Αυτό τους Αρέσει!

Ξαναεκλέχτηκε καταδικασμένος εγκληματίας

Σεξουαλικά σκάνδαλα

Ξαναεκλέχτηκε αξιωματούχος που βαρυνόταν με κατηγορίες

ΒΕΒΑΙΑ, μπορεί να μην το παραδέχονται αυτό. Κι αν τους ρωτήσετε ίσως το αρνηθούν θυμωμένα. Αλλά οι πράξεις τους τούς προδίδουν.

Πάρτε για παράδειγμα τις πρόσφατες εκλογές των Η.Π.Α. Έχοντας νωπά στο μυαλό μας το ξακουστό σκάνδαλο «Γουώτεργκεϊτ», θα περίμενε κανείς ν’ απαιτείται από τους αξιωματούχους που εκλέγονται, ηθική ακεραιότητα. Αλλά τέσσερα μόλις χρόνια μετά το «Γουώτεργκεϊτ», απαίσια σκάνδαλα ξαναξέσπασαν στην Ουάσινγκτον. Οι ψηφοφόροι τώρα θα μπορούσαν να καταφέρουν ένα χτύπημα απαιτώντας μια καθαρή κυβέρνηση! Αλλά το έκαναν;

Ο Τσαρλς Ντηγκς, με την κατηγορία για «29 απάτες στο ταχυδρομείο και κατάχρησή Κυβερνητικών χρημάτων,» ξαναεκλέχτηκε στο Κογκρέσο με το 80 τα εκατό των ψήφων!

Ο Ντανιέλ Φλαντ, μέλος του κογκρέσου της Πενσυλβανίας, με την κατηγορία ότι δωροδοκήθηκε με περισσότερα από 60.000 δολλάρια, ξαναεκλέχτηκε με το 54 τα εκατό των ψήφων.

Ο Φρέντερικ Ρίτσμοντ, μέλος του κογκρέσου στο Μπρούκλυν, ομολόγησε ότι πρόσφερε χρήματα σ’ έναν 16χρονο για να έχει σεξουαλικές σχέσεις μαζί του. Αυτός ξαναεκλέχτηκε, μολονότι ανταγωνίστηκε τρεις άλλους υποψήφιους.

Η εκλογή τέτοιων αντρών φαίνεται να επιβεβαιώνει το παλιό ρητό ότι οι άνθρωποι συνήθως αποχτούν το είδος της κυβερνήσεως που τους αξίζει. Οι άνθρωποι, ενώ επικρίνουν τα κακά μιας διεφθαρμένης κυβερνήσεως και θρηνούν για την επικράτησή της ανεντιμότητας και της χαλαρής ηθικής, διαιωνίζουν αυτή την φαυλότητα με την εκλογή των ηγετών τους.

Αυτό τους αρέσει!

Κι αυτή η ηθική κατάπτωση δεν περιορίζεται ούτε στις Ηνωμένες Πολιτείες ούτε στον 20ό αιώνα. Αν διαβάσει κανείς την ιστορία του Τζένγκις Χαν, του Αδόλφου Χίτλερ και του Ναπολέοντα θα καταλάβει ότι οι άνθρωποι συχνά υπέκυπταν πρόθυμα στην εκμετάλλευση. Οι τύραννοι κυβερνούν και μπορούν να κυβερνούν μόνο με την υποστήριξη του λαού. Όπως είπε ο Βασιλιάς Σολομών: «Εν τω πλήθει του λαού είναι η δόξα του βασιλέως· εν δε τη ελλείψει του λαού ο αφανισμός του ηγεμονεύοντος.» (Παροιμίαι 14:28) Ναι, για ν’ αποχτήσει κάποιος κυβερνήτης εξουσία χρειάζεται υποστήριξη—και ενεργητική και παθητική.

