Η Πρόοδος της Επιστήμης

Πολλοί σήμερα πιστεύουν ότι η επιστήμη έχει βγάλει τη Βίβλο απαρχαιωμένη. Πώς πρέπει να βλέπουν οι σπουδαστές της Βίβλου τις προόδους της επιστήμης; Και πώς πρέπει να βλέπουν τη Βίβλο αυτοί που επηρεάζονται από την επιστήμη; Μήπως πρέπει κατ’ ανάγκη να συγκρούονται αυτές οι δύο πηγές γνώσεως;

«Η ραγδαία Πρόοδος της αληθινής Επιστήμης με κάνει μερικές φορές να λυπάμαι που γεννήθηκα τόσο νωρίς. Είναι αδύνατον να φανταστεί κανείς το Ύψος στο οποίο μπορεί να φτάσει, μέσα σε χίλια χρόνια, η Δύναμη του Ανθρώπου πάνω στην Ύλη.»

Αυτά τα λόγια τα είπε πριν από διακόσια χρόνια ο Αμερικάνος πολιτικός Βενιαμίν Φρανκλίνος. Ήταν αισιόδοξος για την πρόοδο που θα σημείωνε η επιστήμη. Αλλά χωρίς αμφιβολία θα ένιωθε έκπληξη αν έβλεπε τ’ αλματώδη βήματα που σημείωσε η επιστήμη μέσα σε διακόσια χρόνια από τότε.

Η επιστήμη σήμερα—ή η εφαρμογή της—αποτελεί μέρος της ζωής μας. Καθένας που παίρνει μια ασπιρίνη, κάνει μια εγχείρηση, ταξιδεύει με λεωφορείο ή με αεροπλάνο, τηλεφωνεί, παρακολουθεί τηλεόραση ή αφήνει τα βρωμόνερα να τρέχουν στον υπόνομο, για να τα επεξεργαστεί το τμήμα καθαρισμού της πόλεως, ωφελείται από την επιστημονική πρόοδο.

Η επιστήμη έχει μάλιστα αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον κόσμο. Κάποτε, η τροφή ήταν απλώς τροφή. Τώρα τα διάφορα είδη τροφής ερευνούνται για το περιεχόμενό τους σε θερμίδες, σε μεταλλικά στοιχεία και βιταμίνες. Πριν από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές ήταν πράγματα επιστημονικής φαντασίας. Τώρα τα παιδιά στο σχολείο μαθαίνουν πώς να τους προγραμματίζουν. Και οι περισσότεροι από μας ξέρουμε ότι η ύλη αποτελείται από μικροσκοπικά άτομα, τα οποία συνθέτονται από ασήμαντα αλλά πολύ δραστήρια σωματίδια· ή ότι η γη διαγράφει τροχιές γύρω από τον ήλιο, ο οποίος αποτελεί μέρος του τεράστιου γαλαξία μας, και ο οποίος γαλαξίας είναι ένας μόνο από τα αμέτρητα δισεκατομμύρια των γαλαξιών που υπάρχουν στο σύμπαν. Από τις μέρες του Βενιαμίν Φρανκλίνου οι επιστήμονες έχουν σιγά σιγά συμπληρώσει τις λεπτομέρειες αυτής της εικόνας.

Στις προηγμένες χώρες, η επιστήμη έχει καταφέρει τόσα πολλά που πολλοί τη βλέπουν σαν την καλύτερη ελπίδα που έχει ο άνθρωπος για το μέλλον. Ο Δρ Μαξ Πέρουτζ, κάτοχος βραβείου Νόμπελ, πίστευε ότι η επιστήμη είχε την καλύτερη απάντηση για τα προβλήματα του ανθρώπου. Όπως είπε: «Ο ιερέας πείθει τους ταπεινούς να υπομένουν τη σκληρή τους μερίδα στη ζωή, ο πολιτικός τους παρακινεί να επαναστατήσουν γι’ αυτό, και ο επιστήμονας σκέφτεται για μια μέθοδο που θα εξαλείψει τελείως τη σκληρή του μερίδα.» Ένα πρόσφατο ανθρωπιστικό μανιφέστο απέρριπτε τη Βίβλο σαν πηγή αλήθειας και υποστήριζε: «Πιστεύουμε ότι η επιστημονική μέθοδος, αν και είναι ατελής, εξακολουθεί να είναι ο πιο αξιόπιστος τρόπος για να καταλάβουμε τον κόσμο,» Ωστόσο, ενώ η επιστήμη είναι πράγματι μια εξέχουσα πηγή γνώσεως, έχει μειονεκτήματα.