«Δακτυλογραφείτε Αυτό, σας Παρακαλώ;»

Στις χώρες που χρησιμοποιείται το Λατινικό αλφάβητο είναι εύκολο να δακτυλογραφήση κανείς την αλληλογραφία. Χρειάζεται να θυμάται κανείς μόνο 26 γράμματα αν πρόκειται για την Αγγλική γλώσσα. Άλλες γλώσσες μπορεί να απαιτούν μερικά χαρακτηριστικά σύμβολα, αλλά αυτά γρήγορα μαθαίνονται. Έτσι αν βρίσκεται μέσα στις οικονομικές σας δυνατότητες, μπορείτε να αποκτήσετε μια γραφομηχανή φορητή πολύ κομψή και ελαφρειά.

Σας συνέβη ποτέ να έχετε να κάνετε με μια γλώσσα που να μην εκφράζεται με μια τέτοια διπλή μέθοδο γραφής; Πάρτε τα Γιαπωνέζικα για παράδειγμα.

Η γλώσσα αυτή χρησιμοποιεί τρία αλφάβητα! Το απλούστερο απ’ αυτά έχει 51 στοιχεία! Χρησιμοποιεί επίσης Κινέζικους χαρακτήρες, που λέγονται «κάντζι» και υπάρχουν τουλάχιστον 8.000 απ’ αυτούς! Και υπάρχει γραφομηχανή για τα Γιαπωνέζικα; Ναι υπάρχει.

Ένα πλεονέκτημα της Γιαπωνέζικης γραφομηχανής—που είναι και το ΜΟΝΑΔΙΚΟ της—είναι ότι έχει ένα (1) πλήκτρο! Έτσι δεν χρειάζεται να ανησυχήτε για το ποιο δάχτυλο να πιέσετε.

Η Γιαπωνέζικη Γραφομηχανή

Στην αρχή του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Κυότο Σουγκιμότο έφτιαξε μια γραφομηχανή για τα Γιαπωνέζικα, αλλά αυτή έχει τροποποιηθή έκτοτε. Η σημερινή βασική γραφομηχανή έχει ένα δίσκο γραμμάτων (χαρακτήρων) που διαιρείται σε τέσσερα τμήματα.

Το πρώτο έχει 272 χαρακτήρες μεταξύ των οποίων οι 100 είναι οι φωνητικοί χαρακτήρες γνωστοί σαν «χιραγκάνα» και «καταγκάνα». Το δεύτερο και τρίτο τμήμα διαιρούνται το καθένα σε δύο υποομάδες που περιέχουν μόνο μερικούς Κινέζικους χαρακτήρες «κάντζι»—συνολικά 1900. Τώρα τελευταία υπάρχει ένα τμήμα με «διάφορους» χαρακτήρες που περιλαμβάνει το Λατινικό αλφάβητο (A, B, C, κλπ.) και σε κεφαλαία και σε μικρά, αριθμούς και Αραβικούς και «κάντζι», σημεία στίξεως και λοιπά. Έτσι συνολικά έχει 2.273 χαρακτήρες. Αυτό είναι το «βασικό» σύνολο χαρακτήρων.

Για ειδικές περιπτώσεις, διατίθενται χαρακτήρες που δεν χρησιμοποιούνται τόσο συχνά. Δύο τέτοιες ομάδες έχουν 858 χαρακτήρες, που εναλλάσσονται με το «βασικό» σύνολο και για πιο ειδικές περιπτώσεις υπάρχουν άλλοι 2.503 χαρακτήρες να διαλέξη κανείς. Έτσι μια Γιαπωνέζικη γραφομηχανή μπορεί να τυπώση 5.634 χαρακτήρες. Στο δίσκο μπορεί να φαίνωνται οι μισοί κάθε φορά! Δεν πρόκειται βέβαια για μια γραφομηχανή που θα μπορούσατε να πάρετε μαζί σας στο αεροπλάνο για να γράφετε γράμμα σ’ ένα φίλο.

Τα γράμματα βρίσκονται πάνω σ’ ένα δίσκο 50 x 53 εκατοστά. Η δακτυλογράφος κινεί τον επιλογέα πάνω απ’ το δίσκο είτε μπρος είτε πίσω ή δεξιά ή αριστερά και εντοπίζει το γράμμα που θέλει. Ο ίδιος ο δίσκος τώρα μπορεί να κινηθή επίσης μπρος ή πίσω. Σε μερικά μοντέλα μετακινείται μόνο ο δίσκος με τους χαρακτήρες. Τώρα η δακτυλογράφος πιέζει το «πλήκτρο» και αυτό θέτει σε κίνησι ένα βραχίονα που παίρνει το χαρακτήρα που επέλεξε, τον χτυπά πάνω σε μια μελανοταινία ώστε να αποτυπωθή πάνω στο χαρτί και επαναφέρει το χαρακτήρα στη θέσι του στο δίσκο.

Συνήθως ένας χρόνος μελέτης δύο τρεις ώρες καθημερινά είναι αναγκαίος για την εκμάθησι του βασικού «πληκτρολόγιου». Μετά πέντε-έξι χρόνια πείρα μια καλή δακτυλογράφος μπορεί να φθάση να γράφη 50-60 λέξεις το λεπτό.

Αν όμως βιάζεσθε, να είσθε βέβαιος ότι στα Γιαπωνέζικα γράφεις γρηγορώτερα μια επιστολή με το χέρι παρά με τη γραφομηχανή!

[Διάγραμμα στη σελίδα 20]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΕΠΑΝΑΦΟΡΕΑΣ

ΒΡΑΧΙΟΝΑΣ

ΜΕΛΑΝΟΤΑΙΝΙΑ

ΠΛΗΚΤΡΟ

ΔΙΣΚΟΣ

ΕΠΙΛΟΓΕΑΣ

ΠΙΝΑΚΑΣ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