Η αφήγηση της Αγίας Γραφής σχετικά με το διορισμό του Βασιλιά Σαούλ δείχνει πόσο πρόθυμα υποτάσσονται οι άνθρωποι. Ο Ισραήλ απολάμβανε μεγάλη ελευθερία όταν κυβερνούσαν οι διορισμένοι από τον Θεό κριτές. (Κριταί 21:25) Αλλά με τον καιρό το έθνος κραύγαζε ζητώντας βασιλιά. Ο κριτής Σαμουήλ τους προειδοποίησε ότι η απόχτηση βασιλιά θα σήμαινε για το έθνος: δουλεία, εκμετάλλευσή και φορολογία. Όμως το έθνος φώναζε, «Βασιλεύς θέλει είσθαι εφ’ ημάς!» βυθίζοντας έτσι το έθνος σε μια τραγική και καταστρεπτική πορεία.—1 Σαμουήλ 8:19.

Φυσικά, δεν υποστηρίζουν όλοι σήμερα ενεργά ανέντιμους πολιτικούς. Μερικοί εξοργίζονται, μάλιστα προσβάλλονται, με τη συμπεριφορά τέτοιων αντρών. Ωστόσο, εξακολουθούν να υποστηρίζουν τα ίδια συστήματα που βάζουν τέτοιους ανθρώπους στην εξουσία. Και υπάρχουν κι εκείνοι που υποστηρίζουν παθητικά τα πολιτικά κατεστημένα αποδίδοντας σ’ αυτά υπηρεσία χειλέων.

Η Αγία Γραφή, όμως, μας θερμοπαρακαλεί: «Οι αγαπώντες τον Κύριον, μισείτε το κακόν.» (Ψαλμός 97:10) Ποια είναι, λοιπόν, η άποψη σας για την κακία; Για να μπορέσουμε να ξεκαθαρίσουμε ποια είναι πραγματικά η άποψή μας γι’ αυτό, ας δούμε έναν άλλον τομέα στον οποίο αυξάνει η ανεκτικότητα για το κακό.

‘Βάζει το Χέρι του Ακόμη Πιο Βαθιά Μέσα στο Πορτοφόλι Σου’

Η διαφθορά δεν είναι χαρακτηριστικό των πολιτικών μόνο. Τα μέσα μαζικής ενημερώσεως είναι γεμάτα από ειδήσεις θρησκευτικής διαφθοράς. Πάρτε, για παράδειγμα, το ζήτημα της ομοφυλοφιλίας. Η θέση της Αγίας Γραφής είναι πολύ σαφής: «Μην κάνετε λάθος: . . . κανένας που είναι ένοχος είτε μοιχείας είτε σεξουαλικής διαστροφής . . . δεν θα κληρονομήσει τη βασιλεία του Θεού.» (1 Κορινθίους 6:9, 10, Η Νέα Αγγλική Βίβλος) Αλλά τι λένε σήμερα μερικοί κληρικοί;

Ένας Μεθοδιστής επίσκοπος, ο Μέλβιν Ε. Γουήτλυ, ο νεότερος, υποστηρίζει το διορισμό «ενός δηλωμένου ομοφυλόφιλου διακόνου.»

Το Βατικανό ντροπιασμένο αναγκάστηκε «να σωπάσει» έναν ειλικρινή Ρωμαιο-Καθολικό ιερέα (ο ίδιος δηλωμένος ομοφυλόφιλος) γιατί «συγχωρεί δήθεν την ομοφυλοφιλία στους ιερείς.»

Η Ενωμένη Εκκλησία του Χριστού γνωστοποίησε τα σχέδιά της να χειροτονήσει μία λεσβία στην ιεροσύνη. Ένα άρθρο κάποιας εφημερίδας έλεγε: «Θα ξεπεράσουν τους είκοσι οι κληρικοί της Ενωμένης Εκκλησίας του Χριστού που θα συγκεντρωθούν γύρω της καθώς αυτή θα γονατίζει . . . και, βάζοντας τα χέρια τους πάνω στο κεφάλι της, θα την ανακηρύξουν ιερέα του Ιησού Χριστού.»

