Η Δημιουργία Εισάγεται στο Κολλέγιο

Πώς την δέχονται στα κολλέγια; Πάντοτε ευγενικά, μερικές φορές με ενθουσιασμό. Αλλ’ όταν έχη ως αντίπαλο την εξέλιξι μπορεί να περάσει επιτυχώς τις εξετάσεις;

«ΑΝ η αποκλειστικότης είναι υπερβολικά λανθασμένη στη βιομηχανία, ερωτώ καθαρά, δεν είναι η αποκλειστικότης υπερβολικά λανθασμένη στην εκπαίδευσι;» Αυτή είναι η ερώτησις που υπέβαλε ο Καθηγητής Τζων Μουρ του Κρατικού Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν. Επί πλέον είπε: «Πιστεύω ότι είναι ήδη ώρα τώρα να βεβαιωθούν οι φορολογούμενοι ότι οι νεαροί τους θ’ ακούουν κάποια αμερόληπτη παρουσίασι και από τις δύο πλευρές του ζητήματος.» Το ζήτημα στο οποίο αναφέρεται είναι, Η ζωή προήλθε μέσω της εξελίξεως ή της δημιουργίας; Ο Μουρ εδίδασκε εξέλιξι στο μάθημά του επί χρόνια. Κάποτε ένας φίλος τον προκάλεσε να την αποδείξη. Δεν μπορούσε. «Κατάλαβα ότι δίδασκα απλώς εκείνο το οποίο είχα διδαχθή,» είπε. Ή αιτία για την οποία τόσοι πολλοί άνθρωποι πιστεύουν στην εξέλιξι είναι επειδή τόσοι πολλοί άνθρωποι εδιδάχθηκαν απλώς την εξέλιξι.» Εδώ και πέντε χρόνια, ο Δρ Μουρ έχει συμπεριλάβει τη δημιουργία μαζί με την εξέλιξι στο μάθημα επιστήμης που διδάσκει στα διάφορα τμήματα.

Μερικοί από τους συναδέλφους του που ανήκουν στο εκπαιδευτικό σώμα του Κρατικού Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν δεν είναι ευχαριστημένοι μ’ αυτό και απαιτούν τον διαχωρισμό Εκκλησίας και Κράτους. Ωστόσο, στην εξέτασι της δημιουργίας, η κύρια μνεία που χρειάζεται να γίνη από τη Βίβλο είναι το πρώτο κεφάλαιο της Γενέσεως. Δεν έχει καμμιά σχέσι με αιρετικά «πιστεύω» ή τύπους λατρείας. Δεν προπαγανδίζει υπέρ μιας ειδικής θρησκείας. Επί πλέον, αναφέρονται στην Αγία Γραφή σε φιλολογικά μαθήματα, όταν θέλουν να δουν πότε ωρισμένες θρησκείες έπαιξαν κάποιο ρόλο στην ιστορία, και στο μάθημα συγκριτικής—θρησκείας εξετάζουν θρησκευτικές διδασκαλίες και Βιβλικές περικοπές. Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν θεωρείται παραβίασις του διαχωρισμού Εκκλησίας και Κράτους. Ομοίως, ούτε η διδασκαλία της δημιουργίας δεν πρέπει να θεωρήται έτσι.

Οι συζητήσεις σχετικά με τη δημιουργία και την εξέλιξι περιστρέφονται γύρω από την επιστήμη. Αυτό φαίνεται από την εξής περικοπή από το τεύχος Ιανουαρίου/Φεβρουαρίου 1978 του δελτίου Οι Μαθηταί υπέρ της Ερεύνης Προελεύσεως, που εκδίδουν οι σπουδαστές.

«Το σχήμα της συζητήσεως συνήθως περιστρέφεται γύρω από μια απόφασι όπως, ‘Η θεωρία της ειδικής δημιουργίας είναι ανώτερη από τη θεωρία της εξελίξεως ως εξήγησις για την επιστημονική απόδειξι σχετικά με την προέλευσι,’ και οι επιστήμονες συζητούν είτε καταφατικά είτε αρνητικά. Οι περισσότερες συζητήσεις περιλαμβάνουν εξέτασι θερμοδυναμικής, πιθανοτήτων, απολιθωμάτων, ραδιενεργείας και νέων μεθόδων, μεταλλαγών, φυσικής επιλογής, πολλαπλασιασμού φυτών και ζώων, ομολογίας και εμβρυολογίας.»

