Η Παιγνιδιάρα Ενυδρίς

ΟΙ ΕΝΥΔΡΙΔΕΣ είναι από τα παιγνιδιάρικα ζώα της γης. Φαίνεται ότι τους αρέσει να ολισθαίνουν μπρούμυτα σε χιονοσκεπείς πλαγιές ή σε υγρές όχθες ποταμών. Παίζουν με την άκρη της ουράς τους και επιδίδονται σε ψεύτικους αγώνες. Δεν έχουν αντίρρησι να περιλάβουν και άλλα ζώα—σκυλιά, προκύνες ή αλεπούδες—στα ατέλειωτα παιγνίδια τους.

Η κοινή ενυδρίδα της Ευρώπης μοιάζει πολύ με την ενυδρίδα που ζη στη Βόρειο Αμερική, μολονότι η ποικιλία που ζη στην Ευρώπη είναι μικρότερου μεγέθους. Και οι δύο είναι εξαιρετικοί κολυμβητές. Μία ενυδρίς λέγεται ότι ταξιδεύει στο νερό με ταχύτητα 10 περίπου μιλίων (16 χιλιομέτρων) ανά ώρα. Συνήθως τρεις καμπούρες φαίνονται πάνω από το νερό όταν το ζώο κολυμπά—το κεφάλι, η ράχη και η άκρη της ουράς. Πολλοί που είδαν μια οικογένεια ενυδρίδων να κολυμπά νόμιζαν ότι έβλεπαν κάποιο θαλάσσιο τέρας.

Τόσον η ενυδρίδα της Βορείου Αμερικής όσο και της Ευρώπης αισθάνονται επίσης άνετα όταν βρίσκωνται στην ξηρά. Παρά το ότι έχουν κοντά πόδια, οι ενυδρίδες μπορεί να φθάσουν έναν άνθρωπο που τρέχει. Μπορεί να ταξιδέψουν 15 περίπου μίλια (24 χιλιόμετρα) στη διάρκεια μιας νύχτας. Έχει λεχθή ότι κάποτε κυνηγούσαν μια ενυδρίδα επί 28 μίλια (45 χιλιόμετρα).

Αυτά τα πλάσματα είναι πολύ καλά εφωδιασμένα για να κολυμπούν. Η δυνατή ουρά τους χρησιμεύει ως εξαιρετικό πηδάλιο και βοηθεί το ζώο να γλιστρά στο νερό χωρίς να πετά πολλά νερά. Μια ενυδρίδα μπορεί να κολυμπά και με τα τέσσερα πόδια της μαζεμένα δίπλα στο σώμα της. Όταν συμβαίνη αυτό, η ουρά της δίνει ώθησι. Επίσης, η ενυδρίδα μπορεί να κολυμπά μετακινώντας γρήγορα τα μεγάλα, μεμβρανώδη οπίσθια πόδια της.

Οι νεαρές ενυδρίδες, όμως, δεν μπαίνουν αυτομάτως μέσα στο νερό. Ο Φρανσουά Μπουλιέρ στο βιβλίο Η Φυσική Ιστορία των Θηλαστικών λέγει: «Ο Λάιερς [αυθεντία στις ενυδρίδες από τη Βόρειο Αμερική] μάς πληροφορεί ότι οι νεαρές ενυδρίδες δεν εισέρχονται στο νερό από δική τους θέλησι, αλλά τις τραβά η μητέρα τους, η οποία τις σέρνει από το δέρμα του λαιμού και πιάνει μικρή λεία (καραβίδες βατράχια και μικρά ψάρια) για να τις δελεάση. Αν και οι πρώτες προσπάθειες τους στο κολύμπι είναι αδέξιες, τα μικρά μαθαίνουν σιγά σιγά να κολυμπούν κατάλληλα.»—Σελ. 189.

