Αντιμετώπισις των Καρδιακών Ανωμαλιών
ΟΛΟ και πιο συχνά ακούμε ότι κάποιος συγγενής, φίλος ή γνωστός υπέστη καρδιακή προσβολή. Στις Ηνωμένες Πολιτείες μόνο, πεθαίνουν κάθε χρόνο 650.000 περίπου άνθρωποι από καρδιακές προσβολές, δηλαδή περισσότερα του ενός άτομα, σε κάθε λεπτό. Περίπου 350.000 πεθαίνουν προτού προλάβουν να πάνε στο νοσοκομείο. Αλλά και άνθρωποι σε άλλες χώρες, επίσης, προσβάλλονται. Οι μισοί περίπου άνδρες στις Δυτικές χώρες, καθώς επίσης και πολλές γυναίκες, πεθαίνουν απ’ αυτή τη μοναδική διαταραχή—την καρδιακή προσβολή!
Εκείνο που είναι ιδιαίτερα τρομακτικό είναι ότι πολλοί από τα θύματα είναι νέοι—στα 30, 40 και 50 χρόνια τους. Συχνά οι καρδιές τους είναι ουσιαστικά υγιείς. Γιατί πεθαίνουν; Ποιο είναι το πρόβλημα;
Η Αιτία του Προβλήματος
Η αιτία του προβλήματος είναι η έλλειψις ποσότητος αίματος στον καρδιακό μυ. ‘Αλλά πώς μπορεί να συμβή αυτό;’ μπορεί να ρωτήσετε. ‘Δεν πλέει κυριολεκτικά η καρδιά μέσα στο αίμα; Δεν περνούν καθημερινά τόννοι αίματος από την καρδιά;’
Αυτό είναι αλήθεια. Για να καταλάβουμε, λοιπόν, τη φύσι του προβλήματος, πρέπει να μάθωμε λίγα σχετικά με το πώς λειτουργεί η καρδιά. Η καρδιά είναι ένας κοίλος μυς, με τέσσερις θαλάμους, τον δεξιό κόλπο και τη δεξιά κοιλία, και τον αριστερό κόλπο και την αριστερή κοιλία. Το αίμα από τους πνεύμονες, φορτωμένο με οξυγόνο, ρέει προς τον αριστερό κόλπο, ενώ ο δεξιός κόλπος είναι γεμάτος με αίμα φορτωμένο με διοξείδιο του άνθρακος από το σώμα. Κατά τη σύσπασι των κόλπων, το αίμα δια μέσου των βαλβίδων εισχωρεί στις κοιλίες. Τότε λαμβάνει χώρα η μεγαλύτερη λειτουργία αντλήσεως της καρδιάς. Οι κοιλίες συστέλλονται σταθερά, και ταυτοχρόνως αποστέλλουν το οξυγονούχο αίμα στα διάφορα μέρη του σώματος δια μέσου της αορτής, και το χωρίς οξυγόνο αίμα στους πνεύμονες, δια μέσου της πνευμονικής αρτηρίας.
Μολονότι το αίμα διέρχεται μέσω αυτών των θαλάμων, ο καρδιακός μυς ο ίδιος (μυοκάρδιον) ωφελείται απ’ αυτό το ζωοπάροχο υγρό. Μια σύγκρισις μπορεί να γίνη μ’ ένα βυτιοφόρο βενζίνης. Το φορτηγό δεν αντλεί τη δύναμί του από τη βενζίνη που παραδίδει σ’ έναν πελάτη. Αντιθέτως, παίρνει ενέργεια από τα καύσιμα που αγοράζει όταν σταματά σε πρατήρια. Αυτό το καύσιμο διοχετεύεται μέσω της γραμμής των καυσίμων στη μηχανή του φορτηγού.
Ομοίως, το αίμα που περνά μέσω των καρδιακών θαλάμων δεν είναι εκείνο που τρέφει την καρδιά. Όχι· αλλά, αντιθέτως, το αίμα που αντλείται από την καρδιά και επιστρέφει πίσω δια μιας άλλης οδού, είναι εκείνο που τρέφει την καρδιά. Το κλειδί για το πρόβλημα των καρδιακών προσβολών βρίσκεται σ’ αυτές τις ‘γραμμές τροφοδοτήσεως,’ ή στις οδούς δια των οποίων επιστρέφει το αίμα στην καρδιά.
