Το Σάβανο του Τουρίνου—Είναι η Νεκρική Σινδόνη του Ιησού;

Είναι αυτό το πρόσωπο του Ιησού Χριστού; Εκατομμύρια άνθρωποι σ’ όλο τον κόσμο πιστεύουν ότι είναι. Γιατί;

ΑΥΤΟ το πρόσωπο αποτελεί μέρος της εικόνας που βρίσκεται σ’ ένα κομμάτι λινού υφάσματος που χαρακτηρίζεται σαν «το πιο σπουδαίο λείψανο της ιστορίας της Χριστιανοσύνης»—το Σάβανο του Τουρίνου.

Αυτό το ύφασμα με διαστάσεις 4,3 επί 1,1 μέτρα (14 επί 31⁄2 πόδια), όπως ισχυρίζονται, είναι η ‘σινδών’ (Μάρκ. 15:46) που χρησιμοποιήθηκε για να τυλίξουν το σώμα του Ιησού μετά το θάνατό του. Επάνω σ’ αυτό το ύφασμα έχει σχηματισθή η αμυδρή εικόνα ενός αιματοβαμμένου σώματος με πληγές που, όπως λέγεται, ταιριάζουν με τις πληγές που είχε ο Ιησούς. Το ύφασμα, όπως διαβεβαιώνουν, είχε τοποθετηθή κατά μήκος πάνω και κάτω από το σώμα έτσι ώστε βλέπει κανείς την εμπρόσθια και οπίσθια όψι ενός ανδρός, και αυτές οι όψεις βρίσκονται ανάμεσα σε δύο σκούρες λωρίδες που έχουν γίνει από φωτιά.

Η παγκόσμια προσοχή συγκεντρώθηκε σ’ αυτό το λείψανο όταν, μετά από μια προ πολλού αναμενόμενη δημόσια επίδειξι, η οποία είλκυσε εκατομμύρια παρατηρητών, εδόθη άδεια σε μια ομάδα επιστημόνων να εξετάσουν προσεκτικά το σάβανο. Πέντε ημερόνυχτα στη διάρκεια του Οκτωβρίου 1978, αυτοί οι 45 επιστήμονες, εφωδιασμένοι με τέσσερις τόννους περίπλοκων οργάνων μετρήσεως του χρόνου, απορροφήθηκαν από τη μελέτη αυτού του λείψανου. Στην πραγματικότητα, η έκδοσις Σάιενς Νιουζ ανέφερε :

«Πέντε γυάρδες λινού υφάσματος που είχε εκτεθή πάνω σ’ ένα θυσιαστήριο στον καθεδρικό ναό του Τουρίνου αποτέλεσαν το αντικείμενο επιστημονικών εξετάσεων μεγαλύτερης ακρίβειας από όση προφανώς έχει δοθή σε οποιοδήποτε άλλο θρησκευτικό λείψανο.»

Προτού ακόμη δημοσιευθούν οι διαπιστώσεις των επιστημόνων, οι εφημερίδες και τα βιβλία χαιρέτισαν το σάβανο σαν:

● «Μια Απόδειξι της Υπάρξεως του Θεού»

● «Το Πέμπτο Ευαγγέλιο που είναι Γραμμένο με Αίμα»

● «Μια Κατά Γράμμα ‘Φωτογραφία της Στιγμής’ της Αναστάσεως»

● «Τη Φωτογραφία του Χριστού»

Ποιος Χριστιανός δεν θα ήθελε να γνωρίζη τη σωματική εμφάνισι του Ιησού; Το να σκεφθή κανείς ότι υπάρχει, όπως ισχυρίζονται μερικοί, μια απτή απόδειξις της αναστάσεως, ασφαλώς προκαλεί συγκίνησι. Από την άλλη πλευρά πώς θα νοιώθατε αν το σάβανο αποδεικνυόταν απάτη; Πόσο παροδηγητικό θα ήταν αυτό Με το να ελκύση τόσο μεγάλη προσοχή, δεν θα μπορούσε να παροδηγήση τους ανθρώπους, να τους κάνη ν’ αγνοήσουν άλλα πολύ πιο σπουδαία ζητήματα;

Δεν θα θέλατε να μάθετε όλα τα γεγονότα; Πώς ακριβώς πρέπει να επηρεασθή ο Χριστιανός απ’ αυτό το λείψανο;

Πρώτα-πρώτα, ας εξετάσωμε γιατί τόσοι πολλοί επιστήμονες συγκινούνται από το σάβανο.

