Τι Κάνει η Εξάρτησι από το Οινόπνευμα

ΤΟ άτομο που πίνει μόνο κάπου κάπου, και με φειδώ, σπάνια φθάνει στο σημείο να εξαρτάται από το οινόπνευμα. Μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό ατόμων δεν το αντέχουν καθόλου.

Η μεγάλη πλειονότης εκείνων που γίνονται αλκοολικοί, φθάνουν στο σημείο αυτό επειδή πίνουν πάρα πολύ επί μακρό χρονικό διάστημα. Χωρίς αμφιβολία, όσο πιο πολύ πίνει ένα άτομο τόσο πιο μεγάλος κίνδυνος υπάρχει να γίνη αλκοολικός.

Μορφές Εξαρτήσεως

Το να εξαρτάται, κανείς από το οινόπνευμα σημαίνει ότι έχει εθισθή σ’ αυτό. Μια μορφή εξαρτήσεως, ή εθισμού είναι ψυχολογική. Πρόκειται για διανοητική ή συναισθηματική εξάρτησι.

Στην ψυχολογική εξάρτησι, το άτομο αισθάνεται επιτακτική την ανάγκη για οινόπνευμα για ν’ ανακουφίση τις συναισθηματικές του δυσφορίες. Δεν θέλει ν’ αντιμετωπίση τη ζωή και τα προβλήματά της χωρίς την υποστήριξι του οινοπνεύματος. Ωστόσο, δεν είναι ακόμη σωματικά εθισμένο στο οινόπνευμα.

Αλλά η ψυχολογική εξάρτησις συχνά καταλήγει σε πραγματικό σωματικό εθισμό. Τώρα, όχι μόνον η διάνοια και τα αισθήματα, αλλά και το σώμα επίσης ζητά το οινόπνευμα.

Η παρατεταμένη χρήσις οινοπνεύματος προκαλεί στο σώμα διάφορες χημικές αλλοιώσεις. Τα κύτταρα και οι ιστοί κατά γράμμα αρχίζουν να εξαρτώνται από το οινόπνευμα και, με τον καιρό, δεν λειτουργούν καλά χωρίς αυτό. Αυτές οι σωματικές μεταβολές εμποδίζουν το άτομο ν’ ασκή αυτοέλεγχο κι έτσι η επιθυμία του για οινόπνευμα αυξάνει περισσότερο.

Μολονότι πιστεύει ότι ανακουφίζει τις ανάγκες του σώματός του με το να πίνη υπερβολικά, στην πραγματικότητα, προετοιμάζει το έδαφος για ένα κλονισμό της υγείας του. Αργά ή γρήγορα, αν συνεχίση, ο εθισμός του θα καταλήξη σε σοβαρή βλάβη για τα όργανα του σώματός του και σε συντόμευσι της ζωής του.

Οι αιτίες για τις οποίες το σώμα εθίζεται φυσικώς στο αλκοόλ δεν είναι σαφώς καθορισμένες. Μερικές από τις θεωρίες περιλαμβάνουν τα εξής: αλλεργία στο οινόπνευμα· ανώμαλος μεταβολισμός ζακχάρεως· έλλειψις ορμόνης του θυρεοειδούς αδένος, του αδένος της υποφύσεως και των επινεφριδίων· ένα διαιτολόγιο ή μεταβολική έλλειψι βιταμινών, μεταλλικών στοιχείων, ενζύμων ή άλλων θρεπτικών στοιχείων· κακή λειτουργία του συκωτιού· και ελαττωματικός υποθάλαμος, ο οποίος προκαλεί μια ανεξέλεγκτη δίψα για οινόπνευμα.

Πόσος χρόνος απαιτείται για κάποιον που πίνει πολύ να γίνη αλκοολικός; Για τα περισσότερα άτομα, χρειάζονται αρκετά χρόνια. Μερικοί πίνουν πολύ επί 20 ή 30 χρόνια προτού εθισθούν άλλοι 10 χρόνια· μερικοί τρία έως πέντε χρόνια και πολύ λίγα άτομα εθίζονται, σχεδόν αμέσως.

Ιδιαίτερα όταν επέρχεται φυσική εξάρτησις, η ζωή του αλκοολικού επηρεάζεται ολοένα περισσότερο. Η αποδοτικότης του αρχίζει να εξασθενή κι αυτό παρατηρείται στην εργασία του. Ακολουθούν πολλές μέρες απουσίας από την εργασία του λόγω «ασθενείας.» Το αίσθημα αυτοεκτιμήσεώς του υποβιβάζεται, όπως επίσης και οι σχέσεις του με τους άλλους.