Όταν φεύγη το αίμα από την καρδιά, εισέρχεται στη μεγάλη αρτηρία του σώματος, την αορτή. Εν τούτοις, σχεδόν αμέσως μια μεγάλη ποσότης αυτού του αίματος διοχετεύεται στις δύο στεφανιαίες αρτηρίες. Μ’ αυτό τον τρόπο, το οξυγόνο και οι χημικές θρεπτικές ουσίες μεταφέρονται σε όλα τα μέρη αυτού του τόσο σπουδαίου μυός του σώματος. Τι συμβαίνει, όμως, αν στις στεφανιαίες αρτηρίες ρέη κάποιο άλλο αίμα;
Θρόμβωσις των Στεφανιαίων Αρτηριών
Αυτό μπορεί να παραβληθή με αυτό που συμβαίνει όταν συσσωρευθή πολλή σκουριά στο εσωτερικό ενός σωλήνος του νερού. Όταν αντλήτε νερό μέσα απ’ αυτόν τον σωλήνα, η ροή παρεμποδίζεται. Και τι θα συμβή αν υπάρξη ανάγκη για μια μεγάλη ποσότητα νερού για λίγο διάστημα; Η αντλία που ωθεί το νερό μπορεί ν’ αρχίση να μη λειτουργή καλά κάτω από την εξαιρετική πίεσι και να σπάση.
Αυτό σας δίνει μια ιδέα του τι συμβαίνει με την καρδιά εκατομμυρίων ανθρώπων σήμερα. Οι στεφανιαίες αρτηρίες στενεύουν από τη συσσώρευσι αποθεμάτων λίπους. Η κατάστασις αυτή ονομάζεται αρτηριοσκλήρωσις. Τι συμβαίνει, λοιπόν, όταν η καρδιά χρειάζεται περισσότερο αίμα για ν’ αντιμετωπίση κάποια σωματική ή συναισθηματική επείγουσα ανάγκη;
Ακόμα και όταν ένα μικρό μέρος της καρδιάς στερήται προσωρινά αίματος, τα ηλεκτρικά πρότυπα μπορούν κάπως να πάθουν κάποια διαταραχή, με αποτέλεσμα την ακαταστασία των παλμών. Η καρδιά τότε παθαίνει εκείνο που ονομάζεται κολπική μαρμαρυγή—μια ασυνήθιστη και σοβαρή επιπλοκή κατά την οποία συσπάται άτακτα και χωρίς αποτέλεσμα, και ‘μπλοκάρεται’ λόγω ελλείψεως κινητηρίου δυνάμεως. Μέσα σε λίγα λεπτά, ακολουθεί ο θάνατος, εκτός αν αποκατασταθή η κατάλληλη λειτουργία της αντλήσεως.
Ομοίως, οι καρδιακές προσβολές συχνά επισπεύδονται από ένα κόμβο, ή θρόμβο, σε μια στεφανιαία αρτηρία. Η αρτηριοσκλήρωσις δεν προξενεί ομοιόμορφη στένωσι στα αγγεία. Αντιθέτως, η συσσώρευσις αποθεμάτων λαμβάνει χώρα κατά διαστήματα στα αιμοφόρα αγγεία, ενώ η διάμετρος των υπολοίπων αγγείων μπορεί να είναι φυσιολογική. Έτσι, ο θρόμβος επέρχεται σ’ ένα στενό μέρος του αγγείου, εμποδίζοντας τη ροή του αίματος προς ένα μέρος του καρδιακού μυός. Αυτή η απόφραξις ενός αιμοφόρου αγγείου της καρδιάς ονομάζεται θρόμβωσις της στεφανιαίας, ή έμφραγμα της στεφανιαίας. Το αποτέλεσμα αυτής της αποφράξεως καλείται, επίσης, έμφραγμα του μυοκαρδίουa—καρδιακή προσβολή.
Πώς μπορείτε να καταλάβετε πότε ένα άτομο παθαίνει καρδιακή προσβολή;
Συμπτώματα
Πολλές καρδιακές προσβολές είναι δύσκολο να γίνουν αντιληπτές. Στην πραγματικότητα, οι ειδικοί καρδιολόγοι υπολογίζουν ότι το 20 τοις εκατό περίπου των αρχικών προσβολών συμβαίνουν χωρίς τα θύματα να αντιληφθούν κάτι. Αυτό μπορεί να συμβή λόγω του ότι ένα αιμοφόρο αγγείο στην καρδιά, αντί να φράξη απότομα, μπορεί να φράζη σιγά-σιγά, επί εβδομάδες ή μήνες.
