Συνεργασία για Επιβίωσι
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΗ ΤΟΥ «ΞΥΠΝΑ!» ΣΤΟ ΠΕΡΟΥ
Η ΔΑΡΒΙΝΕΙΟΣ θεωρία της εξελίξεως υποστηρίζει ότι όλες οι μορφές ζωής βρίσκονται σε μια αιματηρή ανταγωνιστική πάλη για επιβίωσι. Πολλοί βιολόγοι και άλλοι επιστήμονες διακρίνουν ότι η συνεργασία, η ενότητα και η αρμονία μεταξύ των διαφόρων ειδών της ζωής αποτελούν το μυστικό για την επιβίωσι. Το περιοδικό Τάιμ, ανασκοπώντας ένα πρόσφατο βιβλίο τον Δρα Λιούις Τόμας, βιολόγου και προέδρου του Αντικαρκινικού Κέντρου Σλον-Κέτεριν της Νέας Υόρκης, αναφέρει: «Ο Τόμας επιχειρηματολογεί ότι η ακαταμάχητη τάσις στη φύσι είναι προς τη συμβίωσι, την ενότητα, την αρμονία. Η μετά τον Δαρβίνο άποψις ότι η ζωή είναι μια συνεχής πάλη ζωής ή θανάτου . . . δεν συμφωνεί με τα γεγονότα που διέκρινε ο Τόμας.»
Μια προσεκτική ματιά στις σημερινές μας πηγές διατροφής μάς πείθει ότι ο τρόπος με τον οποίο επιτυγχάνεται, η επιβίωσις είναι η συνεργασία και όχι ο ανταγωνισμός. Μόνο 30 είδη φυτών και επτά ζωικές πηγές κρέατος μάς καλύπτουν όλες σχεδόν τις ανάγκες διατροφής. Σε όλες τις περιπτώσεις, οι εκατοντάδες εκατομμυρίων μερικοί τόννοι τροφίμων προέρχονται από εξημερωμένα φυτά και ζώα που βρίσκονται σε μια μοναδική αρμονική σχέσι με τον άνθρωπο. Χωρίς αυτούς τους πιστούς συνεργάτες, ο σημερινός πληθυσμός που υπερβαίνει τα 4.000.000.000 δεν θα μπορούσε να επιβιώση. Αντιστρόφως, η πλειονότης των εξημερωμένων φυτών και ζώων θα μπορούσε να εξαφανισθή μ’ ένα όμοιο τρόπο χωρίς τη συνεχή φροντίδα και προσοχή του ανθρώπου.
Εξημέρωσις φυτών και ζώων
Από την αρχή κιόλας της ανθρώπινης ιστορίας ο άνθρωπος μπορούσε να διακρίνη τις ιδιότητες και τις δυνατότητες ωρισμένων φυτών και ζώων σαν πηγές τροφής. Η Βίβλος μάλιστα, δηλώνει ότι ο Δημιουργός έδωσε το παράδειγμα στον άνθρωπο με το να γίνη ο ίδιος ο πρώτος Γεωργός. Φύτευσε έναν όμορφο κήπο με όλη την απαραίτητη ποικιλία που θα μπορούσε να παράσχη στο πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι την τροφή τους. (Γέν. 2:8, 9) Επίσης, στο πρώτο μέρος της Βίβλου, γίνεται μνεία κατοικιδίων ζώων προς χρήσιν του ανθρώπου. Αποτελούσε θέλημα του Δημιουργού να κυριαρχή ο άνθρωπος πάνω στις κατώτερες μορφές ζωής και να τις χρησιμοποιή σοφά για την κάλυψι των αναγκών του. Μ’ έναν έξυπνο τρόπο, ο άνθρωπος θα μπορούσε να χρησιμοποιή και να συνεργάζεται με όλες τις άλλες μορφές ζωής στη γη ώστε να εξασφαλίζη την δική του επιβίωσι καθώς και την επιβίωσι της ατέλειωτης ποικιλίας φυτών και ζώων.
