Όταν η Καταστροφή Χτύπησε την Αθήνα

Από τον ανταποκριτή του «Ξύπνα!» στην Ελλάδα

«Η Ελλάδα Καταστράφηκε από Τρομερό Σεισμό!» «Η Αθήνα Σείστηκε εκ Θεμελίων!» «Η πιο Συγκλονιστική Νύχτα στην Ιστορία της Πρωτεύουσας!»

«50 Ατομικές Βόμβες σαν της Χιροσίμα!»

Μ’ αυτούς τους τίτλους, οι εφημερίδες στην Ελλάδα ανέφεραν για το σεισμό που έπληξε την Αθήνα τον Φεβρουάριο.

Η πόλη θεωρείτο ασφαλής από σεισμούς, σύμφωνα με τον διευθυντή του Σεισμολογικού Ινστιτούτου των Αθηνών. Αλλά τα όσα συνέβησαν τον Φεβρουάριο δείχνουν ότι κανένας, άσχετα με το που ζει, δεν πρέπει να είναι πολύ βέβαιος ότι ένας σεισμός δεν μπορεί να πλήξει, το σπίτι του.

Έχετε ποτέ δοκιμάσει προσωπικά τι σημαίνει ένας ισχυρός σεισμός; Το να διαβάσετε στο σπίτι σας για τους σεισμούς ή να δείτε στην TV ειδήσεις για τέτοιες καταστροφές σε κάποια απομακρυσμένη χώρα διαφέρει πολύ από το να είσθε σεις προσωπικά και η οικογένεια σας στη ζώνη του σεισμού και να αισθάνεστε ότι τα πάντα γύρω σας κατακομματιάζονται!

Ο πρώτος σεισμός το βράδυ της 24ης Φεβρουαρίου 1981, ήταν 6,6 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, και ακολουθήθηκε από εκατοντάδες δονήσεις. Πάνω από 16.000 κτίρια στην περιοχή της Αθήνας καταστράφηκαν σε τέτοιο βαθμό που κρίθηκαν επικίνδυνα για κατοίκηση. Αλλ’ αυτό ήταν μόνο ένα μικρά μέρος της εικόνας.

Στον πανικό, οι Αθηναίοι έφυγαν από τα σπίτια τους. Η ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε θύμιζε πολεμική περίοδο. Πάνω από 200.000 αυτοκίνητα κατέκλυσαν τους δρόμους προσπαθώντας να βγουν έξω στην ύπαιθρο. Επίσης, 50.000 άτομα έμειναν άγρυπνοι στο «Πεδίο του Άρεως,» ένα μεγάλο πάρκο της πόλεως.

Λέγεται ότι, όταν ο εκφωνητής της τηλεοράσεως, προειδοποιώντας τους ανθρώπους για τα κτίρια που κατέρρεαν, είπε «Βγείτε έξω στους δρόμους!» αυτό ήταν σήμα συναγερμού για τους Αθηναίους. Η διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος και της τηλεφωνικής υπηρεσίας συνέβαλαν σε μια αίσθηση πανικού. Στη βιασύνη τους, πολλοί βγήκαν στους δρόμους με τις πιζάμες ή με κάποιο πρόχειρο ρούχο που μπορούσαν να βρουν εκείνη τη στιγμή. Μερικοί παγιδεύτηκαν σε ασανσέρ και διασώθηκαν μόνο μετά από τις σκληρές προσπάθειες της αστυνομίας. Άλλοι πήδησαν από τα μπαλκόνια, με αποτέλεσμα να υποστούν κατάγματα ή ακόμη και να σκοτωθούν. Λόγω του υπερβολικού ψύχους, μερικοί έπαθαν καρδιακή προσβολή και πέθαναν.

Οι γιατροί σε μερικά μαιευτήρια διέταξαν τις μητέρες να εγκαταλείψουν τα κτίρια, παίρνοντας τα μωρά τους μαζί για ασφάλεια. Μέσα στον πανικό, μερικές πήραν άλλα μωρά αντί για τα δικά τους. Ευτυχώς, στο χέρι κάθε βρέφους υπήρχε ένα διακριτικό βραχιόλι, που έφερνε το όνομα της μητέρας. Έτσι, την άλλη μέρα, όταν ανακάλυπταν το λάθος τους, γύριζαν πίσω στα μαιευτήρια να επιστρέψουν τα μωρά και να ζητήσουν τα δικά τους.

