Τι Συνέβη Μετά την Απαγόρευσι

Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΙΣ κατά των Μαρτύρων του Ιεχωβά πραγματοποιήθηκε στις αρχές του Σεπτεμβρίου του 1976. Τα χαράματα, στις 7 Σεπτεμβρίου, η ομοσπονδιακή αστυνομία ενεργώντας κατόπιν διαταγής του Υπουργείου Εσωτερικών, έφθασε στις εγκαταστάσεις του γραφείου του τμήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Μπουένος Άιρες.

Η αστυνομία σφράγισε το τυπογραφείο, τα γραφεία, το τμήμα αποστολής και τις αποθήκες. Τοποθετήθηκαν εκεί φρουρές της Αστυνομίας. Και την ίδια ημέρα περίπου 600 Αίθουσες Βασιλείας των Μαρτύρων κλείσθηκαν συστηματικά σε ολόκληρη την Αργεντινή.

η ελευθερία εξαφανίζεται

Λόγω της απαγορεύσεως, εξήφθη θρησκευτική μισαλλοδοξία σε 38 περίπου πόλεις, μικρές και μεγάλες, από τις βόρειες επαρχίες Μισιόνες, Φορμόσα και της Σάλτα έως τις νότιες επαρχίες του Ρίο Νέγκρο, Τσουμπούτ και Σάντα Κρουζ. Μέχρι σήμερα, πάνω από 320 άτομα έχουν συλληφθή, από τα οποία πολλοί είναι ηλικιωμένοι άνδρες και γυναίκες, και μικρά παιδιά. Άλλοι φυλακίσθηκαν απλώς και μόνο επειδή ήσαν συγγενείς ή φίλοι των Μαρτύρων.

Μήπως αυτές οι πράξεις αρμόζουν σ’ ένα έθνος που λέγει ότι αγωνίζεται για την ελευθερία; Μια ενθαρρυντική απάντησις εδόθη από τον Κήρυκα του Μπουένος Άιρες στο κύριο άρθρο του «θρησκευτικός διωγμός.» Έλεγε: «Αυτές οι ειδήσεις συλλήψεων Μαρτύρων του Ιεχωβά υποδεικνύουν ότι η Αργεντινή βρίσκεται τώρα στο μέσον του πιο μεγάλου ξεσπάσματος θρησκευτικού διωγμού στην ιστορία της ως ανεξάρτητου έθνους. Αυτό καθ’ εαυτό το γεγονός είναι θλιβερό και δεν ανεβάζει καθόλου την υπόληψι της Αργεντινής στον έξω κόσμο.»

Το κύριο άρθρο της εφημερίδος ανέφερε επίσης ότι οι ενέργειες της κυβερνήσεως «προσέφεραν στον κόσμο ένα αηδιαστικό θέαμα· ένοπλοι αστυνομικοί διέλυαν συναθροίσεις προσευχής, μια ενέργεια που θα μπορούσε να θεωρηθή φυσιολογική στη Σοβιετική Ρωσία, αλλά που δεν πρέπει να έχη καμμιά θέσι στην πολυαρχική Αργεντινή.»

Αλλά τέτοια ‘αηδιαστικά θεάματα’ έχουν λάβει χώρα. Κατωτέρω αναφέρονται λίγες περιπτώσεις που θα σας βοηθήσουν να κρίνετε μόνοι σας την πραγματικότητα της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας που υπάρχει στην Αργεντινή.

τα γεγονότα μιλούν

«30 Μάρτυρες Συνελήφθησαν.» Αυτό έλεγε μια είδησις στις 29 Μαρτίου 1978, από το Ανταλγκαλά (επαρχία Καταμάρκα). Ο Ραμόν Αλβαρέζ, μέλη της οικογενείας του και προσκεκλημένοι επισκέπται συνελήφθησαν μετά από την τελική προσευχή του ετησίου Χριστιανικού εορτασμού του Δείπνου του Κυρίου. Παρέμειναν στη φυλακή έξη μέρες. Άνδρες και γυναίκες επίσης πέρασαν το πρώτο βράδυ στον υπαίθριο χώρο του αστυνομικού τμήματος. Τα προσωπικά τους αντίτυπα της Αγίας Γραφής και των Βιβλικών εντύπων κατεσχέθησαν.

