Η Βάρβαρη Καταπάτησις της Ελευθερίας στη Μοζαμβίκη

ΕΝΑ παραπέτασμα σκότους πέφτει σε μια μεγάλη περιοχή της Αφρικής. Εν τούτοις, επί δεκαετηρίδες επικρατούσε η κραυγή για το φως της «Ελευθερίας!»

Οι λαοί πολλών Αφρικανικών χωρών επί πολλά χρόνια, επί αιώνες ακόμη, ήσαν υπό τον ζυγό κατακτητών χωρών από άλλες ηπείρους. Ζητούσαν και προσφάτως απέκτησαν ελευθερία από την πολιτική και οικονομική υποταγή που συνώδευε αυτόν τον ζυγό. Αλλά τώρα, μέσα σε μερικές απ’ αυτές τις απελευθερωμένες χώρες, καταβάλλεται, προσπάθεια να εξαλειφθή μια βασική ελευθερία του λαού: Η Ελευθερία της λατρείας.

Κάποτε οι αποικιακές δυνάμεις κατηγορούντο ότι, χρησιμοποιούσαν ωμή βία και στρατιωτική ισχύ για ν’ αναγκάσουν τους ιθαγενείς να συμμορφωθούν αυστηρά, και δεν επέτρεπε το διαφορά γνώμης ή συνειδήσεως. Τώρα η ίδια ωμή βία και στρατιωτική δύναμις χρησιμοποιούνται σε μια κτηνώδη επίθεσι εναντίον του δικαιώματος της λατρείας σύμφωνα με την συνείδησι ενός ατόμου.

Αυτή τη φορά, όμως, η επίθεσις γίνεται από Αφρικανούς εναντίον Αφρικανών, ανθρώπων της ιδίας της χώρας των! Το Ξύπνα! πρόσφατα ανέφερε επιθέσεις αυτού του είδους εναντίον της ελευθερίας της λατρείας στη Μαλάουι.a Τώρα μια παρόμοια επίθεσις λαμβάνει χώρα στη γειτονική Μοζαμβίκη.

Αν ένα άτομο κερδίση σ’ ένα μακρό αγώνα εναντίον κάποιου φοβερού αντιπάλου, οι παρατηρηταί—είτε διάκεινται συμπαθώς στον αγώνα του είτε όχι—μπορεί να εντυπωσιασθούν με το θάρρος του και την αντοχή του. Αλλά η εκτίμησίς των θα μεγάλωνε ή θα εμειώνετο αν κατόπιν τον έβλεπαν να στρέφεται εναντίον ενός μικρού παιδιού, να το κτυπά και να το δένη και να ισχυρίζεται ότι το παιδί αποτελούσε «επικίνδυνη απειλή» γι’ αυτόν; Στην πραγματικότητα, αυτό ακριβώς συμβαίνει, στη Μοζαμβίκη, μια χώρα της Ανατολικής Αφρικής. Ας εξετάσωμε τα γεγονότα:

Επί τριακόσια χρόνια η Μοζαμβίκη βρισκόταν κάτω από την Πορτογαλική κυριαρχία. Αλλά τα τελευταία δέκα χρόνια, επαναστατικές δυνάμεις ανέλαβαν έναν αποφασιστικό αγώνα για να γίνη η χώρα ανεξάρτητος. Τελικά, το καλοκαίρι του 1975, η Πορτογαλία παρέδωσε τον πλήρη έλεγχο της χώρας στο κύριο επαναστατικό κόμμα, το «Μέτωπο για την Απελευθέρωσι, της Μοζαμβίκης» (που έχει γενικά συντμηθή σε Φρελίμο). Ο μακρός αγών είχε τελειώσει. Μια νέα εποχή είχε αρχίσει για τη Μοζαμβίκη.

Εν τούτοις, τέσσερις μήνες μετά την αλλαγή της κυβερνήσεως, άρχισε μια εκστρατεία για τη συντριβή μιας μικρής μειονότητας στη χώρα—των μαρτύρων του Ιεχωβά. Αριθμούν μόνον 7.000 περίπου μεταξύ των 8.000.000 κατοίκων της Μοζαμβίκης. Αν συγκριθή με το έθνος ως σύνολο η μειονότης αυτή είναι σαν ένα μικρό παιδί, ανυπεράσπιστο από σωματική άποψι, και απογυμνωμένο τώρα από κάθε νομική προστασία των βασικών του ελευθεριών.

Οι εκθέσεις που ελήφθησαν από τη Μοζαμβίκη, αρχίζοντας από το τέλος του Οκτωβρίου 1975, δείχνουν ότι έλαβαν χώρα ομαδικές συλλήψεις. Σχεδόν όλοι οι 7.000 μάρτυρες του Ιεχωβά στη Μοζαμβίκη έχουν φυλακισθή. Άρχισε ένα κυνηγητό από σπίτι σε σπίτι για να βρεθούν και να συλληφθούν άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Οι άνδρες συνελαμβάνοντο στους τόπους της εργασίας των χωρίς να μπορούν να επικοινωνήσουν με τις οικογένειες των. Σε πολλές περιπτώσεις οι συλλήψεις συνωδεύοντο από κτηνώδη ξυλοδαρμό. Ο τελικός σκοπός φαίνεται ότι ήταν η τελεία εξάλειψις των μαρτύρων του Ιεχωβά και της λατρείας των σε ολόκληρη τη Μοζαμβίκη. Η πραγματοποίησις αυτού του σκοπού δεν μπορεί να σημαίνη παρά ένα και μόνον πράγμα: Την άρνησι της ελευθερίας λατρείας, μια αρχή σταθερά ενσωματωμένη στο σύνταγμα της ανεξάρτητης τώρα χώρας της Μοζαμβίκης.

Αλλά γιατί; Γιατί ζητούν να εξαφανίσουν ένα λαό που, όπως είναι γνωστό σε όλη τη γη, είναι ειρηνικός και πολιτικώς αβλαβής; Τι έχουν κάμει οι μάρτυρες του Ιεχωβά; Τι δείχνει το ιστορικό τους στη Μοζαμβίκη; Όταν τα γεγονότα φερθούν έξω από το σκοτάδι που προκαλούν τα νέφη της προπαγάνδας, αποκαλύπτουν μια αξιοσημείωτη σκηνή, ειδικά σ’ αυτόν τον ονομαζόμενο «Αιώνα της Διαφωτίσεως.»

[Υποσημειώσεις]

[Χάρτης στη σελίδα 17]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΑΦΡΙΚΗ

ΜΟΖΑΜΒΙΚΗ

ΜΑΛΑΟΥΙ