Αντιμετωπίζοντας την Απειλή της Καταχρήσεως Οινοπνεύματος

ΣΤΗΝ περίπτωσι της καταχρήσεως οινοπνεύματος, «μια ουγγιά προφυλάξεως αξίζει όσο ένα πάουντ θεραπείας.» Είναι πολύ καλύτερο να μη φθάση κανείς στο σημείο να εξαρτάται από το οινόπνευμα παρά να φθάση στο σημείο αυτό και κατόπιν να έχη ν’ αντιμετωπίση τις συνέπειες.

Αυτή η «ουγγιά προφυλάξεως» πρέπει ν’ αρχίση στη διάρκεια της παιδικής ηλικίας. Οι νέοι πρέπει να μάθουν από τους γονείς τους την κατάλληλη άποψι για το οινόπνευμα. Οι γονείς ασκούν τεράστια επιρροή στα παιδιά τους μ’ αυτά που λέγουν και κάνουν. Όταν εκείνοι πίνουν με μετριοπάθεια, τα παιδιά τους δεν θα μεγαλώσουν πιστεύοντας ότι η από συνήθεια και υπερβολή πόσις είναι φυσιολογική για τους ενηλίκους.

Όταν—και αν—οι γονείς αποφασίσουν ότι ο γιος ή η θυγατέρα τους είναι σε κατάλληλη ηλικία να πίνη κάπου-κάπου ένα οινοπνευματώδες ποτό (έχοντας υπ’ όψιν τους τοπικούς νόμους), τότε πρέπει με προσοχή να εξηγήσουν στα παιδιά γιατί απαιτείται προσοχή. Τα νεαρά άτομα δεν έχουν καθόλου πείρα, το σώμα τους είναι μικρότερο και ασυνήθιστο στο οινόπνευμα κι έτσι δεν μπορούν επίσης να χειρισθούν το θέμα.

Πρόληψις για τους Ενηλίκους

Η πρόληψις είναι η καλύτερη τακτική και για τους ενηλίκους, επίσης. Πρέπει ν’ αντιληφθούν ότι το οινόπνευμα είναι κάτι που μπορεί να προσθέση μια κάποια απόλαυσι, αλλά όταν γίνεται κατάχρησις, μπορεί να μετατραπή σε θανατηφόρο απειλή.

Αν είσθε ο οικοδεσπότης σε μια κοινωνική σύναξι, δεν πρέπει να νομίζετε ότι τα οινοπνευματώδη ποτά πρέπει να προσφέρωνται αφειδώς. Πρέπει να τα προσφέρετε με μετριοπάθεια, αν αποφασίσετε τελικά ότι πρέπει να τα προσφέρετε. Είναι καλό να έχετε και μερικά μη οινοπνευματώδη ποτά και μην κάνετε τους επισκέπτες σας να αισθάνωνται άσχημα επειδή προτιμούν ένα μη οινοπνευματώδες ποτό. Και αν οι επισκέπτες έχουν πιει ένα ή δύο ποτά, ο συνετός οικοδεσπότης δεν θα εξακολουθή να προσφέρη ποτά επ’ αόριστον. Μην προσπαθείτε να εξαναγκάζετε τους επισκέπτες να πιουν με το να γεμίζετε τα ποτήρια τους, είτε θέλουν ακόμη ένα ποτό είτε όχι.

Αν είσθε σεις φιλοξενούμενος, μη νομίζετε ότι πρέπει να εξακολουθήτε να πίνετε απλώς επειδή ο οικοδεσπότης εξακολουθεί να προσφέρη οινοπνευματώδη ποτά. Αν ο οικοδεσπότης επιμένη πολύ με τα ποτά, μπορείτε μ’ ευγένεια ν’ αρνηθήτε, λέγοντας παραδείγματος χάριν, «Δεν μπορώ να πιω άλλο,» ή «Όχι άλλο αυτή τη φορά.» Αν, παρ’ όλη αυτή την άρνησι, ο οικοδεσπότης γεμίση το ποτήρι σας, δεν είσθε υποχρεωμένος να το πιήτε. Το «Όχι» σας πρέπει να σημαίνη «Όχι.» Ο καλός οικοδεσπότης θα το παραδεχθή αυτό.

