Ιεραπόστολοι Φέρνουν Αγαθά Νέα σε Μέρη Άθικτα ως Τώρα

Η 57η τάξις της Βιβλικής Σχολής Γαλαάδ της Σκοπιάς απετελείτο από είκοσι πέντε σπουδαστάς μόνον. Όμως, στην απονομή των διπλωμάτων τους στο Κουήνς της πόλεως της Νέας Υόρκης, την Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου, παρευρέθησαν σχεδόν 2.000 συγγενείς και φίλοι. Γιατί τόσο μεγάλο ενδιαφέρον για ένα τόσο μικρό όμιλο;

Επειδή έχουν επιτευχθή τόσα πολλά από τους 5.000 και πλέον αποφοίτους που έχουν αποσταλή από τότε που ιδρύθηκε η Σχολή το 1943. Αυτοί οι απόφοιτοι, υπηρετώντας ως ιεραπόστολοι, έχουν συντελέσει στη μεγάλη εξάπλωσι της δραστηριότητος των μαρτύρων του Ιεχωβά, ιδιαιτέρως ανοίγοντας νέους αγρούς σε απομακρυσμένες περιοχές της γης.

Πριν αρχίσουν ν’ αποστέλλωνται ιεραπόστολοι από την Σχολή το 1943, δεν υπήρχαν καθόλου μάρτυρες του Ιεχωβά σε πολλές χώρες της Νοτίου Αμερικής, της Ασίας, της Αφρικής και σε εκατοντάδες των νήσων της θαλάσσης. Σαν παράδειγμα της καρποφορίας του ιεραποστολικού έργου αναφέρομε ότι σε πέντε μόνον απ’ αυτές τις Νοτιοαμερικανικές χώρες υπάρχουν τώρα περισσότεροι από 30.000 δραστήριοι Μάρτυρες.

Στις τελευταίες συμβουλές που δόθηκαν από τους εκπαιδευτάς της Σχολής και άλλους ομιλητάς, έγινε υπόμνησις αυτού του ωραίου έργου των ιεραποστόλων οι οποίοι προηγήθησαν αυτών που τώρα αποφοιτούσαν. Ο Ν. Ο. Νορρ, πρόεδρος της Σχολής, ενθαρρυντικά τόνισε ότι, διακηρύττοντας πιστά τα αγαθά νέα, οι ιεραπόστολοι γίνονται ‘συνεργοί του Θεού.’—2 Κορ. 6:1.

Τα Αγαθά Νέα Παράγουν Γνήσιους Χριστιανούς

Το έργο ενός ιεραποστόλου είναι έργον «ευαγγελιστού,» δηλαδή αγγελιαφόρου των αγαθών νέων της βασιλείας του Θεού μέσω του Ιησού Χριστού, είναι πράγματι αγαθά νέα, διότι λέγουν για την κυβέρνησι που θα κυβερνήση τη γη για χίλια χρόνια, για να φέρη υγεία, ζωή και τελειότητα στο ανθρώπινο γένος.—Αποκάλ. 20:4-6· 21:3, 4.

Αυτά τα αληθινά αγαθά νέα παράγουν γνήσιους Χριστιανούς. Δεν είναι Χριστιανοί «του ρυζιού,» «αγορασμένοι» με υλικά πράγματα, όπως ονομάζονται εκείνοι που εμπιστεύονται τα παιδιά τους να ανατραφούν σε ιεραποστολικά ιδρύματα του Χριστιανικού κόσμου, με αντάλλαγμα τρόφιμα. Εκείνοι που ακούουν τα αληθινά αγαθά νέα λαμβάνουν πνευματική τροφή. Μαθαίνουν ότι έχουν αγορασθή με το αίμα του Ιησού Χριστού. (1 Πέτρ. 1:18, 19) Συχνά, άτομα με πολύ εξευτελιστικές ειδωλολατρικές συνήθειες μεταβάλλονται σε καθαρά, έντιμα, Θεοφοβούμενα άτομα, και με τη σειρά τους μιλούν και αυτά σε άλλους για τα αγαθά νέα.—Κολοσ. 3:5-10.