Γιατί Μερικοί Συγκινούνται;

Η ύφανσις ‘ψαροκόκκαλο’ του υφάσματος ήταν δημοφιλής στην Παλαιστίνη στη διάρκεια της εποχής του Χριστού, και η γύρις που ελήφθη από το ύφασμα διαπιστώθηκε ότι προερχόταν από φυτά που καλλιεργούντο κάποτε σ’ εκείνη τη χώρα. Η διατήρησις του λινού υφάσματος από την εποχή του Ιησού δεν είναι κάτι ασυνήθιστο, διότι υπάρχουν λινά υφάσματα που χρονολογούνται ακόμη και πριν απ’ αυτή την εποχή. Εκείνο που κάνει αυτό το ύφασμα μοναδικό είναι η εικόνα που βρίσκεται πάνω σ’ αυτό.

Το 1898, όταν φωτογραφήθηκε για πρώτη φορά το σάβανο, συνέβη κάτι εντελώς απροσδόκητο που είλκυσε την προσοχή των επιστημόνων. Όταν εμφανίσθηκαν οι φωτογραφίες, διαπιστώθηκε ότι η εικόνα ήταν, στην πραγματικότητα, το αρνητικό του φιλμ. (Στην τέχνη της φωτογραφίας εκείνο που βλέπετε στο καθαρισμένο φιλμ είναι το αρνητικό όπου αντιστρέφονται το άσπρο και το μαύρο.) Τα αμυδρά στίγματα που βρίσκονταν πάνω στο σάβανο φαίνονταν μόνο στα αρνητικά (φιλμ). Με εξαιρετική λεπτομέρεια, απεικόνιζαν την πλήρη μορφή ενός ανθρώπου.

Παρατηρήθηκαν σημάδια στον καρπό και στο πόδι σαν να είχαν γίνει από τρύπημα. Επίσης, παρατηρήθηκε μια μεγάλη κηλίδα αίματος στη δεξιά πλευρά του στήθους και αναρίθμητα σημάδια από πληγές σε σχήμα αλτήρων, που μοιάζουν με τις χαλύβδινες μπάλλες που χρησιμοποιούντο στις Ρωμαϊκές μάστιγες στη διάρκεια της εποχής του Χριστού. Κηλίδες αίματος φάνηκαν στην κορυφή του κεφαλιού, πράγμα που προϋποθέτει τη χρήσι ενός αγκάθινου στεφανιού.

Το μεγαλύτερο αίνιγμα είναι πώς σχηματίσθηκε αυτή η εικόνα. Πρόσφατες εξετάσεις δεν κατώρθωσαν να βρουν ίχνη χρωστικής ουσίας που να είναι γνωστό ότι χρησιμοποιείτο στη διάρκεια του Μεσαίωνα, όταν έκανε το σάβανο την πρώτη του τεκμηριωμένη εμφάνισι. Με τη χρήσι ισχυρών μικροσκοπίων, διαπιστώθηκε ότι η εικόνα αποτελείτο από μικροσκοπικούς «κίτρινο-κόκκινους και πορτοκαλί κόκκους» που επικάθηνται στην κορυφή της υφάνσεως. Ό,τι κι αν ήταν εκείνο που δημιούργησε την εικόνα, δεν διείσδυσε στο ύφασμα. Προφανώς, σύμφωνα με τον ειδικό Ίαν Ουίλσον, «θα φαινόταν ότι συνέβη κάποια ‘ξηρά’ διαδικασία σαν από κάποια φυσική δύναμι που αντέδρασε με τις επιφανειακές ίνες των κλωστών του σάβανου, κι’ έτσι σχηματίσθηκαν οι κόκκοι, σαν να λέγαμε, από τις ίδιες τις ίνες.»