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να επιδείξη ο οικοδεσπότης στο τέλος της βραδυάς, όταν οι επισκέπτες πρέπει να επιστρέψουν σπίτι με το αυτοκίνητο. Το να εξακολουθή να προσφέρη ποτά έως αργά τη νύχτα, ή να προσφέρη στους επισκέπτες «ένα τελευταίο ποτό για τον δρόμο,» δεν είναι ένδειξις καλωσύνης. Μπορεί να στοιχίση τη ζωή του ατόμου—και τη ζωή αθώων θυμάτων.

Ο αριθμός των ατόμων που οδηγούν αυτοκίνητο κάτω από την επήρεια του οινοπνεύματος αυξάνει αργά τη νύχτα. Έτσι, αν οδηγήτε εκείνη την ώρα, να είσθε εξαιρετικά προσεκτικός. Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου ή των διακοπών, όταν οι άνθρωποι έχουν την τάσι να πίνουν περισσότερο.

Επίσης, όταν οδηγήτε, μην επιμένετε στο «δικαίωμα προτεραιότητος» που σας προσφέρει ο κώδικας οδικής κυκλοφορίας. Οι άνθρωποι που ευρίσκονται υπό την επήρεια του οινοπνεύματος, συχνά αγνοούν τους κανονισμούς κυκλοφορίας. Μην ξεχνάτε ότι το ήμισυ εκείνων που φονεύονται, σε αυτοκινητικά δυστυχήματα είχαν «δικαίωμα προτεραιότητος.» Δεν ήσαν εκείνοι που έφταιγαν για το ατύχημα. Κι όμως, έχασαν τη ζωή τους.

Σχετικά με την πρόληψι, στη διάρκεια του περασμένου έτους ο Διοικητής των Αμερικανικών στρατευμάτων στην Ευρώπη υιοθέτησε ένα παράδειγμα προλήψεως επί μεγάλης κλίμακας. Είπε τα εξής στους αξιωματικούς του: Είσθε πλήρως ενήμεροι του γεγονότος ότι η κατάχρησις οινοπνεύματος εκ μέρους του Αμερικανικού στρατού στην Ευρώπη έφθασε σε τέτοιες διαστάσεις ώστε πρέπει όλοι να ενώσωμε τις δυνάμεις μας για ν’ αντιμετωπίσωμε αυτό το πρόβλημα κατά μέτωπον.» Για να «μειώση την αξία και να υποβιβάση τη χρησιμότητα του οινοπνεύματος,» ο Διοικητής διέταξε να καταργηθή η «Ώρα Ψυχαγωγίας» που ετηρείτο στα στρατιωτικά κέντρα διασκεδάσεως σ’ όλη την Ευρώπη. Επρόκειτο για μια περίοδο δύο περίπου ωρών στην αρχή της βραδυάς, μια μέρα την εβδομάδα, οπότε όλα τα ποτά επωλούντο στη μισή τιμή. Το έκανε αυτό προσπαθώντας ν’ αποθαρρύνη την κατάχρησι οινοπνεύματος.

Βοηθώντας το Σώμα

Είναι επίσης υποβοηθητικό να γνωρίζωμε πώς επεξεργάζεται το σώμα μας το οινόπνευμα. Μ’ αυτό τον τρόπο το άτομο που πίνει μπορεί ν’ αντιληφθή καλύτερα πώς ν’ αποφεύγη να χρησιμοποιή κακώς το σώμα του.

Το σώμα δεν επεξεργάζεται τα οινοπνευματώδη ποτά με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που επεξεργάζεται τις περισσότερες τροφές. Οι περισσότερες τροφές οξειδούνται αργά σε διαφορετικά στάδια, πρώτα στο στομάχι και στο λεπτό έντερο. Αυτό επιτρέπει την απορρόφησι των θρεπτικών στοιχείων των τροφών στο αίμα για διανομή στα άλλα μέρη του σώματος. Αλλά το οινόπνευμα απορροφάται από το στομάχι και το λεπτό έντερο χωρίς να έχη υποστή καμμιά ουσιαστική αλλαγή στη μορφή του. Κατόπιν, μεταφέρεται από το αίμα στο συκώτι.

Το συκώτι έχει μια ωρισμένη αναλογία με την οποία οξειδώνει το οινόπνευμα. Όταν λάβη περισσότερο οινόπνευμα απ’ ό,τι μπορεί να επεξεργασθή, στέλνει το υπόλοιπο στο αίμα, ανοξείδωτο. Μεταφέρεται στην καρδιά, η οποία το διοχετεύει μέσω του κυκλοφοριακού συστήματος σε άλλα μέρη του σώματος. Τελικά, επιστρέφει στο συκώτι, το οποίο δέχεται περισσότερο οινόπνευμα για οξείδωσι και στέλνει πάλι πίσω το υπόλοιπο. Αυτή η διαδικασία συνεχίζεται μέχρις ότου οξειδωθή το οινόπνευμα τελείως.

