Κυματοδρομία—Περί Τίνος Πρόκειται;
Όπως το αφηγήθηκαν στον ανταποκριτή του Ξύπνα! στην Αυστραλία
ΠΩΣ είναι να γλιστράς, χωρίς να καταβάλεις καμιά προσπάθεια, πάνω στα κύματα, στην όμορφη ηλιόλουστη παραλία; Χιλιάδες άνθρωποι σ’ όλον τον κόσμο δοκιμάζουν τακτικά τη συγκλονιστική αυτή εμπειρία. Είναι κυματοδρόμοι, και η κυματοδρομία (σέρφιν) είναι η ιδιαίτερη απόλαυση της ζωής τους. Προσκάλεσα τρεις Αυστραλούς φίλους για να μου εξηγήσουν την ιδιαίτερη γοητεία της κυματοδρομίας. Καθώς διαβάζετε τις πείρες τους, θα αποκτήσετε με την ευκαιρία και επίκαιρες συμβουλές. Θα αφήσω τον Τζων Γκίτινς να σας πει την ιστορία του πρώτος.
«Ξύπνησα από τη βροντή των τεράστιων κυμάτων που έσκαγαν πάνω στους ηφαιστειογενείς βράχους από κάτω μου. Ο ήχος με συνάρπαζε και συνάμα με φόβιζε λίγο. Γιατί; Επειδή σύντομα θα δοκίμαζα την ευστροφία και τη δύναμή μου κυματοδρομώντας πάνω στα υδάτινα αυτά θεριά.
«Μισοκοιμισμένος ακόμη, αναζήτησα, ψηλαφώντας μέσα στο σκοτάδι του μικρού μου φορτηγού, το ειδικό παντελονάκι μου. Ανοίγοντας τις πόρτες του φορτηγού, είδα τα αγριότερα όνειρά μου να παίρνουν σάρκα και οστά. Τέλεια κύματα τρία με τριάμισι μέτρα (δέκα με δώδεκα πόδια) έσκαγαν στην ακρογιαλιά του όμορφου κόλπου Χονόλουα, στο νησί Μαουί της Χαβάης. Αντίκριζα το όνειρο κάθε κυματοδρόμου.
«Είχα κυματοδρομήσει σε μερικές από τις παραλίες με υψηλά κύματα στην Αυστραλία, στη Νότια Αφρική και στην Ευρώπη. Τώρα, στη Χαβάη, βρισκόμουν στη Μέκκα των κυματοδρόμων. Αντίκριζα με τα ίδια μου τα μάτια τα πιο όμορφα και πιο δυνατά κύματα που είχα δει ποτέ. Με τη σανίδα της κυματοδρομίας κάτω από τη μασχάλη μου, διέσχισα τρέχοντας το μονοπάτι ανάμεσα από τους άγριους κάκτους προς τη θάλασσα. Μια γρήγορη, αλλά προσεχτική ματιά στα κύματα που έσκαγαν, αποκάλυψε ότι υπήρχε μια ανάπαυλα ηρεμίας που παρείχε ακριβώς τον απαιτούμενο χρόνο για το τελικό γρήγορο πήδημα από το βράχο στο νερό, και νάμαι μέσα στο νερό—στα όμορφα, δροσερά, καθαρά κύματα της Χαβάης.
«Κωπηλάτησα με τη σανίδα και, στη σωστή στιγμή, ισορρόπησα πάνω στην επιφάνεια ενός μεγάλου κύματος. Η απίστευτη ορμή, καθώς το κύμα συστρεφόταν και η ομαλή ταχύτητα της πτώσεώς του είναι ακόμη καθαρά στο μυαλό μου. Γυρνώντας στη βάση του κύματος, έσκισα κατάσαρκα το μακρύ πράσινο τοίχο, κυματοδρομώντας στο εμπρός μέρος του ταχύτερα απ’ όσο ποτέ άλλοτε. Ο βρυχηθμός της βροντερής υδάτινης έλικας περνούσε από μέσα μου. Για μια στιγμή νόμισα πως όλα τέλειωσαν, καθώς το χείλος του κύματος με αγκάλιασε μέσα του, πέφτοντας. Αλλά, τελικά, τα κατάφερα και γλίστρησα πίσω από τη φουσκοθαλασσιά που έσβηνε στα βαθιά νερά του εσωτερικού κόλπου. Τι συναρπαστική εμπειρία!