Η τελευταία θεωρία, σύμφωνα με τον φυσικοχημικό και ειδικό στα σάβανα Ρέυ Ρότζερς, είναι ότι η εικόνα «σχηματίσθηκε από μια έκρηξι ενέργειας από ακτινοβολία.» Μερικοί πιστεύουν ότι αυτό συνέβη όταν αναστήθηκε ο Ιησούς. Ωστόσο, έχουν πεισθή όλοι;

Γιατί Μερικοί Έχουν Σοβαρές Αμφιβολίες

Αρκετοί σοβαροί Βιβλικοί λόγιοι αμφισβητούν την αυθεντικότητά του λόγω της Γραφικής αφηγήσεως. Οι Γραφές υπονοούν καταστάσεις στη διάρκεια της ταφής του Ιησού που ήταν αντίθετες μ’ εκείνες που φαίνονται στο σάβανο. Για να είναι αυθεντικό το σάβανο, δύο καταστάσεις πρέπει να υπήρξαν όταν σχηματίσθηκε η εικόνα: (1) το σώμα δεν θα μπορούσε να έχη πλυθή, διότι οι κηλίδες αίματος φαίνονται καθαρά, και (2) το λινό ύφασμα θα πρέπει να είχε τοποθετηθή χαλαρά πάνω από το σώμα, και να μη πιέσθηκε πάνω σ’ αυτό. «Οι εικόνες [που απεικονίζονται στο σάβανο] δεν έγιναν με απλή επαφή του λινού υφάσματος με την ανθρώπινη σάρκα,» διαβεβαιώνει ο υποστηρικτής του σάβανου Έντουαρντ Γουένσελ. Προσθέτει; «Μια τέτοια επαφή θα είχε προκαλέσει σημαντική παραμόρφωσι, και η παραμόρφωσις που παρατηρείται στις εικόνες που υπάρχουν πάνω στο σάβανο είναι ελάχιστα, αν είναι καθόλου, παραμορφωμένες.»

Οι αφηγήσεις της ταφής του Ιησού από το Ματθαίο (27:59, 60), το (Μάρκο 15:46) και το Λουκά (23:53) είναι πολύ σύντομες. Αλλά όλες αναφέρουν ότι ‘ετύλιξαν’ το σώμα με «σινδώνα.» Μήπως ετοίμασαν το σώμα για ταφή τόσο γρήγορα ώστε δεν το έπλυναν πρώτα; Μια τέτοια ενέργεια από μέρους των Ιουδαίων θα ήταν πολύ ασυνήθιστη. Γιατί; Ο σύγχρονος Ιουδαίος Ιστορικός Ιώσηπος λέει ότι, σε αντίθεσι με μερικούς από τους εχθρούς τους, «οι Ιουδαίοι συνήθιζαν να δίνουν μεγάλη προσοχή στην ταφή των ανθρώπων.»

Ο απόστολος Ιωάννης, ο οποίος ήταν αυτόπτης μάρτυρας, δίνει μερικές επιπρόσθετες λεπτομέρειες που επιβεβαιώνουν ότι πράγματι εδόθη «μεγάλη προσοχή» στο σώμα του Ιησού προτού ταφή. Αναφέρει τα εξής:

«Ήλθε [ο Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας] λοιπόν και εσήκωσε το σώμα του Ιησού. Ήλθε δε και ο Νικόδημος, . . . φέρων μίγμα σμύρνης και αλόης έως εκατόν λίτρας. Έλαβον λοιπόν το σώμα του Ιησού και έδεσαν αυτό με σάβανα μετά των αρωμάτων, καθώς είναι συνήθεια εις τους Ιουδαίους να ενταφιάζωσιν.» Ιωάν. 19:38-40.

Ποια ήταν η «συνήθεια» των Ιουδαίων στην προετοιμασία του σώματος για την ταφή; Ουσιαστικά η μόνη σύγχρονη ένδειξις βρίσκεται στις Ελληνικές Γραφές. Εκεί διαβάζομε ότι το σώμα πρώτα πλενόταν και κατόπιν το άλειφαν με έλαια και αρώματα. (Πράξ. 9:37· Ματθ. 26:12) Το γεγονός ότι ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος χρησιμοποίησαν σμύρνη, αλόη και σάβανα και «έδεσαν» το σώμα δείχνει ότι είχαν τουλάχιστον αρχίσει τη συνήθη Ιουδαϊκή προετοιμασία του νεκρού.