Σ’ άλλες περιπτώσεις, τα συμπτώματα μπορεί απλώς να μη δείχνουν ότι πρόκειται περί καρδιακής προσβολής. Μπορεί να εκληφθούν, παραδείγματος χάριν, ως μια σοβαρή δυσπεψία. Επίσης, μπορεί το άτομο να κάνη εμετό, που συνοδεύεται από εξάντλησι και ωχρή εμφάνισι. Άλλες ενδείξεις μπορεί να είναι η εφίδρωσις και το λαχάνιασμα. Το πιο κοινό σύμπτωμα μιας καρδιακής προσβολής, εν τούτοις, είναι μια δυσάρεστη πίεσις, σφίξιμο ή φούσκωμα στο κέντρο του στήθους. Ή μπορεί να είναι, ένας οξύς πόνος στο στήθος, που σχεδόν σίγουρα είναι σημάδι καρδιακής προσβολής.
Σε πολλές περιπτώσεις, οι άνθρωποι διάγουν πλήρη ζωή επί πολλά χρόνια μετά από μια καρδιακή προσβολή, ίσως ακόμη και χωρίς ποτέ να καταλάβουν ότι είχαν πάθει μια τέτοια προσβολή. Αφ’ ετέρου, ακόμη και μια ελαφρά προσβολή που επιφέρει ελάχιστη βλάβη στην καρδιά, μπορεί να δημιουργήση κολπική μαρμαρυγή, και το θύμα μπορεί να χάση τις αισθήσεις του και να πεθάνη μέσα σε λίγα λεπτά. Αλλά θα μπορούσατε να σώσετε το θύμα, αν γνωρίζατε πώς να ενεργήσετε.
Διάσωσις Εκείνων που Προσβάλλονται από Καρδιακές Προσβολές
Πολλοί άνθρωποι, των οποίων οι καρδιές σταμάτησαν για πέντε λεπτά περίπου, βρίσκονται τώρα σε καλή φυσική κατάστασι και μπορούν να κάνουν όλα τα πράγματα που έκαναν προτού πάθουν καρδιακή προσβολή. Γρήγορες ενέργειες που έκαναν άτομα που ευρίσκοντο κοντά, τους έσωσαν. Ήξεραν τι να κάνουν. Σεις γνωρίζετε; Θα μπορούσατε να σώσετε μια ζωή;
Δεν είναι και τόσο δύσκολο, όσο μπορεί να νομίζετε. Σε μερικά μέρη πολλοί απλοί άνθρωποι διδάσκονται την πολύ αποτελεσματική ψυχοσωτήριο μέθοδο που ονομάζεται καρδιοπνευμονική ανάνηψις, ή συντετμημένα ΚΠΑ (CPR). Είναι ένας συνδυασμός εξωτερικής μαλάξεως της καρδιάς και τεχνητής αναπνοής. Αν έχετε την ευκαιρία, θα ήταν καλό να πάρετε μαθήματα σχετικά μ’ αυτή τη μέθοδο. Εν τούτοις, αν μελετήσετε προσεκτικά τις οδηγίες που δίδονται εδώ, πιθανόν να μπορέσετε να σώσετε τη ζωή κάποιου που έπαθε καρδιακή προσβολή—ίσως κάποιου που αγαπάτε πολύ.
Αν βρήτε ένα λιποθυμισμένο άτομο, υπάρχουν ωρισμένα προκαταρκτικά βήματα που θα μπορούσατε ν’ ακολουθήσετε, προτού αρχίσετε την καρδιοπνευμονική ανάνηψι. Αλλά πρέπει να ενεργήσετε γρήγορα, επειδή ένα άτομο που έχει χάσει τις αισθήσεις του, μπορεί να ζήση μόνο τέσσερα έως έξη λεπτά χωρίς ν’ αναπνέη.
