμφιθέατρο με ένα γυάλινο τοίχο που καλύπτεται με μπλε κουρτίνες.
Γεροί Ώμοι, Πρόθυμες Καρδιές—Όλοι Εθελονταί
Αυτό που περισσότερο θαυμάζουν οι παρατηρηταί είναι τα πλήθη των εθελοντών που παρουσιάζονται για δουλειά σ’ αυτές τις οικοδομικές επιχειρήσεις. Ενώ εκτίζετο η Αίθουσα του Μονρό, 192 εκκλησίες έδωσαν εθελοντική βοήθεια. Λευκοί, Νέγροι και Πορτορικανοί, κάθε ηλικίας και κοινωνικής τάξεως, εργάσθηκαν μαζί αρμονικά, απευθυνόμενοι μεταξύ τους «αδελφέ» και «αδελφή.» Μερικά Σαββατοκύριακα κάπου 800 εθελονταί εργάζονταν μαζί. Ένας μη μάρτυς παρατηρητής είπε: «Αυτή πρέπει να είναι οργάνωσις του Ιεχωβά. Αλλιώς θα υπήρχε τελεία σύγχυσις.»
Μια έκθεσις της ανακαινίσεως που έγινε στο Σαίντ Λουκ αναφέρει:
«Καμμιά εξωτερική βοήθεια δεν χρειάσθηκε για τις εκτεταμένες ανακαινίσεις. Πολλοί που εργάζονταν σε κοσμικές εργασίες στην πόλι πήγαιναν στην αίθουσα συνελεύσεων αμέσως μετά τη δουλειά τους κι’ έμεναν εκεί ως νωρίς το πρωί. Έτσι καταφέραμε να έχωμε την πρώτη μας συνέλευσι σε λιγώτερο από 7 εβδομάδες αφ’ ότου πήραμε το κτίριο.»
Μάρτυρες του Γουίννιπεγκ που απέβλεπαν να έχουν την πρώτη τους συνέλευσι στο ανακαινισθέν θέατρο τους κατά τον Ιανουάριο 1972, γράφουν:
«Καθώς έφθανε ο Δεκέμβριος του 1971, οι αδελφοί έβλεπαν ότι υπήρχε πολλή δουλειά ακόμη να γίνη πριν από την ημέρα της αφιερώσεως. Έτσι, πολλοί εργάζονταν συνεχώς στην αίθουσα για βοήθεια. Το έργο έγινε γρήγορα και εντατικά και τελείωσε εγκαίρως.»
Ένα όμοιο πνεύμα εκδηλώθηκε ενώ εκτίζετο το κτίριο της Γιούμπα Σίτυ της Καλιφόρνιας. Υπολογίσθηκε ότι αυτό το κτίριο θα στοίχιζε ένα εκατομμύριο δολλάρια αν γινόταν από ξένους εργολάβους. Αλλά οι μάρτυρες του Ιεχωβά το τελείωσαν με λιγώτερο του ενός τρίτου. Πώς ήταν δυνατόν; Ένα μέλος της επιτροπής ανεγέρσεως εξηγεί:
«Είχαμε έναν μέσο όρο 250 εθελοντών για εργασία κάθε μέρα. Τα σαββατοκύριακα αυτή η εργατική δύναμις έφθανε τους 500. Μερικοί από αυτούς εργάζονταν δυο βάρδιες το εικοσιτετράωρο για ν’ αντιμετωπίσουν κάποιο χρονικό όριο που δεν έπρεπε να περάση. Και οι αδελφές μας, εκτός της ετοιμασίας ωραίων φαγητών για τους εργάτες κάθε μέρα, τα κατάφερναν και με τη χειρονακτική εργασία με το να χειρίζωνται φτυάρια, τσουγκράνες, σφυριά και σκούπες.»
Το πνεύμα να παραχωρή κανείς δωρεάν τον χρόνον και τις δυνάμεις του μπορεί να γίνη επιδημία. Όταν κάποιος αδελφός ρώτησε ένα σύντροφο από ποια εκκλησία είναι, ο εργάτης απήντησε: «Ω, δεν είμαι μάρτυς του Ιεχωβά· είμαι γείτονας που μένει ακριβώς εδώ. Ήρθα μόνο για να δουλέψω και να ψυχαγωγηθώ. Σεις φαίνεται να το διασκεδάζετε πολύ. Αυτό ακριβώς ήθελα!»
Όταν μια δημοσιογράφος της Ιντεπέντεντ Χέραλντ της Γιούμπα Σίτυ παρουσιάσθηκε για μια συνέντευξι εξήγησε: «Είμαι απλώς κατάπληκτη που μπορείτε να κάνετε αυτή την πελώρια οικοδομή μόνο με εθελοντική βοήθεια. Στην εκκλησία μας, δεν μπορούμε να έχουμε αρκετή βοήθεια για να τελειώσωμε τη διακόσμησι που αρχίσαμε πριν από ένα χρόνο και πλέον.»