Όταν το άτομο πίνη γουλιά-γουλιά ένα ποτό, κάποιο «δυνατό» λικέρ, μπύρα ή κρασί, και δεν το κατεβάζη ‘μονορούφι,’ τότε το συκώτι μπορεί πιο εύκολα να επεξεργασθή το οινόπνευμα. Το λαμβάνει σε ποσότητες που μπορεί να το επεξεργασθή. Μικρή σχετικά ποσότης αποστέλλεται ανοξείδωτη στο αίμα.

Δεν υπάρχει τρόπος να μπορέση ο μέσος πότης να επιταχύνη τη διαδικασία οξειδώσεως του οινοπνεύματος από το συκώτι. Το να πιη μαύρο καφέ, να κάνη κρύο ντουζ ή να πάρη βαθειές εισπνοές στον δροσερό αέρα, δεν επιταχύνουν καθόλου τη διαδικασία αυτή. Η καλύτερη βοήθεια που μπορεί να δώση στο σώμα το ίδιο το άτομο, είναι να πίνη μόνο λίγα ποτά, να τα πίνη αργά και να το κάνη αυτό κατά περιόδους. Αυτό δεν αληθεύει μόνο για το ουίσκυ, αλλά και για άλλα ποτά, επειδή μια μπύρα ή ένα ποτήρι κρασί περιέχουν το ίδιο περίπου ποσόν οινοπνεύματος όπως κι ένα ουίσκυ.

Οι Πότες που Έχουν Πρόβλημα

Ωστόσο τι θα λεχθή αν η κατανάλωσις οινοπνεύματος έχει ήδη γίνει σοβαρό πρόβλημα; Τι μπορεί να κάνη το άτομο για να βοηθηθή; Τι μπορούν να κάνουν οι άλλοι;

Το άτομο που έχει πρόβλημα με το οινόπνευμα πρέπει ν’ αντιμετωπίση λογικά αυτό το γεγονός. Δεν πρέπει να εξαπατάται με τη σκέψι ότι μπορεί να σταματήση να πίνη οποτεδήποτε θελήση. Πάρα πολλοί αλκοολικοί, εξακολουθούν να έχουν αυτή την ψευδαίσθησι και συνεχίζουν να πίνουν έως ότου βλάψουν την υγεία τους, επιφέρουν διανοητική βλάβη ή πεθάνουν από το πολύ ποτό.

Το πρώτο βήμα που πρέπει να κάνη το άτομο αυτό είναι να παραδεχθή ότι το ποτό του έχει γίνει πρόβλημα, οπότε μπορεί να βοηθηθή. Αν δεν το παραδεχθή αυτό, οι πιθανότητες να βοηθηθή είναι ελάχιστες. Αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις, οι αλκοολικοί δεν παραδέχονται ότι είναι αλκοολικοί. Η διανοητική διαδικασία που τους ωδήγησε να γίνουν αλκοολικοί, τους εμποδίζει να κάνουν κάτι σχετικά μ’ αυτό. Γι’ αυτό, η οικογένεια και οι φίλοι ενός ατόμου πρέπει να προσπαθήσουν να το βοηθήσουν.

Μπορεί κανείς να βασισθή σε επίσημες υπηρεσίες για να λυθή το πρόβλημά του; Ασφαλώς, υπάρχουν διάφορες υπηρεσίες σε διάφορες χώρες που μπορούν να βοηθήσουν. Αλλά προσέξτε τι λέγει το περιοδικό Η Παγκόσμιος Υγεία: «Ο αριθμός των χωρών στις οποίες υπάρχει επαρκής βοήθεια για τους αλκοολικούς είναι πολύ μικρός. Παρόμοια αδράνεια στην περίπτωσι μιας λοιμώδους νόσου που επέφερε τέτοια καταστροφή πρέπει να θεωρήται εγκληματική και οποιοδήποτε πρόβλημα ‘ναρκωτικών’ παρομοίων διαστάσεων έπρεπε οπωσδήποτε να προκαλή ανησυχία.»

