Πού Πηγαίνουν Όλα τα Σκουπίδια;

Από τον ανταποκριτή του «Ξύπνα!» στην Ιαπωνία

«ΤΙ ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΟ είναι αυτό! Το μόνο που ήθελα να κάνω ήταν ν’ αδειάσω το φαράσι, αλλά το καλάθι αναποδογύρισε. Τώρα έχω μεγαλύτερη ακαταστασία!» Κάποτε αυτό μπορεί να συνέβη και σε σας. Και είναι η εμπειρία που δοκιμάζουν πολλές μεγάλες πόλεις στον κόσμο σε τεράστια κλίμακα. Οι εγκαταστάσεις τους για την απόθεσι των απορριμμάτων δεν επαρκούν.

Αυτό ήταν ένα πρόβλημα στην πόλι Νουμάζου της Ιαπωνίας, σε μια πολύ γραφική τοποθεσία μεταξύ του όρους Φούτζι και του Κόλπου Σουρούγκα. Ο κλίβανος αποτεφρώσεως που είχε κτισθή περίπου πριν από 10 χρόνια, δεν μπορούσε, ν’ ανταπεξέλθη στις απαιτήσεις που τον φόρτωσαν. Μια μεγάλη ποσότης σκουπιδιών καιγόταν μόνο ατελώς. Γι’ αυτόν τον λόγο οι στάχτες που εθάπτοντο περιείχαν πολλά άκαφτα λαχανικά. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Υπήρχε μια φοβερή αύξησις στον πληθυσμό των μυγών.

Όταν, επί παραδείγματι ένας οδηγός φορτηγού άρχισε να ξεφορτώνη μερικές στάχτες από ένα εργοστάσιο, παρετήρησε ότι το έδαφος άλλαξε χρώμα. Αυτό που φαινόταν στην επιφάνεια μαύρο χώμα ήταν στην πραγματικότητα ένα σμήνος από μύγες. Τότε, ξαφνικά, οι μύγες πέταξαν αφήνοντας εκτεθειμένη την ανοιχτότερου χρώματος επιφάνεια χώματος. Ο οδηγός απεχώρησε βιαστικά λησμονώντας το γεγονός ότι το όχημα του εκαλύπτετο από μύγες. Οι ανεπιθύμητοι επισκέπτες έμειναν πάνω στο όχημα για μια βδομάδα περίπου.

Εκτός απ’ τα πλήθη των μυγών, χιλιάδες κοράκια βρήκαν ένα πλουσιοπάροχο συμπόσιο α’ αυτό το μέρος ταφής απορριμμάτων. Τελικά αυτά τα πουλιά διασκορπίσθηκαν στις γύρω φάρμες και προκάλεσαν ζημιά στα αναπτυσσόμενα σπαρτά. Σύντομα, άνθρωποι που επηρεάσθηκαν δυσμενώς απ’ τις μύγες και τα πουλιά, ύψωσαν φωνή διαμαρτυρίας να μη θάπτωνται πλέον τα σκουπίδια σ’ αυτή την περιοχή.

Μετά από πολλές συναντήσεις, αποφασίσθηκε να ληφθούν τα ακόλουθα μέτρα: (1) Να βρεθούν άλλες περιοχές στις οποίες να θάπτωνται τα σκουπίδια, (2) να ληφθούν μέτρα για τη μείωσι του όγκου των σκουπιδιών, και (3) να κτισθή ένας νέος κλίβανος αποτεφρώσεως όλων των καυσίμων σκουπιδιών. Δεν υπήρχε δυσκολία στην εξεύρεσι μεγαλύτερου χώρου για την ταφή των σκουπιδιών. Αλλά πώς θα ήταν δυνατό να μειωθή η ποσότης των σκουπιδιών σε μια αναπτυσσόμενη πόλι;

