Ιγκουάσσου—Αυτοί οι Μυθικοί Καταρράκτες!
Από τον ανταποκριτή του «Ξύπνα!» στη Βραζιλία
Το τουριστικό λεωφορείο μπαίνει στο Εθνικό Πάρκο, διανύει επί αρκετά λεπτά μια περιοχή πυκνού τροπικού υγρού δάσους και σταματά μ’ ένα απότομο φρενάρισμα σ’ ένα ξέφωτο. Από τα βάθη της χαράδρας ανεβαίνει προς τα πάνω, εκεί που στεκόμαστε εμείς, ένα δυνατό βουητό. Στη συνέχεια, βλέπομε τον όγκο του νερού να πέφτη με ορμή 66 μέτρα (217 πόδια) στα βράχια κάτω—που είναι ο πρώτος από μια σειρά 300 τεράστιων καταρρακτών που αποτελούν τους γνωστούς Καταρράκτες Ιγκουάσσου στη Νότια Αμερική.
Φέρτε στη διάνοιά σας τη διάταξι και τη σειρά των χρωμάτων: το γαλάζιο ουρανό, το εκτυφλωτικό λευκό των νερών που πέφτουν, τους βράχους από βασάλτη που έχουν χρώμα σκούρο καφέ, και όλα αυτά να πλαισιώνωνται από το οργιαστικό πράσινο του απέραντου υγρού δάσους που απλώνεται στον ορίζοντα.
Ένα κατηφορικό μονοπάτι, στην πλευρά της Βραζιλίας, μας φέρνει όλο και πιο βαθιά μέσα στο φαράγγι. Παρατηρήστε πώς μερικά κομμάτια από θάμνους και χλόη βρίσκονται σε μικρές προεξοχές πάνω στα βράχια ακριβώς δίπλα στα ταραγμένα νερά. Και κοιτάξτε το λαμπρό φως του ήλιου που φωτίζει τους άσπρους αφρούς νερού που ξεπηδούν από τον πυθμένα του φαραγγιού. Ξαφνικά, βλέπομε να διαγράφωνται ουράνια τόξα σ’ όλο το μήκος της βόρειας στεφάνης, στην πλευρά της Αργεντινής.
Σιγά-σιγά, πλησιάζομε περισσότερο στο κύριο μέρος αυτού του περίπλοκου συστήματος μεγάλων και μικρών καταρρακτών—στο περίφημο Γκαργκάντα ντο Ντιάμπο («Λαιμός του Διαβόλου»). Υπάρχουν αρκετοί καταρράκτες ολόγυρα, και όλοι τους βρίσκονται στα τελευταίο μέρος της χαράδρας που έχει σχήμα πετάλου. Λαμβάνουν την περισσότερη ποσότητα του νερού που κατεβαίνει από τον Ποταμό Ιγκουάσσου, και έχει πλάτος σ’ αυτό το σημείο περίπου τέσσερα χιλιόμετρα (2,5 μίλια).
Καθώς ανεβαίνομε το μονοπάτι για να επιστρέψωμε στο δρόμο, περπατούμε λίγες εκατοντάδες μέτρα και βλέπομε για πρώτη φορά την πηγή όλων αυτών των άφθονων νερών το «Μεγάλο Νερό,» ή Ιγκουάσσου στη γλώσσα των Ινδιάνων Γκουαρανί. Από δω μπορούμε να κάνωμε μια «Περιοδεία στο Λαιμό του Διαβόλου,» η οποία περιγράφεται ως εξής σ’ ένα τουριστικό φυλλάδιο: «Αν οι καιρικές συνθήκες είναι ευνοϊκές, αυτή η περιοδεία γίνεται με κανό μέχρι το τέρμα του μεγαλύτερου καταρράκτη—του Λαιμού του Διαβόλου—ο οποίος έχει ύψος 300 πόδια!»
Το άλλο πρωί πηγαίνομε στην πλευρά της Αργεντινής και αρχίζομε μια πεζοπορία δυόμισυ χιλιομέτρων (1,6 μιλίων) κατά μήκος του χείλους της χαράδρας. Μολονότι από την πλευρά της Βραζιλίας είχαμε μια πανοραμική, γενική άποψι, εδώ στην πλευρά της Αργεντινής μπορούμε να θαυμάσωμε την κάθε σταγόνα χωριστά. Το περισσότερο μέρος της διαδρομής το περνούμε διασχίζοντας τη μια νησίδα κατόπιν της άλλης μέσω τσιμεντένιων διαδρόμων.
Κάτι που δεν είχαμε προσέξει πάρα πολύ την προηγούμενη μέρα είναι οι πεταλούδες όλων των μεγεθών και των χρωμάτων. Μια ποικιλία πετά πάνω από ρηχά νερά σε πελώρια κίτρινα σύννεφα. Θορυβώδη κοπάδια από πολύχρωμους παπαγάλους περνούν από πάνω με ολισθαίνουσα πτήσι. Καφέ χελιδόνια δεν δείχνουν να κουράζωνται καθώς ορμούν μέσα σε σύννεφα από αφρούς νερού που ξεπηδούν από το φαράγγι σαν αεριωθούμενα, μόνο και μόνο για να εμφανισθούν και πάλι μετά από λίγα δευτερόλεπτα.
Ο ξεναγός μας μάς λέει ότι το δάσος είναι ακόμη γεμάτο από ιαγουάρους, αγριόγατους, πίθηκους και φίδια. Αλλά μην ανησυχείτε. Το μόνο που βλέπουν συνήθως οι τουρίστες είναι μικρές γκρίζες σαύρες πάνω στους βράχους!
Βρισκόμαστε τώρα μπροστά στα νερά του «Λαιμού του Διαβόλου,» με τη μεγάλη βουή, πολύ πιο κοντά απ’ όσο ήμαστε την προηγούμενη μέρα, τόσο κοντά ώστε μπορούμε να αισθανθούμε το κενό που δημιουργούν τα νερά καθώς πέφτουν με ορμή ολόγυρα μας. Κατά μέσον όρο, 2.000 κυβικά μέτρα (70.632 κυβικά πόδια) νερού πέφτουν εδώ κάθε δευτερόλεπτο! Τι ισχυρή επίδειξις της δυναμικής ενέργειας που εμπερικλείει η δημιουργία του Ιεχωβά Θεού!
Το 1940 η κυβέρνησις της Βραζιλίας διαφύλαξε 205.000 εκτάρια (506.500 έηκερς) ζούγκλας δίπλα στους καταρράκτες σαν εθνικό πάρκο. Πριν από λίγα χρόνια μια όμοια διευθέτησις είχε γίνει και στην πλευρά της Αργεντινές. Σήμερα, σύγχρονοι δρόμοι και αεροδρόμια ενώνουν αυτό το θέρετρο θεαματικής ομορφιάς με τον υπόλοιπο κόσμο.
Αν έλθετε ποτέ στη Νότια Αμερική, μην παραλείψετε να έλθετε να δήτε τους καταπληκτικούς Καταρράκτες Ιγκουάσσου!