«Μια καθορισμένη Διάρκεια Ζωής»—Εκτός για τον Άνθρωπο
«Τα μικρά θηλαστικά έχουν γρήγορους ρυθμούς, έχουν μεγάλες καύσεις, και ζουν λίγο· τα μεγάλα ζουν πολύ και έχουν αργούς ρυθμούς», λέει ο καθηγητής του Χάρβαρντ Τζέη Γκούλντ. «Η μεγίστη διάρκεια της ζωής τους κλιμακώνεται ανάλογα με το ρυθμό της ζωής τους και όλα ζουν, κατά προσέγγιση, την ίδια ποσότητα βιολογικού χρόνου».
Οι παρατηρήσεις του Γκούλντ βασίστηκαν σε μελέτες θηλαστικών που ποικίλλουν σε μέγεθος από ποντίκι μέχρι ελέφαντα. Όταν οι κτύποι της καρδιάς και ο ρυθμός της αναπνοής των θηλαστικών παραστάθηκαν γραφικά, κατά σειρά μεγέθους, σε συνάρτηση με το βάρος του σώματος τους, βρέθηκε ότι και τα δυο επιβραδύνονται με τον ίδιο ρυθμό. Επίσης βρέθηκε ότι η μέγιστη διάρκεια της ζωής αυξάνεται ανάλογα με το μέγεθος τους.
Κατά τη διάρκεια της ζωής τους, όλα τα θηλαστικά, μεγάλα και μικρά, βρέθηκε ότι αναπνέουν γύρω στα 200 εκατομμύρια φορές και η καρδιά τους χτυπάει περίπου 800 εκατομμύρια φορές. Σύμφωνα με το άρθρο «Σταθερή διάρκεια ζωής» στο περιοδικό «Νιου Σάιεντιστ» της Βρεταννίας, τούτο σημαίνει ότι, «μετρώντας τον (ρυθμό) της καρδιάς τους ή το ρυθμό της αναπνοής τους, όλα τα θηλαστικά ζουν περίπου τον ίδιο (βιολογικό) χρόνο».
Για να δώσουμε ένα παράδειγμα: Η μυγαλή είναι από τα πιο μικρά θηλαστικά, κι όμως ο ρυθμός της ζωής της είναι από τους γρηγορότερους. Όταν είναι εκνευρισμένη καταναλώνει τροφή ίση με το τριπλάσιο βάρος του σώματος της κάθε μέρα. Και ο μέσος όρος της ζωής της είναι γύρω στον ένα χρόνο. Από την άλλη, οι μεγαλόσωμοι ελέφαντες βαδίζουν βαριά και με κόπο, αλλά ζούνε 60 με 80 χρόνια.
Τι συμβαίνει όμως με τους ανθρώπους; «Ο ‘χόμο σάπιενς’ αποδεικνύεται πολύ ιδιόρρυθμο ζώο», απαντάει το άρθρο του «Νιου Σάιεντιστ». Ζούμε περίπου τρεις φορές περισσότερο από όσο ζουν τα θηλαστικά του μεγέθους μας». Με άλλα λόγια, δεν μπαίνουμε στο καλούπι αυτού του λεπτομερώς απεργασμένου προτύπου.
Πού οφείλεται η διαφορά αυτή; Είναι ενδιαφέρον ότι η Βιβλική ιστορία δείχνει ότι οι πρώτοι μας ανθρώπινοι γονείς και όχι τα ζώα είχαν την προοπτική της ατέλειωτης ζωής. Τους ειπώθηκε ότι μισθός τους θα ήταν ο θάνατος μονάχα εάν θα απειθούσαν στο νόμο του Θεού του Δημιουργού τους. (Γέν. 2:9, 15-17) Παρότι οι βιολόγοι αναπτύσσουν το επιχείρημα ότι η διάρκεια της ζωής του ανθρώπου είναι μεγάλη σε σχέση με το μέγεθος του ωστόσο αυτή είναι απειροελάχιστη σε σχέση με εκείνη που θα έπρεπε να είναι. Όμως η Βίβλος προσφέρει στους ανθρώπους την προοπτική της παρατεταμένης ζωής για ακόμα μια φορά λέγοντας: «Ως αι ημέραι του δένδρου θα είναι αι ημέραι του λαού μου.»—Ησαΐας 65:22.