Μείωσις των Σκουπιδιών

Ζητήθηκε απ’ τους κατοίκους να χωρίζουν τα σκουπίδια τους σε τρεις ξεχωριστές κατηγορίες. (1) τα καύσιμα σκουπίδια [απορρίμματα κουζίνας και χαρτιά]· (2) τα μη καύσιμα [σπασμένη πορσελάνη, λάμπες φθορισμού και πλαστικά]· (3) τα επαναχρησιμοποιούμενα [μετάλλινα αντικείμενα, που περιλαμβάνουν και τα κονσερβοκούτια, το γυαλί και τα γυάλινα μπουκάλια]. Έπειτα ωρίσθηκαν ειδικές μέρες για την περισυλλογή των διαφόρων ειδών απορριμμάτων. Επειδή μόνο τα καύσιμα σκουπίδια θα πήγαιναν στον κλίβανο, η ποσότης των σκουπιδιών που θα έπρεπε να καούν και να ταφούν ελαττώθηκε.

Οι άνθρωποι της Νουμάζου επέδειξαν έξοχο πνεύμα συνεργασίας όταν η νέα διευθέτησις για την απόθεσι των σκουπιδιών ετέθη σε λειτουργία τον Απρίλιο του 1975. Προέκυψαν πλούσια οφέλη. Κατά το οικονομικό έτος 1975, 335 τόννοι επαναχρησιμοποιούμενων σκουπιδιών—μέταλλα και κονσερβοκούτια—και 1.530 τόννοι γυαλιού και μπουκαλιών επωλήθησαν προς ένα συνολικό ποσό 30.280 δολλαρίων. Σκεφθήτε το—προέκυψε πάνω από 30.000 δολλάρια κέρδος από σκουπίδια!

Εργοστάσιο Αποτεφρώσεως που δεν Μολύνει το Περιβάλλον

Τι θα λεχθή για το τρίτο μέτρο—τον νέο κλίβανο αποτεφρώσεως; Έγιναν σχέδια να τον κτίσουν ακριβώς δίπλα στον κλίβανο που λειτουργεί τώρα. Οι γείτονες φυσικά δεν ήσαν και τόσο ευτυχείς γι’ αυτό και διαμαρτυρήθηκαν. Έγιναν αλλεπάλληλες συναντήσεις με εκπροσώπους της γειτονιάς και τελικά επετεύχθη αμοιβαία κατανόησις. Η πιο σπουδαία διαβεβαίωσις ήταν ότι δεν θα υπήρχε δευτερεύουσα μόλυνσις απ’ τον καινούργιο κλίβανο αποτεφρώσεως.

Η οικοδόμησις άρχισε αμέσως και η εργασία αποπερατώθηκε τον Ιούνιο του 1976. Το κτίριο είναι εφωδιασμένο με πολύπλοκες μηχανές, όργανα καθώς κι ένα ηλεκτρονικό υπολογιστή. Ένα εργατικό δυναμικό 30 ατόμων μόνο επαρκεί για την επάνδρωσι του όλου εργοστασίου. Ενώ ο παλιός κλίβανος αποτεφρώσεως είχε απόδοσι 125 τόννων την ημέρα, ο καινούργιος μπορεί να διεκπεραιώνη πέρα απ’ το διπλάσιο—300 τόννους σε 24 ώρες.

Το Ξεφόρτωμα των Σκουπιδιών

Ας παρακολουθήσωμε την πορεία μιας παρτίδας σκουπιδιών μέσω αυτής της εγκαταστάσεως και ας παρατηρήσουμε πώς γίνεται στάχτη.

Ένα φορτηγό του δήμου ανεβαίνει το κεκλιμένο επίπεδο και έπειτα σταματά στην πλάστιγγα για να ζυγισθή. Ο οδηγός παραδίδει μια κάρτα που εισάγεται στη γραμμή τροφοδοτήσεως του υπολογιστού, όπου καταγράφονται αυτομάτως το βάρος του οχήματος και ο αριθμός του. Το φορτηγό συνεχίζει την καμπύλη και μπαίνει στην περιοχή του ξεφορτώματος. Σε μια απ’ τις πύλες το φορτίο ξεφορτώνεται μέσα στο φρέαρ.

