Μήπως Ζήσατε Ποτέ στο Παρελθόν;

Ορισμένοι άνθρωποι πιστεύουν ότι, μετά από το θάνατο, η ψυχή του ανθρώπου ξαναγεννιέται μέσα σ’ ένα άλλο σώμα

ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ άνθρωποι έχουν την πεποίθηση ότι αν είστε φτωχός, κουτσός, τυφλός ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο δυστυχισμένος, αυτό συμβαίνει εξαιτίας των αμαρτιών που έχετε διαπράξει στην προηγούμενη ζωή σας. Έξαλλου, αν είστε υγιής και ευημερείτε, οι άνθρωποι αυτοί πιστεύουν ότι αυτό συμβαίνει επειδή, στη διάρκεια της προηγούμενης υπάρξεώς σας, ήσαστε καλός. Οι άνθρωποι αυτοί πιστεύουν ότι, μετά το θάνατο, η ψυχή του ατόμου πηγαίνει στον πνευματικό κόσμο και αργότερα ξαναγεννιέται στο σώμα ενός άλλου ανθρώπου ή ζώου.

Έχετε Ακούσει Ποτέ γι’ Αυτή την Πίστη;

Θα ήταν ασυνήθιστο εάν δεν είχατε ακούσει. Οι άνθρωποι ουσιαστικά σ’ όλα τα μέρη του κόσμου, σ’ όλους τους αιώνες, πίστευαν ότι είχαν ξαναζήσει. Από τις ζούγκλες της Νότιας Αμερικής, τα νησιά του Νότιου Ειρηνικού, μέχρι την ήπειρο της Αφρικής και της Ασίας, υπάρχουν πολλοί λαοί οι οποίοι πιστεύουν ότι ωφελούνται ή υποφέρουν εξαιτίας της προηγούμενης «ζωής» ή «ζωών» τους.

Σε ορισμένες χώρες, όπως οι ΗΠΑ, πολλοί ψυχολόγοι είναι απόστολοι της «θεραπείας μέσω μετεμψυχώσεως», και, μέσω του υπνωτισμού ή άλλων μεθόδων, αποπειρώνται να κάνουν τους ανθρώπους να ξαναθυμηθούν την προηγούμενη ζωή τους και μ’ αυτό να κερδίσουν ενόραση και εμπειρία για να πραγματευτούν τα τωρινά προβλήματά τους.

Γιατί το Πιστεύουν Αυτό;

Επισκεφθήκατε ποτέ ένα μέρος για πρώτη φορά και όμως σχηματίσατε την εντύπωση ότι έχετε ξαναβρεθεί εκεί; Ή, στην πρώτη σας συνάντηση με κάποιον άλλον άγνωστο, έχετε ποτέ την εντύπωση ότι τον έχετε συναντήσει ξανά στο παρελθόν; Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι οι εμπειρίες αυτές είναι απόδειξη ότι, κατά τη διάρκεια μιας άλλης ζωής, είχατε περάσει από την τοποθεσία εκείνη ή είχατε συναντήσει το άτομο αυτό.

Μια από τις μεγαλύτερες αιτίες που βρίσκονται πίσω από την πίστη αυτή είναι η αξίωση ότι, σε κατάσταση υπνώσεως, πολλά άτομα έχουν περιγράψει εκπληκτικές λεπτομέρειες για την προηγούμενη ύπαρξή τους. Μια περίπτωση κέρδισε τους πρώτους τίτλους των εφημερίδων στις Ηνωμένες Πολιτείες πριν από 25 χρόνια. Μια γυναίκα, αφού πρώτα υπνωτίστηκε, περιέγραψε τη ζωή που είχε κάνει σαν Ιρλανδή με το όνομα Μπράιντυ Μέρφυ, η οποία είχε ζήσει από το 1798 μέχρι το 1864. Παρ’ ότι ισχυριζόταν ότι ποτέ δεν είχε επισκεφθεί την Ιρλανδία, η γυναίκα αυτή, ενώ βρισκόταν σε κατάσταση υπνώσεως, μίλησε με τη βαριά προφορά των Αγγλόφωνων Ιρλανδών και έδωσε μια ζωντανή περιγραφή της ζωής στην Ιρλανδία πριν από 100 χρόνια. Παρόμοιες περιπτώσεις που υποστηρίζουν τη μετεμψύχωση έχουν αναφερθεί σε διάφορες χώρες. Αλλά, . . .