Πρώτα-πρώτα, πρέπει να διαπιστώσετε αν το άτομο έχη χάσει πράγματι τις αισθήσεις του. Θα ήταν ενοχλητικό ν’ αρχίσετε τις διαδικασίες διασώσεως σε κάποιον ο οποίος απλώς κοιμάται! Επομένως, σκουντήξτε απαλά τον ώμο του ατόμου και ρωτήστε: «Είσαι καλά;» Αν δεν απαντήση, προσπαθήστε να διαπιστώσετε αν αναπνέη, επειδή μπορεί να έχη μόνο λιποθυμίσει. Κάντε το αυτό τοποθετώντας το αυτί σας πολύ κοντά στο στόμα του, έχοντας το πρόσωπο σας στραμμένο προς το στήθος του. Αν αναπνέη, θα αισθανθήτε την αναπνοή του στο αυτί σας, και ίσως παρατηρήσετε τις κινήσεις του στήθους.
Αν δεν υπάρχη ένδειξις αναπνοής, είναι ουσιώδες ν’ ανοίξετε την αναπνευστική οδό. Μερικές φορές η γλώσσα ενός ατόμου που έχει χάσει τις αισθήσεις του, γέρνει πίσω προς το λαιμό, αποκόπτοντας αυτό το ζωτικό πέρασμα του αέρος προς τους πνεύμονες. Το άνοιγμα της διόδου του αέρος προς τους πνεύμονες, μπορεί να είναι το μόνο που χρειάζεται για να επανακτηθή η αναπνοή, και δεν είναι συνήθως τόσο δύσκολο.
Καθώς το άτομο που έχει χάσει τις αισθήσεις του είναι ξαπλωμένο ανάσκελα, χρησιμοποιήστε το ένα χέρι σας για να ανασηκώσετε απαλά το πίσω μέρος του λαιμού του. Αυτό θα κάνη το κεφάλι να πέση προς τα πίσω, εκτείνοντας το λαιμό. Τοποθετήστε το άλλο σας χέρι στο μέτωπο του και σπρώξτε εντελώς το κεφάλι του προς τα πίσω, μέχρι του σημείου που να μην πηγαίνη άλλο. Πιθανόν να εκπλαγήτε βλέποντας πόσο πίσω πηγαίνει το κεφάλι σε πλήρη έκτασι. Όταν το κάνετε αυτό, το πηγούνι θα υψώνεται σχεδόν ίσια προς τα πάνω, και η κορυφή του κεφαλιού θ’ ακουμπά στο έδαφος. Σ’ αυτή τη θέσι, το σαγόνι και η γλώσσα σύρονται εμπρός και η δίοδος του αέρος στο λαιμό καθαρίζεται.
Αν αυτός ο γρήγορος καθαρισμός της αναπνευστικής οδού δεν αποκαταστήση την αναπνοή, αρχίστε αμέσως να κάνετε τεχνητή αναπνοή. Χρησιμοποιώντας το χέρι σας που βρίσκεται στο μέτωπο του θύματος, κρατήστε τη μύτη του θύματος κλειστή ενώ, συγχρόνως, συνεχίστε να κρατάτε το πίσω μέρος της παλάμης του χεριού σε κατάλληλη θέσι ώστε να συμβάλλη στη διατήρησι της κλίσεως του κεφαλιού. Τοποθετήστε το άλλο σας χέρι κάτω από τον λαιμό του θύματος (ή κάτω από το σαγόνι του), δίνοντας μια ανύψωσι. Κατόπιν, ανοίξτε το στόμα σας τελείως και τοποθετήστε το ακριβώς πάνω στο στόμα του θύματος, και κάμετε τέσσερις γρήγορες, πλήρεις αναπνοές σε ταχύ ρυθμό, τη μια κατόπιν της άλλης. Θα δήτε ότι το στήθος του υψώνεται καθώς οι πνεύμονες του διαστέλλονται.
Εν συνεχεία, ελέγξτε γρήγορα το σφυγμό του θύματος, ο οποίος σας λέγει αν η καρδιά του χτυπά. Το καλύτερο μέρος για να εντοπίσετε τον σφυγμό είναι στην αρτηρία της καρωτίδας, τη μεγαλύτερη αρτηρία του λαιμού. Για να τη βρήτε, πάρτε το χέρι σας από το πίσω μέρος του λαιμού και ψηλαφήστε με τον δείκτη και τα μεσαία δάκτυλα στην αύλακα δίπλα στο φωνητικό θάλαμο. Αν δεν υπάρχη κανένας σφυγμός, η καρδιά έχει σταματήσει και, μαζί με την τεχνητή αναπνοή, πρέπει να προσφέρετε επίσης και τεχνητή κυκλοφορία για να σώσετε το θύμα.