Η σχέσις του ανθρώπου με τις κατώτερες μορφές ζωής μπορεί να παρομοιωθή με τη σχέσι του κεραμέως με τον πηλό. Ο επιδέξιος κεραμέας χρησιμοποιεί την πρώτη ύλη του για να φτιάξη πήλινα δοχεία με ατέλειωτη ποικιλία και χρήσεις. Ο άνθρωπος, μέσω της επιλογής και της διασταυρώσεως φτιάχνει από το πλήθος των ζωντανών οργανισμών τα φυτά και τα ζώα που ικανοποιούν τις ανάγκες του. Φυσικά, αυτοί οι ίδιοι οι οργανισμοί έχουν την εσωτερική δυνατότητα να ανταποκρίνονται στις προσπάθειες του ανθρώπου για την εξημέρωσί τους.
Ο όρος «εξημερώνω» αποκαλύπτει κάτι σχετικά με την διαδικασία. Η λέξις στα Αγγλικά προέρχεται από την Λατινική ρίζα που σημαίνει «σπίτι». Εξημερώνω, λοιπόν, σημαίνει φέρνω το φυτό ή το ζώο στο οικιακό περιβάλλον, κάτω από την άμεση επίβλεψι και φροντίδα του ανθρώπου. Έτσι αναπτύσσεται μια σχέσις αλληλοεξαρτήσεως. Ο άνθρωπος εξαρτάται για επιβίωσι, από τα εξημερωμένα φυτά και ζώα και αυτά με τη σειρά τους, εξαρτώνται από τον άνθρωπο. Πρόκειται για μια διαδικασία αναδιοργανώσεως των άγριων φυτών και ζώων σύμφωνα με τα συμφέροντα του ανθρώπου.
Για να καταλάβωμε καλύτερα πώς γίνεται αυτή η διαδικασία, ας ρίξωμε μια ματιά στον πιθανό τρόπο εξημερώσεως ενός φυτού που κάνει σπόρους όπως είναι το σιτάρι. Το σιτάρι είναι ένα από τα αρχαιότερα εξημερωμένα φυτά. Χωρίς αμφιβολία, ο άνθρωπος μπόρεσε να διακρίνη την αξία των φαγώσιμων σπόρων των άγριων προγόνων του σιταριού. Τους συνέλεξε και μετά αποφάσισε να τους φυτεύση και να τους καλλιεργήση ώστε να διευκολύνη τον θερισμό και να αυξήση την παραγωγή. Αυτό κιόλας το πρώτο βήμα έθεσε σε κίνησι μια διαδικασία επιλογής που ωδήγησε στην εξημέρωσι.
Νέες ποικιλίες άρχισαν να εξαρτώνται για επιβίωσι από τους καλλιεργητές τους. Ωστόσο, τα καλλιεργημένα φυτά δεν είναι εντελώς απομονωμένα από τις άγριες ποικιλίες και γίνεται έτσι σιγά-σιγά διασταύρωσις, βελτιώνοντας μερικές φορές την ποιότητα του φυτού. Ο άνθρωπος, που είναι πάντα άγρυπνος για να βελτιώση τον εξημερωμένο προμηθευτή του, διαλέγει τις βελτιωμένες ποικιλίες και τις σπέρνει. Και η διαδικασία συνεχίζεται με τη συνεχή εμφάνισι βελτιωμένων ποικιλιών.