Εφόδια και Απαιτήσεις

Στους ιεραποστόλους, που αποστέλλονται από το κυβερνών σώμα των μαρτύρων του Ιεχωβά, παρέχεται ένας ‘ιεραποστολικός οίκος,’ φαγητό, κι’ ένα μικρό επίδομα. Αφιερώνουν 150 ή περισσότερες ώρες κάθε μήνα στη διακήρυξι των αγαθών νέων από σπίτι σε σπίτι και στη δωρεάν μελέτη της Βίβλου μ’ εκείνους που επιθυμούν να γνωρίσουν τον Θεό και τους σκοπούς του. Δεν περιμένουν να έλθουν σ’ αυτούς οι άνθρωποι, ή να τους υπηρετήσουν. Αυτοί υπηρετούν τους ανθρώπους.

Σε μερικά μέρη διορίζονται ιεραπόστολοι για να ενισχύσουν εκκλησίες που ήδη υπάρχουν. Μερικοί αποστέλλονται ως περιοδεύοντες διάκονοι. Αλλά η επιθυμία τους να βοηθήσουν άλλους ανθρώπους δοκιμάζεται πιο ισχυρά όταν αποστέλλωνται να επεξεργασθούν περιοχές όπου δεν έχουν κηρυχθή ακόμη τα αγαθά νέα.—Ρωμ. 15:20, 21.

Ευαγγελιζόμενοι στα Νησιά της Μικρονησίας

Η πείρα ενός ζεύγους ιεραποστόλων, που είχαν διορισθή σ’ ένα νησί του Μικρονησιακού συμπλέγματος, μας δίνει μια εικόνα σαν τι μπορεί να είναι το ιεραποστολικό έργο. Επίσης αποκαλύπτει ότι ο Θεός υποστηρίζει αυτό το ευαγγελιστικό έργο.

Φθάνοντας στον διορισμό τους αυτό το ζεύγος βρήκε ένα σπίτι που το νοίκιασε για «ιεραποστολικό οίκο.» Δεν υπήρχαν σύγχρονες ανέσεις—μόνον λάμπες και θερμάστρα πετρελαίου, βρόχινο νερό προς πόσιν, αποθηκευμένο σε μεγάλα βαρέλια καυσίμων, ένα αποχωρητήριο έξω από το σπίτι και ταχυδρομείο μια φορά την εβδομάδα. Τα ζωύφια και τα ποντίκια, που είναι κοινά στις τροπικές χώρες, απαιτούσαν συνεχή επαγρύπνησι και έλεγχο με παγίδες, ψεκάσματα και κουνουπιέρες.

Δεν υπήρχαν σχολικά βιβλία ή λεξικό στη γλώσσα που έπρεπε να μάθουν. Τι χαρά, όμως, διεπίστωσαν ότι οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές (ή «Καινή Διαθήκη») και οι Ψαλμοί είχαν μεταφρασθή στη κυρία γλώσσα των νησιών.

Με την προσπάθεια να κηρύξουν από κάθε καλύβα σε καλύβα με τις σύντομες ομιλίες που είχαν γράψει και με την βοήθεια των ανθρώπων, σιγά-σιγά έμαθαν τη γλώσσα. Οι άνθρωποι είχαν επηρεασθή ευνοϊκά από το γεγονός ότι οι «ξένοι» τους επισκέπτονταν στα σπίτια τους. Οι ιεραπόστολοι των Χριστιανικών θρησκειών εκεί δεν το συνήθιζαν αυτό.

Η ζωή αυτών των ιεραποστόλων ήταν κάτω από τις πιο πρωτόγονες συνθήκες, και γεμάτη κινδύνους στη θάλασσα και στην ξηρά, καθώς επισκέπτονταν τα διάφορα νησιά, αλλά ανταμείφθηκαν πλούσια. Αρχίζοντας το 1965, είχαν ιδρύσει μέχρι το 1968 μια εκκλησία. Έκτισαν μια εκκλησία. Έκτισαν μια ωραία Αίθουσα Βασιλείας από ξύλα της ζούγκλας και άμμο. Το 1971 η εκκλησία ήταν αρκετά ισχυρή να φροντίση για τον εαυτό της και τα γύρω νησιά, κι’ έτσι οι ιεραπόστολοι έλαβαν ένα νέο διορισμό. Το 1973 υπήρχαν περισσότεροι από εκατό που μετείχαν στη διακήρυξι των αγαθών νέων σ’ αυτό το σύμπλεγμα από δύο ορεινές νήσους και οκτώ μικρές κοραλλιογενείς νήσους που βρίσκονται διασκορπισμένες σε περισσότερα από 162 τετραγωνικά μίλια του Ειρηνικού Ωκεανού.