Στη λουτρόπολι Μαρ ντελ Πλάτα, μια ομάδα από 19 ενηλίκους και τρία παιδιά, μελετούσαν την Αγία Γραφή. Ξαφνικά, 15 περίπου αστυνομικοί εισέβαλαν βιαίως και τους διέταξαν όλους να βγουν έξω έχοντας τα χέρια τους πάνω στα κεφάλια τους. Ο Έκτωρ Μαρίνιο και οι άλλοι ενήλικοι παρέμειναν υπό κράτησιν 45 ώρες. Όταν τέσσερις άλλοι Μάρτυρες ήλθαν για να φέρουν τροφή και ρούχα στους φίλους τους, συνελήφθησαν κι αυτοί. Ένας άνθρωπος, μολονότι, δεν ήταν Μάρτυς, ανέφερε: «Είμαι περήφανος που ο πατέρας μου είναι Μάρτυς του Ιεχωβά.» Επειδή εκφράσθηκε έτσι, συνελήφθη κι αυτός.

Μια γνωστή περίπτωσις έλαβε χώρα στο Πουέρτο Ρίκο (στην επαρχία Μισιόνες). Εκεί 16 ενήλικοι, γονείς μαθητών οι οποίοι είχαν αποβληθή λόγω του ζητήματος περί χαιρετισμού της σημαίας, φυλακίσθηκαν. Παρέμειναν φυλακισμένοι 55 μέρες μαζί με κάθε είδους παραβάτες του νόμου. Εκείνοι οι οποίοι ήσαν πατέρες, σταμάτησαν έτσι να εργάζονται για τη συντήρησι των οικογενειών τους. Οι φυλακισμένες μητέρες αναγκάσθηκαν να αφήσουν τα μικρά παιδιά τους στην φροντίδα άλλων Χριστιανικών οικογενειών!

Σε μια άλλη περιοχή της ιδίας επαρχίας, στρατιώτες ερεύνησαν τα σπίτια των Μαρτύρων και κατέσχον τα έντυπά τους, περιλαμβανομένων και των μεταφράσεων της Αγίας Γραφής που δεν ήταν εκδόσεως της Εταιρίας. Η αστυνομία συνέλαβε 15 άτομα, από τους οποίους ο ένας δεν ήταν Μάρτυς, αλλά συνελήφθη απλώς και μόνο επειδή είχε έντυπα των Μαρτύρων. Οι στρατιώτες επισκέφθηκαν κι άλλα σπίτια εκεί κοντά απειλώντας τους κατοίκους ότι θα συνελαμβάνοντο όλοι εκείνοι που δεν θα έκαιγαν τα έντυπα των Μαρτύρων που πιθανόν είχαν.

Ο επιθεωρητής της αστυνομίας στο Πιρανέ (Φορμόσα) συνέλαβε τον Μάρτυρα Μοσκόνι στο σπίτι του, τον ωδήγησε στο άκρο της πόλεως, και τον προειδοποίησε ότι θα εφυλακίζετο αν θα τολμούσε να επιστρέψη στο σπίτι του. Στην ίδια επαρχία, ένοπλοι στρατιώτες εισέβαλαν σ’ ένα ιδιωτικό σπίτι καταφεύγοντας σε κτυπήματα και χυδαία γλώσσα, και συνέλαβαν τα επτά μέλη της οικογενείας, τα οποία κράτησαν τρεις ημέρες.

Στη Βίλλα Κονστιτουσιόν (Σάντα Φε), ερευνήθηκε ένα ιδιωτικό σπίτι. Τα έντυπα κατεσχέθησαν, περιλαμβανομένων και των Αγίων Γραφών που είχαν εκδώσει άλλες θρησκείες. Όλοι οι παρόντες διετάχθησαν να παρουσιασθούν στο αστυνομικό τμήμα. Προειδοποιήθηκαν ότι θα εφυλακίζοντο 10 χρόνια αν θα συνελαμβάνοντο πάλι έχοντας έντυπα των Μαρτύρων.

Στην Κόρντομπα ένας Μάρτυς φυλακίσθηκε για 13 μέρες. Ανακρίθηκε εξονυχιστικά, πολλές φορές με τα μάτια καλυμμένα ώστε να μη μπορή να αναγνωρίση αυτούς που τον ανέκριναν.

Η κυρία Λουίζα Μορέττι και μια φίλη της εφυλακίσθηκαν κι εκρατήθησαν στην αστυνομία της Μπαχία Μπλάνκα 10 ημέρες. Ποιο ήταν το έγκλημά τους; Το ότι μιλούσαν σε άλλους ανθρώπους για την Αγία Γραφή!