Αρχαία Ιουδαϊκά μη Βιβλικά συγγράμματα, επίσης, δείχνουν ότι ήταν συνήθεια των Ιουδαίων να πλένουν το σώμα και κατόπιν να χρησιμοποιούν αρώματα, αλλά όχι για να διατηρήσουν ή να βαλσαμώσουν το σώμα, όπως ισχυρίζονται μερικοί· αντιθέτως, όπως λέει το Ταλμούδ, «Τα αρώματα έχουν σκοπό ν’ απομακρύνουν τη δυσοσμία.» Μια τέτοια προετοιμασία του σώματος δεν απαγορευόταν ούτε και το Σάββατο· όπως λέει το Μισνά (2ος αιώνας μ.Χ.): «Μπορεί να προετοιμάσουν [το Σάββατο] όλα όσα χρειάζονται για τον νεκρό, και να τον αλείψουν και να τον πλύνουν.»—Σάββατο 23:5.

Το ότι δύο άνδρες έκαναν μερικές ενέργειες για την προετοιμασία του σώματος για ταφή φαίνεται, επίσης, απ’ ό,τι βρέθηκε στον άδειο τάφο μετά την ανάστασι του Ιησού. Ο Ιωάννης μάς λέει:

«Και θεωρεί [ο Πέτρος] τα σάβανα κείμενα, και το σουδάριον, το οποίον ήτο επί της κεφαλής αυτού, κείμενον ουχί ομού με τα σάβανα, αλλά χωριστά τετυλιγμένον εις ένα τόπον.» (Ιωάν. 20:6, 7)

Δεν αναφέρεται εδώ η ‘σινδών’ αλλά αναφέρονται τα «σάβανα» και το «σουδάριον, το οποίο ήτο επί της κεφαλής αυτού.» Ίσως το λινό ύφασμα είχε σχισθή σε λουρίδες, και έτσι έγιναν τα «σάβανα.» Όλες αυτές οι λωρίδες έπρεπε να τυλιχθούν γύρω από το σώμα. Ωστόσο, αν αυτό αληθεύη, οι λωρίδες αυτές θα κρατούσαν το σάβανο κοντά στο σώμα και θα δημιουργείτο έτσι «αποτύπωσις μέσω επαφής» και δεν θα βρισκόταν η προβαλλόμενη εικόνα πάνω στο σάβανο. Αν οι λωρίδες ή σάβανα βρίσκονταν κάτω από το μεγάλο σάβανο, θα παραμόρφωναν με όμοιο τρόπο την εικόνα.

Το γεγονός ότι αναφέρεται πως ένα χωριστό κομμάτι υφάσματος βρισκόταν «επί της κεφαλής αυτού,» δείχνει ότι ένα διαφορετικό κομμάτι κάλυπτε την κεφαλή του, ενώ το σάβανο σαφώς δείχνει την εικόνα μιας κεφαλής επάνω στο ίδιο ύφασμα που κάλυπτε το σώμα. Ωστόσο, μερικοί προσπαθούν να ισχυρισθούν ότι αυτό το σουδάριο είναι στην πραγματικότητα το σάβανο. Εν τούτοις, αυτή η Ελληνική λέξις μεταφράζεται ποικιλοτρόπως σε Αγγλικές μεταφράσεις, όπως «πετσέτα» (Εξουσιοδοτημένη Μετάφρασις) ή «μανδήλι» (Μετάφρασις Του Καθολικού Αδελφάτου), και στο εδάφιο Λουκάς 19:20 εφαρμόζεται σ’ ένα κομμάτι ύφασμα στο οποίο φυλάει κανείς τα χρήματά του. Οπωσδήποτε δεν θα μπορούσε να ταυτισθή μ’ ένα σάβανο μήκους 4,3 μέτρων (14 ποδών)! Άλλοι πιστεύουν ότι αυτό το κάλυμμα της κεφαλής η σουδάριο ήταν μια λωρίδα για το πηγούνι που χρησιμοποιείτο για να κρατά το στόμα στη θέσι που πρέπει στο σώμα. Αν συνέβαινε αυτό, αυτό θα σήμαινε ότι ο Ιωάννης δεν αναφέρει ότι το σάβανο ή ‘σινδών’ βρισκόταν στον άδειο τάφο. Ασφαλώς, επειδή αναφέρει ξεχωριστά τα «σάβανα» και το «σουδάριον,» δεν είναι πιθανόν ότι θα ανέφερε και την «σινδόνα» ή σάβανο, αν υπήρχε εκεί;

