Μετά την Έκρηξη του Τσικόναλ
Από τον Ανταποκριτή του Ξύπνα! στο Μεξικό
ΠΟΛΛΟΙ άνθρωποι γνωρίζουν ότι το Τσικόναλ, ένα αδρανές ηφαίστειο στο νοτιοανατολικό Μεξικό, εξερράγη ξαφνικά πέρυσι. Αλλά δεν είναι και τόσο γνωστές οι εμπειρίες αυτών που επέζησαν, όπως τις αφηγήθηκαν αργότερα σε συνέντευξη.
Αυτοί οι αυτόπτες μάρτυρες αναφέρουν τα δραματικά γεγονότα που τους συντάραξαν αιφνίδια. Η Αβιγαία αναφέρει: «Αφού άκουσα μια μεγάλη έκρηξη έτρεξα στην μπροστινή πόρτα και κοίταξα προς την κατεύθυνση της έκρηξης. Τότε είδα να πετάγεται φωτιά από τον κρατήρα του Τσικόναλ. Μετά άρχισε να πέφτει μια λεπτή βροχή από στάχτη, σαν τσιμέντο. Λίγα λεπτά αργότερα, ήρθε μια βροχή από πέτρες, μερικές μεγάλες όσο η γροθιά μου. Τα σπίτια μερικών γειτόνων μας θάφτηκαν τελείως. Στους πλησιέστερους οικισμούς θάφτηκαν ζωντανοί μέσα σε στάχτες, άμμο και πέτρες 400 ως 500 άνθρωποι.»
Ό Έσδρας έζησε για ν’ αναφέρει την εξής εμπειρία από εκείνη την Κυριακή πέρυσι τον Μάρτιο: «Όταν το ηφαίστειο άρχισε να εκρήγνυται αναρωτηθήκαμε τι έπρεπε να κάνουμε. Μήπως θα έπρεπε να φύγουμε αμέσως, εγκαταλείποντας όλα τα υπάρχοντά μας; Τι θα συνέβαινε στα μικρά παιδιά μας αν έπρεπε να φύγουμε και να ταξιδέψουμε μέσα από την πυκνή ζούγκλα; Επειδή είμαστε Μάρτυρες του Ιεχωβά, φέραμε το ζήτημα στον Ιεχωβά Θεό με προσευχή, ζητώντας την κατεύθυνσή του. Κατόπιν πήραμε την απόφαση να φύγουμε. Καθώς ξεκινήσαμε βλέπαμε την ερήμωση που προκαλούσε το ηφαίστειο. Στο χωριό Φρανσίσκο Ληόν, του Τσιάπας, δεκάδες άνθρωποι είχαν καεί ζωντανοί. Διέκρινα μερικούς με τα χέρια τους ν’ αγκαλιάζουν τα δένδρα, ναι τα σώματά τους καρβουνιασμένα. Σε άλλες περιπτώσεις, διακρίνονταν μέρη του σώματος πάνω από τις στάχτες και την άμμο όπου είχαν παγιδευτεί. Στο χωριό Ελ Ναράνζο 38 άτομα κάηκαν από τη μεγάλη θερμότητα. Αλλά ούτε ένας Μάρτυρας του Ιεχωβά δεν έχασε τη ζωή του.»
Μια επταμελής οικογένεια πέρασε μια συγκινητική εμπειρία που ενίσχυσε την πίστη τους στον Ιεχωβά και στους Χριστιανούς αδελφούς τους. Η οικογένεια παγιδεύτηκε στην Ταπιλούλα. Επί δύο ημέρες περπατούσαν μέσα από τα βουνά για να φθάσουν στο χωριό και να προμηθευτούν τρόφιμα ώστε να συνεχίσουν το ταξίδι τους. Αλλά πόσο συγκλονίστηκαν όταν ανακάλυψαν ότι όλοι οι κάτοικοι είχαν φύγει! Αυτό σήμαινε ότι, για να φθάσουν στη Βιλλαχερμόζα, έπρεπε να ταξιδέψουν άλλες τέσσερις μέρες με τα πόδια χωρίς τροφή. Ωστόσο, και άλλοι Μάρτυρες από την ίδια περιφέρεια είχαν κατορθώσει να φθάσουν στη Βιλλαχερμόζα και είχαν εξηγήσει την άθλια κατάσταση της οικογένειας των επτά, αναφέροντας ότι ίσως βρίσκονταν ακόμη στην Ταπιλούλα. Αμέσως ένας αδελφός ξεκίνησε με το ημιφορτηγό του αυτοκίνητο, περνώντας από σχεδόν αδιάβατους δρόμους σκεπασμένους με στάχτη και άμμο. Παρόλα αυτά τα κατάφερε να περάσει, έφτασε εκεί, βρήκε την οικογένεια και τους έφερε πίσω ασφαλείς.