Αυτό το ίδιο δελτίο ανέφερε ότι πέρυσι 5.000 άνθρωποι παρακολούθησαν μια τέτοια συζήτησι που έγινε στο Πανεπιστήμιο της Μιννεσότας. Περίπου 2.000 παρευρέθησαν σε παρόμοιες συζητήσεις το περασμένο έτος στο Κρατικό Πανεπιστήμιο του Κολοράντο και, επίσης, στο Πανεπιστήμιο του Τέξας. Πλέον των 1.000 ατόμων παρακολούθησαν συζητήσεις σε κάθε ένα από τα επόμενα Πανεπιστήμια: Πανεπιστήμιο του Μέρυλαντ, Κρατικό Πανεπιστήμιο του Οχάιο, Κρατικό Κολλέγιο του Σαν Ντιέγκο, Πανεπιστήμιο Καλιφόρνιας, και στα Κολλέγια του Λος Άντζελες, της Σάντα Μπάρμπαρα και του Τσίκο. Άλλες σχολές που το έκαναν αυτό περιλαμβάνουν το Πανεπιστήμιο του Όρεγκον, το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϋ, το Πανεπιστήμιο του Κάνσας και το Κρατικό Πανεπιστήμιο της Γεωργίας.

Ο Τρόπος που Χρησιμοποιούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά

Συχνά Μάρτυρες του Ιεχωβά επισκέπτονται γυμνάσια και κολλέγια για να συζητήσουν τη δημιουργία. Όταν το κάνουν αυτό, δεν διεξάγουν τυποποιημένες συζητήσεις. Η ίδια η δομή των συζητήσεων δυσκολεύει τους ανθρώπους ν’ αλλάξουν την άποψί τους χωρίς να χάσουν την υπόληψί τους. Υπάρχει ένας ανταγωνισμός σχετικά με το ποια πλευρά θα κερδίση. Εγείρονται συναισθήματα, χρησιμοποιούνται βαριά λόγια, υπερισχύει ο δογματισμός και δεν μπορεί να διεξαχθή μια ήρεμη, λογική συζήτησις. Συχνά και οι δύο πλευρές φεύγουν όπως ήλθαν,—κάθε πλευρά πεπεισμένη ότι έχει το δίκιο με το μέρος της.

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πιστεύουν ότι ένας διαφορετικός τρόπος συζητήσεως είναι πιο επωφελής και πλησιάζει περισσότερο στη Γραφική συμβουλή: «Ο δε δούλος του Κυρίου δεν πρέπει να μάχηται, αλλά να ήναι πράος προς πάντας, διδακτικός, ανεξίκακος, διδάσκων μετά πραότητος τους αντιφρονούντας, μήποτε δώση εις αυτούς ο Θεός μετάνοιαν, ώστε να γνωρίσωσι την αλήθειαν.» (2 Τιμ. 2:24, 25) Έτσι, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά συνήθως παρουσιάζουν τις απόψεις τους σε μια ομιλία, και κατόπιν δέχονται να τους υποβληθούν ερωτήσεις. Πολλές φορές η συζήτησις διαρκεί περισσότερο από την ομιλία.

«Εδικαιώθη η σοφία από των έργων αυτής,» είπε ο Ιησούς. (Ματθ. 11:19, Κείμενον) Τα αποτελέσματα που έχουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μ’ αυτή τη μέθοδο αποδεικνύουν ότι η μέθοδος αυτή αξίζει. Ένας μαθητής στο Κολλέγιο του Μπρούκλυν διευθέτησε μια τέτοια διεξαγωγή ομιλίας και ερωτήσεων. Συζήτησε με τον καθηγητή του της γεωλογίας, ο οποίος ήταν υπεύθυνος στο τμήμα επιστημών, μερικά σημεία σχετικά με τη δημιουργία που είχε μάθει από τους Μάρτυρες. Ο καθηγητής έκρινε ότι οι σπουδασταί του θα έπρεπε να μάθουν αυτά τα σημεία, και προσκάλεσε τους Μάρτυρες να μιλήσουν. Ήλθαν δύο, ένας απ’ αυτούς καθηγητής της βιολογίας και συγγραφεύς ενός σχολικού βιβλίου περί βιολογίας. Μίλησαν και οι δύο, κατόπιν απήντησαν σε ερωτήσεις, και οι 200 μαθηταί που ήσαν παρόντες, εφαίνοντο ικανοποιημένοι που η εξέλιξις είναι απλώς μια αναπόδεικτη θεωρία. Οι περισσότερες από τις ερωτήσεις εβασίζοντο στη Γραφή. Ο μαθητής ο οποίος διευθέτησε τη συγκέντρωσι αυτή είναι τώρα ένας ολοχρόνιος διάκονος των Μαρτύρων του Ιεχωβά.