Η Γραφική αφήγησις δείχνει ότι το σώμα πλύθηκε και αλείφτηκε με σμύρνη και αλόη σύμφωνα με την Ιουδαϊκή συνήθεια. Όλα έγιναν εκτός από το να αλειφθή το σώμα με έλαιον και αρώματα,a πράγμα το οποίο είχαν σκοπό να κάνουν οι γυναίκες το επόμενο πρωινό της Κυριακής. (Λουκ. 23:55, 56· Μάρκ. 16:1) Αυτές οι προετοιμασίες θα καθιστούσαν αδύνατη την παρούσα εικόνα πάνω στο σάβανο ή σινδόνα. Σχετικά με τη Βιβλική αφήγησι, ο υποστηρικτής του σάβανου Ρόντνεϋ Χόαρ παραδέχεται:

«Αυτό το τμήμα του συγγράμματος του Αγίου Ιωάννου αποτελεί επί χρόνια το κύριο επιχείρημα που χρησιμοποιείται στην επίθεσι κατά της αυθεντικότητος του Σάβανου, και πρόκειται πράγματι για ένα πολύ ισχυρό επιχείρημα.»—Η Μαρτυρία του Σάβανου, σ. 120,

Μια Ασυνήθιστη Σιωπή των Πρώτων Χριστιανών Συγγραφέων

Αν τα σάβανα του Ιησού είχαν την εικόνα του επάνω τους, δεν νομίζετε ότι θα το είχαν προσέξει αυτό και ότι θα γινόταν θέμα συζητήσεως; Ωστόσο, πέρα απ’ όσα γράφουν τα Ευαγγέλια, επικρατεί πλήρης σιωπή στην Καινή Διαθήκη σχετικά με τα σάβανα.

Ακόμη και οι καθ’ ομολογίαν Χριστιανοί συγγράψεις του τρίτου και τέταρτου αιώνα, από τους οποίους πολλοί έγραψαν για ένα πλήθος λεγομένων θαυμάτων σχετικά με πολυάριθμα λείψανα, δεν αναφέρουν την ύπαρξι ενός σάβανου που περιέχει την εικόνα του Ιησού. Μερικοί ισχυρίζονται ότι το σάβανο ήταν κρυμμένο στη διάρκεια όλων αυτών των ετών. Ωστόσο, μετά την υποτιθέμενη «ανακάλυψι» του σάβανου της ταφής του Ιησού, σύμφωνα με τους συγγραφείς του εβδόμου αιώνα, δεν γίνεται καμμιά μνεία για την εικόνα που βρίσκεται πάνω σ’ αυτό. Ο υποστηρικτής του σάβανου Π.Α. Μπήτσερ παραθέτει έναν σημαντικό αριθμό ατόμων τα οποία είδαν το σάβανο μεταξύ του εβδόμου και του δεκάτου τρίτου αιώνα, από τα οποία ένα άτομο μάλιστα «το φίλησε,» κι ωστόσο κανείς δεν ανέφερε την εικόνα. Αυτό είναι δύσκολο να το καταλάβωμε, αφού οι θεατές του 15ου και του 16ου αιώνα, σύμφωνα με τον Ιησουίτη λόγιο Χέρμπερτ Θάρστον, «περιγράφουν την αποτύπωσι πάνω στο σάβανο τόσο ζωηρά σε λεπτομέρεια και χρωματισμό ώστε αυτή η αποτύπωσις θα μπορούσε να έχη γίνει πολύ πρόσφατα.»