Γιατί συμβαίνει αυτό; Το περιοδικό Παγκόσμιος Υγεία απαντά: «Σε πάρα πολλές χώρες [το οινόπνευμα] είναι το αποδεκτό, αγαπημένο και κατά γράμμα καθαγιασμένο ναρκωτικό της λαϊκής εκλογής. . . . Το οινόπνευμα είναι το αστείο, η φιλοξενία, η φιλία, η εορτή, τονωτικό για τα νεύρα, αποτελεί ένδειξι αρρενωπότητος, έκφρασι ρομαντισμού, είναι η επισφράγισις μιας συμφωνίας σε εμπορικές δοσοληψίες, το γέλιο, σνομπισμός και θεία μετάληψις. Τι θα κάνωμε χωρίς αυτό; Πώς είναι δυνατόν ν’ απειλή πραγματικά την υγεία μας; Οποιοσδήποτε προβάλλει μια αντίθετη άποψι αποβάλλεται, επειδή σκοτώνει τη χαρά μας.»

Ωστόσο, όπως τονίζει αυτή η έκδοσις, η κατάχρησις οινοπνεύματος είναι μια μεγάλη απειλή, για την υγεία, την ευτυχία και την ίδια τη ζωή. Αλλά δεν πρέπει να υποθέση κανείς ότι κάποια επίσημη υπηρεσία πρόκειται να χειρισθή το πρόβλημα.

Ούτε πρέπει το άτομο να σκέπτεται ότι ο αλκοολισμός μπορεί ν’ αναπτύσσεται και κατόπιν να θεραπεύεται, με κάποια ιατρική θεραπεία. Δεν υπάρχει ιατρική «θεραπεία» για τον αλκοολισμό. Μολονότι αρκετά πράγματα μπορεί να βοηθήσουν, όπως ένα βελτιωμένο και θρεπτικό διαιτολόγιο, η υπερνίκησις χαμηλού ποσοστού ζακχάρεως στο αίμα, η ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψις, χρειάζονται περισσότερα. Το βασικό πρόβλημα ακόμη είναι στη διάνοια και την καρδιά του ατόμου.

Ο αλκοολικός που υφίσταται μόνο μια «κλινική θεραπεία» χωρίς να δοθή κατάλληλη προσοχή στο ελατήριό του και σε άλλους παρόμοιους παράγοντες, σχεδόν πάντοτε επιστρέφει στον αλκοολισμό. Οι κύριοι παράγοντες για την ανάνηψι είναι η θεραπεία στα πρώτα στάδια, η ολοκάρδια επιθυμία και αποφασιστικότης εκ μέρους του να βελτιωθή και η βοήθεια απ’ εκείνους που τον περιβάλλουν.

Μολονότι πολλοί ψυχίατροι πιστεύουν ότι αν συζητήσουν τα προβλήματα μ’ έναν αλκοολικό και του πουν ή της πουν τι κάνει το οινόπνευμα στο σώμα, θα πείση το άτομο να σταματήση να πίνη, ο Δρ Μπέντζαμιν Κίσιν της Νέας Υόρκης δηλώνει: «Έχω διαπιστώσει ότι αυτό δεν είναι πλήρως ικανοποιητικό στην κλινική. Δεν είναι αρκετό.» Προσθέτει: «Προσπαθούμε ν’ αλλάξωμε το είδος της ζωής του ατόμου.»

Χωρίς αμφιβολία, η αλλαγή στον τρόπο ζωής ενός ατόμου είναι απαραίτητη. Επίσης, απαραίτητη είναι η διακοπή των θλιβερών συναναστροφών, η εγκατάλειψις εκείνων οι οποίοι στην πραγματικότητα δεν είναι φίλοι, αλλά συμβάλλουν στο να γίνη το άτομο αλκοολικό. Ωστόσο, από πού μπορεί να προέλθη αυτή η δυνατή υποκίνησις που θα βοηθήση το άτομο ν’ αλλάξη ολόκληρο το είδος της ζωής του;

Η Πιο Ισχυρή Βοήθεια

Υπάρχει μια, πηγή αποδεδεγμένης βοηθείας που είναι πολύ πιο ισχυρή από οποιαδήποτε άλλη. Έχει βοηθήσει πολλά άτομα ν’ αποκτήσουν το ορθό ελατήριο, την ορθή στάσι διανοίας και καρδιάς. Αυτή η πηγή είναι η πιο ισχυρή σ’ ολόκληρο το σύμπαν, ο ίδιος ο Παντοδύναμος Θεός.