Στα νότια, στο Πίκο Τρουνκάντο (Σάντα Κρουζ), ερευνήθηκε το σπίτι ενός Μάρτυρος. Τα Γραφικά του έντυπα κατεσχέθησαν. Μετά απ’ αυτό, παρέμεινε στην απομόνωσι πέντε μέρες.

Στο Λας Κατίτας (Μεντόζα) ένας Μάρτυς συνελήφθη στον τόπο της εργασίας του για να ανακριθή από την αστυνομία. Επειδή οι απαντήσεις του δεν ικανοποιούσαν την αστυνομία, τον εχτύπησαν στο πρόσωπο μέχρι που άρχισε να αιμορραγή.

δεν είναι ανατρεπτικά στοιχεία

Τι αποδείξεις βρήκε η αστυνομία όταν έκανε εφόδους σε ιδιωτικά σπίτια και όταν έκλεισε το γραφείο τμήματος και τους τόπους συναθροίσεως των Μαρτύρων σ’ ολόκληρη την Αργεντινή; ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΟΠΛΟ ΔΕΝ ΕΥΡΕΘΗ, ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟΥ ΕΝΤΥΠΟΥ!

Επί πλέον, κανένας από τους Μάρτυρες δεν προέβαλε αντίστασι. Ούτε έδειξαν έλλειψι σεβασμού προς την αστυνομία και τις άλλες εξουσίες.

Μεταξύ των 33.000 δραστηρίων Μαρτύρων του Ιεχωβά στην Αργεντινή δεν ευρέθη ΚΑΝΕΙΣ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟΣ!

Αλλ’ αυτό δεν εκπλήσσει κανέναν που γνωρίζει τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Η ζωή των Μαρτύρων του Ιεχωβά, εναρμονίζεται με τις Χριστιανικές αρχές που εκτίθενται στην Αγία Γραφή, το βασικό βιβλίο μελέτης των Μαρτύρων σε όλες τις χώρες του κόσμου. Το να ζη κανείς σύμφωνα με τις αρχές της Αγίας Γραφής ασφαλώς δεν είναι ανατρεπτικό. Ωστόσο, το να μελετά κανείς και να μιλά σε άλλους γι’ αυτό το Ιερό Βιβλίο θεωρείται έγκλημα στην Αργεντινή!

απώλεια εργασίας

Πλήθος Μαρτύρων έχασαν τις εργασίες των από τότε που επεβλήθη η απαγόρευσις. Οι αρχές των Δημοσίων σχολείων έλαβαν εντολή να απολύσουν αμέσως τα μέλη του διδακτικού προσωπικού που δεν θα συμμετείχαν σε τελετές, όπως ο χαιρετισμός της σημαίας.

Στην επαρχία του Μπουένος Άιρες, η Κυρία Ενρικέτα Ντομινγκουέζ, βοηθός διδασκάλου τρίτης τάξεως απελύθη εντός 48 ωρών. Σ’ ένα άλλο σχολείο, η Κυρία Ελσίντα ΝταΚόστα απελύθη από τη θέσι της ως υποδιευθυντού.

Η Κυρία Μπεατρίζ Μουνιόθ ήταν προϊσταμένη σ’ ένα νηπιαγωγείο έχοντας 24 χρόνια πείρας ως διδασκάλισσα σε μια δυτική επαρχία της Μεντόζα. Είναι χήρα με δύο παιδιά. Ωστόσο, απελύθη αμέσως όταν εισήγαγε μια υποθετική πρότασι σ’ έναν πατριωτικό όρκο που υπέγραψε.

Η Κυρία Μερσεντές Ντ’ Αλεσάντρο απελύθη από την εργασία της, την εθνική εταιρία τηλεφώνων. Οι Μάρτυρες Ρομάν και Φερνάντεζ έχασαν την θέσι τους στην δημαρχία του Μπουένος Άιρες. Ο Ερνέστο Ναβάρρο και ο Χόργκε Μπρουν, ιδιωτικοί υπάλληλοι στο επαρχιακό σωφρονιστήριο της Τουκουμάν, απελύθησαν επίσης, χωρίς καμμιά αποζημίωσι για την πολυετή υπηρεσία τους. Και σ’ αυτό τον κατάλογο μπορούν να προστεθούν πολύ περισσότερες περιπτώσεις.

