Τι Έχει Συμβή στην Αγάπη για τον Πλησίον;
ΠΟΣΟ ευχάριστη μπορεί να είναι η ζωή όταν έχωμε γύρω μας γείτονες που είναι φιλικοί, θερμοί, ευγενείς και χρήσιμοι! Συνετελεί πάρα πολύ στη χαρά της ζωής και κάνει τα προβλήματα να φαίνωνται μικρότερα. Όταν συμβαίνη αυτό, εφαρμόζεται η Βιβλική παροιμία ότι «καλήτερον είναι γείτων πλησίον παρά αδελφός μακράν.»—Παροιμ. 27:10.
Αλλά πόσους τέτοιους γείτονες έχετε; Δυστυχώς, σήμερα αυτό το είδος των γειτόνων φαίνεται να εξαφανίζεται. Οι άνθρωποι σε πολλά μέρη παρατηρούν μια αλλαγή, μια αυξανόμενη έλλειψι ενδιαφέροντος για τους άλλους. Αναμφιβόλως θα έχετε διαβάσει στις εφημερίδες επικεφαλίδες σαν κι αυτές που εμφανίσθηκαν προσφάτως:
«Παριστάμενοι Αδιαφορούν για μια Γυναίκα που Υπέστη Επίθεσι»· «Ένας Άνδρας Φονεύεται με Μαχαίρι, ενώ ένα πλήθος 30 ατόμων Βλέπει από Μακρυά»· «Κάποιος αφηγείται πώς Πέθανε η Κόρη του ενώ οι Οδηγοί Περνούσαν Αδιάφοροι»· «Μια Γυναίκα Πεθαίνει σε Βούρκο ενώ οι Διερχόμενοι Αδιαφορούσαν για τις Κραυγές της.» Και οι αφηγήσεις που ακολουθούν αυτές τις επικεφαλίδες συχνά μιλούν για άτομα τα οποία δικαιολογούν την άσπλαγχνη στάσι των λέγοντας, «Δεν ήθελα ν’ αναμιχθώ.»
Κι’ εν τούτοις δεν παρατηρείται μόνον σ’ αυτά τα δραματικά ή εντυπωσιακά γεγονότα η έλλειψις της αγάπης για τον πλησίον. Είναι έκδηλη στη συνήθη και στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Το χαμόγελο, οι φιλικοί χαιρετισμοί, οι ευγενείς πράξεις, η διακριτικότης και λεπτότης φαίνεται ότι έρχονται πρώτα στον κατάλογο των ειδών που σπανίζουν σήμερα. Αντ’ αυτών, πολλοί λέγουν ότι δοκιμάζουν αυξανόμενη ψυχρότητα, αδιαφορία και αγένεια. Ποια είναι η αιτία;
Μερικοί επιρρίπτουν τη μεγαλύτερη ευθύνη γι’ αυτό στη σύγχρονη βιομηχανική κοινωνία. Η κοινωνία μας χαρακτηρίζεται από την ταχύτητα, τη μαζική παραγωγή και συχνά κάνει τους ανθρώπους να φαίνωνται σαν ‘γρανάζια στους τροχούς’ γιγαντιαίων εργοστασίων, παρά σαν άνθρωποι με ατομικές ανάγκες, επιθυμίες και προσωπικότητες. Οι μεγάλες πόλεις είναι ένα ακόμη χαρακτηριστικό της σύγχρονης κοινωνίας. Αυτοί που ζουν σ’ αυτές τις πόλεις νοιώθουν συχνά μοναξιά, μολονότι είναι περιτριγυρισμένοι από εκατομμύρια συνανθρώπους των. Λίγα άτομα φαίνεται ότι έχουν ή βρίσκουν χρόνο για να δείξουν ενδιαφέρον για τους άλλους. Έπειτα, επίσης, οι πόλεις του παρελθόντος αποτελούντο συχνά από καλά σχεδιασμένες γειτονιές. Σήμερα υπάρχει τέτοια αλλαγή σ’ αυτό το σημείο ώστε συχνά οι παληές γειτονιές έχουν εξαφανισθή. Ένας Καθηγητής της ανθρώπινης αναπτύξεως του Πανεπιστημίου του Τεμπλ, ο Θέρον Αλεξάντερ, λέγει ότι ‘κάτι από το ριζικό σύστημα της κοινωνικής μας δομής φαίνεται ότι έχει υποστή βλάβη. Διαρκώς περισσότερο ο κάτοικος της πόλεως διαπιστώνει ότι στην πραγματικότητα δεν ζη σε μια συγκεκριμένη κοινωνία. Ίσως για πρώτη φορά στην ιστορία του κόσμου εκατομμύρια άνθρωποι στερούνται μια πραγματική θέσι στην ανθρώπινη κοινωνία.’