Ο Ιεχωβά Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο. Γνωρίζει πώς μπορεί ο άνθρωπος να επιλύση τα προβλήματά του, πώς ν’ αντιμετωπίση καλύτερα τα προβλήματά του, πώς ν’ αντιμετωπίση καλύτερα τις πιέσεις του και τα συναισθήματά του. Έτσι, όταν ένα άτομο στρέφεται σ’ αυτή την πηγή βοηθείας, πρέπει να είναι βέβαιο ότι θα λάβη την καλύτερη δυνατή βοήθεια.

Ένας τρόπος με τον οποίο έρχεται αυτή η βοήθεια είναι από τη θαυμάσια συμβουλή που βρίσκεται στο βιβλίο που ο Θεός έχει συγγράψει ως οδηγό για το ανθρώπινο γένος, δηλαδή, στον Λόγο του, την Αγία Γραφή. Στην Αγία Γραφή διαπιστώνομε γιατί η ζωή είναι τόσο γεμάτη προβλήματα και, επίσης, μαθαίνομε τη θαυμάσια λύσι που υπόσχεται ο Θεός. Μαθαίνομε ότι σκοπός του Θεού είναι να θέση τέρμα σ’ αυτό το παρόν ελαττωματικό και πολυτάραχο σύστημα πραγμάτων. Θα το αντικαταστήση με μια δίκαιη νέα τάξι, ένα παράδεισο επί της γης, χωρίς τα άσχημα πράγματα που αφθονούν σήμερα. (Λουκ. 23:43· Αποκάλ. 21:4, 5) Έτσι, αν μάθωμε τον σκοπό της ζωής και τι επιφυλάσσει το μέλλον, θα υποκινηθούμε μ’ έναν ισχυρό τρόπο να ‘αλλάξωμε τον τρόπο της ζωής μας.’

Η Αγία Γραφή δείχνει ότι άτομα που ήσαν κάποτε μέθυσοι εγκατέλειψαν τη συνήθεια αυτή όταν απέκτησαν ακριβή γνώσι των σκοπών του Θεού. Αναφέρει τους μέθυσους μαζί με τους πόρνους, τους ειδωλολάτρες, τους κλέπτες και άλλους, και κατόπιν λέγει: «Και τοιούτοι υπήρχετε τινές· αλλά απελούσθητε, αλλά ηγιάσθητε, αλλ’ εδικαιώθητε.»—1 Κορ. 6:9-11.

Επειδή η υπερνίκησις του αλκοολισμού είναι οπωσδήποτε εφικτή, η Αγία Γραφή συμβουλεύει: «Απεκδύθητε τον παλαιόν άνθρωπον μετά των πράξεων αυτού· και ενδύθητε τον νέον, τον ανακαινιζόμενον εις επίγνωσιν κατά την εικόνα του κτίσαντος αυτόν.» (Κολ. 3:9, 10) Αυτή η ακριβής γνώσις από τον Λόγο του Θεού μπορεί να παράσχη το ελατήριο που απαιτείται για ν’ αλλάξη το είδος της ζωής του ατόμου.

Υπάρχει και κάτι άλλο. Όταν ένα άτομο ειλικρινά επιθυμή να κατανικήση την κατάχρησι οινοπνεύματος, μπορεί επίσης να στραφή στον Θεό και να ζητήση ένα μέρος της δυνάμεώς του για βοήθεια. Η δυναμική ενεργός δύναμις του Θεού, το άγιο πνεύμα του, παράσχεται σ’ αυτόν που το ζητεί. Ο Ιησούς Χριστός είπε: «Αιτείτε και θέλει σας δοθή· ζητείτε και θέλετε ευρεί, κρούετε και θέλει σας ανοιχθή, . . . Ο Πατήρ ο ουράνιος θέλει δώσει πνεύμα άγιον εις τους αιτούντας παρ’ αυτού.»—Λουκ. 11:1-13.

Ένα μόνο από τα πολλά παραδείγματα, σχετικά μ’ αυτό είναι ένας άνδρας σε μια χώρα της Νοτίου Αμερικής, ο οποίος είχε καταστρέψει τη ζωή του από τον αλκοολισμό. Συχνά ήταν μεθυσμένος, έχασε καλές εργασίες, σπατάλησε τα χρήματά του και έφερε την οικογένειά του σε κατάστασι φτώχειας. Συχνά μεθούσε επί αρκετές μέρες και κατέληγε στη φυλακή. Επανειλημμένως απειλούσε τη σύζυγό του με βία. Και εκείνη αντεκδικείτο με διάφορους τρόπους, τον απειλούσε μάλιστα ότι θα πάρη τα τρία παιδιά τους και θα φύγη.