Δύο κορίτσια, σπουδάστριες στο πανεπιστήμιο της Φλώριδας, συζητούσαν για την εξέλιξι. Η μια ήταν Μάρτυς και όσα είπε για τη δημιουργία έκαναν το άλλο κορίτσι να δώση την εξής απάντησι: «Αυτά που λες για ένα καλύτερο κόσμο είναι πολύ ωραία, αλλά εγώ πρέπει να πιστέψω στη θεωρία στην οποία πιστεύουν οι επιστήμονες και οι καθηγητές. Στο κάτω-κάτω αυτοί κατέχουν τη γνώσι σ’ αυτό τον τομέα. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι σεις γνωρίζετε περισσότερα απ’ αυτούς. Πρέπει να συμφωνήσω μαζί τους.» Κατόπιν και οι δύο παρακολούθησαν μια ομιλία και μια σειρά ερωτήσεων από έναν μάρτυρα και, κατόπιν, αυτή που αμφέβαλλε είπε: «Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι οι εξελικταί έχουν απλώς μια αναπόδεικτη θεωρία που είναι συνυφασμένη με τόσο πολλές αναπάντητες ερωτήσεις!»

«Γιατί Δεν Διδάσκουν Τέτοια Πράγματα στο Σχολείο;»

Στη Φλώριδα και πάλι, μια δασκάλα και ο σύζυγός της, καθηγητής, μαζί μ’ ένα μαθητή φίλο, παρακολούθησαν μια απ’ αυτές τις συνεδριάσεις. Κατόπιν, ο μαθητής είπε: «Αυτό σου ανοίγει τα μάτια! Γιατί δεν διδάσκουν αυτά τα πράγματα στο σχολείο;» Λίγους μήνες αργότερα, ο μαθητής και η δασκάλα βαπτίσθηκαν ως Μάρτυρες και ο σύζυγός της, ο καθηγητής, μελετούσε τη Γραφή με τους Μάρτυρες.

Σ’ ένα Καθολικό πανεπιστήμιο της Μέρυλαντ, ο υπεύθυνος του βιολογικού τμήματος διάβασε το βιβλίο Προήλθε ο Άνθρωπος από την Εξέλιξι ή Από τη Δημιουργία; που είχαν διανείμει οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Εντυπωσιάσθηκε τόσο πολύ ώστε ζήτησε από ένα Μάρτυρα να μιλήση στους μαθητάς του για τη δημιουργία. Σαράντα μαθηταί παρακολούθησαν, συν τρεις καθηγητές και οι γυναίκες των και αρκετές καλόγριες. Στο τέλος της περιόδου των ερωτήσεων, μερικοί μαθηταί, καθώς επίσης και δύο καλόγριες, ζήτησαν να έχουν οικιακές μελέτες· και ο καθηγητής ο οποίος διευθέτησε τη συγκέντρωσι, ρώτησε πώς θα μπορούσε να παραγγείλη μια ποσότητα του βιβλίου Προήλθε ο Άνθρωπος από την Εξέλιξι ή από τη Δημιουργία; Από τώρα και στο εξής, τα μαθήματα βιολογίας θα περιελάμβαναν σημεία της δημιουργίας μαζί με την εξέλιξι.

