Ένα Πουλί με Διαφορετικό Πτέρωμα—Ο Τυφώνας Ίβα
ΙΒΑ είναι η Χαβανέζικη ονομασία της φρεγάτας, ενός μεγάλου αρπακτικού θαλάσσιου πτηνού. Στην πραγματικότητα αυτό που έπληξε τα Νησιά της Χαβάης την Τρίτη στις 23 Νοεμβρίου 1982 ήταν ένα πουλί με διαφορετικό πτέρωμα. Ο Ίβα ήταν ο πρώτος τυφώνας στον οποίο δόθηκε Χαβανέζικη ονομασία, και ο οποίος έκανε στα Νησιά μια σπάνια επίδειξη της δύναμης που έχει η φύση. Ο Ίβα, η χειρότερη θύελλα που έπληξε το κράτος από το 1959, τσάκισε τα νησιά Νιιχάου, Καουάι και Οάχου με ανέμους που έτρεχαν μέχρι 177 χιλιόμετρα (110 μίλια) την ώρα.
Στο Καουάι, το οποίο δέχτηκε τη σφοδρότητα της θύελλας, το ένα στα οχτώ σπίτια ή καταστράφηκε ή έγινε ακατοίκητο. Σχεδόν όλα τα άλλα κτίρια υπέστησαν μικρές ή μεγάλες ζημιές. Τα δέντρα, οι γραμμές του ηλεκτρικού, και οι στύλοι κοινωφελής υπηρεσίας ήταν παντού πεσμένοι κάτω, κάνοντας έτσι τους δρόμους αδιάβατους. Πολλά από τα δέντρα που εξακολουθούσαν να στέκονται όρθια ήταν γυμνά από φύλλα και κλαδιά—για να υπενθυμίζουν τη δύναμη της θύελλας. Στη ζημιά που προκάλεσαν οι δυνατοί άνεμοι, προστέθηκαν και τα κύματα που είχαν ύψος 8 με 9 μέτρα (25 με 30 πόδια) καταστρέφοντας σπίτια, πολυκατοικίες και ξενοδοχεία στις παραλιακές περιοχές.
Η ολική ζημιά στην Οάχου δεν ήταν πολύ εκτεταμένη, μολονότι οι βόρειες και δυτικές ακτές επλήγησαν σοβαρά από τους ανέμους και τα μεγάλα κύματα. Στη διάρκεια της θύελλας δεν υπήρχε ηλεκτρικό και στα δύο νησιά, με αποτέλεσμα μια ολική συσκότιση. Ενώ ο ηλεκτρισμός αποκαταστάθηκε αργά το βράδυ εκείνο σε μέρη του Οάχου, οι αρχές υπολόγισαν ότι θα περνούσε τουλάχιστον ένας μήνας για να αποκατασταθεί πλήρως ο ηλεκτρισμός και στα δύο νησιά. Ευτυχώς μόνο ένας θάνατος είχε σχέση με τη θύελλα και σχετικά λίγοι τραυματισμοί—ασήμαντης κυρίως φύσης.
Πολλοί από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και στα δύο νησιά υπέστησαν υλικές ζημιές, αλλά κανένας δεν τραυματίστηκε. Οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι τηλεφώνησαν γρήγορα ή επισκέφθηκαν όλους τους αδελφούς στις εκκλησίες τους για να βεβαιωθούν για την ασφάλειά τους και να φροντίσουν για τις ανάγκες που τυχόν είχαν. Κατάφεραν όχι μόνο να ενθαρρύνουν αυτούς τους οποίους επισκέφθηκαν αλλά να μάθουν εκτός από τις δικές τους προσωπικές εμπειρίες και πολλά πράγματα από πρώτο χέρι σχετικά με το πόσο δυνατή ήταν η θύελλα και η καταστροφή που προκάλεσε.
Ένας Μάρτυρας του Ιεχωβά ανέφερε: «Ολόκληρο το σπίτι έτρεμε σαν να το έσειε ένα γιγάντιο χέρι.» Σκεφτόμενοι ότι ίσως έπρεπε να φύγουν, προσπάθησε ν’ ανοίξει την πόρτα της κουζίνας, αλλά η δύναμη του ανέμου ήταν τόσο ισχυρή που δεν μπόρεσε να την κουνήσει. «Κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο, είδα το γκαράζ που χωρούσε τέσσερα αυτοκίνητα και την αποθήκη έξω από το σπίτι μας να σείονται σαν ένα αεροπλάνο στο τέλος του διαδρόμου προσγείωσης,» είπε. «Μετά σωριάστηκαν δεξιά και πέταξαν στον ουρανό, και εξαφανίστηκαν.»
Μια ηλικιωμένη Γιαπωνέζα Μάρτυρας του Ιεχωβά, που έβλεπε τη σκεπή της να εξαφανίζεται μέσα στη θύελλα καθώς κάθισε για να προστατευτεί στη γωνιά του σαλονιού της, είπε ότι συναρπάστηκε τόσο πολύ που ούτε φόβος δεν την έπιασε. «Αλλά,» πρόσθεσε, «δεν συναρπάστηκα τόσο ώστε να ξεχάσω να προσευχηθώ.»