Η τεχνητή κυκλοφορία γίνεται με μάλαξι πολύ κοντά στην καρδιά, είναι μια σχετικά απλή μέθοδος συμπιέσεων του στήθους. Αυτές οι συμπιέσεις ωθούν την καρδιά ν’ αντλήση αίμα. Αυτό συχνά υποκινεί την καρδιά να αρχίση να χτυπά πάλι από μόνη της. Αλλά, φυσικά, πρέπει να εξακολουθήσετε να δίνετε οξυγόνο, επειδή το αίμα που κυκλοφορεί είναι τελείως άχρηστο αν δεν προσλαμβάνη οξυγόνο από τους πνεύμονες.
Συνεπώς, εκείνο που πρέπει να κάνη ο σωτήρας είναι να συνεχίση τις ζωτικές λειτουργίες της αναπνοής στο θύμα και ταυτόχρονα να εξαναγκάση την καρδιά του να αντλήση το αίμα του. Ακόμη κι αν δεν αρχίση η καρδιά να χτυπά από μόνη της, αν συνεχίσετε την καρδιοπνευμονική ανάνηψι μέχρις ότου δοθή ιατρική βοήθεια, το θύμα μπορεί να σωθή. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου η αναπνοή και η άντλησις του αίματος συνεχίσθηκαν τεχνητά επί ώρες, προτού μπορέση ο ίδιος ο οργανισμός του θύματος ν’ αναλάβη αυτές τις λειτουργίες.
Προληπτικά Μέτρα
Εκτός από το να είμεθα προετοιμασμένοι να βοηθήσωμε τα θύματα που υφίστανται καρδιακή προσβολή, τι άλλο μπορούμε να κάνωμε; Μήπως μπορεί ν’ αναχαιτισθή, ή τουλάχιστον να επιβραδυνθή η συσσώρευσις αποθεμάτων στις αρτηρίες—η κύρια αιτία των καρδιακών προσβολών;
Είναι γενικώς παραδεκτό ότι η χοληστερίνη και τα λίπη (γλυκερίδια) περιλαμβάνονται κάπως στη συσσώρευσι αυτών των αποθεμάτων. Έτσι, είναι σημαντικό να παρακολουθούμε τη διατροφή μας και ν’ αποφεύγουμε το υπερβολικό βάρος, επειδή το ορατό πάχος πιθανόν σημαίνει ότι μέσα στο σώμα μας συγκεντρώνονται αποθέματα λίπους στις αρτηρίες, προκαλώντας επικίνδυνα τη στένωσί τους. Μπορεί, επίσης, να είναι σκόπιμο να περιορίσωμε ή να αποκλείσωμε από το διαιτολόγιο μας τροφές τηγανισμένες σε ζωϊκά λίπη. Ταυτόχρονα, πρέπει να τρώμε μεγάλη ποσότητα θρεπτικών λαχανικών, φρούτων, πεπονιών και δημητριακών.
Ο σημερινός γρήγορος, αγχώδης τρόπος ζωής, επίσης, φαίνεται ότι αποτελεί έναν άλλο παράγοντα, ο οποίος εντείνει τη συσσώρευσι λιπαρών αποθεμάτων στις αρτηρίες. Επειδή, λοιπόν, εκείνοι που αγωνίζονται πολύ έντονα για να πραγματοποιήσουν πολλά πράγματα σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα, είναι επιρρεπείς σε καρδιακές προσβολές, σεις πρέπει ν’ αποφεύγετε αυτή τη συνεχή αίσθησι του επείγοντος του χρόνου.
