Επακόλουθα Σεισμών στην Τουρκία

Από τον ανταποκριτή του «Ξύπνα!» στην Τουρκία

Ο ΣΕΙΣΜΟΣ που ερήμωσε την περιοχή κοντά στη Λίμνη Βαν στην ανατολική Τουρκία στις 24 Νοεμβρίου 1976, ήταν ο χειρότερος σεισμός που έπληξε την Τουρκία στα τελευταία σαράντα σχεδόν χρόνια. Έφθασε στο 7,6 στην κλίμακα Ρίχτερ και ερήμωσε μια περιοχή από 300 περίπου τετραγωνικά μίλια (800 τετραγωνικά χιλιόμετρα). Τουλάχιστον 120 πόλεις και χωριά επηρεάσθηκαν. Μερικά θύματα, που είχαν απομονωθή από χιόνι πάχους οκτώ ιντσών (20 εκατοστών), το οποίο είχε κλείσει τους στενούς ορεινούς δρόμους, έλαβαν πολύ λίγη βοήθεια. Έτσι, πολλά άτομα, των οποίων ο αριθμός όπως υπολογίζεται κυμαίνεται μεταξύ 30.000 έως 50.000, έμειναν άστεγοι και υπέφεραν από τις καιρικές συνθήκες και την πείνα, σε θερμοκρασίες κάτω του βαθμού ψύξεως.

Όσο για το σεισμό που έγινε στις 7 Δεκεμβρίου, κυβερνητικές αρχές είπαν ότι πέθαναν 3.790 άτομα. Αλλά άλλες πηγές λέγουν ότι πιθανώς 7.000 περίπου άτομα φονεύθησαν στην περιοχή της καταστροφής, σε μια κατάστασι που δυσχεραίνετο όχι μόνο από τον ψυχρό καιρό, αλλά επίσης από προβλήματα που είχαν σχέσι με τις ενέργειες διασώσεως και περιθάλψεως.

Σύμφωνα με εκθέσεις από την περιοχή, οι ενέργειες διασώσεως που ανέλαβε πρωταρχικά ο Τουρκικός στρατός, εμποδίσθηκαν σοβαρά από έλλειψι βενζίνης, έλλειψι, ιατρικών προμηθειών και, ίσως το χειρότερο απ’ όλα, διαφθορά και χάος στη διανομή κουβερτών, τροφής, θερμαντικών σκηνών, κινητών νοσοκομείων, θερμαστρών και πετρελαίου που εδώρησαν αρκετές χώρες. Ολόκληρα φορτία από απαραίτητες προμήθειες που προήρχοντο από άλλα μέρη της Τουρκίας, «εχάθησαν» στον δρόμο. Οι ισχυρισμοί ότι οι πλούσιοι και τα άτομα που είχαν επιρροή ήσαν οι μόνοι που ωφελήθηκαν από τη βοήθεια, επιβεβαιώνονται από ξένους δημοσιογράφους καθώς επίσης και από Τούρκους που εργάσθηκαν στις υπηρεσίες περιθάλψεως στην περιοχή του σεισμού.

Πολλοί Τούρκοι εξέφρασαν την αποδοκιμασία των για την κατάχρησι στις ενέργειες περιθάλψεως και διανομής. Αλλά πολύ πιο σπουδαίες ήσαν οι προσπάθειες πολλών να παράσχουν βοήθεια σε άτομα που ευρίσκοντο σε ανάγκη και σε πολύ δύσκολη θέσι μετά την καταστροφή της Λίμνης Βαν. Μολονότι κανείς από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν ζη στην περιοχή αυτή, ούτε επηρεάσθηκαν με άμεσο τρόπο από τον σεισμό, ανησυχούν εξ ίσου για τους συνανθρώπους των που υποφέρουν και ιδιαίτερα επιζητούν να τους φέρουν την ‘παρηγορίαν των Γραφών.’—Ρωμ. 15:4.