Και τα θέατρα, επίσης, διέκοψαν αμέσως τις παραστάσεις τους. Δεν έτρεξαν μόνο οι θεατές στους δρόμους, αλλά και οι ηθοποιοί, πολλοί φορώντας τα ρούχα της παραστάσεως. Σ’ ένα θέατρο οι ηθοποιοί ήταν ντυμένοι σαν κατάδικοι με ριγέ φόρμες, και η αμφίεση τους ήταν σαν να είχαν δραπετεύσει.

Ιδιαίτερα επλήγησαν σκληρά από το σεισμό ορισμένες περιοχές του λεκανοπεδίου της Αττικής, όπως το Περιστέρι, η Ανθούπολη και η Κηπούπολη, νοτιοδυτικά της πόλεως των Αθηνών. Εκατοντάδες σπίτια και πολυκατοικίες υπέστησαν σοβαρές ζημιές. Οι ένοικοι προσωρινά έμεναν σε σκηνές τις οποίες έστηναν σ’ όλους σχεδόν τους διαθέσιμους χώρους σε δημόσιες πλατείες και κήπους σ’ αυτές τις περιοχές.

Το Κέντρο της Ερημώσεως

Πολλές καταστροφές προκλήθηκαν στην περιοχή της Κορίνθου, στο επίκεντρο του σεισμού. Στο χωριό Περαχώρα (περιοχή της Κορίνθου), σχεδόν όλα τα σπίτια καταστράφηκαν. Η εκκλησία του χωριού επίσης κατέρρευσε.

Σ’ αυτό το χωριό ένας νεαρός είπε τα εξής: «Ήμασταν στο καφενείο εκείνη την ώρα. Ετοιμαζόμουν να φύγω για το σπίτι. Ξαφνικά ακούσαμε έναν τρομερό κρότο κεραυνού, και αμέσως, προτού ανακαλύψουμε τι ήταν αυτό, το έδαφος άρχισε να χοροπηδά σαν άλογο. Τα κεραμίδια της οροφής των σπιτιών πετάγονταν με πολύ δυνατό θόρυβο.»

Στο Λουτράκι, ένα φημισμένο θέρετρο το οποίο επισκέπτονταν χιλιάδες τουρίστες κάθε χρόνο, καταστράφηκαν ουσιαστικά όλα τα κτίρια. Δυο μεγάλα ξενοδοχεία εκεί κατέρρευσαν. Το οκταώροφο πολυτελέστατο ξενοδοχείο «Απόλλων,» το οποίο εξυπηρετούσε χιλιάδες Ευρωπαίους τουρίστες κάθε χρόνο, κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος. Ευτυχώς, λόγω της σαιζόν, το ξενοδοχείο δεν είχε πελάτες. Ο φύλακας, ο οποίος βρισκόταν στο κτίριο με το μικρό του παιδί, βγήκαν σπάζοντας μια γυάλινη πόρτα ακριβώς μερικά δευτερόλεπτα προτού καταρρεύσει το τεράστιο οικοδόμημα.

Κάποιος, εκφράζοντας την προσωπική του αντίδραση, είπε σ’ ένα δημοσιογράφο: «Ήμουν 13 ετών ηλικίας όταν έγινε ο σεισμός του 1928, ο οποίος κατάστρεψε τότε την πόλη της Κορίνθου. Το τωρινό γεγονός είναι απερίγραπτο. Νόμιζα ότι είχε έρθει το τέλος του κόσμου.»

Αλλά, όπως αποδείχθηκε, δεν ήταν το τέλος αυτού του ατόμου. Ούτε το τέλος ενός 70-χρονου μάρτυρα του Ιεχωβά ο οποίος, επειδή ήταν κατάκοιτος, δεν μπορούσε να βγει έξω από το σπίτι. Το σπίτι κατάρρευσε εντελώς· όμως, αργότερα οι συγγενείς του τον βρήκαν, πάνω στο κρεββάτι του, αλλά με τούβλα, χώματα και κομμάτια ξύλου στρωμένα γύρω του. Αυτός δεν είχε πάθει τίποτα! Η εφημερίδα Τα Νέα δημοσίευσε μια φωτογραφία του, με τη λεζάντα: «Ο πιο τυχερός άνθρωπος!» Αλλ’ αυτός ευχαρίστησε τον Ιεχωβά Θεό που σώθηκε.