Οι φιλόπονες προσπάθειες στη Γιούμπα Σίτυ είχαν ως αποτέλεσμα μια ωραία αίθουσα συνελεύσεων σε ισπανικό στύλ για 2.400 άτομα. Περιλαμβάνει μια Αίθουσα Βασιλείας, αίθουσα διαλέξεων και ευρύχωρη καφετήρια. Η πρόσοψι του κτιρίου που βλέπει σε μια δεξαμενή με καθίσματα ολόγυρα αποτελείται από τρεις μεγάλες αψίδες στολισμένες με ισπανικά φανάρια.
Αντιμετώπισις Δυσκολιών
Το κτίσιμο αιθουσών συνελεύσεων δεν είναι απλή υπόθεσις. Μερικές φορές παρουσιάζονται δυσκολίες που φαίνονται ανυπέρβλητες. Αλλά η αποφασιστικότης, η υπομονή και η σκληρή δουλειά βοηθούν να φύγουν από τη μέση.
Η επιτροπή για την οικοδόμησι της Αιθούσης στη Γιούμπα Σίτυ λέγει πώς έλυσαν ένα απρόβλεπτο πρόβλημα: «Κάποιο Σάββατο χάλασε η μηχανή του στοκαρίσματος. Έτσι οι αδελφοί έφεραν μερικούς βοηθούς και την επόμενη μέρα έκαμαν όλο το στοκάρισμα με τα χέρια.»
Ένας αδελφός μιλεί για την εφευρετικότητα που χρησιμοποιήθηκε κατά την οικοδόμησι της αιθούσης στο Μονρό, της Νέας Υόρκης: «Όταν κάηκε κάποια φλάντζα σε μια απαραίτητη μηχανή και δεν υπήρχε ανταλλακτικό, ένας μηχανικός έβγαλε το παπούτσι του, έκαμε μια φλάντζα και η μηχανή δούλευε όλη την ημέρα»
Όταν παρουσιάσθηκαν νομικά προβλήματα, οι μάρτυρες, του Ιεχωβά έδειξαν αποφασιστικότητα στην υπακοή στο νόμο πληρώνοντας «τα του Καίσαρος εις τον Καίσαρα,» έστω και αν αυτό εσήμαινε περισσότερη δουλειά. (Μάρκ. 12:17) Εκείνος που επέβλεπε την οικοδομή στο Νάτικ της Μασσαχουσέτης σχολιάζει: «Προβλήματα ανεφύησαν όταν προσπαθήσαμε ν’ αντιμετωπίσωμε έναν πολύ αυστηρό κώδικα πυρκαϊάς. Αντί, όμως, να παραπονούμεθα για το υψηλό κόστος όταν χρειαζόταν επιπρόσθετη εγκατάστασις πυροσβεστήρων, κάναμε αλλαγές σχεδίων ώσπου επιτύχαμε κάτι αποδεκτό. Οι αρμόδιοι μας επήνεσαν γι’ αυτό κι’ έγιναν πιο συνεργατικοί.»
Οι Αίθουσες Συνελεύσεων Ωφελούν Όλους
Οι αίθουσες συνελεύσεων που χτίζουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι μεγάλο όφελος για τις κοινότητες όπου βρίσκονται. Όχι τόσο για τον ευχάριστο διάκοσμο τους, ούτε για την ευχαρίστησι και τον ζήλο με τον οποίον οι εθελονταί εργάσθηκαν σ’ αυτές. Τα πιο σπουδαία οφέλη έρχονται απ’ ό,τι συμβαίνει όταν αποπερατωθούν.
Θέλετε να μάθετε τι θα κάμη ο Θεός για τις παρούσες παγκόσμιες συνθήκες; Τι είναι η «νέα τάξις» του Θεού και πώς θα ετοιμασθήτε να ζήσετε σ’ αυτήν; Πώς είναι δυνατόν οι Χριστιανοί να ζουν με ενότητα μέσα στις πιέσεις του σημερινού κόσμου; Το τρέχον πρόγραμμα των συνελεύσεων περιοχής των μαρτύρων του Ιεχωβά απαντά σ’ αυτές τις ερωτήσεις από τον Λόγο του Θεού. Αυτά τα προγράμματα Βιβλικής διδασκαλίας είναι σχεδιασμένα ώστε να βοηθούν νέους και ηλικιωμένους επίσης.
Υπάρχει μια αίθουσα συνελεύσεων των μαρτύρων του Ιεχωβά στην περιοχή σας; Γιατί να μη την επισκεφθήτε και να ωφεληθήτε από τη Βιβλική ύλη που παρουσιάζεται εκεί; Θα συναντήσετε ανθρώπους που αληθινά αγαπούν τον Ιεχωβά Θεό και προσπαθούν να τον τιμούν ζώντας σύμφωνα με τις αρχές του εμπνευσμένου Λόγου του, της Αγίας Γραφής. Θα είναι ευτυχείς να σας βοηθήσουν χωρίς επιβάρυνσι να κάμετε το ιδιο.
[Εικόνα στη σελίδα 17]
Αίθουσα Συνελεύσεων των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο νότιο Οντάριο του Καναδά
[Εικόνα στη σελίδα 18]
Αίθουσα Συνελεύσεων των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Μονρό της Νέας Υόρκης
[Εικόνα στη σελίδα 19]
Οικοδόμησις αιθούσης συνελεύσεων από εθελοντάς εργάτες στη Γιούμπα Σίτυ της Καλιφόρνιας