Δεν είναι αυτές φανερές παραβιάσεις των Βιβλικών αρχών; Προφανώς, ναι. Ωστόσο, δύσκολα οι άνθρωποι απομακρύνονται από τις εκκλησίες τους ή απαιτούν αναμόρφωση. Ποια είναι, όμως, η δική σας άποψη γι’ αυτή την ηθική κατάπτωση;

Η ειδησεογραφία μιλάει επίσης και για οικονομικά σκάνδαλα που οδηγούν σε αμηχανία:

«Σκάνδαλο στην Τράπεζα του Πάπα» ήταν ο τίτλος ενός άρθρου στο τεύχος της 26ης Ιουλίου 1982 του περιοδικού Τάιμ. «Απάτη ενός δισεκατομμυρίου δολλαρίων σε Ιταλική τράπεζα αποδίδεται στο πιο ευυπόληπτο ίδρυμα όλου του κόσμου, στο Βατικανό,» έλεγε το άρθρο. «Μέχρι τώρα, δύο άτομα που είχαν αναμιχτεί στην υπόθεση πέθαναν . . . Υπεύθυνος για το σκάνδαλο είναι ο Αρχιεπίσκοπος Πωλ Σ. Μάρκινκους, ο Αμερικανός πρόεδρος του Ιδρύματος για Θρησκευτικά Έργα.»

Τι θα πούμε για τις Προτεσταντικές εκκλησίες; Λέγεται ότι οικονομικά πάσχουν. Ο ιεροκήρυκας Όραλ Ρόμπερτς καταφεύγει στον εκφοβισμό για να γεμίζει τ’ αδειασμένα ταμεία της εκκλησίας του. Είχε στείλει ένα «προσωπικό» γράμμα σε πάνω από 1.000.000 άτομα, το οποίο άρχιζε ως εξής: «Κάτι τρομερό πρόκειται να συμβεί και πρέπει προσωπικά να σας μιλήσω γι’ αυτό.» Αφού θρηνούσε για τις φριχτές οικονομικές δυσχέρειες της εκκλησίας του, έλεγε: «Ο Θεός πρόκειται να χρησιμοποιήσει εσένα σ’ ένα θαύμα του. Αν εσύ και μερικοί άλλοι από τους ιδιαίτερους συντρόφους μου θυσιάσετε 100 δολλάρια σαν σπόρο, το θαύμα αυτό μπορεί να συμβεί.»

Αυτό δύσκολα συμβιβάζεται, όμως, με την είδηση που παίρνουμε από το περιοδικό Ντένβερ Ποστ. Ο Όραλ Ρόμπερτς, ο οποίος «για χρόνια ισχυριζόταν ότι δεν είχε καμιά προσωπική περιουσία και ότι το εισόδημά του ήταν πολύ μικρό,» λέγεται ότι «έχει ένα σπίτι που αξίζει ανάμεσα στα 500.000 και 1 εκατομμύριο δολλάρια . . . έχει ποσοστά από ένα ανενεργό χρυσωρυχείο . . . κι ανέφερε ετήσιο εισόδημα σε καθένα από τα τελευταία πέντε χρόνια που κυμαινόταν από 70.000 ως 178.000 δολλάρια.»

Κι ο τηλεοπτικός ιεροκήρυκας Ρεξ Χάμπαρντ, κι αυτός εκμεταλλεύεται τα συναισθήματα των ακολούθων του σε μια τετρασέλιδη ικεσία του για χρήματα. Λέει, «Πιστεύω πως ο Θεός είναι πρόθυμος να εκχύσει πάνω σας εκατό φορές περισσότερες ή ακόμη χίλιες φορές περισσότερες ευλογίες.» Κι αυτό, φυσικά, αν του στείλετε χρήματα.

Ο θρησκευτικός συντάκτης του περιοδικού Σταρ του Τορόντο συνοψίζει το ζήτημα ως εξής: «Καθένας που ξέρει τις εκκλησίες που χάνουν θρησκευτικές προσωπικότητες από την TV . . . αρχίζει αμέσως να καταλαβαίνει ότι όταν ο ιεροκήρυκας αρχίζει να μιλάει, λέγοντας ‘βαθιά μέσα σου’ ή ‘βαθιά στην καρδιά σου’, όπου νάναι θα προσπαθήσει να βάλει το χέρι του ακόμη πιο βαθιά μέσα στο πορτοφόλι σου.»