Αλλά κατόπιν η σύζυγος άρχισε μια μελέτη της Γραφής με μια Μάρτυρα του Ιεχωβά. Έμαθε από τον Λόγο του Θεού ποιος ήταν ο καλύτερος τρόπος συμπεριφοράς μιας συζύγου προς τον σύζυγό της, ακόμη κι αν αυτός ήταν αλκοολικός. Άρχισε να του συμπεριφέρεται καλύτερα. Με τον καιρό, εκείνος το παρετήρησε αυτό και θέλησε να μάθη τι ήταν εκείνο που επέφερε τις θαυμάσιες αλλαγές σ’ αυτήν. Έτσι άρχισε κι εκείνος να μελετά την Αγία Γραφή. Καθώς μάθαινε περισσότερα, άρχισε να εξαρτάται ολοένα και λιγώτερο από το ποτό του.

Κατόπιν, συμφώνησε να υποβληθή σε ιατρική θεραπεία για τον αλκοολισμό του. Αλλά δεν τελείωσε τη θεραπεία. Γιατί; Είπε ότι εξ αιτίας αυτών που έμαθε, είχε τώρα αρκετή δύναμι θελήσεως να σταματήση να πίνη. Και πράγματι σταμάτησε, εγκατέλειψε αυτή τη συνήθεια εντελώς. Άλλαξε επίσης τις συναναστροφές του και ηρνείτο να μετέχη σε πάρτυ με ποτά, τα οποία εξακολουθούσαν να κάνουν πρώην φίλοι του.

Ως αποτέλεσμα, ολόκληρη η ζωή του βελτιώθηκε. Είχε μια πολύ πιο ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή, καλύτερες σχέσεις με τους άλλους, μπόρεσε να βρη μια εργασία και να συντηρή καλύτερα το σπίτι του. Εκείνο που είχε μεγάλο ενδιαφέρον στην περίπτωσι αυτή είναι ότι το άτομο αυτό είπε πώς εκείνο που τον βοήθησε δεν ήταν η ιατρική θεραπεία, αλλά η αποφασιστικότης που έλαβε με τη βοήθεια της Αγίας Γραφής και της προσευχής, καθώς επίσης και με τη βοήθεια της συζύγου του και των εποικοδομητικών συναναστροφών του.

Αυτό δεν είναι μια μεμονωμένη περίπτωσις. Πολλές παρόμοιες πείρες από διαφορετικά μέρη του κόσμου δείχνουν ότι και ο αλκοολισμός μπορεί να υπερνικηθή.

Εν τούτοις, όταν το άτομο υπερνικήση την εξάρτησί του από το οινόπνευμα, πρέπει ν’ ασκή μεγάλη προσοχή. Για τους περισσοτέρους πρώην αλκοολικούς, η καλύτερη συμβουλή σχετικά με τα οινοπνευματώδη ποτά είναι: μην τ’ αγγίζετε! Σχεδόν όλοι οι ειδικοί συμφωνούν ότι η καλύτερη τακτική για πρώην αλκοολικούς, είναι η τέλεια αποχή από το οινόπνευμα. Ένα σχετικώς μικρό ποσοστό πρώην αλκοολικών μπορούν ν’ ανακτήσουν έλεγχο μέχρι του σημείου που μπορούν να πιουν με μετριοπάθεια και να μην επιστρέφουν στην κατάχρησι οινοπνεύματος. Αλλά οι περισσότεροι δεν μπορούν να το κάνουν αυτό.

Έτσι, μολονότι τα οινοπνευματώδη ποτά μπορούν να προσθέσουν κάποια ευχαρίστησι στη ζωή, πρέπει κανείς να τα μεταχειρίζεται όπως θα εχειρίζετο ένα εκρηκτικό μηχάνημα με εξαιρετική προσοχή. Αλλιώς, «η έκρηξις» θα δημιουργήση τόσο σοβαρά προβλήματα ώστε μπορεί να καταστρέψη ακόμη και ζωές.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 15]

Να γνωρίζετε πόσο μπορείτε να πιήτε· αν ένας οικοδεσπότης επιμένη πολύ με τα ποτά, αρνηθήτε με ευγένεια