Μπορεί να προσπαθή να το αντισταθμίση αυτό με το να είναι υπερβολικά γενναιόδωρος, να δαπανά χρήματα αφειδώς, ακόμη και να δημιουργή μεγάλα χρέη. Αλλά η κοινωνική του απομόνωσις αυξάνει καθώς γίνεται κακότροπος και είναι δύσκολο για τους άλλους να τον συναναστρέφωνται.

Στο τέλος μπορεί να χάση την εργασία του, τους φίλους του και την οικογένειά του. Το ποτό γίνεται πιο σπουδαίο γι’ αυτόν από οτιδήποτε άλλο, περιλαμβανομένης και της τροφής. Παραμελεί την εμφάνισί του, την υγεία του και τις ευθύνες του.

Το περιοδικό Παγκόσμιος Υγεία δηλώνει: «Ο πότης που έχει φθάσει στο σημείο να εξαρτάται από το οινόπνευμα, και ο οποίος συνεχίζει να πίνη, αποκτά ολοένα περισσότερες ανικανότητες . . . και η διάρκεια της ζωής του οπωσδήποτε μικραίνει.»

Βλάβη στο Σώμα

Το οινόπνευμα δεν περιέχει βιταμίνες ούτε μεταλλικά στοιχεία ούτε πρωτεΐνες, μολονότι περιέχει θερμίδες. Έτσι, οι άνθρωποι που πίνουν πολύ μπορεί να αισθάνωνται πλήρεις και να παχαίνουν, αλλά δεν τρέφονται. Και επειδή ο αλκοολικός συχνά χάνει την επιθυμία του για τροφή, το σώμα του είναι περισσότερο επιδεκτικό σε ασθένειες που προέρχονται από κακή διατροφή.

Η υπερβολική χρήσις οινοπνευματωδών ποτών μπορεί να βλάψη την εσωτερική επένδυσι του στομάχου και του λεπτού εντέρου, προκαλώντας φλεγμονή και έλκη. Οι μυς του στομάχου μπορεί να χάσουν την τονικότητά τους, εμποδίζεται η πέψις και είναι δυνατόν να προκληθή ναυτία.

Στις Μπαχάμες, όπου, όπως αναφέρει το Ιατρικόν Δελτίον Οινοπνεύματος «ο αλκοολισμός είναι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα υγείας,» πολλοί υποφέρουν από μια κατάστασι γνωστή ως «αλκοολικό πόδι.» Πρόκειται για μια χρονία έλκωσι και γάγγραινα του ποδός, που μερικές φορές απαιτεί ακρωτηριασμό.

Μια ιδιαιτέρως βλαβερή κατάστασις που προκύπτει από την υπερβολική χρήσι οινοπνεύματος είναι η κίρρωσις του ήπατος. Αυτή η ασθένεια κατατάσσεται πρώτη μεταξύ των αιτιών θανάτου σε νέους και μεσήλικους. Στη Γαλλία, σύμφωνα με κυβερνητικούς υπολογισμούς, 22.000 και πλέον πέθαναν από κίρρωσι του ήπατος σ’ ένα χρόνο. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, διπλάσιος αριθμός ατόμων πέθαναν απ’ αυτή την ασθένεια σε μια πρόσφατη δεκαετηρίδα σε σύγκρισι με την προηγούμενη και αυτό κατά μέγα μέρος οφείλεται στην αυξημένη πόσι οινοπνεύματος μεταξύ του πληθυσμού. Στη Δανία, οι θάνατοι από κίρρωσι αυξήθηκαν κατά 40 τοις εκατό σε τρία χρόνια, λόγω αυξημένης χρήσεως του οινοπνεύματος. Στην Ιταλία, οι θάνατοι διπλασιάσθηκαν σε ένδεκα χρόνια.

Ο Δρ. Φρανκ Α. Σέιξας, Ιατρικός διευθυντής του Εθνικού Συμβουλίου επί Θεμάτων Αλκοολισμού στην Αμερική, λέγει: «Για πρώτη φορά, έχομε ιατρικές αποδείξεις που επιβεβαιώνουν τις παρατηρήσεις που οι γιατροί έχουν κάνει—και αποφύγει—εδώ και χρόνια· ο αλκοολισμός και η κίρρωσις συνδέονται πολύ στενά.»

Σ’ ένα πείραμα, ο Αρ Τσαρλς Λίεμπερ της Ιατρικής Σχολής «Μάουντ Σαϊνάι» της Νέας Υόρκης, έδωσε σε μια ομάδα εθελοντών ένα θρεπτικώς ανώτερο διαιτολόγιο επί 18 ημέρες. Στη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο καθένας απ’ αυτήν την ομάδα έπινε έξη ποτά την ημέρα, συνολικά 10 ουγγιές ουίσκυ καθημερινά. Μολονότι ήταν καταφανές ότι ευρίσκονται υπό την επήρεια του οινοπνεύματος, κανείς δεν μέθυσε μέχρι το σημείο να χάση τον πλήρη έλεγχο των αισθήσεών του. Ωστόσο, όλοι τους άρχισαν να παρουσιάζουν καταφανή συμπτώματα βλάβης του ήπατος μετά από λίγες μόνο μέρες.