Η κατάλληλη άσκησις, επίσης, είναι ένα σπουδαίο μέσον απομακρύνσεως των πιθανών καταστρεπτικών αποτελεσμάτων της συσσωρεύσεως αποθεμάτων λίπους στις αρτηρίες μας. Πράγματι, ο Δρ Βίλελμ Ράαμπ, διευθυντής των Καρδιοαγγειακών Ερευνών στο Πανεπιστήμιο του Βέρμοντ, είπε τα εξής: «Η έλλειψις ασκήσεως αποτελεί τη μεγαλύτερη αιτία των καρδιακών νόσων της στεφανιαίας.» Γιατί συμβαίνει αυτό;
Η καρδιά, όπως γνωρίζομε, είναι ένας μυς, και οι μυς εξασθενούν όταν δεν ασκούνται επαρκώς. Στην πραγματικότητα, ολόκληρο το κυκλοφοριακό μας σύστημα επηρεάζεται δυσμενώς. Οι αρτηρίες που εφοδιάζουν με αίμα τους μυς μας γίνονται στενώτερες, και πολλά μικρά αγγεία μάλιστα εξαφανίζονται. Αφ’ ετέρου, η τακτική εξάσκησις συντελεί στο να διευρύνονται οι αρτηρίες μας, ώστε να μπορούν να μεταφέρουν περισσότερο αίμα. Επίσης, όλο και περισσότερα αιμοφόρα αγγεία ανοίγονται στους μυϊκούς ιστούς, παρέχοντας νέες οδούς για απόδοσι περισσοτέρου οξυγόνου, σμικρύνοντας έτσι την πιθανότητα καρδιακής προσβολής.
Η τακτική φυσική δραστηριότης, επίσης, ισχυροποιεί την ικανότητα αντλήσεως της καρδιάς μας. Ως αποτέλεσμα, χρειάζονται λιγότεροι χτύποι για να εκτελέσουν την ίδια ποσότητα εργασίας. Συνεπώς, μια φυσικώς εξασκημένη καρδιά δεν κουράζεται για ν’ ανταπεξέλθη σε μια επείγουσα ανάγκη, όπως η ανεκπαίδευτη καρδιά. Για να προστατεύσετε, λοιπόν, την καρδιά σας, κάνετε την άσκησι μια τακτική συνήθεια. Ένας γιατρός είπε τα εξής: Το ζωηρό βάδισμα, αν συνηθισθή από τη νεαρή ηλικία, θα μπορούσε δραστικά ν’ αναχαιτίση την ανικανότητα και τους πρόωρους θανάτους που οφείλονται σε βλάβη της στεφανιαίας της καρδιάς.
Αλλά δεν προέρχονται όλα τα προβλήματα της καρδιάς από τη συσσώρευσι λιπαρών αποθεμάτων που στενεύουν το εσωτερικό των στεφανιαίων αρτηριών. Για μερικά προβλήματα καρδίας, η αιτία βρίσκεται στην κακή λειτουργία του ηλεκτρικού συστήματος της καρδιάς.
Καρδιακός Αποκλεισμός
Όπως αναφέραμε προηγουμένως, η καρδιά έχει ένα πολύπλοκο σύστημα ειδικευμένων κυττάρων που υποκινούν και κατευθύνουν ηλεκτρικές ωθήσεις σ’ όλη την καρδιά, για να θέσουν σε κίνησι το ρυθμικό της χτύπο. Ο καρδιακός αποκλεισμός είναι μια ανωμαλία στη μετάδοσι αυτών των ηλεκτρικών ωθήσεων. Οι ωθήσεις δεν γίνονται κατάλληλα, και η ικανότης αντλήσεως της καρδίας επηρεάζεται δυσμενώς.
Υπάρχουν διάφοροι βαθμοί καρδιακού αποκλεισμού. Ο μερικός αποκλεισμός μπορεί να περιλαμβάνη μόνο μια βραδύτητα στη μετάδοσι των ωθήσεων και μπορεί να μην έχη σαν συνέπεια καμμιά σοβαρή ανωμαλία στη λειτουργία της καρδίας. Αλλά μπορεί και να είναι κάτι σοβαρό. Οι ωθήσεις από τους κόλπους στις κοιλίες μπορεί να εμποδισθούν εντελώς κι έτσι οι θάλαμοι της καρδιάς να χτυπούν ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλον. Το αποτέλεσμα είναι ανεπαρκείς χτύποι που δεν μπορούν να προμηθεύσουν τη σωστή ροή του αίματος. Αν ο καρδιακός αποκλεισμός επιμείνη, και η ανεπάρκεια της ροής του αίματος είναι πολύ μεγάλη, το άτομο μπορεί να πεθάνη.