«Μπορεί, βέβαια, η κυματοδρομία να μην είναι ο δικός σας τρόπος διασκεδάσεως, αλλά, στους περισσότερους ανθρώπους, αρέσει να στέκονται και να βλέπουν. Η μηχανή παρακολουθεί με τους τηλεφακούς της αληθινά συναρπασμένους. Και εκεί όπου υπάρχουν μεγάλα κύματα το πιθανότερο είναι να υπάρχουν και κυματοδρόμοι. Πολλοί ταξιδεύουν σ’ όλο τον κόσμο απλά και μόνο για να βρεθούν καβάλα σε όμορφα κύματα. Πράγματι, η κυματοδρομία είναι τώρα ένα επαγγελματικό σπορ με τα δικά του μυστικά και με ολοένα και υψηλότερα χρηματικά βραβεία.
Είναι Μονότονη η Κυματοδρομία;
«Μερικοί άνθρωποι ρωτούν, Δεν είναι μονότονη η κυματοδρομία, απλά να περιμένεις στο νερό μέχρι να έρθει το κατάλληλο κύμα, και να επαναλαμβάνεις τα ίδια και τα ίδια; Όχι, καθόλου. Κάθε φούσκωμα της θάλασσας είναι διαφορετικό. Κάθε λοφίσκος από άμμο ή βράχος κάτω από την επιφάνεια φτιάχνει διαφορετική ανάπαυλα στα κύματα. Κάθε καβάλα στο κύμα είναι διαφορετική, όχι μόνο σε μέγεθος και δύναμη, αλλά και σε ταχύτητα, υφή και στο ρυθμό που σπάει το κύμα. Ασφαλώς εδώ δεν υπάρχει χώρος για τη μονοτονία!
«Τι θα πούμε για τα έξοδα της κυματοδρομίας; Είναι ακριβά για ν’ αρχίσεις; Στ’ αλήθεια όχι. Πράγματι, ένα πράγμα που τραβάει σ’ αυτήν τους νεαρούς είναι ότι προσφέρει πολλά με λίγα έξοδα. Κατ’ αρχή, ο ωκεανός προσφέρεται δωρεάν. Φυσικά πρέπει πρώτα να φτάσεις εκεί. Μετά το μόνο που πρέπει ν’ αγοράσεις είναι η ειδική σανίδα, και ένα ειδικό κοστούμι αν το νερό είναι κρύο. Αλλιώς αρκεί το μαγιό σου.»
Υπάρχουν Καθόλου Μειονεκτήματα;
Για απάντηση στην ερώτηση αυτή, πήγα στον δεύτερο πληροφοριοδότη μου, το Ρομπ Μακ Τάβις, που είναι πασίγνωστος στον κόσμο της κυματοδρομίας σαν σχεδιαστής σανίδων για κυματοδρομία.
«Ταξίδεψα σ’ όλον τον κόσμο για κυματοδρομία και είδα τις αλλαγές που έχουν γίνει τα τελευταία είκοσι χρόνια. Δεν ήταν όλες για καλό.
«Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 αναπτύχθηκε ένας ολόκληρος τρόπος ζωής αντίθετος με το υλιστικό σύνθημα ‘νίκη με κάθε θυσία.’ Πολλοί κυματοδρόμοι εγκατέλειψαν την καριέρα τους και ξόδεψαν τα χρήματά τους ταξιδεύοντας σ’ όλο τον κόσμο, αναζητώντας τα καταλληλότερα κύματα. Τα χρήματα δεν θεωρούνταν καθόλου σημαντικά. Κατά βάση, οι κυματοδρόμοι τότε προσπαθούσαν να χαρούν τα φυσικά δώρα του ήλιου και των κυμάτων.
«Καθώς περνούσε η δεκαετία του 1960 πολλοί κυματοδρόμοι πέρασαν στην «αντικουλτούρα», στο χίπικο κίνημα και, φυσικά, στα ναρκωτικά που το συνόδευαν. Έχω δει πολλούς πρώην αφοσιωμένους υγιείς κυματοδρόμους να τελειώνουν ανθρώπινα ράκη μέσα στην κατάπτωση και στον εθισμό.
«Ένας άλλος αρνητικός παράγοντας για το σπορ ήταν ο αυξανόμενος ανταγωνισμός, η εμπορευματοποίηση και ο επαγγελματισμός. Αυτό έγινε φανερότερο μετά την καινοτομία με την κοντή σανίδα το 1967. Η κοντή αυτή σανίδα άνοιξε τους ορίζοντες της κυματοδρομίας σε ολοκληρωτικά νέες προοπτικές συγκινήσεως. Απαιτούνται δυνατότερα κύματα για να την προωθήσουν, και για να τη χρησιμοποιήσεις πρέπει να πας σε μέρη όπως η Χαβάη και η Ινδονησία για να βρεις τις μεγάλες φουσκοθαλασσιές του ανοιχτού ωκεανού που δημιουργούν πραγματικά πανύψηλα κύματα.
