Το Επιβλητικό μας Σύμπαν

ΕΠΙ χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι θαυμάζουν τον έναστρο ουρανό. Σε μια καθαρή νύχτα ένα άτομο δεν μπορεί παρά να εντυπωσιασθή από την ομορφιά και το μεγαλείο των άστρων που φαίνονται.

Εκείνοι που σκέπτονται για τα όσα βλέπουν, συχνά διερωτώνται: Τι ακριβώς είναι «εκεί έξω»; Πώς είναι οργανωμένο; Υπάρχει άκρη σ’ αυτό; Από πού προήλθε;

Εξερεύνηση του Σύμπαντος

Σήμερα είναι γνωστά για το σύμπαν περισσότερα πράγματα από ποτέ προηγουμένως. Τις λίγες τελευταίες δεκαετίες έχουν εφευρεθή όλα τα είδη των οργάνων για να βοηθήσουν τους επιστήμονες στην έρευνά τους για απαντήσεις στα ερωτήματά των.

Τώρα υπάρχουν πιο ισχυρά οπτικά τηλεσκόπια για να δη κανείς τα άστρα και να τα φωτογραφίση. Νεώτερα και μεγαλύτερα ραδιοτηλεσκόπια συλλαμβάνουν τα ραδιοσήματα που προέρχονται από το διάστημα. Και χρησιμοποιούνται ευρέως τώρα πιο τελειοποιημένα όργανα που μπορούν να αναλύσουν το φως και τη θερμότητα των άστρων.

Επιπλέον, οι επιστήμονες έχουν ραντάρ και ανθρωποποίητους δορυφόρους. Αυτά χρησιμεύουν στην εξερεύνησι του γειτονικού μας ηλιακού συστήματος, δηλαδή, του ηλίου μας, των πλανητών του και των σεληνών του.

Απ’ όλες αυτές τις πηγές έχει προέλθει ως αποτέλεσμα πληθώρα πληροφοριών και θεωριών. Και πολλά πράγματα έχουν ξεκαθαρίσει. Ένα είναι ότι το σύμπαν απεδείχθη πολύ πολύ πιο επιβλητικό απ’ ό,τι είχε φαντασθή ποτέ κανείς και τα χάνει κάποιος όταν σκέπτεται την απεραντοσύνη και την περιπλοκή του. Το περιοδικό Νάσιοναλ Τζηογκράφικ παρετήρησε ότι αυτά που μαθαίνει ο άνθρωπος τώρα τον έχουν «αφήσει κατάπληκτο.»

Έχει ανατρέψει, επίσης, πολλές προηγούμενες θεωρίες για το σύμπαν. Όπως είπε το περιοδικό Τζηογκράφικ: «Συναρπαστικές νέες πληροφορίες που εκχέονται τώρα σε ακατάπαυστους χειμάρρους ανατρέπουν τις ιδέες μας για το σύμπαν.»

Εν τούτοις, μερικές φορές μια νέα πληροφορία χρησιμοποιείται σαν βάσι μιας νέας θεωρίας που μπορεί στην πραγματικότητα να μην είναι καθόλου πλησιέστερα στην αλήθεια από εκείνην που αντικατέστησε. Ο Δρ. Τζέιμς Βαν Άλλεν του Πανεπιστημίου της Αϊόβα υπενθύμισε αυτό που κάποτε είπε κάποιος: «Υπάρχει κάτι το μαγικό στην επιστήμη. Εισπράττει κανείς κέρδος για σημαντική ποσότητα συμπερασμάτων από μια ασήμαντη κατάθεσι γεγονότος.»

Ένα άλλο πράγμα που αποκαλύπτεται είναι το πόσο λίγα γνωρίζουν πραγματικά οι επιστήμονες για το σύμπαν. Άσχετα με το πόσο εκτεταμένες είναι οι παρατηρήσεις των, οι φωτογραφίες των και οι εγγραφές των, εν τούτοις, παραδέχονται ότι οι άνθρωποι έξυσαν μόνο την επιφάνεια της γνώσεως για το σύμπαν. Αυτό θα έπρεπε να μας ταπεινώση όλους και να αυξήση τον σεβασμό μας για τον Δημιουργό μιας τέτοιας μεγαλειώδους κατασκευής.