Μόνο το 1205, ένας Γάλλος στρατιώτης, ο Ρομπέρ ντε Κλαρί, ανέφερε ότι είδε «τη σινδόνα [σάβανο] με την οποία είχαν τυλίξει τον Κύριό μας . . . απλωμένη κατακόρυφα, έτσι ώστε μπορούσε κανείς εύκολα να δη τη μορφή του Σωτήρα μας.» Σχετικά μ’ αυτή τη μακρά περίοδο σιωπής, ο Ίαν Ουίλσον, ένας υποστηρικτής του σάβανου, θέτει μερικές πολύ ερευνητικές ερωτήσεις:

«Πώς μπορούσε ένα τέτοιο συναρπαστικό κομμάτι υφάσματος όπως είναι το Σάβανο του Τουρίνου, αν είναι γνήσιο, να πέρασε τελείως απαρατήρητο πάνω από δεκατρείς αιώνες, και ξαφνικά να εμφανίζεται το δέκατο τέταρτο αιώνα στη Γαλλία;

«Μήπως παρέμεινε κρυμμένο όλο αυτό το χρόνο, λόγω του διωγμού που είχαν εξαπολύσει οι Ιουδαίοι και οι Ρωμαίοι εναντίον των Χριστιανών, διωγμό τον οποίο ακολούθησε ο κίνδυνος για όλα τα αντικείμενα που έφεραν κάποια εικόνα επάνω τους, στη διάρκεια της περιόδου της εικονομαχίας (725-842); Αυτό θα ήταν πολύ απίθανο.

«Πέρασαν τετρακόσια χρόνια από τη μεταστροφή του Κωνσταντίνου του Μεγάλου στο Χριστιανισμό μέχρι το ξέσπασμα της εικονομαχίας, στη διάρκεια της οποίας πολλά λείψανα που ήσαν μέχρι τότε ‘κρυμμένα’ ήλθαν στο φως, στα οποία περιλαμβάνονταν ολόκληρος ο Αληθινός Σταυρός, το αγκάθινο στεφάνι, τα καρφιά, ο βυσσινής μανδύας, το καλάμι, ο λίθος του μνημείου, και πολλά άλλα. Υπήρξαν άφθονες ευκαιρίες για να έλθη στο φως ένα τόσο σπουδαίο και αλάθητο λείψανο όπως το σάβανο του Τουρίνου. Ωστόσο, δεν γίνεται μνεία για κανένα τέτοιο γεγονός.»

Θα μπορούσε κανείς κάλλιστα να διερωτηθή, έχοντας υπ’ όψιν τη σπουδαιότητα αυτού του λείψανου, γιατί χρειάσθηκαν σχεδόν 1.200 χρόνια για να γίνη μνεία για την εικόνα που βρίσκεται πάνω σ’ αυτό.

Επιστημονικά και Ιστορικά Προβλήματα

Πολλές θεωρίες έχουν έλθει και παρέλθει σχετικά με το πώς σχηματίσθηκε η εικόνα. Οι περισσότεροι επιστήμονες συμφωνούν ότι τα τελευταία ευρήματα έδειξαν ότι ολόκληρη η εικόνα έγινε από την ίδια αιτία. Ίσως από κάποια διαδικασία που την «καψάλισε» επιφανειακά.

Αυτό το επιστημονικό συμπέρασμα παρουσιάζει μερικά προβλήματα, διότι δείχνει ότι η αποτύπωσις πάνω στο σάβανο πρέπει βασικά να είναι ενός χρώματος και να διαφέρη απλώς σε πυκνότητα. Ωστόσο, οι θεατές του 16ου αιώνα έδειξαν ότι η αποτύπωσις είχε γίνει από δύο διαφορετικά χρώματα. Όχι μόνο καλλιτεχνικές αναπαραστάσεις της εποχής το δείχνουν πολύχρωμο, αλλά κι’ ένας παρατηρητής, ο Σιφφλέ, είπε:

«Η μορφή του Τουρίνου δεν δείχνει τίποτε άλλο παρά σκούρες βυσσινί κηλίδες» . . . τα σημάδια των πληγών φαίνεται ότι έχουν βαφή πάνω από την αποτύπωσι του σώματος, πράγμα που έχει γίνει μ’ ένα λεπτό ανοιχτό κίτρινο.»