στερούνται εκπαιδεύσεως

Πάνω από 300 παιδιά απεβλήθησαν ή απλώς τους αρνήθηκε η είσοδος σε δημόσια και ιδιωτικά σχολεία. Ωστόσο, σε μερικές περιοχές ομοσπονδιακοί δικασταί σχολίασαν αυτή τη γνωστή διάκρισι και διέταξαν την επανένταξι των παιδιών των Μαρτύρων. Και προσφάτως, το Ανώτατο Δικαστήριο χαρακτήρισε παράνομη την αποβολή ενός μαθητού από το σχολείο, απλώς και μόνο λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων.

Νομικά υπομνήματα που κατετέθησαν προς υπεράσπισι των νεαρών Μαρτύρων περιελάμβαναν αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα παράθεσι από μια εξέχουσα αρχή της Αργεντινής στο συνταγματικό νόμο: «Αν κάθε άνθρωπος έχη το δικαίωμα να εκφράζεται, έχει το αντίστοιχο δικαίωμα ν’ απέχη από μια έκφρασι που δεν ανταποκρίνεται στις πεποιθήσεις ή επιθυμίες του . . . Κατά καιρούς η απαίτησις να είναι κανείς απλώς παρών σε μια πράξι μπορεί να σημαίνη αυθαίρετο εξαναγκασμό συμμετοχής του ατόμου, ακόμη και αν γίνεται παθητικά, σε μια τελετή ή συνήθεια που δεν είναι της αρεσκείας του· αυτό παραβιάζει την ελευθερία του εκφράζεσθαι. Η επιβολή ενός όρκου που παραβιάζει τις θρησκευτικές πεποιθήσεις και τη συνείδησι του ατόμου φέρει το ίδιο αποτέλεσμα και αποτελεί μια αυθαίρετη αρχή.»—Μάνιουαλ δε Ντερέκο Κονστιτούσιοναλ (Εγχειρίδιον του Συνταγματικού Νόμου), σελίδες 220/221:355.

Μερικοί Μάρτυρες μαθηταί που είχαν αποβληθή ήλπιζαν ότι θα μπορούσαν να δώσουν τις τελικές εξετάσεις τους ενώπιον ενός ειδικού συμβουλίου. Αλλ’ αυτό το δικαίωμα τους αρνήθηκε επίσης, διότι μια ειδοποίησις του Γενικού Συμβουλίου Εκπαιδεύσεως, στην επαρχία Μισιόνες, ανέφερε: «Τέτοιες εξετάσεις δεν δικαιούνται μαθητές οι οποίοι ανήκουν στη θρησκεία των ‘Μαρτύρων του Ιεχωβά.’»

Κατά ειρωνικό τρόπο, στα δημόσια σχολεία σ’ όλο το έθνος υπάρχει γραμμένο το ρητό: «ΝΤΙΟΣ, ΠΑΤΡΙΑ, Η ΧΟΓΚΑΡ» («ΘΕΟΣ, ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΣΠΙΤΙ»), Ωστόσο, τα παιδιά των Μαρτύρων στερούνται εκπαιδεύσεως επειδή ΘΕΤΟΥΝ τον Θεό «την πρώτη θέσι όπως δηλώνει και το ρητό!

πιο σοβαρή τιμωρία

Τα περισσότερα δημοκρατικά έθνη περιλαμβάνουν διατάξεις στους νόμους τους που εξαιρούν τους αντιρρησίες συνειδήσεως από στρατιωτική εκπαίδευσι.

Αλλά στις 17 Φεβρουαρίου 1977, η Αργεντινή εισήγαγε ένα νέο άρθρο στο στρατιωτικό της κώδικα. Μαζί με την υπάρχουσα τιμωρία για την άρνησι των Μαρτύρων να φέρουν όπλα (οι Μάρτυρες συνήθως, καταδικάζονται σε φυλάκισι τριάμισι ετών), αυτοί οι αντιρρησίες μπορεί τώρα να αποκλείωνται διαρκώς από κυβερνητικές και δημόσιες εργασίες, καθώς επίσης και να στερούνται όλα τα πολιτικά τους δικαιώματα, περιλαμβανομένου και του δικαιώματος του πολίτου της Αργεντινής.