Οι ποικιλίες σιταριού που παρέχουν σήμερα μια παγκόσμια σοδιά 400 σχεδόν εκατομμυρίων μετρικών τόννων το χρόνο δεν είναι οι ίδιες ποικιλίες που καλλιεργούντο στους Βιβλικούς χρόνους.a
Αυτά τα αρχαία σιτάρια ήσαν αυτά που σήμερα είναι γνωστά σαν σιτάρια με φλοιό, δηλαδή, είχαν ένα εσωτερικό φλοιό ή περίβλημα σαν κέλυφος που έπρεπε να σπασθή μετά το θερισμό. Καθώς ο καιρός περνούσε, το σιτάρι «έμμερ» υπέστη μια μετάλλαξι (μια βασική μεταβολή στη γενετική σου σύστασι) ώστε αυτός ο φλοιός σπάζει εύκολα όταν τα στάχυα θερισθούν. Ταυτόχρονα, το στάχυ σκλήρυνε περισσότερο, συγκρατώντας τους σπόρους στη θέσι τους μέχρι τον καιρό του θερισμού. Αυτή είναι μια ποικιλία σιταριού με 21 ζεύγη χρωμοσωμάτων, τα δε επί πλέον χρωμοσώματα προφανώς προήλθαν από μια διασταύρωσι με την άγρια χλόη. Οι ποικιλίες αυτού του σιταριού που χρησιμοποιούμε στο ψωμί αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της παγκόσμιας σοδιάς σιταριού.
Γενετικές Δυνατότητες
Η θαυμαστή ικανότητα φυτών και ζώων να ανταποκρίνωνται στην κατεύθυνσι των νοημόνων ανθρώπων, μαρτυρεί τις γενετικές δυνατότητες που έχει μέσα της κάθε μορφή ζωής. Παραδείγματος χάριν: το άγριο σινάπι (Brassica oleracea) έχει παραγάγει, κάτω από την καθοδήγησι του ανθρώπου, έξι διαφορετικά εξημερωμένα φυτά που στολίζουν τα τραπέζια μας και ευφραίνουν τον ουρανίσκο μας. Σε κάθε περίπτωση κατά τη διαδικασία εξημερώσεως, επελέγησαν ωρισμένα μέρη του αρχικού φυτού και δόθηκε έμφασις σ’ αυτά. Από το αρχικό φυτό έχομε το λάχανο (ανεπτυγμένο βλαστάρι των άκρων), το κουνουπίδι (το άνθος του φυτού) το λαχανοράπανο (ο κορμός), την κράμβη την οφθαλμοφόρο ή λαχανάκια (τα πλαϊνά βλαστάρια), το μπρόκολο (ο κορμός και τα άνθη) και τα λαχανόφυλλα (φύλλα). Τα λαχανόφυλλα είναι φυτό που μοιάζει περισσότερο στο αρχικό σινάπι.
Καθώς αυξάνει η γνώσις της βιολογίας, ο άνθρωπος μπορεί να βελτιώνη την επιλογή και να κατευθύνη καλύτερα τον σχηματισμό νέων διαφορετικών γενών σιταριού, ρυζιού, καλαμποκιού και λοιπά. Αυτό προκάλεσε και την «πράσινη επανάστασι». Οι νέες ποικιλίες παράγουν υπερδεκαπλάσια από τους προγόνους τους. Ωστόσο υπάρχει ένας κίνδυνος: Το να εξαρτάσαι πάρα πολύ από λίγες μόνο ποικιλίες φυτών.
Οι πατάτες αποτελούν ένα παράδειγμα αυτού του γεγονότος. Οι πατάτες εξημερώθηκαν σ’ ένα από τα οκτώ γενικά κέντρα ή γεωγραφικές περιοχές εξημερώσεως. Εξημερώθηκαν περίπου πριν από 1.800 χρόνια κατά μήκος της δυτικής ακτής της Νότιας Αμερικής στα Υψίπεδα των Άνδεων, όπου σήμερα βρίσκονται πάνω από 150 ποικιλίες. Με την κατάκτησι της Νότιας Αμερικής, οι Ισπανοί εισβολείς έφεραν την πατάτα πίσω στην Ευρώπη, όπου και εγκλιματίσθηκε. Με τον καιρό, η πατάτα μεταφέρθηκε στην Ιρλανδία, όπου ευδοκίμησε. Οι Ιρλανδοί έφθασαν να εξαρτώνται από αυτό το βασικό προϊόν που απετέλεσε την κύρια πηγή διατροφής τους. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Λιμός, όταν μια απροσδόκητη ασθένεια των φυτών, η ερυσίβη της πατάτας, κατέστρεψε τη σοδιά του 1845-46, αναγκάζοντας πολλούς Ιρλανδούς να μεταναστεύσουν σ’ άλλες χώρες.