Οι πείρες άλλων ιεραποστόλων είναι τόσο ποικίλες όσο και οι πολλές χώρες στις οποίες εργάζονται. Ένας ιεραπόστολος στις Δυτικές Ινδίες επισκέφθηκε ένα μικρό νησί. Δεν υπήρχαν ξενοδοχεία ή πανδοχεία. Μετά από πολλή αναζήτησι, βρήκε ένα άδειο δωμάτιο κι’ ένα κρεββάτι εκστρατείας. Σ’ ένα μικρό κατάστημα αγόρασε λίγο τυρί, μπισκότα και τσάι. Έτσι για το πρωινό θα είχε τυρί μπισκότα και τσάι, για το γεύμα τυρί και μπισκότα και για ποικιλία ένα κρύο ποτό. (Το νησί δεν είχε ηλεκτρικό ρεύμα, μόνο ψυγεία που λειτουργούσαν με καθαρό πετρέλαιο.) Για δείπνο επέστρεφε στο τυρί στα μπισκότα και στο τσάι.

Οι άνθρωποι του νησιού, μολονότι ωμολογούσαν ότι ήσαν Χριστιανοί, εν τούτοις, ήσαν επιφυλακτικοί απέναντι στον ιεραπόστολο. Αλλά κατά τη διάρκεια του κηρύγματός του από σπίτι σε σπίτι, απεφάσισε να διαβάση σε μερικές γυναίκες σ’ ένα σπίτι το εδάφιο Εβραίους 13:2 της Βίβλου που λέγει: «Την φιλοξενίαν μη λησμονείτε· επειδή διά ταύτης τινές εφιλοξένησαν αγγέλους μη γνωρίζοντες.» Ο ιεραπόστολος παρετήρησε ότι αυτό το εδάφιο τις κλόνισε ισχυρά.

Τις υπόλοιπες μέρες της εβδομάδος της παραμονής του εκεί, ένα πλήθος ατόμων ήλθαν στον ιεραποστολικό οίκο φέρνοντας γεύματα περισσότερα απ’ ό,τι μπορούσε ο ιεραπόστολος να φάη. Αυτοί οι απλοϊκοί άνθρωποι δεν ήθελαν να θεωρηθή ως απλός ισχυρισμός ή αξίωσίς τους ότι είναι Χριστιανοί.

Σ’ ένα άλλο μικρό νησί οι κάτοικοι ήσαν διαφορετικοί. Εκτιμούσαν την πνευματική τροφή και την ανάγκη τους γι’ αυτήν. Άκουγαν πρόθυμα τον ιεραπόστολο. Κατά τη διάρκεια της τριήμερης παραμονής του, εκτός από τα πολλά Βιβλικά έντυπα, δέχθηκαν είκοσι τρεις συνδρομές για τα περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα! Μ’ αυτά τα εφόδια θα ελάμβαναν αυτή την καλή Βιβλική πληροφορία τακτικά μέχρι την επόμενη επίσκεψι του ιεραποστόλου.

Έτσι, μέσω του καλού έργου αυτών των ιεραποστόλων, «εκείνοι προς τους οποίους δεν ανηγγέλθη περί αυτού [του Χριστού] θέλουσιν ιδεί, και εκείνοι οίτινες δεν ήκουσαν θέλουσι νοήσει.»—Ρωμ. 15:21.

[Εικόνα στη σελίδα 24]

Αποφοίτησις της 57^ης Σειράς Σπουδαστών της Βιβλικής Σχολής της Σκοπιάς Γαλαάδ

Στον κατωτέρω κατάλογο οι σειρές αριθμούνται απ’ εμπρός στα πίσω και τα ονόματα καταγράφονται απ’ τ’ αριστερά προς τα δεξιά.

(1) Davies, M.; Davis, L.; Moy, J.; Cairns, D.; Wentworth, S.; Alderson, R.; Lange, H.; Wierutsch, G. (2) Parczany, D.; Davis, W.; Tewolde, G.; Candee, L.; Wentworth, J.; Alderson, P.; Krenicki, B.; Wierutsch, H. (3) Lange, P.; Pijanowski, R.; Krenicki, J.; Faller, A.; Cairns, J.; Davies, E.; Burton, J.; Knaack, T.; Grafton, R.