Στοργική Βοήθεια
Το επόμενο πρωινό μετά την έκρηξη, οι ραδιοσταθμοί μετέδιδαν την είδηση σε ολόκληρη τη χώρα ότι το Τσικόναλ είχε εκραγεί. Η Εταιρία Σκοπιά στην πόλη του Μεξικού τηλεφώνησε αμέσως στην πλησιέστερη μεγάλη πόλη, τη Βιλλαχερμόζα, για να εξακριβώσει πώς ήταν η κατάσταση και τι μπορούσε να γίνει για να βοηθηθούν οι δούλοι του Ιεχωβά σ’ εκείνη την περιοχή. Μέσα σε 48 ώρες σχηματίσθηκε μια εξαμελής επιτροπή βοηθείας και άρχισε να εργάζεται 24 ώρες την μέρα. Η μεγάλη ανάγκη δεν ήταν τα χρήματα ή ο ρουχισμός, αλλά τα τρόφιμα.
Μ’ αυτή την προτεραιότητα υπόψη, άρχισαν ν’ αποστέλλονται τρόφιμα στις οικογένειες που είχαν ανάγκη. Η Εταιρία έστειλε με τηλεφωνική επιταγή χρήματα στους αδελφούς σε δυο μεγάλες πόλεις με οδηγίες ν’ αγοράσουν τρόφιμα και να τα μεταφέρουν με φορτηγό στη Βιλλαχερμόζα για διανομή, κερδίζοντας έτσι πολύτιμο χρόνο. Η γρήγορη αυτή ενέργεια μας θυμίζει τα επείγοντα μέτρα βοήθειας τον πρώτο αιώνα τον καιρό της Πεντηκοστής. (Πράξεις 4:32) Εκτός από τα τρόφιμα και τον ρουχισμό, διανεμήθηκαν και φάρμακα επειδή υπήρχε κίνδυνος για επιδημία.
Μια και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στη χώρα γνώριζαν τις ανάγκες των Χριστιανών αδελφών τους στην περιοχή της συμφοράς, στην Εταιρία και στην επιτροπή βοηθείας συνέρεαν εθελοντικές συνεισφορές τόσες ώστε η βοήθεια ξεπέρασε τις ανάγκες. Η επιτροπή έγραψε: «Ήταν θαυμάσιος ο τρόπος που ανταποκρίθηκαν οι αδελφοί στις ανάγκες των συγχριστιανών τους. Όλοι τους έτυχαν φροντίδας.»
Κυβερνητικοί αξιωματούχοι επισκέφτηκαν την περιοχή και διέταξαν να μπει τέλος στην αχρείαστη γραφειοκρατία και την εξάλειψη της κερδοσκοπίας με τα τρόφιμα και τα άλλα είδη που έφταναν για τους πρόσφυγες. Στη διάρκεια ενός επιτόπιου ελέγχου της πληγείσης περιοχής έδωσαν οδηγίες για την παροχή βοηθείας όσον αφορά την υγεία, τη διατροφή, και την προληπτική ιατρική για τις 4.453 οικογένειες που ξεριζώθηκαν από τα 16 χωριά γύρω από το ηφαίστειο.
Οργανωμένη Έξοδος
Κάτι που εντυπωσίασε σχετικά με την έξοδο από την περιοχή του ηφαιστείου ήταν ο οργανωμένος τρόπος με τον οποίο έφυγαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Δεν ήταν μια διαδικασία που ο καθένας φρόντιζε για τον εαυτό του, αλλά, αντίθετα, ήταν μια ενωμένη δράση με τους πρεσβυτέρους επικεφαλής. Οι πρεσβύτεροι κράτησαν τους αδελφούς ενωμένους κι εκείνοι, με τη σειρά τους, εκτίμησαν το πνεύμα της αγάπης, της ενότητας και της συνεργασίας που ήταν τόσο φανερό καθώς έφευγαν για άλλους τόπους.
Για άλλη μια φορά ο λαός του Ιεχωβά κατέδειξε ότι οι αληθινοί Χριστιανοί ενεργούν με το δεσμό της αγάπης και της ενότητας, ένα σημείο που τους ξεχωρίζει και που μεγαλύνεται σε καιρούς επείγουσας ανάγκης, όπως στην περίπτωση της εκρήξεως του ηφαιστείου Τσικόναλ. «Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους,» είπε ο Ιησούς Χριστός.—Ιωάννης 13:35.