Τι να Κάνετε για τα Εγκαύματα
ΙΣΩΣ να εκπλαγήτε όταν μάθετε ότι καθημερινά χιλιάδες άνθρωποι υποφέρουν από εγκαύματα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες μόνο, 270 περίπου άτομα κατά μέσο όρο κάθε μέρα καίγονται αρκετά σοβαρά ώστε χρειάζεται να πάνε σε νοσοκομείο. Αν σεις ή κάποιος φίλος σας γίνη θύμα εγκαύματος, υπάρχουν μερικά πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να ελαττώσετε και μάλιστα να εξουδετερώσετε τη βλάβη.
Παραδείγματος χάρι: Το περασμένο καλοκαίρι, η Άννα Χέλακ, μια γυναίκα 59 ετών στην πόλι της Νέας Υόρκης, προετοίμαζε το δείπνο για τους φιλοξενουμένους της. Όταν άνοιξε την πόρτα του φούρνου της, βγήκε από μέσα ένα ρεύμα θερμότητας και φωτιάς. Ευτυχώς, δεν έπαθε τίποτα σοβαρό· το άνω τμήμα του δεξιού βραχίονά της ήταν προφανώς το μόνο σημείο του σώματός της που άγγιξε η φωτιά. Επειδή οι καλεσμένοι της επρόκειτο σύντομα να φθάσουν, τύλιξε τον καμμένο βραχίονά της με μια πετσέτα και συνέχισε τις προετοιμασίες για το δείπνο.
Όταν οι καλεσμένοι άρχισαν να φθάνουν, η Άννα ήταν φανερό ότι έτρεμε ακόμη—κάπως από το σοκ—και ο βραχίονάς της άρχισε να πονά. Όταν έβγαλε την πετσέτα, είδε ότι η σάρκα είχε κοκκινίσει και είχε αρχίσει να κάνη φουσκάλες. Ένας από τους καλεσμένους ζήτησε να γεμίσουν ένα κουβά με παγωμένο νερό.
Είπε κατόπιν στην Άννα να βάλη τον καμμένο βραχίονά της μέσα στον κουβά. Εκείνη έβγαλε ένα αναστεναγμό ανακουφίσεως, καθώς το κρύο νερό σχεδόν στιγμιαία νέκρωσε τον πόνο. Αλλά όταν, μετά από λίγα λεπτά, έβγαλε τον βραχίονά της από τον κουβά, άρχισε πάλι να πονά. Της ελέχθη να έχη τον βραχίονά της μέσα στο νερό και να τον βγάζη κάθε 20 λεπτά περίπου.
Μόνο ύστερα από τρεις περίπου ώρες, η Άννα μπορούσε να κρατά τον βραχίονά της έξω από τον κουβά με το κρύο νερό χωρίς να πονά. Ο βραχίονάς της θεραπεύθηκε χωρίς ν’ αφήση ουλές ή να παρουσιασθούν άλλες επιπλοκές και χωρίς πόνο. Η Άννα ήταν πολύ ευγνώμων που ένας από τους καλεσμένους της ήξερε τι να κάνη για τα εγκαύματα.
Επί πολλά χρόνια, οι ιατρικοί κύκλοι αγνοούσαν σχεδόν αυτή την απλή θεραπεία με το κρύο νερό. Αλλά πρόσφατα ιατρικά συγγράμματα τόνισαν ότι η άμεση τοποθέτησις ψυχρών επιθεμάτων πάνω στα εγκαύματα αποτελεί τη μοναδική πιο επωφελή πορεία. Στη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, ο Δρ. Άλεξ Τζ. Σούλμαν ηγήθηκε στην εκστρατεία ανανεώσεως της θεραπείας με κρύο νερό. Σ’ ένα άρθρο στην «Εφημερίδα του Αμερικάνικου Ιατρικού Συνδέσμου» ο Δρ. Σούλμαν ανέφερε την επιτυχή θεραπεία 150 ασθενών που είχαν εγκαύματα όλων των βαθμών, αλλά που η επιφάνεια του σώματός τους είχε προσβληθή λιγότερο από 20 τοις εκατό.
Το καμμένο τμήμα τοποθετήθηκε σε μια μεγάλη λεκάνη με κρύο νερό, στην οποία προστέθηκαν παγάκια και εξαχλωροφίνη. Αν το καμμένο τμήμα δεν μπορούσε να βυθισθή μέσα στο νερό, τότε τοποθετούντο πετσέτες βρεγμένες με κρύο νερό, πάνω στο τμήμα αυτό. «Ο χρόνος που πέρασε μεταξύ του τραυματισμού και της αρχής της θεραπείας καθορίζει το αποτέλεσμα,» παρετήρησε. «Αυτή η θεραπεία, επομένως, πρέπει ν’ αρχίζη, αν είναι δυνατόν, από τον ασθενή ή απ’ αυτόν που του δίνει τις πρώτες βοήθειες αμέσως.»
Τι πρέπει να γίνεται για τα εγκαύματα; Άμεση τοποθέτησις κρύων επιδέσμων. Η άμεση ενέργεια είναι ζωτική. Μπορεί ν’ ανακουφίση πολύ τον πόνο και να εμποδίση τον σχηματισμό ουλής.