Οι Νεαροί Ρωτούν . . .
Γιατί Τόσο Πολλές Στενοχώριες αν ο Θεός Ενδιαφέρεται;
«Ο ΘΕΟΣ το έκανε αυτό για να σε συγκρατήσει», είπε ο ηλικιωμένος άνδρας στον 19-χρονο Γουώλλες, που τον είχαν πυροβολήσει στην πλάτη και ήταν τώρα παράλυτος από το στήθος του και κάτω. Λίγη παρηγοριά βρήκε ο Γουώλλες στα ειλικρινή λόγια του ηλικιωμένου άνδρα.
Κι όμως οι στενοχώριες του Γουώλλες είχαν μόλις αρχίσει, Σε μια σχολή αποκαταστάσεως αναπήρων τον κακολογούσαν λόγω φυλετικής προκαταλήψεως. «Γιατί υπάρχει τόσο πολύ μίσος στον κόσμο; Γιατί τόσα πολλά εγκλήματα βίας; Εγώ ήμουν στο άνθος της ηλικίας μου, ένα αστέρι τον αθλητισμού! Γιατί έπρεπε να καταλήξω σε μια αναπηρική καρέκλα;» σκεπτόταν ο νεαρός αυτός. «Ναι, γιατί το επέτρεψε ο Θεός αυτό;»
Ίσως κι εσείς να έχετε κάνει παρόμοιες ερωτήσεις. Όταν βλέπετε τον αθώο να υποφέρει, μπορεί να ρωτάτε: Γιατί; Ποιος φταίει;
Παθήματα—Ποιος Πράγματι Φταίει;
Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το γεγονός ότι: πολλά παθήματα είναι ανθρωποποίητα. Για παράδειγμα, το 1979, 11 νεαροί σκοτώθηκαν, όταν ένα μεγάλο πλήθος όρμησε να μπει σε μια συναυλία μουσικής ροκ, και τους «ποδοπάτησαν μανιασμένα» στην προσπάθειά τους να βρουν θέσεις. Αλλά ποιος έφταιγε γι’ αυτό; Ο Θεός;
Σύμφωνα με ερευνητές, ένας από τους κύριους λόγους της τραγωδίας ήταν η διευθέτηση «των καθισμάτων στο φεστιβάλ», όπου «οι θέσεις σ’ όλο το στάδιο μένουν ελεύθερες, και τις καλύτερες τις πιάνουν εκείνοι που έρχονται πρώτοι»—ή εκείνοι που είναι πιο δυνατοί. Να γιατί αρέσει αυτό σε πολλούς νεαρούς. Μάλιστα, μερικοί οργανωτές, όπως αναφέρεται, ευνοούν αυτή τη διάταξη για τα καθίσματα, επειδή συνήθως τους κάνει να πουλάνε περισσότερα εισιτήρια. Έτσι η απληστία και η ιδιοτέλεια—είτε για μια θέση με καλύτερη θέα είτε για περισσότερα χρήματα—συνέβαλε στην τραγωδία.
Σήμερα υπολογίζεται ότι 400 εκατομμύρια άνθρωποι «ζουν διαρκώς στα όρια της λιμοκτονίας». Αλλά συμβαίνει αυτό επειδή δεν παράγει η γη μας αρκετή τροφή; Δεν είναι αυτό το πρόβλημα, σύμφωνα με τους αρμόδιους· αυτοί κατηγορούν την άνιση κατανομή των τροφίμων λόγω της ιδιοτελείας, της απληστίας ή ανικανότητας, Η ανθρώπινη ιδιοτέλεια και όχι ο Θεός, ευθύνεται για τους σημερινούς πολέμους, το βίαιο έγκλημα και τη βιομηχανική μόλυνση.
«Ο Θεός όμως θα μπορούσε να τα σταματήσει. Έχει τη δύναμη. Γιατί δεν το κάνει;» ήταν η κατηγορία που διατύπωσε ο Γουώλλες σ’ έναν από τους μαύρους συντρόφους του, που παρακολουθούσε το ίδιο σχολείο αποκαταστάσεως αναπήρων. Ο νεαρός αυτός είχε μια απάντηση.
Γιατί το Επιτρέπει ο Θεός;
«Οι λόγοι που επιτρέπει ο Θεός το κακό αναφέρονται, στην αρχή της ανθρώπινης ιστορίας», εξήγησε ο 17-χρόνος Γουίλλη. «Σύμφωνα με τη Βίβλο, οι πρώτοι προπάτορές μας, ο Αδάμ και η Εύα, δημιουργήθηκαν μέσα σ’ έναν παράδεισο. Είχαν τέλεια υγιή σώματα, άφθονη τροφή και σπουδαία εργασία. Αλλά έστρεψαν τα νώτα τους στη φροντίδα του Θεού».
