Ήμουν ένας ‘Φονιάς Γιγάντων’
ΗΤΑΝ άνοιξη του 1965. Στεκόμουν πάνω στο ρινγκ αντιμετωπίζοντας τον Τάιχο, έναν από τους μεγαλύτερους γίγαντες όλων των εποχών στο σούμο. Είχαμε ξεπλύνει το στόμα μας με εξαγνιστικό νερό και είχαμε πετάξει αλάτι προς το ρινγκ με μια χειρονομία εξαγνισμού. Τα τέσσερα λεπτά για τους βηματισμούς και τις άλλες τελετουργίες είχαν περάσει. Τώρα ήμαστε αντιμέτωποι. Η βεντάλια του διαιτητή άνοιξε, σύνθημα που μας έλεγε ότι ο χρόνος μας είχε περάσει. Πρέπει να παλέψουμε—και τι πάλη κάναμε! Για έκτη φορά, χτύπησα τον μεγάλο Τάιχο! Ο αγώνας αυτός μου χάρισε το ψευδώνυμο Φονιάς Γιγάντων. Για μένα, σαν παλαιστή του Ιαπωνικού σούμο, αυτή ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία.
Το σούμο δεν περιλαμβάνεται στα Ολυμπιακά αθλήματα και στην πραγματικότητα δεν είναι πολύ γνωστό έξω από την Ιαπωνία. Πράγματι, η Ιαπωνία είναι η μόνη χώρα όπου το σούμο είναι εθνικό άθλημα. Αλλά, θα μπορούσατε να ρωτήσετε, τι είναι εκείνο που το κάνει να ξεχωρίζει σαν άθλημα; Ο αντικειμενικός σκοπός του αγώνα στο σούμο είναι να σπρώξεις ή να φέρεις με τα χέρια σου τον αντίπαλο παλαιστή κάτω στο έδαφος ή έξω από το ρινγκ με λαβές ή ανατροπές σύμφωνα με τους κανονισμούς.
Σούμο—Ένα Αρχαίο Ιαπωνικό Σπορ
Είναι ένα πολύ αρχαίο άθλημα που φτάνει τουλάχιστον στον πέμπτο αιώνα π.Χ. στην Ιαπωνία, και ίσως έχει προέλθει από την Ασιατική ενδοχώρα πριν από την εποχή εκείνη. Στο πέρασμα των αιώνων, το σούμο απόκτησε στενούς δεσμούς με τη θρησκεία Σίντο. Όταν οι πιστοί ικέτευαν τους θεούς να ευλογήσουν τη συγκομιδή του ρυζιού, πρόσθεσαν και μια τελετουργία της Σιντοϊστικής θρησκείας. Στη διάρκεια της Περιόδου Χεϊάν (794-1185 μ.Χ.) το σούμο γοήτευε τα μέλη της Αυτοκρατορικής Αυλής και έτσι έγινε το άθλημα των αυτοκρατόρων. Καθώς η πολιτική εξουσία πέρασε στα χέρια των στρατιωτικών τον 12ο αιώνα, η εκπαίδευση σούμο απόκτησε την ίδια σημασία, όσο και η τοξοβολία και η ξιφομαχία, και έγινε μια απαίτηση για τους πολεμιστές. Προοδευτικά, το επαγγελματικό σούμο πήρε τη μορφή με την οποία το γνωρίζουμε σήμερα. Από την Περίοδο Τοκουγκάβα (1603-1868), το σούμο είχε γίνει ένα άθλημα με πολλούς οπαδούς.
Γιατί Πήγα στο Σούμο;
Σε ηλικία 12 ετών, ήμουν ήδη 1,75 μέτρα ψηλός και μπορούσα εύκολα να σηκώσω δύο δέματα ρύζι που ζύγιζαν 60 κιλά το καθένα. Το ύψος και η δύναμή μου έδιναν μεγάλες ελπίδες στους γονείς μου, γιατί εύχονταν να κληρονομήσω και να φροντίζω το αγρόκτημά τους. Όταν έγινα έφηβος, εγώ προσωπικά θεωρούσα ότι το ύψος μου ήταν ένα σοβαρό πρόβλημα για να γίνω γεωργός, γιατί το να είμαι σκυμμένος όλη τη μέρα στους αγρούς μου ήταν πολύ κουραστικό.
Γεννημένος και αναθρεμμένος στο βόρειο νησί Χοκάιντο, θα μπορούσε κανείς να πει ότι γεννήθηκα παλαιστής του σούμο. Συνήθως έχουμε χιόνι από τον Νοέμβριο μέχρι τον Απρίλιο, και οι νεαροί που τα ισχία τους ισχυροποιούνται από το περπάτημα ανάμεσα στο χιόνι λέγεται ότι είναι οι πρώτοι υποψήφιοι για το άθλημα. Παρά την επιθυμία των γονέων μου μπήκα στον κόσμο του σούμο.