Πριν από λίγα χρόνια, η εφημερίδα του Εθνικού Συνδέσμου Διδασκάλων Βιολογίας, Ο Αμερικανός Διδάσκαλος Βιολογίας, παρουσίασε ένα άρθρο ενός οπαδού της δημιουργίας, ο οποίος συζητούσε το θέμα αυτό στα κολλέγια. Σ’ ένα επόμενο τεύχος, τον Ιανουάριο του 1971, στη στήλη «Επιστολές προς τον Εκδότη,» είχαν τυπωθή ανταπαντήσεις από βιολόγους. Κάποιος Καθηγητής στο Χάρβαρντ, ο Ερνστ Μέυρ, άνοιγε την επιστολή του με τα γνωστά δηκτικά λόγια: «Δεν γνωρίζω κανένα καλώς πληροφορημένο άτομο που ν’ αμφισβητή την πραγματικότητα της εξελίξεως.» Στη δεύτερη παράγραφο, υπεστήριξε ότι κάθε καλώς πληροφορημένος βιολόγος διακρατεί την άποψι ότι η εξέλιξις «θεωρείται από όλους εκείνους που έχουν το δικαίωμα να κρίνουν ότι είναι ένα γεγονός για το οποίο δεν χρειάζεται καμμιά περαιτέρω απόδειξις.» Εν συνεχεία, χωρίς συνέπεια προσέθεσε: «Στην ουσία, ποτέ δεν είναι δυνατόν στην επιστήμη ν’ αποδεικνύεται το κάθε τι.» Εν τούτοις, γεγονός είναι ότι πολλές αλήθειες στην επιστήμη έχουν αποδειχθή και από την παρατήρησι και από το πείραμα. Θα ήταν πιο κατάλληλο για τον καθηγητή να πη: ‘Στην ουσία, ποτέ δεν είναι δυνατόν στην εξέλιξι ν’ αποδεικνύεται το κάθε τι. Τα τελικά λόγια του Μέυρ σχετικά με την εξέλιξι αντανακλούσαν την αρχική του διαβεβαίωσι «. . . κάθε καλώς πληροφορημένος βιολόγος την παραδέχεται.»

Μαζί με την επιστολή του Μέυρ, παρετίθετο αυτή η υποσημείωσις:

«Οι διδάσκαλοι που επιθυμούν να εξοικειωθούν περισσότερο με τα επιχειρήματα των οπαδών της δημιουργίας θα μπορούσαν να διαβάσουν το βιβλίο Προήλθε ο Άνθρωπος από την Εξέλιξι ή από τη Δημιουργία; έκδοσις 1967 υπό της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά, το οποίο διατίθεται τοπικά από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Αυτό το 192 σελίδων βιβλίο περιλαμβάνει μια εκτενή βιβλιογραφία.—Ο Εκδότης.»

Η Δημιουργία Περνά Επιτυχώς τις Εξετάσεις

Η δημιουργία λέγει ότι η ζωή προήλθε αρχικά από τον Ιεχωβά Θεό. Αυτός δημιούργησε πολλά διαφορετικά είδη οικογενείας, και κάθε ένα από αυτά αναπαράγετο «κατά το είδος αυτού.» Η ζωή προέρχεται μόνο από ζωή. Μέσα στο οικογενειακό είδος υπάρχει ποικιλία, αλλά οι βιώσιμες αλλαγές περιορίζονται στον οικογενειακό κύκλο. (Γένεσις κεφ. ένα) Η εξέλιξις ισχυρίζεται ότι η ζωή ήλθε σε ύπαρξι εκ συμπτώσεως, κατόπιν εκ συμπτώσεως δημιουργήθηκαν νέα είδη, διανύοντας όλη την απόστασι από τις αμοιβάδες μέχρι τον άνθρωπο.

Όπως γνωρίζομε, η ζωή προέρχεται μόνο από ζωή. Όπως γνωρίζομε, οι οργανισμοί αναπαράγουν το είδος τους, και καμμιά ποικιλία δεν ξεπερνά το οικογενειακό είδος. Αυτά είναι γεγονότα που έχουν παρατηρηθή και βεβαιωθή επίσης με πειράματα. Η αυτόματη γένεσις της ζωής δεν έχει παρατηρηθή· ούτε έχει επιτευχθή με πειράματα. Κανένα είδος δεν έχει παρατηρηθή ν’ αλλάζη σ’ ένα άλλο· ούτε μπορεί να γίνη αυτό με πειράματα. Η εξέλιξις δεν μπορεί να επαληθευθή με την επιστημονική μέθοδο. Ούτε ακόμη με την παρέμβασι ανθρωπίνης νοημοσύνης μπορεί να δημιουργηθή ζωή ή να μεταλλαγή σ’ ένα άλλο είδος.

Πολλά απολιθώματα μέσα στα οικογενειακά είδη έχουν ανακαλυφθή, αλλά κανένα δεν δείχνει τα εκατομμύρια αλλαγών που θα έπρεπε να λάβουν χώρα για να μετατραπή το ένα είδος σ’ ένα άλλο. Η πίστις μόνο υποστηρίζει τα «πιστεύω» του εξελικτού σχετικά με την αυτόματη γένεσι της ζωής. Επίσης απαιτείται: πίστις σε απολιθώματα που ποτέ δεν έχουν βρεθή και πίστις σε μεταλλαγές που ποτέ δεν τις έχει δει κανείς.