Θα μπορούσε κανείς να διερωτηθή αν το σάβανο που υπάρχει σήμερα είναι το ίδιο μ’ εκείνο που είχε αποκαλυφθή το 14ο αιώνα και είχε χαρακτηρισθή σαν μύθος από τον τότε Ρωμαιοκαθολικό επίσκοπο Ανρί ντε Τρονιέ (Γαλλία) και, όπως έχει λεχθή, ήταν «επιδέξια βαμμένο.» Ο Τζόζεφ Χάνλον, γράφοντας στην έκδοσι Νιου Σάιεντιστ, παρουσιάζει μια ενδιαφέρουσα πιθανότητα:

«Αλλά μήπως θα μπορούσε να έχη γίνη διπλή παραποίησις, μια τον 14ο αιώνα και άλλη μια τον τελευταίο αιώνα; Το σάβανο είχε ευρέως εκτεθή τον 15ο και 16ο αιώνα, αλλά όχι αργότερα. Μήπως η πρώτη απάτη είναι πολύ εμφανής; Μήπως θα μπορούσε ν’ αληθεύη το γεγονός ότι οι ιδιοκτήτες του σάβανου έκαναν καλύτερη δουλειά εκείνο τον καιρό, χρησιμοποιώντας σύγχρονη τεχνολογία και ιατρική γνώσι, περιλαμβάνοντας τεστ, όπως το τεστ του Μπάρμπετ, και χρησιμοποιώντας αρχαίο λινό ύφασμα από τη μέση ανατολή; Μήπως έκαναν κάποιο άγαλμα μόνο και μόνο γι’ αυτό το σκοπό, το θέρμαναν για ν’ αποτυπωθή στο ύφασμα, και κατόπιν το κατέστρεψαν; . . . Παρ’ όλα αυτά, έχουν σημειωθή αρκετές περίπλοκες Βικτωριανές αρχαιολογικές απάτες, κι’ έτσι δεν μπορούμε ν’ αγνοήσωμε αυτή την πιθανότητα.»

Άλλοι έχουν υποδείξει τη χρήσι ενός μίγματος από σμύρνη και αλόη που έχει τριφθή πάνω σ’ ένα ανάγλυφο (μια εικόνα με φυσιογνωμίες τριών διαστάσεων) για να δημιουργηθή μια παρόμοια εικόνα. Ωστόσο, ο Άνταμ Όττερμπαϊν, πρόεδρος της Αδελφότητος του Αγίου Σάβανου, κατέληξε στο συμπέρασμα: «Το πώς σχηματίσθηκε η εικόνα ίσως παραμείνη μυστήριο για πάντα. . . . Είναι αμφίβολο το αν η επιστήμη θα μπορέση ποτέ ν’ αποδείξη το πώς έγινε η εικόνα αυτή.»

Επηρεάζει Αυτό την Πίστι Σας;

Προφανώς, η αντιλογία για το σάβανο θα συνεχισθή για λίγο καιρό. Αλλά μήπως νομίζετε ότι αυτό αποτελεί τον τρόπο με τον οποίο ο Θεός θα πιστοποιήση την ανάστασι του Υιού του; Πώς πείσθηκαν τα άτομα τον πρώτο αιώνα; Αντί να βασίζωνται στο ύφασμα με το οποίο κάποτε είχαν τυλίξει έναν νεκρό, ο Ιεχωβά φρόντισε ώστε 500 και πλέον ζώντες αυτόπτες μάρτυρες να πιστοποιήσουν για τον αναστημένο Χριστό. (1 Κορ. 15:3-8) Μπροστά σε τέτοιες αποδείξεις, τα σάβανα ωχριούν σε σπουδαιότητα.