«Καθώς μπήκαν περισσότερα άτομα στην κυματοδρομία, αναπτύχθηκε ένα πνεύμα επιθετικότητας. Πλήθη κυματοδρόμων συνωθούνται και μάχονται για την αποκλειστικότητα στα καλύτερα κύματα. Αυτό οδηγεί συχνά σε καβγά και σε ‘γρονθοκοπήματα μέχρις πλήρους εξοντώσεως.’
«Ίσως αναρωτιέστε τι συμβαίνει όταν ο κυματοδρόμος γερνάει και ο ανταγωνισμός για τα κύματα γίνεται σκληρότερος. Πολλοί βρίσκονται σε αμηχανία. Μπορεί να ανάλωσαν την εφηβεία τους και την πρώτη τους ανδρική ηλικία κυνηγώντας τα κύματα, και στο τέλος βρίσκονται με μια γυναίκα και παιδί, και χωρίς καμιά επαγγελματική ειδικότητα για να βγάζουν το ψωμί τους. Άλλοι ξαναρχίζουν τη ζωή τους πουλώντας ναρκωτικά και τελικά γίνονται μέρος του νέου ‘κατεστημένου’, ακριβώς όπως εκείνοι με τους οποίους διαφωνούσαν στη δεκαετία του 1960.»
Πόσο Ασφαλής Είναι η Κυματοδρομία;
Με απασχολούσε η ερώτηση αυτή και αποφάσισα να ρωτήσω τον πρώην κυματοδρόμο Τζων Ράιτ να μου πει τη γνώμη του. Όπως θα διαπιστώσετε είναι ενδεδειγμένος για να δώσει την απάντηση.
«Έντεκα ετών ήδη καβαλίκευα στα κύματα στις Αυστραλέζικες ακτές. Όταν μια ομάδα από κυματοδρόμους από την Καλιφόρνια επισκέφτηκε το Σίδνεϋ το καλοκαίρι του 1956, ο πυρετός της κυματοδρομίας μας κατέλαβε όλους. Η απλή παρακολούθηση των κυματοδρόμων εκείνων να κάνουν τα παιχνίδια τους, πραγματικά ενέπνεε εμάς τους νεαρούς—έκαναν όλες τις φιγούρες να φαίνονται τόσο εύκολες!
«Καθώς μεγάλωνα, μου άνοιξε η όρεξη για τα μεγάλα κύματα της Καλιφόρνιας και της Χαβάης. Όταν έγινα εικοσιενός, παράτησα το κολέγιο και άρχισα να εργάζομαι και να βάζω χρήματα στην πάντα για το πρώτο μου ταξίδι στις ΗΠΑ. Όταν τελικά, το έκανα, είδα ότι ο τρόπος ζωής του κυματοδρόμου δεν ήταν πολύ διαφορετικός από εκείνον στην Αυστραλία—πάρτι και μεθύσια, θορυβώδεις καβγάδες, χαλαρή ηθική και ναρκωτικά. Οι μάχες για τα κύματα ήταν κάτι το κοινό.
«Αλλά εσύ αναρωτιέσαι κατά πόσο είναι ασφαλής η κυματοδρομία. Προφανώς, όταν κυματοδρομείς, παίρνεις πολλές τούμπες, αλλά συνήθως μέσα στο νερό. Ώστε, στο βαθμό που είσαι καλός κολυμβητής, φυσιολογικά δεν υπάρχει κίνδυνος. Αλλά υπάρχει πάντοτε το απρόβλεπτο, που μπορεί να χτυπήσει οποιονδήποτε, οποτεδήποτε. Πάρε, εμένα για παράδειγμα.
«Μια μέρα το 1975, ενώ δοκίμαζα μια νέα σανίδα σ’ ένα τοπικό αγώνα, έκανα δεύτερο ‘μπάσιμο’ σ’ ένα κύμα ενάμισι μέτρο (4 πόδια). Το κύμα πέρασε πάνω από μια ρηχή πλαγιά από άμμο και το χείλος του κύματος με κάρφωσε στην άμμο με το κεφάλι. Όλο μου το βάρος έπεσε πάνω στο σβέρκο. Αναπήδησα στα πόδια μου και μετά έπεσα με το κεφάλι μπρούμυτα σε τριάντα πόντους (ένα πόδι) νερό. Ενώ ήμουν πεσμένος εκεί, απορούσα γιατί δεν μπορούσα να κινηθώ.