Η εξέλιξις είναι μια φιλοσοφία, αλλά προσποιείται ότι είναι μια επιστήμη. Πιστεύει στη «σύμπτωσι» ως τον δημιουργό των εκατομμυρίων πολύπλοκων, προεσκεμμένων σχεδίων των ζώντων πραγμάτων. Θυμίζει ωρισμένους ανθρώπους των αρχαίων καιρών οι οποίοι έθεσαν κατά μέρος τον Ιεχωβά και άρχισαν να ‘ετοιμάζουν τράπεζαν εις τον Γάδην και να κάμνουν σπονδήν εις τον Μένι.’—Ησ. 65:11.

Υπάρχει μια εκπληκτική ασυνέπεια στον τρόπο σκέψεως των εξελικτών επιστημόνων. Αυτή η ασυνέπεια βρίσκεται στον τομέα του σχεδίου και της τάξεως. Παραδείγματος χάριν, έχουν γίνει προτάσεις για να εκπέμπωνται ραδιοσήματα σε μερικά από τα κοντινότερα άστρα με την ελπίδα να επικοινωνήσουν μ’ ένα μακρυνό πολιτισμό που υποτίθεται ότι υπάρχει σ’ έναν υποθετικό πλανήτη εκεί. Αν αυτά τα σήματα δείχνουν ένα σχέδιο και όχι ένα τυχαίο μίγμα, αυτό θα έδειχνε ότι υπάρχει μια νοήμονα πηγή. Ας αφήσωμε τον Δρα Καρλ Σάγκαν του Πανεπιστημίου Κορνέλλ να το εξηγήση αυτό:

«Είναι εύκολο να σχηματισθή ένα ραδιοφωνικό μήνυμα μεταξύ των αστέρων που μπορεί να θεωρηθή ότι προέρχεται αναμφιβόλως από νοήμονα όντα. Ένα συντονισμένο σήμα (‘μπιπ ‘μπιπ’ ‘μπιπ,’ . . . ) που περιέχει τους αριθμούς 1, 2, 3, 5, 1, 11, 13, 17, 19, 28, 29, 31, παραδείγματος χάριν, αποτελείται αποκλειστικά από τους 12 πρώτους αριθμούς—δηλαδή αριθμούς που μπορούν να διαιρεθούν μόνο με το 1, ή με τους ίδιους. Ένα σήμα αυτού του είδους, βασισμένο σε ένα απλό μαθηματικό σύμπλεγμα, μπορεί να έχη απλώς μια βιολογική προέλευσι. . . . Αλλά, ως επί το πλείστον, η πιο βεβαιωμένη μέθοδος είναι να στέλνη κανείς φωτογραφίες.»—Περιοδικό Σμιθσόνιαν, Μαΐου 1878, σελ. 43, 44.

Μια τέτοια υποτιθέμενη φωτογραφία που θα εστέλλετο θα έδειχνε έναν άνδρα, μια γυναίκα, ένα παιδί, το ηλιακό σύστημα και μερικά άτομα—και όλες θα εσχηματίζοντο στέλνοντας μια σειρά από κουκκίδες και παύλες, που η κάθε μια καλείται «τεμάχιο» πληροφορίας, και εν συνόλω απαιτούνται 1.271 τέτοια τεμάχια. Μια ακόμη πιο πολύπλοκη φωτογραφία έχει ήδη σταλή στη δέσμη αστέρων Μ13, το 1974.

Τώρα, το σημείο είναι το εξής: αν 1.271 τεμάχια πληροφορίας σε κάποια σειρά υποδεικνύουν τάξι και σχέδιο και «χωρίς αμφιβολία» αποδεικνύουν μια νοήμονα πηγή, τι θα μπορούσε να λεχθή για τις μερικές δεκάδες χιλιάδες εκατομμυρίων που είναι κρυπτογραφημένα στα χρωμοσώματα κάθε ζωντανού κυττάρου;

