Ανέπτυξαν ένα Νέο Πνεύμα

Ο ΚΟΣΜΟΣ έχει αποξενωθή από τον Θεό και κάτω από την επιρροή του Διαβόλου έχει ένα πνεύμα, μια κυριαρχούσα στάσι ή τάσι που αντιτάσσεται στις δίκαιες αρχές. Αλλά μόλις οι άνθρωποι κατανοήσουν πόσο άδεια είναι στην πραγματικότητα η ζωή τους και διακρίνουν ότι το να ακολουθούν τις Βιβλικές αρχές είναι πολύ καλύτερα, αρχίζουν να κάνουν αλλαγές και μια νέα δύναμις ή κυριαρχούσα στάσις αρχίζει να υποκινή τη διάνοια τους.—Εφεσ. 4:17-24.

Αυτή υπήρξε η πείρα ενός πρώην παίκτου τυχερών παιγνιδιών και καπνιστού μαριχουάνας. Αυτός διηγείται :

‘Προηγουμένους δαπανούσα πολύν καιρό παίζοντας στον Ιππόδρομο Ναραγκάνσετ του Ροντ Άιλαντ. Όταν έχανα το μισθό όλης της εβδομάδος δανειζόμουν χρήματα από συναδέλφους και πήγαινα πάλι στον ιππόδρομο. Τελικά, παρά την καλοπληρωμένη εργασία μου, χρεώθηκα τόσο πολύ ώστε χρεοκόπησα. Αυτό το διάστημα η σύζυγός μου κι’ εγώ περνούσαμε τα περισσότερα βράδυα μας καπνίζοντας μαριχουάνα. Επίσης, συχνά μεθούσα στα μπαρ κι’ έκλεβα από την αποθήκη που εργαζόμουν.

Τον Νοέμβριο του 1973 δυο μάρτυρες του Ιεχωβά επισκέφθηκαν τη σύζυγο μου στο σπίτι μας. Επειδή η γυναίκα μου πίστευε στην εξέλιξι, επέστρεψαν την επόμενη εβδομάδα και της άφησαν ένα βιβλίο με τον τίτλο «Προήλθε ο Άνθρωπος από Εξέλιξι ή από Δημιουργία;» Όταν την επεσκέφθηκαν πάλι την επόμενη εβδομάδα, η γυναίκα μου είχε διαβάσει όλο το βιβλίο και δεν πίστευε πια στη θεωρία της εξελίξεως. Το ζεύγος των μαρτύρων διευθέτησε ν’ αρχίση μαζί της μια Γραφική μελέτη.

Όταν ήλθαν για την πρώτη μελέτη ήμουν στο σπίτι άρρωστος με έναν δυνατό πονοκέφαλο. Χωρίς να το γνωρίζουν οι Μάρτυρες, άκουσα τη συζήτησι ενώ ήμουν στο υπνοδωμάτιο. Προηγουμένως είχα πει στη γυναίκα μου ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι «εκκεντρικοί». Αλλά αφού τους άκουσα για λίγο, θέλησα να βγω και να ρωτήσω αν θα μπορούσα να πάρω μέρος στη συζήτησι. Αφού μιλήσαμε επί δυο ώρες, αποφασίσθηκε να γίνεται η μελέτη βράδυ ώστε να μπορώ να παρευρίσκομαι κι’ εγώ. Αυτό έγινε στα τέλη Δεκεμβρίου.

Ως τις αρχές Φεβρουαρίου είχαμε σταματήσει να χρησιμοποιούμε μαριχουάνα, επειδή μάθαμε την άποψι της Βίβλου για τα ναρκωτικά και θέλαμε να συμμορφόσωμε τη ζωή μας με τις καλές της αρχές. Τότε ρώτησα το ζευγάρι με το οποίο μελετούσαμε, «Πότε μπορώ να βαπτισθώ;» Με τη βοήθεια του Ιεχωβά, μπόρεσα να κάμω καλή πρόοδο και στη γνώσι της αληθείας και στην από μέρους μου εφαρμογή της. Βαπτίσθηκα στις 5 Ιουλίου σε μια συνέλευσι των μαρτύρων του Ιεχωβά που έγινε στο ίδιο μέρος όπου πρώτα σπαταλούσα πολύ χρόνο παίζοντας και χάνοντας τα λεπτά μου—στον ‘Ιππόδρομο Ναραγκάνσετ.’