«Λίγο πριν πνιγώ, ένας συνάδελφος που είχε μπει στο κύμα πριν από μένα, με είδε πεσμένο εκεί και ήρθε να με σώσει. Με γύρισε ανάσκελα και με μετέφερε στην παραλία. Ως τότε ένα μικρό πλήθος είχε συγκεντρωθεί στην παραλία. Μου φάνηκε ότι πέρασαν ώρες μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο. Εκείνη ήταν η τελευταία φορά που πάτησα σε σανίδα. Είχα σπάσει το λαιμό μου. Από τότε έχω μείνει παράλυτος και στα τέσσερα άκρα (τετραπληγία).
«Η σκέψη να μείνω καρφωμένος σε μια καρέκλα με κατέβαλε. Προοδευτικά, με φυσιοθεραπεία, ξανακέρδισα λίγο τα χέρια μου και μπορώ να τριγυρνώ με δεκανίκια, χάρη επίσης και στη συνεχή ενθάρρυνση από τη στοργική σύζυγό μου, που παντρεύτηκα τον Ιανουάριο του 1980.
«Αν και δεν μπορώ να κυματοδρομήσω, απολαμβάνω το κολύμπι, που με βοηθάει να διατηρώ τη φόρμα μου και, ακόμη, αντλώ χαρά παρακολουθώντας τις κυματοδρομίες και τους πολλούς επιδέξιους κυματοδρόμους που καβαλούν τα κύματα κοντά στο σπίτι μας που βρίσκεται πάνω από τον ωκεανό στην ανατολική ακτή της Αυστραλίας.
«Υπάρχει κάποιο μάθημα που πρέπει να αντλήσουμε από την ατυχή πείρα μου; Τα ατυχήματα μπορούν να συμβούν σε κάθε σπορ από απρόβλεπτες περιστάσεις. Αν είχα χτυπήσει στον αμμόλοφο εκείνο με τα χέρια μου, αντί με το κεφάλι, η εξέλιξη θα ήταν διαφορετική. Προφανώς δεν μπορείς να αστειεύεσαι με τις τυφλές δυνάμεις της φύσης. Ένα κύμα, που μεταφέρει τόνους νερό, μπορεί να γεννήσει μια τρομαχτική δύναμη. Αυτός είναι ο λόγος που ο κυματοδρόμος πρέπει να εναρμονίζεται με τη ροή και το ρυθμό του κύματος. Επίσης βοηθάει η γνώση του είδους του βυθού και η ετοιμότητα για επείγουσες ενέργειες αν αυτό καταστεί αναγκαίο.
«Όταν αναπολώ τον καιρό που κυματοδρομούσα, μπορώ να θυμηθώ πολλές ευτυχισμένες και συναρπαστικές στιγμές. Υπάρχει χαρά στην εναρμόνιση με τις πάντοτε διαφορετικές κινήσεις των κυμάτων. Αλλά υπήρχαν επίσης οι αρνητικές πλευρές ενός τρόπου ζωής που περιλάμβανε τα ναρκωτικά και τη χαλαρή ηθική. Επιπρόσθετα υπάρχει επιθετικότητα και ανταγωνισμός.
«Είμαι επίσης υποχρεωμένος να αναπολήσω μιαν άλλη άποψη της κυματοδρομίας. Όλα τα σπορ υποτίθεται ότι είναι αναψυχή, διασκέδαση, φυγή από τη ρουτίνα της ζωής. Βέβαια, αν το σπορ είναι επαγγελματικό, τα πράγματα αλλάζουν. Αλλά πρέπει να παραδεχτώ ότι η κυματοδρομία ήταν κάτι παραπάνω για μένα. Ήταν μια ολοχρόνια απασχόληση που μου έπαιρνε χρόνο και ενέργεια. Πέρναγα μέρες ολόκληρες κυματοδρομώντας, περιμένοντας για το τέλειο ‘σιφόνι’, το αληθινά μεγάλο κύμα. Τώρα μπορώ να διακρίνω πόσο εύκολα μου είχε γίνει μια εγωκεντρική δραστηριότητα, στην οποία δεν χωρούσε σκέψη για κάτι άλλο. Και στο τέλος της εβδομάδας ή του μήνα, τι απέφερε; Φυσικά, σαν αναψυχή, η κυματοδρομία είναι εξίσου καλή όπως και κάθε άλλο σπορ. Αλλά τώρα, σαν δραστήριος Χριστιανός, είμαι υποχρεωμένος να πω ότι δεν πρέπει να γίνεται παραπετώντας τους άλλους ανθρώπους και τις ευθύνες.