Η χρονία κατάχρησις οινοπνεύματος συμβάλλει επίσης σε μια ποικιλία καρδιακών νοσημάτων, που είναι η κυριώτερη αιτία θανάτου σε μερικές χώρες. Στην πραγματικότητα, οι υπερβολικές ποσότητες οινοπνεύματος μπορούν να προκαλέσουν καρδιακή ανεπάρκεια με το να παραλύσουν τα καρδιακά νεύρα. Μπορεί, επίσης, να προκληθή παράλυσις στο αναπνευστικό κέντρο του εγκεφάλου κι έτσι η αναπνοή να γίνη αργή και πιθανώς να σταματήση τελείως.

Βλάβη στον Εγκέφαλο

Παρατεταμένη, υπερβολική χρήσις οινοπνεύματος καταστρέφει τα κύτταρα του εγκεφάλου. Και το σώμα δεν μπορεί ν’ αντικαταστήση αυτά τα κύτταρα με τον τρόπο που αντικαθιστά άλλα κύτταρα του σώματος.

Νεκροψίες που έγιναν σε χρόνιους αλκοολικούς απεκάλυψαν μαζική καταστροφή των εγκεφαλικών κυττάρων. Αυτή η εγκεφαλική βλάβη μπορεί να προκαλέση, ή να χειροτερεύση, διάφορες διανοητικές ανωμαλίες περιλαμβανομένης της παράνοιας, μιας μορφής παραφροσύνης που χαρακτηρίζεται από κόμπλεξ διωγμού, και της σχιζοφρενίας, που αποτελεί «διχασμό» της προσωπικότητος. Παραδείγματος χάριν, ανεφέρθη ότι ένας στους τρεις ασθενείς των ψυχιατρικών κλινικών της Γαλλίας είναι θύμα του οινοπνεύματος.

Στα τελευταία στάδια του αλκοολισμού, μπορεί να προέλθη τρομώδες παραλήρημα. Αυτό συμβαίνει όταν ξαφνικά ο οργανισμός παύση να εφοδιάζεται με οινόπνευμα ή η ποσότης που παρέχεται είναι πάρα πολύ μικρή. Αυτό επίσης μπορεί να συμβή και μετά από μια μακρά «εισβολή» ποτού στον οργανισμό. Κατ’ αρχήν, όλο το σώμα αρχίζει να τρέμη ή να συσπάται. Το άτομο χάνει την όρεξί του και αισθάνεται ναυτία. Το θύμα υποφέρει από πυρετό και τριγυρίζει στην τύχη. Ακολουθούν παραισθήσεις. Βλέπει πράγματα που δεν υπάρχουν όπως αράχνες, ποντικούς, και μύγες να βγαίνουν από τους τοίχους ή από το πάτωμα.

Ο τρόμος αυτού του παραληρήματος, ή «τρέλλα,» μπορεί να οδηγήση σε αυτοκτονία. Μπορεί, επίσης, να προκαλέση μόνιμη διανοητική αναπηρία ή θάνατο διότι, όπως λέγεται, αυτή η κατάστασις είναι κατά 20 τοις εκατό θανατηφόρος.

Αν ένα άτομο που βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο αλκοολισμού δεν θέλη να πεθάνη, πρέπει «ν’ αποτοξινωθή.» Πρέπει να σταματήση να πίνη επί αρκετό διάστημα ώστε το σώμα του να εξαλείψη όλα τα ίχνη του οινοπνεύματος και ν’ αποκατασταθή σε πιο φυσιολογικό επίπεδο. Αλλ’ αυτό ίσως απαιτήση εβδομάδες ή μήνες. Και μερικές βλάβες, όπως η βλάβη που επέρχεται στο συκώτι και στον εγκέφαλο, μπορεί να είναι ανεπανόρθωτες.

Στα νεαρά άτομα η βλάβη στην υγεία επέρχεται πιο γρήγορα. Τα σώματά τους επειδή δεν είναι ώριμα, και είναι μικρότερα, δεν μπορούν να επεξεργασθούν το οινόπνευμα όπως το επεξεργάζεται το σώμα ενός ενηλίκου.