Το DNA σ’ ένα γονιμοποιημένο ανθρώπινο ωοκύτταρο περιλαμβάνει, όχι μόνο χίλια ή περίπου τόσα τεμάχια για να μεταφέρουν μια απλή, χονδρή μαύρη και λευκή εικόνα, αλλά δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων τεμαχίων πληροφοριών που προσδιορίζουν την αύξησι μιας τρισδιάστατου εγχρώμου, με σάρκα και αίμα, ζωντανής υπάρξεως! Και το ωοκύτταρο δεν πρέπει να περιμένη να προσδιορίσουν μερικοί επιστήμονες τι αντιπροσωπεύουν όλα τα γενετικά σύμβολα και να οργανώσουν τις πληροφορίες για να κάνουν τα σχέδια για το μωρό. Κανείς απ’ αυτούς που ασχολούνται με τη γενετική δεν γνωρίζει αρκετά ώστε να έχη και την παραμικρή ιδέα του πώς ν’ αρχίση. Ωστόσο, το μακροσκοπικό ωοκύτταρο εκτελεί όλη τη διαδικασία χωρίς καμμιά εξωτερική επίβλεψι!

Τώρα, τι σκέπτονται οι επιστήμονες γι’ αυτό τον γενετικό κώδικα που επαναλαμβάνεται τρισεκατομμύρια φορές σε καθένα από τα κύτταρα του αυξανόμενου ανθρωπίνου πλάσματος; Λέγουν ότι απλώς έτυχε να έλθη σε ύπαρξι. Κατόπιν, λέγουν ότι ένα ραδιοφωνικό σήμα από το εξωτερικό διάστημα, που περιλαμβάνει απλώς μερικές εκατοντάδες τεμάχια πληροφοριών, θα μπορούσε να προξενήση εντύπωσι και ν’ αποδείξη ότι προήλθε από μια νοήμονα πηγή—ότι ποτέ δεν θα μπορούσε αυτό να συμβή εκ συμπτώσεως! Αλλά αρνούνται να παραδεχθούν ότι η κατά εκατομμύρια φορές ισχυρότερη απόδειξις από το εσωτερικό διάστημα του γενετικού κώδικος αντανακλά έναν κατά υπέρτατο βαθμό νοήμονα Συνθέτη πληροφοριών. Τώρα τι σκέπτεσθε; Μήπως ότι τα συγκριτικώς λίγα απλά τεμάχια πληροφοριών σ’ ένα ραδιοσήμα αποδεικνύουν μια νοήμονα πηγή ενώ η καταπληκτική σύνθεσις του γεμάτου σκοπού σχεδίου στους ζώντας οργανισμούς απλώς ήλθε σε ύπαρξι τυχαίως; Πόσο ανόητο είναι να σκέπτεται κανείς έτσι!—Ψαλμ. 14:1.

Η δημιουργία επιβεβαιώνει τα γνωστά γεγονότα της επιστήμης. Η Γένεσις, κεφάλαιον ένα, καταγράφει ένδεκα γεγονότα ή καταστάσεις του δημιουργικού έργου του Ιεχωβά. Η επιστήμη παραδέχεται τα γεγονότα ως στάδια στην ανάπτυξι της γης και της ζωής επάνω σ’ αυτήν και, επίσης, αναγνωρίζει την ορθότητα της τάξεως αυτών που καταγράφονται στη Γένεσι. Πόσες πιθανότητες υπάρχουν να τα φαντάστηκε όλ’ αυτά μόνος του ο συγγραφεύς της Βίβλου; Μια στα 39.916.800! Δεν δείχνει αυτό ότι ο άνθρωπος έχει ήδη επικοινωνήσει με το έξω διάστημα; Δεν έχει ήδη ο Ιεχωβά επικοινωνήσει με ανθρώπους εμπνέοντας ωρισμένους να γράψουν την Αγία Γραφή;

Όταν η δημιουργία εισάγεται στο κολλέγιο, περνά επιτυχώς τις εξετάσεις. Η εξέλιξις μπορεί να περάση μόνο αν τυγχάνη εύνοιας απ’ εκείνον που την διδάσκει.

[Εικόνα στη σελίδα 8]

ΟΙ ΕΞΕΛΙΚΤΑΙ ΛΕΓΟΥΝ:

Ραδιοσήματα ολίγων εκατοντάδων «τεμαχίων» πληροφοριών που παράγουν αυτό το σχέδιο θα μπορούσαν να προέρχωνται μόνον από μια νοήμονα πηγή

Λέγουν επίσης ότι τα δισεκατομμύρια «τεμαχίων» πληροφοριών στο DNA που παράγουν έναν άνθρωπο, δεν χρειάζεται να προέρχωνται από νοήμονα πηγή, απλώς υπάρχουν κατά τύχην