Δεν υπήρχε καμιά εκ των προτέρων ένδειξη ότι θα μπορούσε να πλήξει αυτή η καταστροφή; Όπως αναφέρεται, η εφημερίδα Ακρόπολις έγραψε τα εξής: «Ένας ψαράς στην πόλη της Κορίνθου είπε ότι στη διάρκεια της τελευταίας πενταετίας συνήθιζε να ρίχνει τα δίχτυα του κοντά στις Αλκυονίδες νήσους στον κόλπο της Κορίνθου. Επιστρέφοντας στην Κόρινθο, είπε στους άλλους ψαράδες ότι τα δίχτυα του μύριζαν θειάφι. Παρά το γεγονός ότι ήταν αγράμματος, αυτός ο ψαράς υπέθεσε ότι κάτω απ’ αυτά τα νησιά υπήρχε, αν όχι ηφαίστειο, τουλάχιστον μια ηφαιστειακή εστία.»

Το αν αυτό ήταν ένας σαφής παράγων για ό,τι συνέβη στις 24 Φεβρουαρίου μπορεί να μην είναι γνωστό. Όμως, είναι γνωστό, ότι όταν ο Ιησούς Χριστός περιέγραψε τη χρονική περίοδο που θα χαρακτήριζε το τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων, προείπε ότι, μεταξύ άλλων πραγμάτων, ‘θα υπήρχαν μεγάλοι σεισμοί.’ (Λουκ. 21:10, 11, 31, 32) Η Αθήνα έχει γίνει τώρα ένα από τα μέρη που δοκίμασε από πρώτο χέρι την εκπλήρωση αυτών που προείπε ο Ιησούς.

Παροχή Βοήθειας

Μολονότι ούτε οι επιστήμονες ούτε οι κυβερνητικοί αρμόδιοι περίμεναν την καταστροφή της 24ης Φεβρουαρίου, η κυβέρνηση πήρε άμεσα μέτρα για ν’ ανακουφίσει τα θύματα του σεισμού. Υπήρξαν επίσης κι εξέχοντα παραδείγματα προσωπικού ενδιαφέροντος του ενός για τον άλλο.

Πολλοί από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά ζουν στην περιοχή του σεισμού, και είναι ευγνώμονες που, μολονότι αντιμετώπισαν υλικές απώλειες, κανένας τους δεν υπέστη προσωπικό τραυματισμό. Όταν ξεσπούν καταστροφές, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στις γειτονικές περιοχές, ακόμη και σ’ άλλες χώρες, αμέσως προσπαθούν να μάθουν νέα για τους Χριστιανούς αδελφούς τους, για να δουν τι μπορούν να κάνουν για να βοηθήσουν. Όταν έρχονται ειδήσεις ότι κανένας από τα μέλη τους δεν έχει προσωπικά τραυματισθεί, χαίρονται πάρα πολύ, επειδή έχουν ένα θερμό αίσθημα ο ένας για τον άλλο, όπως τα μέλη μιας στενά συνδεδεμένης οικογένειας. Δεν έχουν την άποψη ότι η πίστη τους είναι μια εγγύηση θείας προστασίας μέσω τέτοιων καταστροφών. Αλλά ευχαριστούν τον Θεό όταν σώζονται και επιζητούν να κάνουν καλή χρήση των επιπρόσθετων ημερών ζωής που απολαμβάνουν. Ωστόσο, έχοντας υπ’ όψη το γεγονός ότι αγαπημένα πρόσωπα έχουν πεθάνει, πιστεύουν στην υπόσχεση του Θεού για επαναφορά στη ζωή στον κατάλληλο καιρό του μέσω αναστάσεως. (Ιωάν. 5:28, 29· Πράξ. 24:15) Όσο για το σοκ που δημιουργείται σε κάποιον όταν χάσει τ’ αποκτήματα του, αυτό απαλύνεται από τη στοργική βοήθεια που προσφέρεται αυθόρμητα από τους Χριστιανούς αδελφούς που μαθαίνουν για την κατάσταση τους.