Τι Λένε οι Εκκλησίες και οι Άλλοι Άνθρωποι:
Θρησκεία—Μια Δύναμη Για Ειρήνη Ή Για Πόλεμο;
ΖΟΥΜΕ στην εποχή της επιστήμης και της τεχνολογίας. Ωστόσο η θρησκεία εξακολουθεί να είναι η κινητήρια δύναμη στη ζωή των ανθρώπων και στις παγκόσμιες υποθέσεις. Οι περισσότεροι άνθρωποι εξακολουθούν να ανήκουν στη μια ή στην άλλη θρησκεία. Και εξακολουθεί να αποτελεί κοινή πεποίθηση η άποψη ότι οι θρησκείες απεργάζονται το καλό του ανθρωπίνου γένους.
Κατά καιρούς οι διάφορες θρησκείες συγκεντρώνονται να συζητήσουν για την ειρήνη. Για παράδειγμα, τον Αύγουστο τον 1979, 338 εκπρόσωποι από 47 χώρες συναντήθηκαν στο Πρίνσετον της Νέας Υερσέης, στην Τρίτη Σύνοδο της Παγκοσμίας Διασκέψεως για την Θρησκεία και την Ειρήνη. Αυτοί εκπροσωπούσαν όλες τις μεγάλες θρησκείες του κόσμου: Τον Βουδισμό, τον Χριστιανισμό, τον Κομφουκιανισμό, τον Ινδουισμό, τον Ιουδαϊσμό, τον Μουσουλμανισμό, τον Σιντοϊσμό, τον Ζωροαστρισμό και άλλες.
Στις συνεδριάσεις αυτές οι θρησκευτικοί ηγέτες εκφράζουν την ανησυχία τους για την παγκόσμια ειρήνη. Και πολλά λέγονται για την συνεισφορά κάθε θρησκείας σε αυτήν. Ωστόσο ξανά και ξανά οι ομιλητές προσκόπτουν στο ίδιο σημείο: Δεν κάνουν όλες αυτά που κηρύττουν.
Μιλώντας για τον ρόλο του Ινδουισμού στην παγκόσμια ειρήνη, ο Σουάμι Ραγκαναταναντά από την Καλκούτα της Ινδίας είπε: «Η μελέτη των στόχων και των αντικειμενικών σκοπών της θρησκείας αποκαλύπτει ότι ουσιαστικά αυτή είναι μια πειθάρχηση για την ειρήνη. Ωστόσο ακόμη και μια επιπόλαιη μελέτη της ιστορίας της θρησκείας δείχνει ότι όλες οι θρησκείες του κόσμου συμβάλλουν στον πόλεμο τόσο όσο και στην ειρήνη σε ποικίλους βαθμούς.»
Ο καθηγητής Κ. Γ. Σαϋγιαντάιν από το Νέο Δελχί της Ινδίας είπε: «Στην ιστορία του ανθρώπου έχουν προκληθεί τόσες διαμάχες και διώξεις και τόσο πολλοί πόλεμοι έχουν διεξαχθεί στο όνομα της θρησκείας, ώστε πολλοί καλοπροαίρετοι άνθρωποι έχουν στραφεί μακριά από αυτή και είναι απρόθυμοι να επιδιώξουν τη συνεργασία της στις προσπάθειές τους για ειρήνη.» Μετά, αναφορικά με την Ισλαμική θρησκεία, ο καθηγητής, που ο ίδιος είναι Μουσουλμάνος, συνέχισε: «Όταν μιλάω για το Ισλάμ και τη συνεισφορά του στην ειρήνη . . . δεν υπερασπίζομαι τους παραπλανημένους άθρησκους Μουσουλμάνους ηγέτες ή τους άλλους που έχουν στραφεί μακριά από το δρόμο του και αψηφούν την επιμονή του Ισλάμ στην ειρήνη ως του μόνου σωστού τρόπου ζωής.»
Μιλώντας για το ρόλο του Χριστιανικού λεγόμενου κόσμου στην παγκόσμια ειρήνη, ο κληρικός Τζων Χ. Βερτ του Οχάιο των Η.Π.Α. είπε για την ιστορία των Χριστιανών ότι είναι «μια ιστορία γεμάτη από θλιβερά κεφάλαια απιστίας όταν περιγράφει τον πόλεμο.»
Όλες αυτές είναι δηλώσεις που, πραγματικά, προξενούν σκέψεις. Αλλά η ερώτηση που δημιουργεί ακόμη μεγαλύτερες σκέψεις είναι η εξής: Είναι η θρησκεία μια δύναμη για ειρήνη ή για πόλεμο; Τι δείχνουν τα γεγονότα;
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 3]
Η θρησκεία έχει δυσφημιστεί από τους πολλούς πολέμους που διεξάγονται στο όνομά της