Γράψιμο Χωρίς Ίδια Εκφώνησι

Από τον ανταποκριτή του «Ξύπνα!» στην Ταϊβάν

Ο ΔΕΚΑΧΡΟΝΟΣ Λιν Γιούνγκ-χσιούνγκ κάθεται στο γραφείο του στην Ταϊβάν. Το μικρό του χέρι κρατεί σταθερά ένα πινέλλο με χερούλι από λεπτό μπαμπού, σχεδόν ίσιο από πάνω ως κάτω. Με προσοχή σχεδιάζει μαύρα σημεία πάνω στο χαρτί του. Εκατομμύρια άλλα παιδιά στις πόλεις, κωμοπόλεις και χωριά της Ανατολής κάνουν το ίδιο πράγμα κάθε μέρα. Τι κάνουν; Μήπως ζωγραφίζουν για το μάθημα των τεχνικών;

Η απάντησις είναι και Ναι και Όχι. Τα παιδιά μαθαίνουν την τέχνη να γράφουν χωρίς ίδια εκφώνησι των λέξεων. Είναι μια τέχνη που έχει τις ρίζες της στο παρελθόν πριν από 3.000 περίπου ή και περισσότερα χρόνια, στη δυναστεία Σανγκ της Κίνας.

Αλλά πώς μπορεί να υπάρχη γραφή χωρίς εκφώνησι των λέξεων; Ας φέρωμε ως παράδειγμα το όνομα του μικρού αγοριού που αναφέραμε πιο πάνω. Στη γλώσσα των Μανδαρίνων Κινέζων το οικογενειακό του όνομα είναι Λιν. Ο χαρακτήρ γι’ αυτό το όνομα [Απεικόνιση κινεζικών χαρακτήρων] σημαίνει «δάσος» ή «σύδενδρο.» Μπορείτε να δήτε τα δύο δένδρα που μεταδίδουν αυτή την ιδέα; Το όνομα που του δόθηκε, Γιούγχ-χσιούνγκ, αποτελείται από δύο χαρακτήρες [Απεικόνιση κινεζικών χαρακτήρων] που σημαίνουν κάτι παρόμοιο με τη φράσι «διαρκής γενναιότης,» ή «αιώνια ανδρεία.»

Αλλά μολονότι οι χαρακτήρες αποκαλύπτουν τη σημασία, δεν δίνουν ορθογραφικώς την προφορά της λέξεως. Ο αναγνώστης πρέπει να προφέρη τη λέξι σύμφωνα με το ιδιαίτερο είδος της Κινεζικής γλώσσης που ομιλεί. Παραδείγματος χάριν, ένα άτομο που ομιλεί την Καντωνεζική, και του οποίου το όνομα γράφεται με τους ίδιους χαρακτήρες που παρετέθησαν στην προηγούμενη παράγραφο, θα πρόφερε το όνομα όχι Λιν Γιούνγκ-χσιούνγκ αλλά Λαμ Γουίνγκ-χουνγκ. Εν τούτοις, η σημασία είναι ίδια και στις δυο περιπτώσεις. Όλοι όσοι διαβάζουν Κινέζικα μπορούν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους γραπτώς, μολονότι αυτοί που ομιλούν μια διάλεκτο ίσως δεν κατανοούν την καθομιλουμένη γλώσσα ενός άλλου.

Προσπάθειες να Προωθηθή η Γλώσσα των Μανδαρίνων

Τελευταία γίνονται προσπάθειες να κάμουν τη γλώσσα των Μανδαρίνωνa εθνική γλώσσα όλης της Κίνας. Για να το κάμουν αυτό πιο εύκολο, οι ειδικοί σχημάτισαν αυτά που είναι γνωστά ως Εθνικά Φωνητικά Σύμβολα, μια σειρά από τριάντα επτά σύμβολα που μπορούν ν’ αποδώσουν ακριβώς την προφορά των Κινεζικών χαρακτήρων σύμφωνα με τη γλώσσα των Μανδαρίνων. Αυτά τα φωνητικά σύμβολα χρησιμοποιούνται για να διδάξουν την προφορά της γλώσσης των Μανδαρίνων. Χρησιμοποιούνται επίσης μαζί με τους χαρακτήρες σε περιοδικά για παιδιά και ανθρώπους με περιωρισμένη μόρφωσι. Αυτό τους δίνει τη δυνατότητα να διαβάζουν χωρίς να γνωρίζουν πολλές χιλιάδες πολύπλοκους χαρακτήρες.