Επιβλητικό Μέγεθος

Μόλις πριν από πενήντα περίπου χρόνια, οι αστρονόμοι που έπαιρναν φωτογραφίες του ουρανού παρετήρησαν μερικούς συγκεχυμένους, νεφοειδείς σχηματισμούς στις φωτογραφικές τους πλάκες, θεωρήθηκε βέβαιον ότι αυτά ήσαν κοντινά νέφη αερίων. Αλλά καθώς κατασκευάσθηκαν μεγαλύτερα και πιο ακριβή τηλεσκόπια, διεπιστώθη ότι αυτά που θεωρούντο «αέρια» ήσαν κάτι πολύ πιο καταπληκτικό και σημαντικό—γαλαξίες.

Ο γαλαξίας είναι μια απέραντη περιστρεφόμενη ομάδα από αστέρια, αέρια και σκόνη. Οι γαλαξίες ονομάζονται «Σύμπαντα νήσοι,» επειδή κάθε γαλαξίας είναι πραγματικά σαν σύμπαν. Η γη, ο ήλιος και οι άλλοι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος είναι ένα μικροσκοπικό μέρος του γαλαξία μας. Γαλαξίας είναι Ελληνική λέξις και σημαίνει «Γαλακτώδης.»

Ο δικός μας Γαλαξίας είναι μόνο μέτριος σε μέγεθος. Εν τούτοις, είναι απέραντος και περιέχει περίπου εκατό δισεκατομμύρια αστέρια, καθώς επίσης τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος και άλλα υλικά όπως είναι τα αέρια και η σκόνη. Η διάμετρός του είναι τόσο μεγάλη ώστε αν μπορούσατε να ταξιδέψετε με την ταχύτητα του φωτός, δηλαδή 186.282 μίλια το δευτερόλεπτο, θα χρειαζόσασταν 100.000 χρόνια για να την διασχίσετε! Πόσα μίλια είναι; Αφού το φως ταξιδεύει περίπου έξη τρισεκατομμύρια μίλια σ’ ένα έτος, πολλαπλασιάστε αυτό επί 100.000 και έχετε την απάντησι: Ο γαλαξίας μας είναι περίπου 600 τετράκις εκατομμύρια μίλια σε διάμετρο! Αυτό μας κάνει τον αριθμό έξη ακολουθούμενο από δέκα επτά μηδενικά.

Είναι σχεδόν αδύνατο για το ανθρώπινο μυαλό να κατανοήση αυτό το μέγεθος και την απόστασι. Και όμως, αυτό είναι μόλις η αρχή αυτού που υπάρχει «εκεί έξω.» Ακόμη πιο καταπληκτικό είναι το εξής γεγονός: έχουν ανακαλυφθή τώρα τόσο πολλοί γαλαξίες που λέγεται ότι ‘είναι τόσο κοινοί όπως τα φύλλα της χλόης σ’ ένα λειβάδι.’ Ένας τελευταίος υπολογισμός του αριθμού των είναι εκατό δισεκατομμύρια. Όχι, όχι εκατό δισεκατομμύρια αστέρια, αλλά εκατό δισεκατομμύρια γαλαξίες! Και ο καθένας απ’ αυτούς περιλαμβάνει δισεκατομμύρια ουράνια σώματα.

Μπορούμε να πάρωμε μια ιδέα του πόσο πολυάριθμοι είναι οι γαλαξίες, από μια έκθεσι που δημοσιεύθηκε από επιστήμονες που χρησιμοποίησαν το τεράστιο 200 ιντσών τηλεσκόπιο Χέιλ στο όρος Πάλομαρ της Καλιφόρνιας. Εξέτασαν το διάστημα όσο μακρύτερα μπορούσε να δη το τηλεσκόπιο πέρα από τη μικρή περιοχή που περικλείεται στο τετράγωνο του αστερισμού που ονομάζεται Μεγάλη Άρκτος. Πόσους γαλαξίες νομίζετε ότι βρήκαν εκεί; Την επόμενη φορά που θα βρεθήτε έξω μια καθαρή νύχτα, κοιτάξτε το τετράγωνο της Μεγάλης Άρκτου. Καθώς κοιτάτε, θυμηθήτε ότι έχουν βρεθή περίπου ένα εκατομμύριο γαλαξίες στο διάστημα πέρα απ’ αυτή τη μικρή περιοχή!

Με όλη την έρευνά τους, μπόρεσαν οι επιστήμονες ν’ ανακαλύψουν την «άκρη», ή το «όριο» του σύμπαντος; Όχι, δεν μπόρεσαν. Μολονότι εισδύουν όλο και περισσότερο στο διάστημα με τα ισχυρότερα όργανα που είχαν ποτέ, δεν μπορούν να δουν καμμιά άκρη στη φανταστική έκτασι του ουρανού. Αλλά έμαθαν κάτι μοναδικό για τους γαλαξίες.