Αυτό το φρέαρ είναι αρκετά μεγάλο ώστε περιέχει τα σκουπίδια μιας βδομάδας μιας πόλεως 202.702 κατοίκων. Εκτείνεται απ’ το υπόγειο ως την περιοχή του πέμπτου ορόφου, όπου λειτουργούν δύο μεγάλοι γερανοί. Οι γερανοί είναι τηλεκατευθυνόμενοι από ένα ειδικά απομονωμένο δωμάτιο. Όταν μετακινήται το φορτίο, ζυγίζεται αυτομάτως και το βάρος του καταγράφεται. Το φορτίο κατόπιν ρίπτεται μέσα στη χοάνη.

Η Αποτέφρωσις των Σκουπιδιών

Η χοάνη χρησιμεύει κατάλληλα σαν είσοδος προς τον κλίβανο αποτεφρώσεως. Απ’ εκεί τροφοδοτείται σιγά σιγά ο κλίβανος με σκουπίδια. Η ροή των σκουπιδιών ελέγχεται αυτομάτως από ειδικό εξοπλισμό που εμποδίζει τον κλίβανο να βουλώση.

Όταν μπαίνουν στον κλίβανο, τα σκουπίδια εκτίθενται αρχικά σε καυτό αέρα που ανεβαίνει απ’ τα χαμηλότερα τμήματα του κλιβάνου. Αυτός ο αέρας έχει θερμοκρασία 950 βαθμών Κελσίου (1.742 βαθμών Φαρενάιτ). Τα χαρτιά και τα παρόμοια κατακαίγονται και τα απορρίμματα λαχανικών και φρούτων αφυδατούνται.

Σ’ αυτό το σημείο τα σκουπίδια, ή ό,τι απομένει, αρχίζουν να κινούνται προς τα κάτω πάνω σε μια σειρά από κλιμακοειδείς σχάρες. Κάθε σχάρα περιστρέφεται γύρω από το εξωτερικό της άκρο και υψώνεται κατά 90 μοίρες απ’ το πίσω μέρος. Αυτή η διευθέτησις καθιστά δυνατό το άδειασμα του περιεχομένου της μιας σχάρας στην αμέσως επόμενη. Επίσης διατηρεί τα σκουπίδια σε διαρκή κίνησι και εξασφαλίζει την τέλεια καύσι των σκουπιδιών με το να εκτίθενται ομοιόμορφα στον αέρα και στην τρομερή θερμοκρασία. Η όλη διαδικασία ελέγχεται από συσκευές τηλεοράσεως και παρακολουθείται από το κεντρικό γραφείο. Τελικά, όταν το κάψιμο ολοκληρωθή, οι στάχτες πέφτουν μεταξύ δύο κυλίνδρων. Ο,τιδήποτε δεν έχει γίνει σκόνη και στάχτη (ίσως λίγες κονσέρβες και τα παρόμοια) καταστρέφεται.

Αν η σκόνη και οι στάχτες επρόκειτο να τύχουν επεξεργασίας σ’ αυτή τη μορφή, ολόκληρο το εργοστάσιο θα εκαλύπτετο με λεπτό στρώμα απ’ αυτές. Γι’ αυτό τον λόγο, διοχετεύεται νερό στις περιοχές όπου κατακάθεται σκόνη και στάχτες. Κατόπιν ένας κυλιόμενος ιμάντας μεταφέρει τις βρεγμένες στάχτες στο φρέαρ. Εκεί το νερό αφήνεται να στραγγίση. Έπειτα, ένας τηλεκατευθυνόμενος γερανός φορτώνει τις στάχτες σε φορτηγά για να τις μεταφέρουν σε χώρους ταφής.

Φυσικά όπου υπάρχει καύσις, αναδίδονται αέρια καπνοί. Πώς τότε περιορίζεται η μόλυνσις;

Αποφυγή Δευτερογενούς Μολύνσεως

Το αέριο διοχετεύεται μέσω αγωγών στον θάλαμο ψύξεως του αερίου, όπου πίδακες νερού υπό υψηλή πίεσι κατεβάζουν την θερμοκρασία απ’ τους 950 βαθμούς Κελσίου (1.742 βαθμούς Φαρενάιτ) στους 800 βαθμούς Κελσίου (1.472 βαθμούς Φαρενάιτ). Έπειτα το αέριο χρησιμοποιείται για να θερμάνη νερό για τα ντους και τα λουτρά των εργατών. Τελικά περνά σ’ ένα προθερμαντήρα και θερμαίνει τον αέρα που διοχετεύεται στον κλίβανο. Μέχρι τώρα η θερμοκρασία του αερίου έχει πέσει στους 300 βαθμούς Κελσίου (572 βαθμούς Φαρενάιτ).