Για. την κοινή ενυδρίδα η κατάδυσις δεν είναι πρόβλημα. Αυτό το πλάσμα μπορεί να καταδυθή 40 πόδια (12 μέτρα) κάτω από την επιφάνεια και μπορεί να παραμείνη κάτω από το νερό τέσσερα περίπου λεπτά. Μπορεί να κολυμπά υποβρυχίως επί ένα τέταρτο του μιλίου (0,4 χιλιόμετρα.)

Καταπληκτικό είναι επίσης το αίσθημα κατευθύνσεως του ζώου. Μπορεί να μπη μέσα σ’ ένα παγωμένο ποτάμι από ένα άνοιγμα στον πάγο και μετά δεν δυσκολεύεται καθόλου να βρη τον δρόμο της επιστροφής και να επιστρέψη απ’ αυτό το άνοιγμα.

Μολονότι συνήθως συγκεντρώνει την προσοχή της σε μικρότερα ψάρια και άλλα θαλάσσια πλάσματα, η ενυδρίδα μπορεί να πιάση και ψάρια που ζυγίζουν το καθένα περίπου 20 πάουντς (9 κιλά). Αυτό είναι μεγάλο κατόρθωμα, αν λάβωμε υπ’ όψιν ότι ισοδυναμεί περίπου με το βάρος της ίδιας της ενυδρίδας. Για να πιάση ψάρια, το ζώο χρησιμοποιεί τα μπροστινά του πόδια.

Η γούνα της ενυδρίδας είναι ιδεωδώς κατασκευασμένη για την ύπαρξί της. Το εξωτερικό στρώμα αποτελείται από μακρύ, παχύ τρίχωμα, ενώ το εσωτερικό στρώμα είναι μια μαλακή, μάλλινη γούνα. Όταν βρίσκεται στο νερό, το εξωτερικό στρώμα κολλά τελείως πάνω στο σώμα, πιέζοντας το στεγνό υπόστρωμα. Ο αέρας που παγιδεύεται στο υπόστρωμα παρέχει θαυμάσια μόνωσι και διατηρεί το δέρμα στεγνό.

Θαλάσσιες Ενυδρίδες

Οι θαλάσσιες ενυδρίδες, από τις οποίες κάθε μια ζυγίζει περίπου 70 πάουντς (30 κιλά), είναι ακόμη περισσότερο πλάσματα του νερού απ’ ό,τι η κοινή ενυδρίδα. Βρίσκονται κοντά στις ακτές της Βορείου Αμερικής και στη Σιβηρία. Εκεί σε σωρούς από καφέ φύκια, οι θαλάσσιες ενυδρίδες αισθάνονται πολύ άνετα. Για να μην τις παρασύρη το κύμα μακρυά όταν αναπαύωνται, τυλίγονται με μερικά φύκια.

Σε καιρούς καταιγίδας, οι θαλάσσιες ενυδρίδες βγαίνουν στη στεριά και ψάχνουν να βρουν ένα μέρος το οποίο να προστατεύεται από τον άνεμο. Σχετικά με τα μέρη όπου κοιμώνται, η Εγκυκλοπαιδεία της Ζωής των Ζώων του Γκρίσμεκ (Τομ. 12, σελ. 86, 87) δηλώνει: «Τη νύχτα η θαλάσσια ενυδρίδα αναπαύεται σε μια κοιλότητα, που προστατεύεται συνήθως από ένα βράχο και διακρίνεται από ένα σωρό περιττώματα, αυτό το μέρος αναπαύσεως μπορεί να βρίσκεται σε απόστασι 10 μέτρων (33 ποδών) από το νερό. Στη διάρκεια του θέρους, οι θαλάσσιες ενυδρίδες μερικές φορές δαπανούν ολόκληρη τη νύχτα πάνω στα φύκια μακρυά από την παραλία, όπου προστατεύονται, από τους κυριώτερους εχθρούς τους, την όρκη τη μονομάχο (δολοφόνο φάλαινα) και τον καρχαρία της Γροιλανδίας. Οι ενυδρίδες καταφεύγουν στη στεριά όταν κάποιος απ’ αυτούς τους άρπαγες πλησιάζη.»