Σμήνη από Γαλαξίες

Τα δισεκατομμύρια γαλαξίες δεν είναι ακατάστατα σκορπισμένοι, σαν να τους πέταξε τυχαίως κάποιος στο διάστημα. Αντιθέτως, είναι ταξινομημένοι σε συγκεκριμένες ομάδες που ονομάζονται «σμήνη.» Ήδη έχουν παρατηρηθή και φωτογραφηθή χιλιάδες απ’ αυτές τις ομάδες.

Μερικά σμήνη περιέχουν μόνο λίγους γαλαξίες. Ο Γαλαξίας μας, παραδείγματος χάριν, βρίσκεται σ’ ένα σμήνος από είκοσι περίπου γαλαξίες. Σ’ αυτή την τοπική ομάδα, οι πλησιέστεροι σε μας είναι γαλαξίες λιγώτερο από 200.000 έτη φωτός μακρυά, που και οι δύο ονομάζονται με το όνομα του εξερευνητού Φερδινάνδου Μαγγελάνου. Ένας άλλος «κοντινός» γείτονας μπορεί να γίνη ορατός μια καθαρή νύχτα χωρίς τηλεσκόπιο, στον αστερισμό της Ανδρομέδας. Είναι ένας σπειροειδής γαλαξίας σαν τον δικό μας και απέχει περίπου τρία εκατομμύρια έτη φωτός.

Άλλα σμήνη αποτελούνται από χιλιάδες γαλαξίες. Ένα τέτοιο σμήνος που απέχει περίπου 100.000.000 έτη φωτός από τη γη, βρίσκεται στην κατεύθυνσι του αστερισμού που ονομάζεται Κόμη της Βερενίκης. Αυτό το σμήνος αποτελείται από 10.000 περίπου γαλαξίες!

Η απόστασις μεταξύ των γαλαξιών που βρίσκονται στο ίδιο σμήνος μπορεί να κυμαίνεται από μερικές εκατοντάδες χιλιάδες έτη φωτός έως μερικά εκατομμύρια έτη φωτός. Αλλά η απόστασις από το ένα σμήνος στο άλλο μπορεί να είναι εκατοντάδες φορές περισσότερο απ’ αυτό.

Πρόβλημα για Πολλούς Επιστήμονες

Το μέγεθος του σύμπαντος είναι πραγματικά επιβλητικό. Αλλά το ίδιο συμβαίνει και με την εντελώς μοναδική τακτοποίησι των γαλαξιών του και των σμηνών των γαλαξιών. Αυτή η υπέροχη οργάνωσις υποδεικνύει έναν Οργανωτή. Επίσης, όλ’ αυτά τα ουράνια σώματα κυβερνώνται από ωρισμένους φυσικούς νόμους. Αυτό υποδεικνύει ένα Νομοθέτη. Και οι τόσο πολλές εξαιρετικές συνθήκες για τη ζωή που υπάρχουν στη γη, υποδεικνύουν ένα Ζωοδότη που έχει σκοπό. Σχολιάζοντας το γεγονός αυτό, το περιοδικό Σάιενς Νιούς λέγει:

«Το σύμπαν που βλέπομε γύρω μας μάς φαίνεται μοναδικό, και όταν το μελετούμε λίγο, αρχίζομε να βλέπωμε ότι έχει ωρισμένα πολύ ειδικά εφόδια χωρίς τα οποία δεν θα μπορούσαμε να υπάρχωμε. . . . και τα οποία φαίνεται ότι απαιτούν πολύ ειδικές αρχικές συνθήκες.

»Οι φυσικοί νόμοι που λειτουργούν στο σύμπαν μας φαίνονται πολύ ειδικοί επίσης.»

Αυτά τα πράγματα ενοχλούν τους επιστήμονες που είναι υποστηρικτές της εξελίξεως και αθεϊστές. Αυτοί πιστεύουν ότι το σύμπαν «εξελίχθηκε» μόνο του, χωρίς έναν Ανώτατο Οργανωτή, Νομοθέτη και Ζωοδότη.