Ωστόσο, με τέτοια δημοσιότητα, μήπως το σάβανο θα μπορούσε, ακόμη κι’ αν ήταν αυθεντικό, να επισκιάση αυτά τα πραγματικά στοιχεία της αναστάσεως; Μήπως θα παροδηγούσε τους ανθρώπους να βασίσουν την πίστι τους σ’ αυτό το κομμάτι υφάσματος; Ακόμη και ο Τζων Τζάκσον επιστήμονας του σάβανου, είπε:

«Αλλά αν κάποιος επρόκειτο να βασίση την πίστι του εντελώς σ’ ένα ασυνήθιστο κομμάτι ύφασμα, αυτό θα ήταν στην πραγματικότητα μια μορφή ειδωλολατρίας.»—Δε Κάθολικ Νταϊτζέστ, Απρίλιος 1979.

Είναι πολύ εύκολο ν’ αφήση κάποιος την καρδιά του να δελεασθή από τις μυστηριώδεις πιθανότητες του σάβανου. Αλλά μπορεί το ενδιαφέρον για το σάβανο να δημιουργήση γνήσια πίστι; Θα μας βοηθήση να «περιπατούμεν δια πίστεως, ουχί δια της όψεως;» (2 Κορ. 5:7) Τι θα γίνη αν αποδειχθή ότι είναι απάτη; Θα χάνατε την πίστι σας στην ανάστασι ή τουλάχιστον θα δημιουργούντο μερικές αμφιβολίες; Αν σας συγκινή το σάβανο, γιατί ακριβώς συμβαίνει αυτό; Μήπως η πίστις σας χρειάζεται ένα στήριγμα σαν κι αυτό; Μήπως θα μπορούσε στην πραγματικότητα ν’ αποδειχθή ασθενές στήριγμα; Αυτά τα γεμάτα νόημα ερωτήματα πρέπει να τα εξετάση κάθε Χριστιανός.

Μολονότι ζούμε σε μια εποχή που οι άνθρωποι προοδεύουν στα θεάματα, πόσο συχνά αυτά τα θεάματα υποκλέπτουν την προσοχή από σπουδαία ζητήματα! Παραδείγματος χάρι, ο Φράνκο Μπαρμπέρο, ένας Ρωμαιοκαθολικός ιερέας, σχολίασε: «Διερωτώμαι τι θα είχε συμβή στην Εκκλησία του Τουρίνου αν όλη η ενέργεια που έχει δαπανήσει και συγκεντρώσει σ’ αυτή την πρωτοβουλία είχε συγκεντρωθή αντιθέτως στο κήρυγμα του Λόγου!» (Τα πλάγια γράμματα δικά μας)

Ναι, το «κήρυγμα του Λόγου,» όχι η επίδειξις λειψάνων, είναι αυτό που μπορεί να οικοδομήση γνήσια πίστι. Είναι αυτό που μπορεί να δημιουργήση μια βέβαιη ελπίδα που «δεν καταισχύνει.» (Ρωμ. 5:5) Αυτή η ελπίδα μάς διαβεβαιώνει ότι Εκείνος που ανέστησε τον Ιησού ο ίδιος θα ενεργήση πάλι, όχι με το να «στείλη» ένα κομμάτι ύφασμα για να καταπλήξη τον κόσμο, αλλά χρησιμοποιώντας τον ενδοξασμένο Υιό του για να καταστρέψη το διεφθαρμένο κόσμο που στερείται αληθινής πίστεως. Στον ίδιο χρόνο, θα εισαγάγη σε μια νέα τάξι δικαιοσύνης εκείνους που έχουν γνήσια πίστι.—2 Πέτρ. 3:13.

[Υποσημειώσεις]

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 18]

Γιατί κανείς από τους Βιβλικούς συγγραφείς ή τους πρώτους «Χριστιανούς» συγγραφείς δεν αναφέρει κάποιο σάβανο με την εικόνα ενός ανθρώπου;

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 19]

Η Βιβλική αφήγησις αποτελεί «ένα πολύ ισχυρό επιχείρημα» κατά της αυθεντικότητάς του, λέει ένας υποστηρικτής του σάβανου.