Μπορούμε να Στηριχτούμε στη Μαρτυρία Αυτή;

Το γεγονός ότι αισθανόσαστε ότι ήδη γνωρίζατε κάποιον τον οποίο συναντήσατε για πρώτη φορά δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι συναντήσατε το άτομο αυτό σε κάποια προηγούμενη ζωή. Σκεφθείτε πόσο πολλά ζωντανά άτομα έχετε λανθασμένα νομίσει ότι είναι κάποιος άλλος, λόγω παρόμοιας εξωτερικής εμφανίσεως και παρόμοιων τρόπων συμπεριφοράς. Αλλά τι μπορεί να εξηγήσει την οικειότητα που νοιώθουμε για έναν τόπο που δεν έχουμε ξαναεπισκεφθεί ποτέ πριν;

Ο εγκέφαλός μας έχει μια αξιοσημείωτη ικανότητα να εναποθηκεύει στοιχειακές μονάδες πληροφοριών (βίτια) στο διάβα των χρόνων μέσω των ματιών και των αυτιών μας. Η μνήμη μας είναι σαν μια βιβλιοθήκη. Ορισμένα από τα «βιβλία» της βρίσκονται σε συνεχή ζήτηση και κυκλοφορούν ελεύθερα. «Άλλα βιβλία, ίσως η μεγάλη πλειονότητα», δηλώνει μια αυθεντία,a «μαζεύουν σκόνη πάνω σε σκοτεινά ράφια και αναφέρονται σπάνια αν όχι καθόλου. Η μάζα των πληροφοριών που συσσωρεύει ο εγκέφαλος αποταμιεύονται σε συμπυκνωμένα αρχεία.» Ώστε όταν αισθανόμαστε ότι βρισκόμαστε σε κάποιο γνώριμο τοπίο, μπορεί να έχουμε επισκεφτεί ένα άλλο μέρος που να του μοιάζει, να έχουμε διαβάσει γι’ αυτό, να έχουμε ακούσει να μιλάνε γι’ αυτό, να έχουμε δει φωτογραφίες του, ίσως σ’ ένα κινηματογράφο ή σ’ ένα βιβλίο—ακόμη και όταν είμαστε μικροί.

Φαίνεται ότι σε κατάσταση υπνώσεως οι περισσότερες από τις πληροφορίες στα «πίσω ράφια» του εγκεφάλου έρχονται στο προσκήνιο. Όμως, παρά τις εκπληκτικές λεπτομέρειες από αυτό που φαίνεται ότι ζήσαμε σε κάποια προηγούμενη ζωή, οι αποδείξεις που έχουν προκύψει από την εξέταση τέτοιων αφηγήσεων δείχνουν ότι το πρόσωπο που αφηγείται στην πραγματικότητα δεν έζησε εκεί κατά το χρόνο εκείνο.

Για παράδειγμα η Αμερικανίδα σπιτονοικοκυρά, η οποία νόμιζε ότι είχε ζήσει σαν Ιρλανδή στη διάρκεια του 19ου αιώνα, περιέγραψε, ενώ βρισκόταν σε κατάσταση υπνώσεως, την «ξυσμένη μπογιά σ’ όλο μου το κρεβάτι . . . ήταν ένα μεταλλικό κρεβάτι.» Υποτίθεται ότι τότε ήταν τεσσάρων ετών (1802). Το γεγονός είναι ότι τα σιδερένια κρεβάτια δεν είχαν φτάσει στην Ιρλανδία πριν από το 1850. Επίσης ανέφερε για την προηγούμενη ζωή της: «Πηγαίνω στην εκκλησία της Αγίας Θηρεσίας.» Κι όμως, παρότι υπάρχει μία τέτοια εκκλησία στην Ιρλανδία, δεν θεμελιώθηκε πριν από το 1911—47 χρόνια μετά από τον «πρώτο της θάνατο». Οι ερευνητές βρήκαν ότι, αν και είχε πει ορισμένες ακρίβειες (όπως η περιγραφή της για ορισμένες τοποθεσίες), έχει πει πολυάριθμες ανακρίβειες. Μια ομάδα επιστημόνων συμφώνησε ότι οι εκφράσεις της ‘ξεπήδησαν από τις υποσυνείδητες αναμνήσεις της’ και όχι από την προηγούμενη ζωή της. Το γεγονός ότι αυτή ανατράφηκε από άτομα Ιρλανδικής καταγωγής ίσως είναι σε κάποιο βαθμό υπεύθυνο για την προέλευση των αναμνήσεων αυτών.