Αλλ’ αυτό είναι αντίθετο προς τη λογική και την πείρα μας. Κάθετι που είναι οργανωμένο έχει έναν οργανωτή. Κάθε νόμος έχει ένα νομοθέτη. Κάθε ζωντανό πράγμα στη γη έχει ένα πατέρα. Δεν πρέπει, λοιπόν, και η πολύ πιο πολύπλοκη οργάνωσις και οι νόμοι του σύμπαντος, καθώς επίσης και η ζωή στη γη, να έχουν ένα Οργανωτή, Νομοθέτη και Ζωοδότη; Ένα άρθρο στο περιοδικό Σαϊεντίφικ Αμέρικαν παρατηρεί:

«Καθώς παρατηρούμε το σύμπαν και προσδιορίζομε τα πολλά γεγονότα της φυσικής και της αστρονομίας που συνεργάζονται για το δικό μας καλό, φαίνεται σχεδόν σαν να γνώριζε το σύμπαν κατά κάποια έννοια ότι επρόκειτο να έλθωμε σε ύπαρξι εμείς.»

Όσο περισσότερα μαθαίνομε για το σύμπαν, τόσο πιο φανερό γίνεται ότι υπάρχει σχέδιο πίσω απ’ αυτό, που απαιτεί ένα Σχεδιαστή. Σχετικά μ’ αυτό, το Σάιενς Νιούς λέγει:

«Η εξέτασις αυτών των πραγμάτων ενοχλεί τους κοσμολόγους επειδή φαίνεται ότι δύσκολα θα μπορούσαν να προέλθουν τυχαίως τέτοιες ειδικές και ακριβείς συνθήκες. Ένας τρόπος για ν’ αντιμετωπίσομε το ζήτημα είναι να πούμε ότι το όλο ζήτημα επενοήθη και ετέθη σε εφαρμογή από Θεία Πρόνοια.»

Είναι πρόθυμοι οι περισσότεροι επιστήμονες να το κάμουν αυτό; Όχι, αλλά οι ταπεινοί είναι πρόθυμοι. Αναγνωρίζουν ότι αυτή η απεραντοσύνη, η ακρίβεια, ο νόμος και οι μοναδικές συνθήκες για ζωή, ποτέ δεν θα μπορούσαν να συμβούν τυχαίως, αλλά είναι προϊόντα μιας ανώτερης διανοίας.

Το Γραφικό βιβλίο του Ησαΐα λέγει: «Σηκώσατε υψηλά τους οφθαλμούς σας και ιδέτε, τις εποίησε ταύτα; Ο εξάγων το στράτευμα αυτών κατά αριθμόν· ο ονομαστί καλών ταύτα πάντα.» Ναι, είναι ο Παντοκράτωρ Θεός Ιεχωβά.—Ησ. 40:26.

Διαστέλλεται το Σύμπαν;

Επειδή πολλοί αστρονόμοι δεν πιστεύουν στην ύπαρξι Θεού που ελέγχει το σύμπαν, αυτό ωδήγησε σε συγκρουόμενες θεωρίες για τη φύσι και το μέλλον του σύμπαντος.

Το 1929 ο αστρονόμος Έντβιν Χαμπλ συνεπέρανε ότι το σύμπαν διαστέλλεται σταθερά. Μετέπειτα παρατηρήσεις άλλων αστρονόμων φαινόταν να επιβεβαιώνουν ότι τα σμήνη των γαλαξιών απεμακρύνοντο το ένα από το άλλο. Αυτή η θεωρία προφανώς υποστήριξε την ιδέα ότι το σύμπαν άρχισε από μια «μεγάλη έκρηξι,» από μια κεντρική μάζα, και κατόπιν επεκτάθηκε από εκεί.

Μερικοί αστρονόμοι τώρα υποστηρίζουν ότι η ταχύτης της διαστολής επιβραδύνεται ελαφρά. Πιστεύουν ότι τελικά αυτή η διαστολή θα σταματήση και ότι τότε η βαρύτης θα συνώθηση τους γαλαξίες προς τα μέσα, εκεί απ’ όπου ξεκίνησαν, και θα συγχωνευθούν σ’ έναν όγκο ύλης. Κατόπιν, όπως υποστηρίζουν, αυτή η μάζα θα «εκραγή» ξανά σε μια άλλη «μεγάλη έκρηξι.» Αυτή η διαδικασία, όπως πιστεύουν μερικοί θα επαναλαμβάνεται συνεχώς, έτσι ώστε το σύμπαν να «ταλαντεύεται.» Πόσος χρόνος παραχωρείται γι’ αυτή τη διαδικασία; Περίπου ογδόντα δισεκατομμύρια χρόνια για κάθε κύκλο—σαράντα δισεκατομμύρια να διασταλή, και σαράντα δισεκατομμύρια να συσταλή.