Ένας άνδρας που πήρε σύνταξι μετά 35 χρόνια στρατιωτικής υπηρεσίας, λέγει πώς άλλαξε εντελώς η στάσις του για τον εθνικισμό:

Το 1962 ο γιος μου έγινε μάρτυς του Ιεχωβά. Όταν τελικά το έμαθα, ήμουν σίγουρος ότι του είχαν κάνει πλύσι εγκεφάλου και του το είπα, αν και δεν γνώριζα τίποτε για τους μάρτυρες του Ιεχωβά. Οι σκέψεις μου εβασίζοντο απλώς σε ό,τι εγνώριζα για τις άλλες θρησκευτικές οργανώσεις. Αλλά, επειδή ο γιος μου και η γυναίκα του δεν συμμετείχαν στα συνηθισμένα οικογενειακά έθιμα, όπως τα Χριστούγεννα κλπ, μου φάνηκε ότι αυτό τους αποξένωνε από την οικογένεια.

Όταν ο γιος μου και η γυναίκα του μετακόμισαν στο Τέξας, συνέχισα να περνώ τη ζωή μου όπως πάντοτε. Αλλά με τον καιρό άρχισα να καταλαβαίνω ότι η ζωή μου πήγαινε χαμένη. Θυμάμαι πως είπα στη γυναίκα μου ότι έπρεπε να υπάρχη στη ζωή κάτι περισσότερο απ’ εκείνο που εμείς κάναμε, και που κυρίως ήταν να παίζωμε γκολφ και να περιποιούμεθα τον κήπο. Όταν ο γιος μου και η γυναίκα του ήλθαν να μας επισκεφθούν προ δύο ετών περίπου, μίλησα για πρώτη φορά μαζί του περί θρησκείας. Του είπα τι σκεπτόμουν για τους μάρτυρες του Ιεχωβά και διεπίστωσα ότι σε πολλά έκανα λάθος. Με ρώτησε αν πιστεύω στον Θεό. Είπα, «Βεβαίως.» Έπειτα με ρώτησε αν πιστεύω στη Βίβλο ως τον Λόγο του Θεού. Είπα ναι. Μετά από μια εκτεταμένη συζήτησι μου έδωσε μερικά βιβλία σχετικά με την Αγία Γραφή.

Όταν γύρισε στο Τέξας, μελέτησα αυτά τα βιβλία μόνος μου επί ένα χρόνο. Δεν δυσκολεύθηκα να δεχθώ αυτά που διάβαζα εκτός από ένα πράγμα—την άποψι της Βίβλου για τον εθνικισμό.

‘Συνέχισα ακόμη να διαβάζω τη Βίβλο και τις εκδόσεις των Μαρτύρων. Όταν ο γιος μου επέστρεψε ένα χρόνο αργότερα, είχα φθάσει στο σημείο να κατανοήσω ότι, αν επρόκειτο να ζω σύμφωνα με τη Βίβλο, δεν θα έπρεπε να έχω πλέον καμμιά σχέσι με τον εθνικιστικό πατριωτισμό. Δέχθηκα την άποψι του Θεού γι’ αυτό το θέμα. Όταν κατέληξα σ’ αυτό το συμπέρασμα, αποφάσισα να γίνω ένας Μάρτυς.’

Έτσι, άσχετα με το πόσο ριζωμένη μπορεί να είναι μια τάσις, μπορούμε ν’ αλλάξωμε και να βρούμε πραγματικό νόημα στη ζωή καθώς συμμορφωνόμεθα με τις οδούς του Θεού.