Όταν δεν χρειάζεται να τρέξη, αυτό το πλάσμα είναι σε ύπτια θέσι και αντλεί ώθησι από την ουρά του. Όταν κολυμπά από τη δεξιά πλευρά και κινή τα μεμβρανώδη πόδια της συγχρόνως ή εναλλάξ, η θαλάσσια ενυδρίδα μπορεί να κολυμπά κατά μέσον όρο 12 μίλια (10 χιλιόμετρα) ανά ώρα.

Το ζώο αυτό μπορεί να καταδυθή 100 πόδια (30 μέτρα) ή και περισσότερο κάτω από την επιφάνεια για να βρη την τροφή της—θαλάσσιους αχινούς, μύδια, χτένια και παρόμοια. Όταν η θαλάσσια ενυδρίδα έρχεται στην επιφάνεια με την τροφή της, κάνει το στήθος της τραπέζι. Έχοντας μια πέτρα στο στήθος της, η θαλάσσια ενυδρίδα θα ωθήση πάνω σ’ αυτήν το οστρακοειδές. Ή μπορεί, ν’ ανοίξη τα οστρακοειδή με τα δόντια της ή τα πόδια της. Μια άλλη ακόμη μέθοδος είναι να σπρώξη ένα μύδι εναντίον ενός άλλου.

Για να ικανοποιήση την πείνα της, η θαλάσσια ενυδρίδα πρέπει να κάνη πολλές καταδύσεις. Μπορεί να καταναλώση τροφή ισοδύναμη με το ένα πέμπτο του βάρους του σώματος της ημερησίως. Σε λιγώτερο από μιάμισυ ώρα, μια θαλάσσια ενυδρίδα, όπως αναφέρεται, ανέβηκε απ’ το νερό με 54 μύδια, κι έκανε 2.000 και πλέον προσπάθειες για να τα σπάση.

Η θαλάσσια ενυδρίδα είναι επίσης πολύ επιδέξια στο να ξύνεται. Και τα τέσσερα πόδια της μπορούν να κινούνται συγχρόνως, το καθένα σε διαφορετική κατεύθυνσι.

Στη φροντίδα των μικρών της, η θαλάσσια ενυδρίδα δείχνει κάποια παιγνιδιάρικη διάθεσι. Ενώ η μητέρα κολυμπά ανάσκελα, το μωρό θηλάζει. Μερικές φορές η μητέρα πετά το μωρό στον αέρα και μετά το πιάνει. Η μητέρα θαλάσσια ενυδρίδα θέλει να είναι σίγουρη ότι το μωρό της είναι καθαρό. Χρησιμοποιώντας τα δόντια της και τη γλώσσα της, το καθαρίζει τελείως από το κεφάλι μέχρι την ουρά.

Λόγω των πολυτίμων δερμάτων τους, χρόνια τώρα θαλάσσιες ενυδρίδες υφίστανται άσπλαγχνο κυνηγητό. Τελικά, στις αρχές του εικοστού αιώνος, περιήλθαν υπό την προστασία του νόμου. Τώρα οι θαλάσσιες ενυδρίδες έχουν πολλαπλασιασθή σε σημείο που οι ψαράδες που ζουν κατά μήκος της ακτής της Καλιφόρνιας ισχυρίζονται ότι απειλείται η διαβίωσίς τους. Ισχυρίζονται ότι οι ενυδρίδες καταναλώνουν πάρα πολλά οστρακοειδή. Ένας ακαθόριστος ήδη αριθμός ενυδρίδων έχουν φονευθή, παρά το ότι προστατεύονται από τον νόμο.

Τα εμπορικά τολμήματα του ανθρώπου συχνά κάνουν τη ζωή δύσκολη για τα πλάσματα της γης, «περιλαμβανομένης και της παιγνιδιάρας ενυδρίδος. Αλλ’ αυτά τα διασκεδαστικά ζώα χοροπηδούν ακόμη ανενόχλητα σε πολλά μέρη όπου μπορείτε να παρατηρήσετε τις διασκεδαστικές ακροβασίες τους.