Πόσο λογικοί είναι αυτοί οι υπολογισμοί; Ομολογουμένως είναι μόνο θεωρία. Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν τι θα συμβή στο μέλλον. Είναι αλήθεια ότι σήμερα τα όργανά τους φαίνεται ότι δείχνουν ένα σύμπαν που διαστέλλεται—αλλά δείχνουν επίσης ότι η διαστολή επιβραδύνεται ελαφρά. Εν τούτοις, λόγω της επανειλημμένης εγκαταλείψεως θεωριών του παρελθόντος, θα ήταν απερίσκεπτο να πιστεύωμε ότι αυτές οι σημερινές θεωρίες είναι οι τελικές αλήθειες.

Επί παραδείγματι, οι επιστήμονες παραδέχονται ότι η ποσότης της ύλης στο σύμπαν δεν φαίνεται να είναι αρκετή για να προμηθεύση την ισχυρή βαρύτητα που χρειάζεται για να γίνη η επιβράδυνσις, να σταματήση και κατόπιν ν’ αντιστροφή η διαστολή που πιστεύεται ότι λαμβάνει χώρα. Αν είναι έτσι, τότε τα σμήνη των γαλαξιών θα συνέχιζαν ν’ απομακρύνωνται το ένα από το άλλο για πάντα, όπως υποστηρίζουν πολλοί αστρονόμοι.

Εν τούτοις, ο Δρ. Τζέημς Γκαν του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Καλιφόρνιας, παρατηρεί ότι είναι από πολύν καιρό επίσης γνωστό ότι δεν υπάρχει αρκετή ύλη για να προμηθεύση τη βαρύτητα που χρειάζεται για να κρατήση έστω και τους γαλαξίες μαζί σε σμήνη. Έτσι κάθε σμήνος γαλαξιών θα έπρεπε από καιρό να έχη διασπασθή. Κάθε γαλαξίας θα έπρεπε από καιρό να έχη παρασυρθή μακριά από τους άλλους της ομάδος του. Αλλά, όπως παραδέχονται, αυτό δεν συνέβη, διότι είναι ακόμη ενωμένοι σε σμήνη.

Είναι φανερό ότι μολονότι πολλά έχουν γίνει γνωστά για το επιβλητικό σύμπαν στο οποίο ζούμε, πολύ περισσότερα είναι άγνωστα. Θεωρίες έρχονται και φεύγουν. Αυτό που χθες ήταν «βέβαιο,» σήμερα είναι αβέβαιο. Έτσι, μετά από μια πρόσφατη συνέντευξι ενός αστρονόμου, οι Τάιμς της Νέας Υόρκης έγραψαν: «Όπως έγινε φανερό απ’ αυτή τη συνομιλία, δεν υπάρχει ακόμη ομοφωνία ως προς τη φύσι του σύμπαντος.» Και η έκδοσις Σάιενς Νιούς συνεπέρανε: «Για να συνοψίσωμε, η κοσμολογία πολύ απέχει από την οριστικοποίησι (αν μπορούμε να ελπίζωμε ότι θα συμβή ποτέ αυτό). Η παρατήρησις, η θεωρία και η επιχειρηματολογία βρίσκονται σε αναβρασμό.»

Το εσφαλμένο σ’ όλες σχεδόν τις σύγχρονες θεωρίες είναι ότι αγνοούν τον Δημιουργό και τον σκοπό του. Μήπως πρέπει να πιστεύωμε ότι ο στοργικός Θεός θα δημιουργούσε αυτό το επιβλητικό σύμπαν, θα ετοίμαζε με πολύ προσοχή τη γη για ανθρώπινη κατοικία κι έπειτα θα επέτρεπε να συνενωθή το σύμπαν σε μια μάζα και έτσι να καταστραφή τελείως; Αυτό με κανένα τρόπο δεν συμφωνεί με τον εκπεφρασμένο σκοπό Του. Ο Λόγος του Θεού διακηρύσσει ότι «όστις εστερέωσε» τη γη, «έκτισεν αυτήν ουχί ματαίως, αλλ’ έπλασεν αυτήν διά να κατοικήται.»—Ησ. 45:18.

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Ο «ΓΑΛΑΞΙΑΣ»

(Το Ηλιακό μας Σύστημα)

Το ηλιακό μας σύστημα φαίνεται απέραντο, εν τούτοις γίνεται μικροσκοπικό όταν το τοποθετήσαμε στην κατάλληλη θέσι του μέσα στον «Γαλαξία» μας. Υπάρχουν δισεκατομμύρια γαλαξίες