Δεν Ήταν Πολύ Ηλικιωμένη για να Υπηρετεί τον Ιεχωβά
ΠΟΛΛΟΙ ηλικιωμένοι πιστεύουν ότι τα χρόνια που τους απομένουν επιφυλάσσουν λίγες ελπίδες για ευτυχία. Μάλιστα, μια πολύ γνωστή ηλικιωμένη ηθοποιός είπε: «Έχω κάνει τη ζωή μου άνω-κάτω, και είναι πολύ αργά για να την αλλάξω . . . Όταν κάνω περιπάτους μόνη μου, αναπολώ τη ζωή μου, και δεν είμαι ευτυχισμένη με τον τρόπο με τον οποίο την έζησα . . . Είμαι ανήσυχη παντού και δεν μπορώ να ηρεμήσω».
Μια ηλικιωμένη γυναίκα, η οποία έζησε πριν από 2.000 χρόνια περίπου, δεν είχε τέτοιο πρόβλημα. Αυτή ήταν μια 84χρονη χήρα, αλλά ήταν δραστήρια, ευτυχισμένη και καταπληκτικά ευνοημένη από τον Θεό. Το όνομά της ήταν Άννα, και είχε έναν ιδιαίτερο λόγο για να χαίρεται. Ποιος ήταν αυτός;
«Δεν Έλειπε Ποτέ από το Ναό»
Ο Λουκάς, συγγραφέας του ομώνυμου Ευαγγελίου, μάς ενημερώνει σχετικά με την Άννα. Ο ίδιος λέει: «Υπήρχε, λοιπόν, η Άννα, μια προφήτισσα, κόρη του Φανουήλ, από τη φυλή Ασήρ» στον Ισραήλ. Ως προφήτισσα, είχε το χάρισμα του αγίου πνεύματος, δηλαδή της ενεργού δύναμης, του Θεού με μια ιδιαίτερη έννοια. Επίσης η Άννα είχε μια μεγαλειώδη ευκαιρία να προφητέψει σε μια σημαντική περίσταση.
Ο Λουκάς αφηγείται: «Αυτή η γυναίκα ήταν προχωρημένη στα χρόνια και είχε ζήσει με σύζυγο εφτά χρόνια μετά την παρθενία της και ήταν χήρα, ογδόντα τεσσάρων χρονών τώρα». (Λουκάς 2:36, 37) Πιθανώς, η Άννα έμεινε χήρα όταν ήταν αρκετά νέα. Οι χήρες Χριστιανές γυναίκες κάθε ηλικίας γνωρίζουν πόσο σπαραχτική είναι η απώλεια ενός αγαπημένου συζύγου. Όπως πολλές θεοσεβείς γυναίκες των ημερών μας, ωστόσο, η Άννα δεν άφησε αυτή τη λυπηρή εμπειρία να διακόψει την υπηρεσία της προς τον Θεό.
Ο Λουκάς μάς αναφέρει ότι η Άννα «δεν έλειπε ποτέ από το ναό» στην Ιερουσαλήμ. (Λουκάς 2:37) Εκτιμούσε πολύ την ευλογία η οποία προκύπτει από την υπηρεσία στον οίκο του Θεού. Οι πράξεις της αποκάλυπταν ότι αυτή, όπως ο ψαλμωδός-βασιλιάς Δαβίδ του Ισραήλ, είχε μόνο ένα πράγμα να ζητήσει από τον Ιεχωβά. Ποιο ήταν αυτό; Ο Δαβίδ έψαλε: ‘Εν εζήτησα παρά του Ιεχωβά, τούτο θέλω εκζητεί· Το να κατοικώ εν τω οίκω του Ιεχωβά πάσας τας ημέρας της ζωής μου, να θεωρώ το κάλλος του Ιεχωβά και να επισκέπτωμαι [βλέπω με εκτίμηση, ΜΝΚ] τον ναόν αυτού’. (Ψαλμός 27:4) Από αυτή την άποψη, επίσης, η Άννα είναι σαν τις Χριστιανές γυναίκες σήμερα οι οποίες βρίσκουν ευχαρίστηση στο να παρευρίσκονται τακτικά στον τόπο λατρείας του Ιεχωβά.
Η Άννα απέδιδε ιερή υπηρεσία στον Ιεχωβά νύχτα και ημέρα. Το έκανε αυτό «με νηστείες και δεήσεις», πράγματα που δείχνουν πένθος και ειλικρινή λαχτάρα. (Λουκάς 2:37) Η μακραίωνη υποταγή των Ιουδαίων σε δυνάμεις Εθνικών, σε συνδυασμό με τις ξεπεσμένες θρησκευτικές συνθήκες που έφταναν ακόμη και στο ναό και στο ιερατείο του, θα μπορούσαν κάλλιστα να εξηγήσουν τις νηστείες της Άννας και τις δεήσεις της προς τον Ιεχωβά Θεό. Αλλά εκείνη είχε επίσης αιτία να είναι ευτυχισμένη, ιδιαίτερα λόγω κάποιου εξαιρετικού γεγονότος το οποίο συνέβη σε μια πραγματικά βαρυσήμαντη ημέρα το έτος 2 Π.Κ.Χ.
Μια Απροσδόκητη Ευλογία
Σε αυτή την εξαιρετικά σημαντική ημέρα, το βρέφος Ιησούς φέρθηκε στο ναό της Ιερουσαλήμ από τη μητέρα του, τη Μαρία, και το θετό πατέρα του, τον Ιωσήφ. Ο ηλικιωμένος Συμεών είδε το βρέφος και μίλησε με προφητικά λόγια σε αυτή την περίπτωση. (Λουκάς 2:25-35) Η Άννα βρισκόταν στο ναό όπως συνήθως. «Εκείνη ακριβώς την ώρα», αναφέρει ο Λουκάς, «αυτή πλησίασε». (Λουκάς 2:38) Πόσο συγκινημένη πρέπει να ήταν η Άννα καθώς τα γερασμένα μάτια της είδαν τον μελλοντικό Μεσσία!