Αθώα Θύματα

Μεταξύ των πιο αθώων θυμάτων του αλκοολισμού είναι τα βρέφη. Αν μια μητέρα πίνη υπερβολικά στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αυτό μπορεί να καταλήξη στο να γεννηθή το βρέφος διανοητικώς καθυστερημένο ή σωματικώς ελαττωματικό ή και τα δύο.

Ο Δρ Τζάημ Φράιας, διευθυντής ενός κέντρου γεννήσεως ελαττωματικών παιδιών στο Πανεπιστήμιο της Φλώριδας, δηλώνει: «Από τα κλινικά στοιχεία που έχουν συλλεχθή, μπορεί να δηλωθή με ακρίβεια ότι μια γυναίκα που πίνει οινόπνευμα χρονίως στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, έχει 50 τοις εκατό πιθανότητες να γεννήση ένα παιδί το οποίο θα είναι διανοητικώς καθυστερημένο σε κάποιο βαθμό και 30 τοις εκατό πιθανότητες να γεννήση ένα παιδί με επιπρόσθετες πολλαπλές σωματικές δυσμορφίες.»

Ο Δρ Νταίηβιντ Γ. Σμιθ, καθηγητής παιδιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον, λέγει: «Το οινόπνευμα είναι σήμερα η κυριώτερη αιτία σωματικών ελαττωμάτων στην ανάπτυξι των ανθρωπίνων εμβρύων.»

Οι ερευνητές ανέφεραν ότι βρέφη έχουν γεννηθή «μεθυσμένα.» Το αίμα τους περιείχε μια ποσότητα οινοπνεύματος μεγαλύτερη από την ποσότητα η οποία θεωρείται απόδειξις νομίμου μέθης σε πολλές περιοχές. Μερικά νεογέννητα βρέφη παρουσίασαν μάλιστα και αντιδράσεις λόγω στερήσεως οινοπνεύματος στον οργανισμό τους.

Σχετικά με τη βλάβη που προκαλείται στα βρέφη, η εφημερίς Νιούς του Ντητρόιτ αναφέρει: «Οι γιατροί συμφωνούν ότι οι επιδράσεις στο σύνδρομο (συνδυασμός συμπτωμάτων σε μια ασθένεια) είναι ανεπανόρθωτες και ότι πολλά θύματα χρειάζονται ειδική φροντίδα σε όλη τους τη ζωή, στο σπίτι ή σε κάποιο ίδρυμα.»

Αλλά ποια ποσότης οινοπνεύματος θεωρείται «υπερβολική» για μια μέλλουσα μητέρα; Οι γνώμες διαφέρουν. Ο Δρ Σμιθ λέγει ότι πέντε ποτά την ημέρα αποτελούν υπερβολική χρήσι οινοπνεύματος. Και ο ορισμός ενός ποτού είναι «ένα κοκτέιλ που περιέχει μια ουγγιά γνήσιου ουίσκυ (που περιέχει 50 τοις εκατό οινόπνευμα).» Ο Δρ Σμιθ προειδοποιεί ότι η υπερβολική κατανάλωσις μπύρας ή κρασιού στη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί επίσης να επιφέρη τα ίδια αποτελέσματα.

Ωστόσο, τα Ιατρικά Παγκόσμια Νέα δήλωσαν πρόσφατα τα εξής: «Το Εθνικό Ίδρυμα Καταχρήσεως Οινοπνεύματος και Αλκοολισμού, ανησυχώντας για τις ταχέως συσσωρευόμενες αποδείξεις ότι ακόμη και η μέτρια κατανάλωσις οινοπνεύματος μπορεί να βλάψη το αναπτυσσόμενο έμβρυο, παροτρύνει με έντονο τρόπο την κυβέρνησι να επιστήση επισήμως την προσοχή όλων των εγκύων γυναικών εναντίον της καταναλώσεως περισσοτέρων από δύο ποτών την ημέρα.» Προσέθεσε ότι οι αποδείξεις είναι «πολύ πειστικές και πολύ ανησυχητικές.»

Έτσι, με κάθε τρόπο, τα αποτελέσματα της καταχρήσεως οινοπνεύματος είναι τεράστια. Και το πρόβλημα χειροτερεύει, διότι ολοένα περισσότεροι άνθρωποι πίνουν υπερβολικά.

Αλλά τι μπορεί να γίνη για ν’ αποφύγη το άτομο να φθάση στο σημείο να εξαρτάται από το οινόπνευμα; Πώς μπορεί να βοηθηθή το άτομο που ήδη εξαρτάται από το οινόπνευμα;

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 11]

Αν μια έγκυος γυναίκα εντρυφά σε παρατεταμένη υπερβολική χρήσι οινοπνευματωδών ποτών, αυτό μπορεί να επιφέρη σοβαρή βλάβη στο παιδί της