Ο άνθρωπος εξημέρωσε πολλά φυτά και ζώα και για άλλους σκοπούς πλην της διατροφής. Κοιτάξτε τα άλογα, τις γάτες, τους σκύλους, τα ψάρια των ενυδρείων καθώς και τις ατέλειωτες ποικιλίες των λουλουδιών. Πολλά απ’ αυτά εξημερώθηκαν για να ικανοποιήσουν την αγάπη του ανθρώπου για την ομορφιά, και άλλα για να ελαφρύνουν το φόρτο εργασίας του. Η διαδικασία συνεχίζεται· κάθε χρόνο εμφανίζονται νέες ποικιλίες. Εφέτος εμφανίσθηκε μια νέα ποικιλία μπιζελιών, των οποίων το περικάρπιο είναι εξ ίσου εύγευστο όπως τα ώριμα μπιζέλια, έτσι ώστε, για πολλούς, η αξία διατροφής του κοινού μπιζελιού θα διπλασιασθή.
Όλες αυτές οι πολυάριθμες ποικιλίες ζώων, ψαριών, πουλιών και φυτών, που παρήγαγε η εξημέρωσις, καθίστανται δυνατές γιατί μέσα στη γενετική δομή κάθε μορφής ζωής (είδους) υπάρχουν ωρισμένα κρυμμένα ή λανθάνοντα γονίδια (κληρονομικά χαρακτηριστικά) που μπορούν να έλθουν στην επιφάνεια και να χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξι νέων ποικιλιών. Ενώ είναι αλήθεια ότι μπορούν να αναπτυχθούν νέες ποικιλίες, δεν μπορούν όμως να δημιουργηθούν νέα είδη ζωής. Όταν εξαφανισθή ένα είδος, η πηγή των γονιδίων του χάνεται και δεν υπάρχει ανθρώπινος τρόπος να τα ξαναδημιουργήση κανείς. Ο άνθρωπος, σαν ανώτατη μορφή ζωής στη γη, επιφορτισμένος με τη φροντίδα των κατωτέρων μορφών ζωής στη γη, έχει μια βαρειά ευθύνη, όχι να καταστρέφη, αλλά να διατηρή.
Η ζωή στη γη, λοιπόν, δεν σχεδιάστηκε για φονικούς ανταγωνισμούς, αλλά αντίθετα για αρμονική συνεργασία. Ο σύγχρονος άνθρωπος άρχισε πρόσφατα να το αντιλαμβάνεται αυτό και μέχρις ενός σημείου προσπαθεί να διατηρήση την οικολογία της γης. Ωστόσο, στη νέα τάξι του Θεού, η συνεργασία και η αρμονία όλης της δημιουργίας θα φθάση στην υψίστη της έκφρασι.
[Υποσημειώσεις]
a Ένα αρχαίο είδος σιταριού που καλλιεργείτο ονομαζόταν «άινκορν» (triticum monococcum). Η κυτταρολογική εξέτασις αποκαλύπτει ότι είναι διπλοειδές φυτό. Κάθε κύτταρο του φυτού περιέχει επτά ζεύγη χρωμοσώμων. Ένα άλλο αρχαίο είδος σιταριού ήταν τετραπλοειδές, έχοντας 14 ζεύγη χρωμοσώμων. Αυτό το σιτάρι που ωνομαζόταν «έμμερ» ήταν το σιτάρι της Αιγύπτου μέχρι τότε που κατακτήθηκε από τον Μέγα Αλέξανδρο τον τέταρτο αιώνα π.Χ., οπότε αντικαταστάθηκε από μια καινούργια ποικιλία σιταριού
[Εικόνα στη σελίδα 22]
Από το Σινάπι προέρχονται
Μπρόκολο
Κράμβη η Οφθαλμοφόρος ή Λαχανάκια
Λαχανοράπανο
Λαχανόφυλλα
Λάχανο
Κουνουπίδι