Από τις αρχές τον εικοστού αιώνα, μια δεύτερη εκστρατεία επηρέασε περισσότερο τη γραφομένη Κινεζική. Πώς συνέβη αυτό; Στη διάρκεια των προηγουμένων δέκα οκτώ αιώνων η Κινεζική γραφή γινόταν στον τύπο που ήταν γνωστός ως γουενγιέν. Αυτή είναι μια πολύ σύντομη μέθοδος γραφής με ένα μόνο μονοσύλλαβο χαρακτήρα για κάθε λέξι. Δύσκολα θα μπορούσαν να καταλάβουν οι άλλοι ένα άτομο που διαβάζει δυνατά αυτούς τους μονοσύλλαβους χαρακτήρες. Για να διευκρινίσωμε το πρόβλημα: Ο χαρακτήρας για τη λέξι «πιστός» προφέρεται τσούνγκ¹ στη γλώσσα των Μανδαρίνων.b Αλλ’ αυτός ο ίδιος προφορικός ήχος μπορεί επίσης να σημαίνη «κέντρο,» «ρολόι,» «τέλος,» ή άλλα πράγματα. Και άλλες γλώσσες έχουν παρόμοια παραδείγματα λέξεων που προφέρονται το ίδιο αλλά έχουν διαφορετικές σημασίες. Όπως στα Ελληνικά οι λέξεις «χήρος» και «χοίρος.»

Στη συνομιλία ο Κινέζος συχνά υπερπηδά αυτό το πρόβλημα με το να προσθέτη μια ακόμη συλλαβή σε ωρισμένες λέξεις για να μεταδώση στον ακροατή του την ακριβή απόχρωσι της υπονοούμενης σημασίας. Παραδείγματος χάριν, όταν ένα άτομο ομιλή στη γλώσσα των Μανδαρίνων αντί να χρησιμοποιήση τον χαρακτήρα για τη λέξι «πιστός» (τσούνγκ¹), λέγει τσούνγκ¹- χσιν¹ προσθέτοντας μια επί πλέον συλλαβή (χσιν¹) ώστε οι ακροατές του να καταλάβουν ότι εννοεί «πιστός» και όχι, «κέντρο», «ρολόι», ή κάτι άλλο. Η μέθοδος παϊχούα προσθέτει την επί πλέον συλλαβή στη γραφή, κάνοντας την όμοια με την καθημερινή ομιλία όπως ακριβώς σημαίνει και ο όρος παϊχούα. Αυτό κάνει το διάβασμα πολύ πιο κατανοητό για τα λιγώτερο εκπαιδευμένα άτομα. Αυτές οι προσπάθειες που γίνονται για τη χρήσι φωνητικών συμβόλων στη διδασκαλία της προφοράς της γλώσσης των Μανδαρίνων και οι κανόνες της παϊχούα στη γραφή της Κινεζικής, έχουν ενθαρρύνει πολλά άτομα να μάθουν να διαβάζουν και να συνομιλούν στη γλώσσα των Μανδαρίνων.