Σήμερα, ωστόσο, χιλιάδες άτομα που πιθανόν θα είχαν πεθάνει πριν από χρόνια, εξακολουθούν να ζουν, και να διάγουν μάλιστα κυριολεκτικά φυσιολογική ζωή. Αυτό οφείλεται στην ανάπτυξι τεχνητών βηματοδοτών της καρδιάς. Οι πρώτοι βηματοδότες τοποθετήθηκαν σε άτομα γύρω στο 1960. Αποδείχθηκαν τόσο επιτυχείς που, κυριολεκτικά, εκατοντάδες χιλιάδες άτομα σήμερα ζουν γύρω μας με αυτούς τους βηματοδότες στο σώμα τους. Θα βρήτε την ακόλουθη ιστορία, για τις τεράστιες αλλαγές που επέφερε στη ζωή ενός ανδρός ο βηματοδότης, τόσο κατατοπιστική όσο και συγκινητική.
[Υποσημειώσεις]
a Το «μύο» αναφέρεται στον μυ, το «καρδίον» στην καρδιά και το «έμφραγμα» στην περιοχή του ιστού που έχει νεκρωθή λόγω της διακοπής της ροής του αίματος.
[Πλαίσιο/Εικόνα στη σελίδα 9]
Πώς πρέπει να εφαρμοσθή ακριβώς η καρδιοπνευμονική ανάνηψις; Ένα φυλλάδιο από τον Αμερικανικό Καρδιολογικό Σύνδεσμο δίνει τις εξής σύντομες οδηγίες:
«Γονατίστε δίπλα στο θύμα, κοντά στο στήθος του. Εντοπίστε το χαμηλότερο μέρος του στέρνου [του οστού του στήθους του θύματος]. . . . Τοποθετήστε το πίσω μέρος της παλάμης του ενός χεριού περίπου 1 με 11⁄2 ίντσες [2,5 έως 4 εκατοστά] μακρυά απ’ αυτή την άκρη [δηλαδή, επάνω]. Τοποθετήστε το άλλο σας χέρι στην κορυφή του άλλου που έχει πάρει τη θέσι του. Βεβαιωθήτε ότι κρατάτε τα δάκτυλα σας μακρυά από τα τοιχώματα του στήθους. Μπορεί να διαπιστώσετε ότι είναι πιο εύκολο να το κάνετε αυτό αν διασταυρώσετε τα δάκτυλά σας.
«Φέρτε τους ώμους σας ακριβώς πάνω από το στέρνο του θύματος καθώς το πιέζετε προς τα κάτω, διατηρώντας τους βραχίονές σας σε ευθεία γραμμή. Πιέστε το στέρνο περίπου 11⁄2 ως 2 ίντσες [4 ως 5 εκατοστά] για ενήλικο. Αμέσως μετά την πίεσι πρέπει ν’ ακολουθήση χαλάρωσις ίσου χρόνου. Μια ρυθμική ταλάντευσις συμβάλλει στην εξασφάλισι καταλλήλου μήκους για τον κύκλο των παύσεων. Μην ξεχνάτε ότι δεν πρέπει ν’ απομακρύνετε τα χέρια σας από το στέρνο του θύματος ενόσω αφήνετε το στήθος να επιστρέψη στη φυσιολογική του θέσι, στο διάστημα των συμπιέσεων.
«Αν σεις είσθε ο μόνος σωτήρας, πρέπει να προσφέρετε και την αναπνοή διασώσεως και την καρδιακή συμπίεσι. Η κατάλληλη αναλογία είναι 15 συμπιέσεις του στήθους με δύο γρήγορες αναπνοές. Πρέπει να συμπιέζετε 80 φορές το λεπτό όταν είσθε μόνος, επειδή χάνετε πιέσεις, όταν κάνετε την τεχνητή αναπνοή.
«Όταν υπάρχη και άλλος σωτήρας για να σας βοηθήση, πάρτε θέσι στις αντίθετες πλευρές του θύματος. Ο ένας πρέπει να είναι υπεύθυνος για την παροχή μιας αναπνοής μετά από κάθε πέμπτη συμπίεσι του στήθους. Ο άλλος, ο οποίος πιέζει το στήθος, πρέπει να παρέχη ρυθμό 60 πιέσεων το λεπτό.»