Είναι αλήθεια ότι εξάπτεται ο θυμός μερικών. Αλλ’ αυτή η επίκριση φαίνεται να είναι ένα απαλό κλαψούρισμα σε σύγκριση με τη δυνατή κραυγή υποστηρίξεως που εξακολουθούν να παίρνουν αυτοί οι θρησκευτικοί ηγέτες. Οι πιστοί τους εξακολουθούν να γεμίζουν τα θησαυροφυλάκια των εκκλησιών, να συνωστίζονται στους ναούς τους, να παραβλέπουν την αμφισβητήσιμη διαγωγή των ιερέων.

Αυτό αρέσει στους ανθρώπους.

Αλλά είναι αυτή μια σκληρή καταδίκη; Μπορούμε πραγματικά να πούμε ότι οι ενεργοί και παθητικοί υποστηρικτές αγαπούν τη φαύλη θρησκεία και την πολιτική;

Πρόθυμα Θύματα

Η Αγία Γραφή μάς λέει για την προφητευμένη από τον Θεό καταστροφή της κακής κοινωνίας των Σοδόμων και των Γομόρρων. Μετά τη μεσολαβητική προσευχή που έκανε ο Αβραάμ, ο Θεός ήταν πρόθυμος να σώσει την πόλη αν βρίσκονταν 10 μόνο δίκαιοι. (Γένεσις 18:32) Αλλά οι άνθρωποι είχαν διαφθαρεί σε τέτοιο σημείο που δεν βρέθηκε ούτε μία ψυχή έξω από την άμεση οικογένεια του Λωτ που ν’ αγαπάει την αλήθεια.

Αυτό τους άρεσε.

Έπειτα, υπήρξε ο προφήτης Ιερεμίας που έζησε σε καιρούς παρόμοιους με τους δικούς μας. Η ηθική είχε καταπέσει τόσο πολύ ώστε λέγεται: «Περιέλθετε εν ταις οδοίς της Ιερουσαλήμ και ιδέτε . . . εάν δύνασθε να εύρητε άνθρωπον, εάν υπάρχη ο ποιών κρίσιν, ο ζητών αλήθειαν και θέλω συγχωρήσει εις αυτήν.»—Ιερεμίας 5:1.

«Ούτοι βεβαίως είναι πτωχοί,» συμπέρανε ο Ιερεμίας. Σκέφτηκε—ότι μόνο η ‘τάξη των φτωχών’—οι αμόρφωτοι, οι αγράμματοι—ήταν πνιγμένοι στην ηθική διαφθορά. Αλλά η αδικαιολόγητη συμπεριφορά του πληθυσμού αντανακλούσε απλώς την εξαχρειωτική σκέψη των κυβερνητικών και θρησκευτικών ηγετών! (Ιερεμίας 5:4, 6· βλέπε επίσης 6:13, 14· 23:14.) Η σεξουαλική ανηθικότητα, και η ελευθερία από τους ηθικούς φραγμούς, έγινε τρόπος ζωής ανάμεσα στους Ισραηλίτες! «Συνεσωρεύοντο εις οίκον πόρνης,» δήλωσε ο Ιερεμίας. Ήταν όπως «Οι κεχορτασμένοι ίπποι [άλογα γεμάτα σεξουαλικό πάθος, ΜΝΚ],» δεν σκέφτονταν καθόλου τις συνέπειες των πράξεων τους.—Ιερεμίας 5:7, 8.

Επομένως δεν πρέπει να προκαλεί καμιά έκπληξη το γεγονός ότι το διεφθαρμένο έθνος Ισραήλ ανεχόταν—μάλιστα υποστήριζε—διεφθαρμένους ηγέτες. «Μη ακούετε τους λόγους των προφητών,» προειδοποίησε ο Ιερεμίας! (Ιερεμίας 23:16· βλέπε επίσης 5:26-28, 31.) Και ποια ήταν η ανταπόκρισή τους σ’ αυτή την προειδοποίηση; Μήπως η κατακραυγή; Μήπως ζήτησαν κάποια μεταρρύθμιση; Δυστυχώς, ο Ιερεμίας ομολόγησε: «Και ο λαός μου αγαπά ούτω.»—Ιερεμίας 5:31.