Αυτό σημαίνει ότι η τιμωρία για ένα άτομο που δεν θέλει να μάθη να σκοτώνη είναι μεγαλύτερη από την τιμωρία των εγκληματιών οι οποίοι σκοτώνουν καταστρέφουν περιουσίες και διαπράττουν άλλα φρικτά εγκλήματα!

«το έγκλημα της απολογίας»

Τον Μάιο του 1977, ο Τσαρλς Αϊζενχάουερ, κάτοικος της Αργεντινής από το 1948 και συντονιστής τμήματος της Εταιρίας Σκοπιά, και ο Λούσιο Αντονούτσιο, γεννηθείς στην Αργεντινή, πρεσβύτερος των Χριστιανών Μαρτύρων του Ιεχωβά, εκλήθησαν να παρουσιασθούν ενώπιον του Στρατιωτικού Δικαστού Αλμπέρτο Μαρτίνεζ. Ο δικαστής τους ρώτησε για ένα νεαρό Μάρτυρα ο οποίος αρνήθηκε τη στρατιωτική εκπαίδευσι. Αργότερα εκλήθησαν ενώπιον του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου για να κάνουν δηλώσεις σχετικά με τις πεποιθήσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά.

Το αποτέλεσμα αυτής της ακροάσεως ήταν να θεωρηθούν ένοχοι για το «Έγκλημα της Απολογίας,» και μπορούσαν να δικασθούν σε φυλάκισι από τρεις μήνες έως τρία έτη. Την απόφασι υπεστήριξε και το εφετείο.

Τι είναι αυτό το «Έγκλημα της Απολογίας»; Το Τρίτο Νέο Διεθνές Λεξικό του Ουέμπστερ ερμηνεύει τη λέξι «απολογία» ως εξής: «Κάτι που λέγεται ή γράφεται προς υπεράσπισιν ή υποπτήριξι εκείνου που φαίνεται στους άλλους ότι είναι εσφαλμένο.»—Τα πλάγια γράμματα δικά μας.

Έτσι, στην Αργεντινή, φαίνεται ότι είναι έγκλημα να υποστηρίζη κανείς σε ένα δικαστήριο δικαιοσύνης τις πεποιθήσεις του που βασίζονται στην Αγία Γραφή!

Πρέπει να σημειωθή ότι ο Τσαρλς Αϊζενχάουερ ποτέ δεν είχε συναντήσει τον αντιρρησία Μάρτυρα μέχρι την ημέρα που τον συνήντησε στο στρατόπεδο. Ο Λούσιο Αντονούτσιο, εξάδελφος του φυλακισθέντος, μελετούσε την Αγία Γραφή μαζί του αλλά ποτέ δεν τον είχε συμβουλεύσει σχετικά με τη στρατιωτική υπηρεσία.

Έχοντας υπ’ όψιν όλες αυτές τις ενδείξεις υπάρχει καμμιά αμφιβολία για το ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Αργεντινή είναι θύματα μιας έντονης και κακής θρησκευτικής μισαλλοδοξίας;

Τι μπορεί να γίνη γι’ αυτό; Στην πραγματικότητα, τι μπορείτε ΣΕΙΣ να κάνετε;

[Χάρτης στη σελίδα 13]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

●1

●2

●3

4●

5●

●6

●7

8●

9●

10●

11●

12●

13●

14●

15●

Αργεντινή

ΠΟΛΕΙΣ (ΚΑΙ ΕΠΑΡΧΙΕΣ) ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΛΑΒΑΝ ΧΩΡΑ ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ

1. Σάλτα (Σάλτα)

2. Πιρανέ (Φορμόσα)

3. Πουέρτο Ρίκο (Μισιόνες)

4. Τουκουμάν (Τουκουμάν)

5. Ανταλγκαλά (Καταμάρκα)

6. Σαντιάγκο (Σαντιάγκο ντελ Εστέρο)

7. Κόρντομπα (Κόρντομπα)

8. Κονκόρντια (Έντρε Ρίος)

9. Βιλιαγκουαίη (Έντρε Ρίος)

10. Βίλια Κονστιτουσιόν (Σάντα Φε)

11. Λας Κατίτας (Μεντόζα)

12. Μαρ ντελ Πλάτα (Μπουένος Άιρες)

13. Μπαχία Μπλάνκα (Μπουένος Άιρες)

14. Πίκο Τρουνκάντο (Σάντα Κρους)

15. Μπουένος Άιρες, Πρωτεύουσα