Αλλά είτε κατοικούν στις πόλεις είτε σε προάστεια είτε σε αγροτικές περιοχές, ένα πράγμα που επηρεάζει πολύ τη στάσι των ανθρώπων απέναντι των συνανθρώπων τους είναι ο υλισμός που υποθάλπεται από τη σημερινή κοινωνία. Ο Δρ. Τζέρρυ Σήγκελ, διευθυντής του Ψυχολογικού κέντρου της Νέας Ιερσέης, λέγει για τις συνθήκες στις Ηνωμένες Πολιτείες: «Οι άνθρωποι ζουν ασφαλώς πολύ περισσότερο για το παρόν. Η κατάστασις της κοινωνίας μας γενικά έχει αλλάξει τρομακτικά. Παρατηρείται πραγματική έλλειψις αξιών. Οι άνθρωποι ενδιαφέρονται όλο και περισσότερο για τον εαυτό τους και η αστάθεια του νομίσματος συντελεί σ’ αυτή την αυξανόμενη ιδιοτέλεια.»
Πράγματι, το ενδιαφέρον συγκεντρώνεται κυρίως σε πράγματα—σπίτια, αυτοκίνητα, ενδύματα, μέσα ψυχαγωγίας,—παρά σε ανθρώπους. Αλλ’ αυτό δεν ικανοποιεί πραγματικά την ανθρώπινη καρδιά. Φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα από το να έχη κανείς το πνεύμα της γενναιοδωρίας ή το να είναι κανείς «ανοιχτοχέρης.» Τείνει να κάμη το άτομο πορωμένο, πρόθυμο να ικανοποιή τις επιθυμίες του εις βάρος των άλλων.
Τώρα τα επεκτεινόμενα οικονομικά προβλήματα και ο πληθωρισμός αποκαλύπτουν πόσο μάταιο είναι ν’ αποβλέπη κανείς σε υλικά πράγματα για ευτυχία ή για ασφάλεια. Αλλ’ αντί ν’ αφυπνισθούν από την πραγματικότητα, πολλοί ασχολούνται περισσότερο με τα οικονομικά τους προβλήματα κι’ έτσι αποτραβιούνται περισσότερο κι έχουν λιγώτερη διάθεσι να συνεισφέρουν στην ευτυχία των άλλων.
Το Φάρμακο;
Πού υπάρχει το φάρμακο; Για να εκτιμήσωμε ποιο είναι, χρειάζεται πρώτα να κατανοήσωμε ότι η μεγαλύτερη ευθύνη δεν έγκειται στις μεγάλες πόλεις ή τα μεγάλα εργοστάσια ή σε παρόμοιες καταστάσεις. Επειδή ακόμη και σε παρόμοιες περιστάσεις, οι άνθρωποι δεν αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο. Μπορεί να κατοικούν στην ίδια πόλι, στην ίδια γειτονιά, ακόμη και στον ίδιο δρόμο, ή να εργάζονται στο ίδιο εργοστάσιο, κι’ εν τούτοις μερικοί μπορεί να δείχνουν ενδιαφέρον για τον γείτονά των, ενώ άλλοι δεν δείχνουν. Τι είναι αυτό που συντελεί σ’ αυτή τη διαφορά;
Η απάντησις δεν είναι απλώς απάντησις τυχαίου ενδιαφέροντος και σπουδαιότητος, επειδή σχετίζεται με την ίδια την ζωή—στην πραγματικότητα, με την ελπίδα της αιωνίου ζωής. Τον πρώτον αιώνα, όταν κάποιος που γνώριζε τον Μωσαϊκό νόμο ρώτησε τον Ιησού από τη Ναζαρέτ, «Διδάσκαλε, τι πράξας θα κληρονομήσω ζωήν αιώνιον;» ο Ιησούς απήντησε κάνοντας αυτόν τον άνθρωπο να παραθέση από τον Νόμον τα εξής λόγια: «Θέλεις αγαπά Ιεχωβά τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της δυνάμεώς σου και εξ όλης της διανοίας σου, και τον πλησίον σου ως σ’ εαυτόν.» Και ο Ιησούς πρόσθεσε: «Τούτο κάμνε και θέλεις ζήσει.» Κατόπιν αυτού συνέχισε με το να δώση την παραβολή σχετικά με τον Σαμαρείτη που έδειξε γνήσια αγάπη για τον πλησίον.—Λουκ. 10:25-37.