Βέβαια, μπορεί να είχαν ερεθιστεί λίγο για τις προσωπικές δυσκολίες που τους προκαλούσαν οι καταπιεστικοί κυβερνήτες. Αλλά γενικά ο λαός δεν ήθελε καμιά πραγματική αλλαγή. Ήταν πρόθυμα θύματα. Επειδή οι κυβερνήτες τους ήταν ηθικά άθλιοι επέτρεψαν και στους εαυτούς τους ν’ απολαύσουν λίγη αθλιότητα.

Αυτό τους άρεσε.

Μήπως ‘Αυτό Αρέσει’ και σε Σας;

Οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα, παρόμοια, δεν θέλουν πραγματικά αλλαγή. Και οι ελάχιστοι που από ειλικρίνεια υποστηρίζουν έντονα κάποιον ανασχηματισμό απλώς ‘βάζουν καινούργιο κρασί σε παλιά ασκιά,’ δηλαδή, κάνουν επιφανειακές αλλαγές για να διαιωνιστεί το σύστημα λίγο ακόμη.—Ματθαίος 9:17.

Εμείς, όμως, ελπίζουμε ότι εσείς είστε διαφορετικοί. Ότι ‘στενάζετε και βοάτε για τα βδελύγματα που γίνονται’ σ’ αυτό το κακό σύστημα. (Ιεζεκιήλ 9:4) Ότι η αγάπη σας για τη δικαιοσύνη δεν είναι ένα λεπτό επίχρισμα. Ότι θέλετε πραγματική αλλαγή—όχι το είδος που προέρχεται από πολιτική μεταρρύθμιση, αλλά το είδος που μόνο ο Θεός μπορεί να φέρει. Αν αυτή είναι η επιθυμία σας, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά με χαρά θα σας βοηθήσουν να μάθετε πώς σκοπεύει ο Θεός ν’ απαλλάξει τη γη από την κακία και να εγκαθιδρύσει μια αγνή και καθαρή κυβέρνηση!—Δανιήλ 2:44· Ησαΐας 11:1-9.

Οι περισσότεροι άνθρωποι, όμως, αγνοούν αυτές τις ένδοξες προσδοκίες. Υποκριτικά κατηγορούν την πολιτική διαφθορά αλλά θέλουν να παραβαίνουν τους νόμους οδικής κυκλοφορίας χωρίς να τιμωρούνται. Συγκλονίζονται με την ανηθικότητα των πολιτικών αλλά σαν πεινασμένοι καταβροχθίζουν τα τηλεοπτικά προγράμματα και τις κινηματογραφικές ταινίες που βρωμάνε από ανηθικότητα. Μιλάνε για καλή κυβέρνηση αλλά δίνουν την ψήφο τους σε αχρείους ανθρώπους. Καταδικάζουν τον εκβιασμό αλλά βοηθούν να γεμίζουν τα ταμεία των άπληστων κληρικών. Μιλάνε για αλήθεια αλλά στην πραγματικότητα προτιμούν μόνο ‘να γαργαλίζονται τ’ αυτιά τους.’ (2 Τιμόθεον 4:3) Και σχετικά με την ηθική μεταρρύθμιση, ποιος τη χρειάζεται; Με χαρά τη δέχονται, αλλά, υπόγεια, υποστηρίζουν την καταπίεση, την ανεντιμότητα και την απληστία εφόσον ζουν όπως τους αρέσει.

Αυτό τους αρέσει.

[Εικόνα στη σελίδα 13]

«... όταν ο ιεροκήρυκας αρχίζει να σου μιλάει, λέγοντας, ‘βαθιά μέσα σου’ ή ‘βαθιά στην καρδιά σου’, είναι σαν να προσπαθεί να βάλει το χέρι του ακόμη πιο βαθιά μέσα στο πορτοφόλι σου.»—Θρησκευτικός Συντάκτης της Σταρ του Τορόντο