Σαράντα ημέρες νωρίτερα, ο άγγελος του Θεού είχε ξαφνιάσει τους ποιμένες κοντά στη Βηθλεέμ με τα λόγια: «Να! σας διακηρύσσω καλά νέα για μια μεγάλη χαρά την οποία θα έχει όλος ο λαός, επειδή Σωτήρας γεννήθηκε σήμερα σε εσάς, ο οποίος είναι Χριστός ο Κύριος, στην πόλη του Δαβίδ». Ένα πλήθος ουράνιου στρατεύματος αινούσαν τον Ιεχωβά και πρόσθεταν: «Δόξα στον Θεό εκεί πάνω στα ύψη, και πάνω στη γη ειρήνη ανάμεσα σε ανθρώπους καλής θέλησης». (Λουκάς 2:8-14) Παρόμοια, η Άννα υποκινήθηκε τώρα να δώσει μαρτυρία σχετικά με Εκείνον ο οποίος επρόκειτο να είναι ο Μεσσίας!
Όταν είδε το βρέφος Ιησού, η Άννα «άρχισε να κάνει ευχαριστήρια προσευχή στον Θεό και να μιλάει για το παιδί σε όλους εκείνους που περίμεναν την απελευθέρωση της Ιερουσαλήμ». (Λουκάς 2:38) Σαν τον ηλικιωμένο Συμεών, ο οποίος επίσης είχε το προνόμιο να δει το βρέφος Ιησού στο ναό, χωρίς αμφιβολία η Άννα λαχταρούσε και περίμενε τον υποσχεμένο Απελευθερωτή, και προσευχόταν για αυτόν. Τα καλά νέα ότι ο Ιησούς ήταν Εκείνος ο Απελευθερωτής ήταν τόσο καλά ώστε δεν μπορούσε να τα κρατήσει μόνο για τον εαυτό της.
Μολονότι η Άννα ίσως να μην περίμενε να είναι ζωντανή όταν ο Ιησούς θα μεγάλωνε, τι έκανε; Με χαρά έδινε μαρτυρία στους άλλους σχετικά με την απελευθέρωση η οποία θα γινόταν εφικτή μέσω αυτού του ερχόμενου Μεσσία.
Το Θαυμάσιο Παράδειγμα της Άννας
Πόσοι θρησκευόμενοι του κόσμου θα έδιναν τέτοια μαρτυρία ή θα εξακολουθούσαν να αποδίδουν λατρεία νύχτα και ημέρα σε ηλικία 84 ετών; Πιθανώς, θα είχαν πάρει σύνταξη πριν από χρόνια. Η Άννα και ο Συμεών ήταν διαφορετικοί. Έθεσαν θαυμάσια παραδείγματα για όλους τους ηλικιωμένους υπηρέτες του Ιεχωβά. Πραγματικά, αγαπούσαν τον οίκο λατρείας του Ιεχωβά και Τον αινούσαν με όλη τους την καρδιά.
Η Άννα παρέχει ένα θαυμάσιο παράδειγμα θεοσεβούς χήρας. Στην πραγματικότητα, η περιγραφή του Λουκά σχετικά με αυτή την ταπεινή ηλικιωμένη γυναίκα ταιριάζει καλά με τα προσόντα μιας άξιας χήρας τα οποία περιγράφονται στα εδάφια 1 Τιμόθεο 5:3-16. Εκεί ο απόστολος Παύλος λέει ότι μια τέτοια χήρα «εμμένει σε δεήσεις και προσευχές νύχτα και ημέρα», είναι «σύζυγος ενός άντρα», και ‘ακολουθεί επιμελώς κάθε καλό έργο’. Η Άννα ήταν αυτό το είδος γυναίκας.
Σήμερα, βρίσκουμε πιστές ηλικιωμένες χήρες οι οποίες αποδίδουν ιερή υπηρεσία στον Θεό νύχτα και ημέρα σε χιλιάδες από τις εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά σε όλη τη γη. Πόσο εκτιμούμε το να έχουμε αυτές τις σύγχρονες «Άννες» ανάμεσά μας!
Ακόμη και σε προχωρημένη ηλικία, άντρες και γυναίκες μπορούν να κάνουν αφιέρωση στον Θεό και να το συμβολίσουν αυτό μέσω βαφτίσματος. Τα άτομα προχωρημένης ηλικίας ποτέ δεν είναι πολύ ηλικιωμένα για να υπηρετούν τον Ιεχωβά και να δίνουν μαρτυρία σχετικά με τη Μεσσιανική Βασιλεία, η οποία τώρα έχει εγκαθιδρυθεί στους ουρανούς και σύντομα θα φέρει πλούσιες ευλογίες στο υπάκουο ανθρώπινο γένος. Οι ηλικιωμένοι οι οποίοι τώρα αποδίδουν ιερή υπηρεσία στον Θεό μπορούν να πιστοποιήσουν ότι λαβαίνουν την ευλογία του Ιεχωβά, ακριβώς όπως και η Άννα ήταν ιδιαίτερα ευλογημένη πριν από αιώνες. Αυτή δεν ήταν πολύ ηλικιωμένη για να υπηρετεί τον Ιεχωβά και να αινεί το άγιο όνομά του—και ούτε εκείνοι είναι.