Στην πραγματικότητα, η αγάπη για τον Θεό και η αγάπη για τον πλησίον πάνε μαζί, είναι αχώριστα ενωμένες, όπως έγραψε ο απόστολος του Ιησού, ο Ιωάννης: «Εάν τις είπη ότι αγαπώ τον Θεόν, και μισή τον αδελφόν αυτού, ψεύστης είναι· διότι όστις δεν αγαπά τον αδελφόν αυτού, τον οποίον είδε, τον Θεόν, τον οποίον δεν είδε, πώς δύναται να αγαπά;» (1 Ιωάν. 4:20) Αυτό, επίσης, μας βοηθεί να κατανοήσωμε γιατί η αγάπη προς τον πλησίον γίνεται τόσο σπάνια σήμερα. Πώς συμβαίνει αυτό;
Αυτό συμβαίνει επειδή και η αγάπη για τον Θεόν γίνεται επίσης σπάνια. Ο Χριστός Ιησούς προείπε ότι στην εποχή μας, που την περιέγραψε προφητικά ως ‘έσχατες ημέρες’ του παρόντος πονηρού συστήματος, οι άνθρωποι θα επηρεάζοντο από πολέμους, ελλείψεις τροφίμων και άλλα σοβαρά προβλήματα και όλα αυτά θα έπλητταν το ανθρώπινο γένος ταυτοχρόνως. Επίσης, είπε ότι «επειδή θέλει πληθυνθή η ανομία, η αγάπη των πολλών θέλει ψυχρανθή.» (Ματθ. 24:3-12· 2 Τιμ. 3:1-4) Η αγάπη για τον Θεό, το ενδιαφέρον των ανθρώπων για να τον γνωρίσουν, να διαβάσουν τον Λόγο του, την Αγία Γραφή, και να μάθουν ποιες είναι οι αρχές του και οι σκοποί του, έχουν ασφαλώς ‘ψυχρανθή’ μεταξύ των περισσοτέρων ανθρώπων σήμερα. Η αγάπη για τον πλησίον έχει αναπόφευκτα μειωθή.
Η γνώσις σχετικά με τον Θεό, η γνώσις του σκοπού του ν’ αποκαταστήση αυτή τη γη και την ανθρώπινη κοινωνία σε μια καθαρή, υγιή και δίκαια κατάστασι, μπορεί να επηρεάση σε μεγάλο βαθμό την άποψί μας και τη στάσι μας για τους άλλους. Μπορεί ν’ αλλάξη την άποψί μας περί των αξιών και να μας δώση μια ελπίδα πολύ πιο μεγαλειώδη και ικανοποιητική από την ελπίδα που προσφέρει το παρόν υλιστικό σύστημα. Στην πραγματικότητα, μπορεί να μας κάμη να ‘πλατύνωμε’ τη στοργή μας ώστε όπως ο Θεός να ενδιαφερώμεθα για όλους τους ανθρώπους. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά θα είναι ευτυχείς να δείξουν ενδιαφέρον για τον πλησίον τους με το να σας βοηθήσουν να μάθετε περισσότερα για τους σκοπούς του Θεού με μια δωρεάν Γραφική μελέτη στο σπίτι σας, αν το επιθυμήτε.