«Το Καλύτερο Παιχνίδι που Επινοήθηκε Ποτέ»
«Για να κάνεις ένα μωρό να χαρεί δεν χρειάζονται και πολλά πράγματα», δηλώνει το βιβλίο Ετοιμότητα για το Σχολείο—Ετοιμότητα για τη Ζωή, που έκδωσε το Πανεπιστήμιο της Νότιας Αφρικής. «Ουσιαστικά ο γονέας είναι το καλύτερο παιχνίδι που επινοήθηκε ποτέ». Ο συγγραφέας κατόπιν προχωρεί για να συζητήσει τον τρόπο με τον οποίο οι γονείς παίζουν το ρόλο του «παιχνιδιού»: «Όταν η μητέρα κρατάει το μωρό της για να το ταΐσει, με το πρόσωπό του γύρω στα 20 εκατοστόμετρα (8 ίντσες) μακριά από το δικό της, εκείνο μπορεί να μελετήσει τα χαρακτηριστικά του προσώπου της, την αντίθεση ανάμεσα στα μάτια και στα μαλλιά, την κίνηση των χειλιών και των ματιών. Μπορεί να μάθει τις αλλαγές της φωνής της, να μυρίσει το σώμα της, να αγγίξει το δέρμα της και τα ρούχα της . . . Αν εκείνο κοιτάζει, χαμογελάει, κάνει χειρονομίες, η μητέρα του πρέπει να το ανταμείψει μ’ ένα χαμόγελο, ένα σφίξιμο, κάποια αλλαγή στα χαρακτηριστικά του προσώπου, στον τόνο της φωνής».
Όσο για την αξία ενός τέτοιου «παιχνιδιού», η συγγραφέας Δρ Μαγκνταλένα Γκραίη, παρατηρεί: «Στα πρώτα αυτά χρόνια, η ανάπτυξη της καλής συμπεριφοράς και της συμπάθειας είναι πιο σημαντικά από την απόκτηση μαθηματικών δεξιοτήτων ή επιστημονικής εξειδίκευσης. Αυτό λέει πολλά, γιατί όλες αυτές οι δεξιότητες είναι πράγματι πολύ σημαντικές αργότερα. Ωστόσο η καλοσύνη εξακολουθεί να είναι μια από τις πιο σημαντικές τάσεις όλων των ανθρωπίνων υπάρξεων, και η καλοσύνη μαθαίνεται στα πρώτα χρόνια.» Ασφαλώς οι παρατηρήσεις αυτές τονίζουν την αξία της Βιβλικής συμβουλής για τις μητέρες να είναι «φιλότεκνοι, . . . οικοφύλακες.»—Τίτον 2:4, 5.