Παρά τις αποκαλύψεις αυτές, πολλοί τείνουν να πιστεύουν στη μετεμψύχωση, γιατί νομίζουν ότι αυτή βασίζεται στην Αγία Γραφή. Τι λέει η Αγία Γραφή;

Τι λέει η Αγία Γραφή

Μία αφήγηση της Αγίας Γραφής που χρησιμοποιείται για να υποστηριχτεί η πίστη στη μετεμψύχωση είναι εκείνη του Ιωάννη 9:1-3, όπου ορισμένοι μαθητές του Ιησού, όταν περνούσαν από κάποιον εκ γενετής τυφλό, ρώτησαν τον Ιησού: «Τις ήμαρτεν, ούτος ή οι γονείς αυτού, ώστε να γεννηθή τυφλός;» Ο Ιησούς απάντησε: «Ούτε ούτος ήμαρτεν ούτε οι γονείς αυτού». Η απάντηση του Ιησού έδειξε ότι ο άνθρωπος δεν πλήρωνε για αμαρτίες που είχε διαπράξει σε κάποια προηγούμενη ζωή. Οι μαθητές του ίσως είχαν την πεποίθηση, όπως είχαν ορισμένοι ραββίνοι, ότι το παιδί θα μπορούσε να αμαρτήσει μέσα στη μήτρα της μητέρας του, προτού γεννηθεί. Ο Ιησούς εξήγησε ότι οι ατέλειες αυτές θα έκαναν φανερά τα έργα του Θεού. Αυτό και έγινε όταν ο Ιησούς θεράπευσε τον άνθρωπο και οι παρευρισκόμενοι είδαν από κοντά τη δύναμη του Θεού να θεραπεύει την ασθένεια και τη μιζέρια.

Αντί να υποστηρίξει τη μετεμψύχωση της ανθρώπινης ψυχής, η Αγία Γραφή δείχνει ότι η ψυχή είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. ( Γένεσις 2:7) Μιλάει για ανθρώπους οι οποίοι «πάσας τας ψυχάς τας εν αυτή [την πόλη της Ασώρ] επάταξαν εν στόματι μαχαίρας και εξωλόθρευσαν αυτούς.» Ώστε οι ψυχές πεθαίνουν.—Ιησούς του Ναυή 11:11· Ιεζεκιήλ 18:4, 20.

Η ψυχή παίρνει ζωή, δηλαδή πνεύμα από τον Θεό. Στο θάνατο η δύναμη αυτή της ζωής, δηλαδή το πνεύμα, διαλύεται και οι σκέψεις του ανθρώπου πεθαίνουν. Ώστε ο νεκρός δεν έχει συνείδηση, σαν να βρίσκεται σε βαθύ ύπνο. Οι νεκροί ‘κατεβαίνουν στον τόπο της σιωπής.’—Ψαλμός 104:29, 30· 115:17· 146:3, 4· Εκκλησιαστής 9:5.

Η Βίβλος υποστηρίζει την ελπίδα για ανάσταση. Ο Θεός θα ξαναφέρει στη ζωή όλους εκείνους οι οποίοι κοιμούνται στο θάνατο χωρίς να έχουν συνείδηση. Σ’ αυτούς θα δοθεί τότε η ευκαιρία να απολαύσουν αιώνια ζωή με συνθήκες ολοκληρωτικά απελευθερωμένες από κάθε δυστυχία και πόνο που γνωρίζουμε σήμερα. Γιατί να μην μάθετε περισσότερα για την ανεκτίμητη αυτή ελπίδα ερχόμενοι σε επαφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά στον τόπο σας ή γράφοντας στους εκδότες αυτού του περιοδικού!—Ιωάννης 5:28, 29· Πράξεις 24:15.

[Υποσημειώσεις]

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 11]

Η μνήμη μας είναι σαν μια βιβλιοθήκη. Είναι φανερό ότι, σε κατάσταση υπνώσεως, πολλές πληροφορίες από τα «πίσω ράφια» της μνήμης έρχονται στο προσκήνιο