Τώρα Ανοικτές στους Μαύρους

Εκκλησιαστικές Πύλες

ΑΦΡΙΚΗ. Στις 18 Μαρτίου 1978, η εφημερίς «Νταίηλυ Μαίιλ» στο Γιοχάννεσμπουργκ της Νοτίου Αφρικής, δημοσίευσε ένα άρθρο με τον τίτλο «Πράσινο Φως στην Μικτή λατρεία.» Άρχιζε ως εξής: «Οι εκκλησίες στις αστικές περιοχές μπορούν τώρα ν’ ανοίξουν τις πύλες των στους νέγρους χωρίς άδειες για εκκλησιαστικές δραστηριότητες ‘καλής πίστεως,’ ανήγγειλε χθες ο Υπουργός Πολλαπλών Σχέσεων, Δρ Κόννη Μάλντερ.» Εν τούτοις, απαιτούνται άδειες για μεγάλες συγκεντρώσεις ή συναθροίσεις που διαρκούν περισσότερο από μια ημέρα.

Για να μη παρανοηθή το ζήτημα, ο Δρ Μάλντερ εξήγησε: «Αυτή η απόφασις δεν σημαίνει ότι οι εκκλησίες ή οι εκκλησιαστικές σύνοδοι υποχρεούνται τώρα ν’ ανοίγουν τις θύρες των σ’ όλους τους ανθρώπους οποτεδήποτε. Εκείνο που πράγματι σημαίνει είναι, ότι κάθε εκκλησία ή εκκλησιαστική σύνοδος, ανάλογα με τις ιδιαίτερες συνθήκες και με το πνεύμα των νόμων της χώρας, θα αποφασίζη σε κάθε περίπτωσι ποια θα πρέπει να είναι η θέσις της.»

Η αναγγελία αυτή έγινε δεκτή με ανάμικτα αισθήματα. Ενώ μερικοί την δέχθηκαν με καλό πνεύμα, ένας κληρικός παραπονέθηκε ότι «δεν ήταν ακόμα καιρός» για μια τέτοια κίνησι. Ένας εκκλησιαστικός επίσημος είπε τα εξής: «Δεν συνηθίζαμε να έχωμε μικτές εκκλησίες και θα εξακολουθήσωμε να κάνωμε χωριστές λειτουργίες.» Εν τούτοις, σύμφωνα με το άρθρο της «Νταίηλυ Μαίιλ», εκπρόσωποι μερικών εκκλησιών είπαν ότι πάντοτε έκαναν πολυεθνικές λειτουργίες και ποτέ δεν ζητούσαν άδειες. Αλλά άσχετα με το πώς μπορεί να αισθάνεται κανείς ατομικά, το ότι επετράπη στους μαύρους να παρακολουθούν τις εκκλησίες της Νοτίου Αφρικής που προηγουμένως ήταν αποκλειστικό δικαίωμα των λευκών, είναι σημαντικό. Την επίδρασι που θα έχη αυτό στις σχέσεις μεταξύ μαύρων και λευκών, μόνο ο χρόνος θα το δείξη.

Εκκλησιαστική Διοίκησις

ΑΜΕΡΙΚΗ. Από τότε που ιδρύθηκε η Εκκλησία των Μορμόνων στις Ηνωμένες Πολιτείες στις αρχές του 19ου αιώνος, οι μαύροι έχουν εξαιρεθή από την ιερωσύνη. Σχετικά μ’ αυτό, το περιοδικό «Τάιμ» έγραφε ότι οι εκδόσεις των Μορμόνων, θεωρούν το μαύρο δέρμα «ένδειξι δυσμενείας του Θεού» και τόνιζε ότι οι μαύροι ήσαν «καταραμένοι και απεκλείοντο από την ιερωσύνη».

Εν τούτοις, αυτή η δοξασία είχε προ πολλού δημιουργήσει στενοχώριες σε πολλούς Μορμόνους. Το πρόβλημα έλαβε έκτασι τα πρόσφατα χρόνια λόγω της προωθήσεως κινήσεων όπως η χορήγησις πολιτικών δικαιωμάτων στους μαύρους και ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλους τους ανθρώπους. Ο ιστορικός του Πανεπιστημίου της Ούταχ, Μπρίγκαμ Μάντσεν δήλωσε: «Οι νεαροί της εκκλησίας απογοητεύθηκαν. Δεν θα μπορούσαν να το ανθέξουν αυτό περισσότερο.»

Έτσι, τον περασμένο Ιούνιο, ο Σ. Γ. Κίμπαλ, 83 ετών, πρόεδρος της εκκλησίας, ανήγγειλε ότι μια νέα αποκάλυψι είχε έλθει από τον Θεό, η οποία επέτρεπε στους μαύρους να γίνωνται Μορμόνοι ιερείς. Ο Κίμπαλ είπε επίσης ότι ο Θεός «άκουσε τις προσευχές μας, και μέσω αποκαλύψεως διεβεβαίωσε ότι φθάνει η προ πολλού υποσχεθείσα ημέρα, όταν κάθε πιστός, άξιος άνθρωπος στην Εκκλησία, μπορεί να λάβη την άγια ιερωσύνη . . . άσχετα με τη φυλή ή το χρώμα του». Συμπλήρωσε ότι «ο Κύριος έκανε γνωστό τώρα το θέλημά του» σχετικά μ’ αυτό.

Εν τούτοις, πριν από δύο χιλιάδες περίπου χρόνια ο Κύριος είχε ήδη αποκαλύψει το θέλημά του γι’ αυτό το ζήτημα, λέγοντας τα επόμενα λόγια που βρίσκονται στον θεόπνευστο Λόγο του: «Δεν είναι προσωπολήπτης ο Θεός, αλλ’ εν παντί έθνει, όστις φοβείται αυτόν και εργάζεται δικαιοσύνην, είναι δεκτός εις αυτόν.»—Πράξ. 10:34, 35.