Μερικοί χρειάστηκε να αδειάσουν τα παραλιακά σπίτια τους. Μια οικογένεια Μαρτύρων όταν επέστρεψε βρήκε το σπίτι της να έχει μετακινηθεί 12 μέτρα (40 πόδια) από τα πελώρια κύματα, αλλά το σπίτι βρισκόταν στη νέα του τοποθεσία τελείως άθικτο. Μπαίνοντας διαπίστωσαν ότι τίποτα δεν είχε σπάσει εκτός από ένα πιάτο φαγητού.
Μια Μάρτυρας του Ιεχωβά της οποίας ο σύζυγος έχει μια αποθήκη γεωργικών προϊόντων αφηγείται: «Η αποθήκη του συζύγου μου καταστράφηκε σχεδόν τελείως από τους μεγάλους ανέμους. Το μόνο μέρος που δεν έπαθε σχεδόν τίποτα είναι το δωμάτιο που μας επιτρέπει να το χρησιμοποιούμε για να κάνουμε τη Μελέτη Βιβλίου Εκκλησίας. Αυτό υποκίνησε κάποιον από τους υπαλλήλους του να πει, ‘Θα έπρεπε να τους αφήνεις (τους Μάρτυρες του Ιεχωβά) να χρησιμοποιούν όλο το κτίριο για να μην πάθει κανένα μέρος του τίποτα.’»
Ενώ πολλοί προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν τη θύελλα και τη σύγχυση που έφερε για λεηλασίες και προσωπικό ιδιοτελές κέρδος, οι άνθρωποι της κοινότητας έδειξαν ενδιαφέρον και φροντίδα για τους άλλους γενικά. Κυρίως δείχθηκε ένα θαυμάσιο πνεύμα συνεργασίας και ομαδικής βοήθειας σ’ όλα τα νησιά. Αυτό ήταν ιδιαίτερα φανερό ανάμεσα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά, όπως ανέφεραν δύο περιοδεύοντες επίσκοποι: «Όπου πήγαμε βρήκαμε τους φίλους μας σε καλή διάθεση. Οι πρεσβύτεροι άρχισαν αμέσως να ερευνούν για όλους τους αδελφούς της εκκλησίας τους και να φροντίζουν για στέγη ή για προμήθειες που τυχόν χρειάζονταν. Και άλλοι Μάρτυρες του Ιεχωβά ανταποκρίθηκαν στοργικά καθώς μοιράζονταν αυτά που είχαν μαζί μ’ εκείνους που βρίσκονταν σε ανάγκη. Ήταν συγκινητικό να βλέπει κανείς την αγάπη και το ενδιαφέρον που έδειξαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά φροντίζοντας ο ένας για τον άλλον.»
Αλλά δεν παραμερίστηκαν οι πνευματικές ανάγκες γιατί οι πρεσβύτεροι προετοιμάστηκαν για τις εκκλησιαστικές συναθροίσεις, ακόμη και σε περιοχές που επλήγησαν σοβαρά από τη θύελλα. Την άλλη μέρα μετά τον τυφώνα, οι περισσότερες εκκλησίες μπόρεσαν να κάνουν τις συναθροίσεις τους, μολονότι το ηλεκτρικό δεν είχε αποκατασταθεί σε πολλές απ’ αυτές τις περιοχές.
Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ενδιαφέρθηκαν επίσης και για τους γείτονες της περιοχής τους καθώς μοιράζονταν μαζί τους τις υλικές προμήθειες που είχαν και βοηθώντας τους στο επισκευαστικό έργο τους. Την Πέμπτη, σε λιγότερο από 48 ώρες μετά τη θύελλα, πολλοί από τους Μάρτυρες επισκέφτηκαν εκείνους με τους οποίους μελετούν την Αγία Γραφή για να δουν αν χρειαζόταν να τους προσφέρουν κάποια υλική ή πνευματική βοήθεια.
Μια οικογένεια Μαρτύρων του Ιεχωβά είχε έναν επιπρόσθετο λόγο για να χαίρεται. Πέρα από το ότι ολόκληρη η οικογένεια δεν διέτρεξε κίνδυνο, ευλογήθηκαν με ένα νέο μωρό, το οποίο γεννήθηκε τη στιγμή ακριβώς που έφτασε ο τυφώνας στο νησί. Και η μητέρα και η κόρη είναι καλά.
Όλοι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά που επλήγησαν από τον τυφώνα εξέφρασαν την ευγνωμοσύνη τους για τη σωματική τους ακεραιότητα. Αισθάνθηκαν σαν τον απόστολο Παύλο μετά την επιβίωσή του από πολλές θλίψεις. Στη 2 Κορινθίους 1:11 έγραψε: «Και σεις συνεργείτε υπέρ ημών δια της δεήσεως, δια να γίνη εκ πολλών προσώπων ευχαριστία υπέρ ημών δια το δοθέν εις ημάς χάρισμα δια πολλών.»