«Και γιατί;» ρώτησε ο Γουώλλες. «Εξαιτίας μιας ψεύτικης προπαγάνδας», απάντησε ο Γουίλλη. «Μιλώντας μέσω ενός φιδιού, ένας αόρατος πνευματικός στασιαστής, ο Σατανάς, είπε στην Εύα ότι ο Θεός είναι ψεύτης. ‘Άκουσέ με και δεν θα πεθάνης· μάλιστα η ζωή σου θα είναι ακόμα καλύτερη. Θα είσαι σαν τον Θεό’. Αυτή ήταν η πονηρή μέθοδος του Σατανά. Ξέρεις τι συνέβη μετά; Ο Αδάμ και η Εύα έχασαν την τελειότητά τους και μεταβίβασαν την αρρώστια και το θάνατο μέσω των παιδιών τους σ’ εμάς σήμερα. Γι’ αυτό το λόγο ο κόσμος μας βρίσκεται σε τέτοια αναστάτωση.» Μετά, ο Γουίλλη έστρεψε την προσοχή στο βασικό λόγο για τον οποίο ο Θεός έχει επιτρέψει την πονηρία.—Γένεσις κεφ. 2, 3· Ρωμαίους 5:12.
Το Μεγάλο Ζήτημα
Ένα ζήτημα δημιουργήθηκε που ήταν πολύ πιο σπουδαίο από το αν ο Θεός είχε τη δύναμη να τους καταστρέψει ή όχι. Στην προσπάθεια να εξηγήσει, ο Γουίλλη ρώτησε: «Έχεις ακούσει ανθρώπους να λένε, ‘Το δίκαιο του ισχυρότερου’ . . .;»
«Αυτό είναι ψέμα!» διέκοψε ο Γουώλλες, καθώς σκεφτόταν τη θέση του σαν παράλυτος. «Με το να είσαι απλώς πιο δυνατός δεν σημαίνει ότι κάνεις πάντα ό,τι είναι σωστό.»
«Ακριβώς!» συνέχισε ο Γουίλλη. «Το ζήτημα, λοιπόν, δεν ήταν ζήτημα δυνάμεως, αλλά το αν ο τρόπος με τον οποίο διευθύνει ο Θεός τα πράγματα, ήταν ο σωστός. Ήταν για το διαρκές καλό των ανθρώπων στη γη; Ή μπορούσαν οι άνθρωποι να είναι πιο ευτυχισμένοι κάνοντας ‘το δικό τους’, σαν να λέγαμε, αγνοώντας τις κατευθύνσεις του Θεού; Επίσης, μπορούσε ο Σατανάς πράγματι να φέρει έναν κόσμο διαρκούς υγείας κι ευτυχίας; Η απάντηση απαιτούσε χρόνο.»
«Ναι, αφού ήταν ένα ζήτημα που ο Θεός έπρεπε ν’ αποδείξει, γιατί θα έπρεπε να υποφέρω εγώ;» ρώτησε ο Γουώλλες. Ο Γουίλλη το ένιωθε πολύ έντονα αυτό, γιατί κι αυτός ήταν ανάπηρος χωρίς να μπορεί να λυγίσει το ένα πόδι.
Ένα Ζήτημα Που Μας Αφορά
«Όταν στασίασαν ο Αδάμ και η Εύα, προέκυψε αμφισβήτηση για το ποιόν των νοημόνων πλασμάτων του Θεού», απάντησε ο Γουίλλη. «Αν και με τον καιρό πολλοί από τους απογόνους του Αδάμ ακολούθησαν τους νόμους του Θεού, ο Σατανάς ειρωνεύτηκε, ‘Γιατί το έκαναν αυτό;’ Μήπως λάτρευαν τον Θεό κυρίως για τις υλικές ευλογίες που τούς παρείχε παρά από αγάπη;» Ξέροντας ότι ο Γουώλλες μεγάλωνε ένα μικρό γιο ο Γουίλλη ρώτησε: «Αν κάποιος κατηγορούσε το γιο σου ότι υπακούει σ’ εσένα απλώς για τα υλικά πράγματα που του δίνεις, τι νομίζεις ότι θα ήθελε να κάνει;»—Ιώβ 1:9, 10.
«Θα ήθελε να τους αποδείξει ότι κάνουν λάθος, επειδή ξέρω ότι ο γιος μου με αγαπάει!» φώναξε ο Γουώλλες. «Ω, κατάλαβα τι θέλεις να πεις. Έτσι και ο Θεός έδωσε στους ανθρώπους μια ευκαιρία να δείξουν ότι τον αγαπούσαν πραγματικά—σε καλές ή κακές στιγμές.»