Γραφή Χωρίς Ίδια Εκφώνησι

Η γραφή των Κινεζικών χαρακτήρων είναι ασφαλώς τέχνη. Ένας μαθητής πρέπει πρώτα να μάθη τη σωστή σειρά των γραμμών. Η ισορροπία και η αναλογία είναι επίσης απαραίτητες. Οι αρχάριοι, για να βοηθηθούν, χρησιμοποιούν χαρτί τυπωμένο με μικρά τετράγωνα. Ο μικρός μας φίλος Γιούνγκ-χσιούνγκ εξασκήθηκε πρώτα σε χαρτί με τετράγωνα χρησιμοποιώντας πέννα ή μολύβι. Τελικά ανέπτυξε την ικανότητα να γράφη σ’ ένα μικρό τετράγωνο ένα χαρακτήρα που περιλαμβάνει μέχρι τριάντα τρείς γραμμές. Αργότερα, ο Γιούνγκ-χσιούνγκ έμαθε την τέχνη να γράφη τους χαρακτήρες με πινέλλο.

Η γραφή χωρίς ίδια εκφώνησι παρουσιάζει προβλήματα. Αλλά οι Κινέζοι έχουν επινοήσει έξυπνους τρόπους για να τ’ αντιμετωπίζουν. Είναι ενδιαφέρων ο τρόπος με τον οποίον ο Γιούνγκ-χσιούνγκ βρίσκει ονόματα στον τηλεφωνικό κατάλογο. Επειδή η Κινεζική δεν έχει αλφάβητο, τα ονόματα καταγράφονται σύμφωνα με τον αριθμό των γραμμών που χρησιμοποιούνται για να γραφή ο πρώτος χαρακτήρας του ονόματος, που στην Κινεζική είναι το οικογενειακό όνομα ή επίθετο. Το πρώτο του βήμα στην ανεύρεσι του ονόματος είναι να γράφη τον χαρακτήρα μετρώντας συγχρόνως τις γραμμές. Το οικογενειακά όνομα Λιν του Γιούνγκ-χσιούνγκ περιλαμβάνει οκτώ γραμμές· έτσι, το βρίσκει στο τμήμα του καταλόγου για τις οκτώ γραμμές.

Τι θα λεχθή για τη σχέσι της Κινεζικής με την Ιαπωνική; Στην πραγματικότητα οι δυο γλώσσες δεν συγγενεύουν πολύ. Η Ιαπωνική γραμματική και το συντακτικό είναι εντελώς διαφορετικό από την Κινεζική. Εν τούτοις, οι Ιάπωνες δανείσθηκαν Κινεζικούς χαρακτήρες για να γράφουν τη γλώσσα τους.

Αυτός ο δανεισμός των Κινεζικών χαρακτήρων για την Ιαπωνική, παρήγαγε ένα από τα πιο πολύπλοκα είδη γραφής στον κόσμο. Επειδή όλοι οι Κινέζικοι χαρακτήρες στην Ιαπωνική έχουν και την Κινεζική και την Ιαπωνική προφορά τους, μερικοί μπορεί να διαβασθούν με εννέα ή περισσότερους διαφορετικούς τρόπους, πράγμα που εξαρτάται από τα συμφραζόμενα. Και, μολονότι οι Ιάπωνες σπουδαστές μπορεί να τα καταφέρουν με 1.850 περίπου βασικούς Κινεζικούς χαρακτήρες, πρέπει επίσης να κατέχουν δύο διαφορετικές φωνητικές μεθόδους γραφής των σαράντα οκτώ βασικών Ιαπωνικών φθόγγων. Και δεν είναι μόνον αυτό. Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο επειδή στην ανάγνωσι της Ιαπωνικής χρειάζεται η γνώσις δεκάδων χιλιάδων διαφορετικών συνδυασμών από δύο ή περισσότερους χαρακτήρες για να γνωρίζη κανείς την ορθή τους προφορά στους διάφορους τύπους.

Το Κινεζικό σύστημα γραφής χωρίς ίδια εκφώνησι είναι πράγματι μια πολύπλοκη τέχνη. Αλλά η αξία του για την ανθρώπινη οικογένεια είναι μεγάλη, διότι η Κινεζική γραφή καθιστά δυνατό για 800 εκατομμύρια άτομα που μιλούν διαφορετικές Κινεζικές διαλέκτους να επικοινωνούν άνετα μεταξύ τους.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Το οικογενειακό όνομα Λιν