Οι Αναγνώστες του «Ξύπνα!» Σώζουν Ζωές
ΤΟ περιοδικό «Ξύπνα!», στο τεύχος του της 8 Ιουλίου 1979, δημοσίευσε μια σειρά άρθρων για την καρδιά. Ένα από τα άρθρα εξέταζε το πώς να γίνεται εξωτερική μάλαξη της καρδιάς και τεχνητή αναπνοή (καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση, δηλαδή CPR) σ’ ένα άτομο που έχασε τις αισθήσεις του. Μια ομάδα αναγνωστών του «Ξύπνα!» στην Ιταλία ανάφερε ότι αυτή η πληροφορία τους βοήθησε να σώσουν τη ζωή κάποιου ατόμου. Ένας απ’ αυτούς που βοήθησαν εξήγησε τι συνέβη:
«Εκείνη τη μέρα μια ομάδα Μαρτύρων του Ιεχωβά, ανάμεσα τους κι εγώ, αποφάσισε να πάει για περίπατο στα βουνά. . . . Ήταν μια ωραία μέρα και η καλοκαιρινή ζέστη γινόταν αισθητή ακόμη και κάτω από τη σκιά των πανύψηλων πεύκων στην πλαγιά του βουνού. Συμφωνήσαμε όλοι στην ιδέα να δροσιστούμε στην πισίνα ενός αθλητικού κέντρου εκεί κοντά, και πήγαμε εκεί, πέφτοντας στην πισίνα και κολυμπώντας. . . .
«Ξαφνικά ξέσπασε μια τραγωδία! Ένας μεσήλικας, μ’ ένα παιδί πέντε ή έξι ετών στην αγκαλιά του, ήταν επίσης μέσα στην πισίνα. Σε κάποιο σημείο, αυτός ο άνθρωπος, χωρίς να το καταλάβει έφυγε από το μέρος εκείνο όπου πρέπει να μένουν όσοι δεν ξέρουν κολύμπι. Ήταν μια κρίσιμη στιγμή. Ο άνθρωπος αυτός, βλέποντας ότι βρισκόταν σε δύσκολη θέση, συγκέντρωσε και το τελευταίο ίχνος των δυνάμεων του για να ρίξει το παιδί σε ρηχά νερά, και κατόπιν εξαφανίσθηκε στον πυθμένα της δεξαμενής. Πραγματικά φαινόταν χαμένος. Μέσα στη γενική ηρεμία που επακολούθησε, ένα ρωμαλέο μέλος της ομάδας μας καταδύθηκε για να σώσει τον άτυχο κολυμβητή. Τελικά κατορθώσαμε να τον σύρουμε έξω από το νερό. . . . Όσοι έστεκαν γύρω νόμισαν ότι ήταν νεκρός και ότι ήταν ανώφελο να προσπαθήσουμε να τον αναζωογονήσουμε. Πραγματικά, δεν ανάπνεε και η καρδιά του δεν χτυπούσε. Και ενώ όλοι οι παρόντες φαίνονταν να απελπίζονται, ένας από τη συντροφιά μας φώναξε, ‘Το «Ξύπνα!» κάποτε συνέστησε να κάνουμε τεχνητή αναπνοή σ’ αυτές τις περιπτώσεις!’ Αμέσως ο ρωμαλέος φίλος μας τον ξάπλωσε και άρχισε να του κάνει τεχνητή αναπνοή στόμα με στόμα (το φιλί της ζωής) σύμφωνα με τις οδηγίες που θυμήθηκε ότι διάβασε στο «Ξύπνα!» της 8 Ιουλίου 1979. Ωστόσο, η καρδιά του ανθρώπου δεν άρχισε να χτυπά. Γι’ αυτό ένα άλλο μέλος της παρέας άρχισε να πιέζει με σταθερές κινήσεις το στήθος του ανθρώπου που αργοπέθαινε. Τι χαρά και αφάνταστη συγκίνηση αισθανθήκαμε όταν είδαμε το πρόσωπο αυτού του ανθρώπου να αρχίζει να προσλαμβάνει ένα φυσιολογικό χρώμα. Τα μάτια του έγιναν και πάλι εκφραστικά και μπορούσε να μιλήσει! . . .
«Μπορείτε να φαντασθείτε τι θα γινόταν αν κανένας μας δεν γνώριζε τι έπρεπε να κάνουμε εκείνη τη στιγμή. Δεν θέλω να πω ότι το «Ξύπνα!» είναι το μόνο περιοδικό που δίνει τέτοιες υποδείξεις, αλλά θέλω να τονίσω τον χαρακτηριστικό τρόπο με τον οποίο εξηγεί τα πράγματα, απλά και πρακτικά.»
Μια παρόμοια πείρα είχε μια αναγνώστρια του «Ξύπνα!» στην πολιτεία του Οχάιο. Γράφει τα εξής:
«Ήθελα απλώς να σας ευχαριστήσω για το άρθρο του «Ξύπνα!» περί πνιγμού. . . Σήμερα, ο ανηψιός μου κόντεψε να πνιγεί στην πισίνα μου. Το πρώτο πράγμα που σκέφθηκα ήταν το άρθρο αυτό. Εξηγούσε την αξία της τεχνητής αναπνοής στόμα με στόμα, έστω και αν η κατάσταση φαίνεται απελπιστική. Νόμιζα πως ο ανηψιός μου ήταν νεκρός, αλλά αποφάσισα να του κάνω τεχνητή αναπνοή στόμα με στόμα ώσπου έφτασε βοήθεια. Αληθινά, αν δεν είχα διαβάσει το άρθρο αυτό, δεν θα ήμουν σε θέση να τον βοηθήσω.
«Θα ήθελα απλώς να σας ευχαριστήσω γιατί με βοηθήσατε να σώσω μια ζωή σήμερα.»