Κυματοδρομία με Καλύτερο Τρόπο
«Τον καιρό που έκανα κυματοδρομία, και όταν έπαιρνα ναρκωτικά, βασανιζόμουν από ερωτήσεις για την πνευματική πλευρά της ζωής. Αποζητούσα την απάντηση σε ερωτήσεις όπως: Γιατί βρισκόμαστε εδώ; Υπάρχει ζωή μετά το θάνατο; Αν ο σκοπός που ζούμε είναι να βρισκόμαστε σε αρμονία με τη φύση και τον Θεό, γιατί το ανθρώπινο γένος είναι τόσο προσηλωμένο στην καταστροφή; Στην αναζήτησή μου εξέτασα διάφορες Ανατολικές φιλοσοφίες, αλλά δεν με ικανοποιούσαν. Μετά, δυο κυματοδρόμοι, με τους οποίους συνεργαζόμουν, άρχισαν να μελετούν τη Βίβλο με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Σύντομα εντυπωσιάστηκα με την αλλαγή στη στάση τους. Έγιναν λιγότερο επιθετικοί και φάνηκε να αναπτύσσουν γνήσιο ενδιαφέρον για τον πλησίον τους—στην περίπτωση μου, για μένα!
«Μια μέρα συζητούσαμε για τις παγκόσμιες συνθήκες, όταν ο ένας απ’ αυτούς μου έδειξε ένα εδάφιο στη 2 Τιμόθεον, κεφάλαιο 3, όπου αναφέρει τις ‘έσχατες ημέρες’ και περιγράφει πώς θα ήταν οι άνθρωποι. Αυτό πραγματικά με εντυπωσίασε, γιατί έβλεπα πόσο ταίριαζε στην εποχή μας. Καθώς προόδευα στην κατανόηση της Βίβλου, άρχιζα να μαθαίνω για τον στοργικό αυτό Θεό, τον Ιεχωβά, που πρόκειται να αναλάβει δράση για να ‘διαφθείρει τους διαφθείροντας την γην’. (Αποκάλυψις 11:18) Έτσι έβλεπα ότι είναι αναγκαίο να φέρει ο άνθρωπος τη ζωή του σε αρμονία με το σκοπό του Θεού. Αυτό σήμαινε ότι όφειλα να κάνω αλλαγές στον τρόπο της ζωής μου. Σταμάτησα να κάνω ανήθικη ζωή και να παίρνω ναρκωτικά. Το 1974, πριν από το ατύχημά μου, βαπτίστηκα σαν αφιερωμένος δούλος του Θεού, ένας Μάρτυρας του Ιεχωβά.
«Βέβαια η αγάπη μου για την κυματοδρομία δεν μειώθηκε και πήγαινα όποτε μπορούσα. Αλλά δεν κυριαρχούσε πια στη ζωή μου όπως πριν, και μπορούσα να την απολαμβάνω σε σχέση με τον Δημιουργό και τα μεγαλειώδη του έργα, ένα από τα οποία είναι οι ωκεανοί.
«Το ατύχημά μου δεν επηρέασε την πίστη μου στον Θεό και στις υποσχέσεις του να μεταμορφώσει τη γη κάτω από τη δίκαιη διακυβέρνηση της βασιλείας του μέσω του Χριστού. Με την υγεία αποκαταστημένη στη μελλοντική νέα τάξη του Θεού αποβλέπω να απολαύσω και πάλι τις συναρπαστικές εμπειρίες των κυμάτων. Στο μεταξύ, η γυναίκα μου κι εγώ κάνουμε ό,τι μπορούμε για να βοηθούμε τους άλλους και τους κυματοδρόμους, να γνωρίσουν τον αληθινό Θεό τον Ιεχωβά, και το Γιο του, το Χριστό Ιησού, μέσω του οποίου είναι εφικτή η σωτηρία από το διεφθαρμένο αυτό σύστημα».
[Εικόνα στη σελίδα 15]
Αν και είναι σπάνιο φαινόμενο στην κυματοδρομία, οι απρόβλεπτες καταστάσεις μερικές φορές μπορούν να κάνουν κάποιον ανάπηρο.