Αφού τα μεγάλα μόρια φιλτράρονται σε μια μηχανή που ονομάζεται «πολυκυκλόνη», το αέριο υποβάλλεται στην τελική διαδικασία καθαρισμού. Με τη βοήθεια στατικού ηλεκτρισμού, ένας ηλεκτρικός συλλέκτης σκόνης απομακρύνει αρκετά μολυντικά στοιχεία απ’ το αέριο, ώστε να επιτρέψη σ’ ό,τι απομένει να ελευθερωθή στην ατμόσφαιρα μέσα από μια συμπαγή καμινάδα ύψους 80 μέτρων (262 ποδών).

Άλλο ένα μολυσμένο στοιχείο που πρέπει να τύχη επεξεργασίας είναι το νερό που χρησιμοποιείται για να πλυθούν τα φορτηγά και το νερό απ’ την ίδια τη σκόνη και τις στάχτες. Αν και αντλεί νερό απ’ την Πόλι Νουμάζου, η εγκατάστασις έχει το δικό της σύστημα φιλτραρίσματος. Αφού φιλτραρισθή, το νερό διοχετεύεται στον θάλαμο ψύξεως του αερίου. Αφού εξατμισθή στη διάρκεια της διαδικασίας ψύξεως του υπέρθερμου αερίου που έρχεται απ’ τον κλίβανο, το νερό, υπό μορφή υδρατμού, βγαίνει απ’ την καμινάδα.

Τι θα λεχθή για τις κακές οσμές; Ίσως ν’ αναμένατε να είναι πολύ έντονες, αλλά δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ένα παραπέτασμα αέρος αποκλείει την περιοχή του ξεφορτώματος απ’ το εξωτερικό. Όταν τα αυτοκίνητα ξεφορτώνουν τα σκουπίδια στο φρέαρ, ισχυροί ανεμιστήρες παίρνουν τον αέρα απ’ τον φρέαρ στέλλοντας τον μέσω του προθερμαντήρος κατ’ ευθείαν στον κλίβανο. Εκεί η θερμοκρασία των 950 βαθμών Κελσίου (1.742 βαθμών Φαρενάιτ) κατακαίει κάθε δυσάρεστη κακοσμία. Εξ αιτίας των ανεμιστήρων, η πίεσις του αέρος μέσα στο φρέαρ είναι χαμηλότερη απ’ αυτήν την περιοχή ξεφορτώματος. Έτσι, ο δυσώδης αέρας δεν μπορεί να βγη έξω.

Φυσικά, ο εξοπλισμός που χρειάζεται για την αποφυγή της δευτερογενούς μολύνσεως είναι πολύ ακριβός. Η συνολική αξία της νέας εγκαταστάσεως αποτεφρώσεως ήταν το μυθικό ποσό των 9.200.000 δολλαρίων (2.760.000.000 γιέν)!

Σε μερικά άτομα μια τέτοια τεράστια δαπάνη κεφαλαίων για τα σκουπίδια μπορεί να φαίνεται εξωφρενική. Ωστόσο, για όσους αγαπούν το υγιεινό και όμορφο περιβάλλον, αυτό δεν είναι πολυτέλεια, αλλά μια ανάγκη επιτακτική. Τα άτομα αυτά αποβλέπουν στον καιρό που η βλαβερή μόλυνσις θα ελέγχεται παντού στην γη και το πρωταρχικό μέλημα όλων θα είναι η ευημερία όλης της ανθρωπότητας.

[Διάγραμμα στη σελίδα 22]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

Θάλαμος Σκουπιδιών.

Κλίβανος

Ηλεκτρικός Συλλέκτης Σκόνης.

Επεξεργασία με Νερό

Εξέδρα

Θάλαμος Ψύξεως

Αέριο

Αέρας Προθερμαντήρος

Καμινάδα