Πολλοί πιστοί άνθρωποι σ’ όλη την ιστορία, όπως ο Ιώβ των αρχαίων καιρών, έχουν αποδείξει την κατηγορία του Σατανά ψεύτικη. Αλλά τι θα πούμε για το καύχημά του ότι η ζωή στη γη θα ήταν καλύτερη αγνοώντας τους νόμους του Θεού;
Τι Έχουν Αποδείξει τ’ Αποτελέσματα;
Ο Γουώλλες μπορούσε να δει καθαρά έναν κόσμο γεμάτο από μίσος. Αφού είχε ανακατευτεί σε αρκετά φυλετικά κινήματα στην προσπάθεια να διορθώσει τις αδικίες, κατάλαβε ότι δεν είχαν αυτά την απάντηση. Ήξερε ότι τίποτα δεν θα μπορούσε ν’ αντικαταστήσει το μίσος με αγάπη.
Ίσως κι εσείς να έχετε διακρίνει την ίδια απελπιστική δυσχέρεια. Πολλοί νέοι άνθρωποι κατανοούν ότι και η σύγχρονη ακόμα τεχνολογία, η οποία πριν από 100 χρόνια φαινόταν βέβαιο ότι θα έφερνε ένα θαυμάσιο αύριο, το μόνο που κατάφερε ήταν να φέρει το ανθρώπινο γένος στο χείλος της καταστροφής. Δεν είναι φανερό ότι η ανεξάρτητη από τον Θεό διακυβέρνηση δεν μπορεί να φέρει έναν κόσμο ειρήνης κι ευτυχίας; Αλλά μπορεί ο τρόπος με τον οποίο ο Θεός κατευθύνει τα πράγματα να το κάνει αυτό;
«Από την πρώτη μου επίσκεψη μπόρεσα να διακρίνω ότι οι άνθρωποι αυτοί είχαν λύσει πράγματι τα φυλετικά προβλήματα,» δήλωσε ο Γουώλλες, αφού παρακολούθησε μια συνάθροιση σε μια Αίθουσα Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Αφού δέχτηκε την πρόσκληση του Γουίλλη να ‘δει μόνος του’ ανθρώπους που προσπαθούσαν να ζήσουν με τους νόμους του Θεού, συγκινήθηκε βαθιά από τη γνήσια θέρμη που υπήρχε ανάμεσά τους στη φυλετικά ανάμικτη εκκλησία. «Στη μικρή αυτή πόλη που ήταν γεμάτη από φυλετικές προκαταλήψεις αυτοί οι άνθρωποι ήταν ένα εκπληκτικό παράδειγμα αγάπης», είπε ο Γουώλλες. Ήθελε να μάθει περισσότερα. Ναι, εδώ υπήρχε απόδειξη ότι η διακυβέρνηση του Θεού μπορεί να παραγάγει γνήσια αγάπη.
Ο Θεός Εξακολουθεί να Ενδιαφέρεται!
Αλλά θα σταματήσει ποτέ ο Θεός όλ’ αυτά τα παθήματα; Ναι, θα το κάνει αυτό!
«Χάρηκα πάρα πολύ, όταν κατανόησα ότι σύντομα ο Θεός πρόκειται να καταστρέψει εκείνους που ‘διαφθείρουν τη γη μας’ και ν’ αποκαταστήσει τον γήινο εκείνο παράδεισο», είπε ο Γουώλλες αργότερα. (Αποκάλυψις 11:18) Πόσο έλαμψε το πρόσωπο του Γουώλλες, όταν έμαθε ότι ο Θεός μπορεί να εξαλείψει τελείως όλη τη ζημιά που, για αιώνες, προκάλεσε η πονηρία! Μπορεί να αναστήσει στη ζωή πάλι εκείνους που έχουν πεθάνει. Μπορεί να μετατρέψει τους ακρωτηριασμένους που αχρηστεύτηκαν από τραυματισμό ή αρρώστια, σε άτομα που θα μπορούν να τρέχουν και να πηδάνε.—2 Πέτρου 3:7, 13· Πράξεις 24:15· παράβαλε με Ησαΐα 35:5, 6.
«Δεν είχα καμιά ελπίδα προηγουμένως,» είπε ο Γουώλλες. «Αλλά τώρα μου έφυγε όλη η πικρία που είχα. Πόσο παρηγορήθηκα, μαθαίνοντας ότι δεν ήταν ο Θεός η αιτία που έμεινα ανάπηρος! Πιστεύω ότι κάποια μέρα σύντομα στον αποκαταστημένο παράδεισο, θα απαλλαγώ από την αναπηρική αυτή καρέκλα και θα περπατήσω πάλι. Η ελπίδα αυτή μου έδωσε ειρήνη διανοίας και διαπιστώνω ότι μπορώ να ζήσω με την τωρινή μου κατάσταση.» Ναι, ο νεαρός αυτός διαπίστωσε ότι, παρά το γεγονός ότι ο κόσμος είναι γεμάτος από στενοχώριες, ο Θεός πράγματι ενδιαφέρεται!