Πώς Λειτουργεί ένας «Στάβλος» του Σούμο
Οι νεαροί υποψήφιοι αρχίζουν την εκπαίδευσή τους σε σχολεία του σούμο που ονομάζονται στάβλοι. Στο στάβλο μου η μέρα άρχιζε στις 3 το πρωί. Άρχιζε εξαντλητική εκπαίδευση με προκαταρκτικές ασκήσεις και κατόπιν έπαιρνα μέρος σε πραγματικούς αγώνες σούμο ανάμεσα στα μέλη του ομίλου μας. Η ζωή στο στάβλο βασίζεται πάνω στο φεουδαλικό σύστημα, στο οποίο η ιεραρχία έχει την πρώτη σημασία. Εμείς τα ‘νέα αγόρια’ αναμενόταν να κάνουμε όλο το καθάρισμα και το μαγείρευμα για τα μέλη που είχαν υψηλότερο βαθμό. Η αρχαιότητα στο στάβλο καθόριζε ποιος έτρωγε πρώτος και, το πρωί, ποιος σηκωνόταν τελευταίος.
Η εκπαίδευση συνεχιζόταν μέχρι το μεσημέρι όταν παίρναμε το πρώτο γεύμα της μέρας—φυσικά, σύμφωνα με τη σειρά του βαθμού. Και τι γεύμα! Το τσάνκο-νέιμπι είναι η τροφή των παλαιστών σούμο. Ένα πυκνό, πλούσιο στιφάδο, καμωμένο με βάση το κρέας ή το ψάρι στο οποίο έχουν προστεθεί καρότα, κρεμμύδια, φασόλια, σάλτσα σόγιας και ζάχαρη. Το τρώγαμε μαζί με μεγάλες ποσότητες ρύζι και το κατεβάζαμε κάτω με μεγάλες ποσότητες μπύρας.
Ένας τεμπέλικος υπνάκος ακολουθούσε την ευωχία αυτή, πράγμα που είναι ένας πολύ μεγάλος παράγοντας για την εκτέλεση του στόχου του παλαιστή—το κέρδισμα βάρους και δύναμης για να κατανικάς τον ανταγωνισμό. Η επιτυχία ενός παλαιστή του σούμο εξαρτάται από το πόσο πολύ και πόσο γρήγορα μπορεί να κερδίσει βάρος και ισχύ. Η έμφαση που δίνεται στη σωματική διάπλαση εξηγείται από το γεγονός ότι ένας υποψήφιος στο σούμο πρέπει να ανταποκρίνεται στους κανόνες για το ύψος και το βάρος για τον όμιλο της ηλικίας του προκειμένου να αρχίσει εκπαίδευση. Και απαιτεί πολλή υπομονή για να ανέβεις στην ιεραρχία του σούμο. Στον νεαρό παλαιστή σούμο δίνεται η ευκαιρία να επιδείξει την ανδρεία του στη διάρκεια έξι 15νθήμερων σειρών αγώνων κάθε χρόνο.
Σούμο—Όπου το Ρινγκ Δεν Είναι Τετράγωνο
Στο κέντρο της τεράστιας αίθουσας πάλης σούμο υπάρχει μια χωμάτινη πλατφόρμα που είναι 61 εκατοστόμετρα ψηλή και κάθε της πλευρά έχει μήκος 5,5 μέτρα. Η ζώνη όπου γίνεται η πάλη είναι κυκλική. Ονομάζεται ντοχυό και δεν περιβάλλεται από προστατευτικά σκοινιά. Το ρινγκ από δεμάτια ρυζιού παραγεμισμένα με χώμα, με διάμετρο 4,60 μέτρα, είναι λίγο πιο χαμηλά από το επάνω μέρος της πλατφόρμας, που είναι καλυμμένη μ’ ένα λεπτό στρώμα άμμου. Η άμμος αυτή μπορεί να είναι πολύ υποβοηθητική σε έναν ισόπαλο αγώνα. Πώς; Μπορεί να ελεγχθεί για αποτυπώματα τα οποία θα καθορίσουν τον νικητή!
Το εξαγνιστικό αλάτι, και το νερό βρίσκονται εκεί κοντά. Πάνω από τα κεφάλια κρέμεται μια ξύλινη οροφή σε στυλ Σίντο και οι οιωνοί της καλοτυχίας θάβονται κάτω από το ρινγκ. Εκτός απ’ αυτά υπάρχει ο πάντοτε προσεχτικός διαιτητής που είναι ντυμένος με πλήρες κουστούμι στυλ πολεμιστή με μαύρο κάλυμμα στο κεφάλι προέλευσης Σίντο.
Το θέαμα είναι φαντασμαγορικό, όταν οι παλαιστές του ανώτατου βαθμού μπαίνουν μέσα για την καθημερινή τελετουργία της εισόδου στο ρινγκ. Είναι ντυμένοι με λεπτά επεξεργασμένες ποδιές από μπροκάρ που ζυγίζουν 4 κιλά ή παραπάνω! Οι παλαιστές περικυκλώνουν το ρινγκ και εκτελούν μια τελετή με παλαμάκια. Σύντομα θα αρχίσουν οι αγώνες. Κάθε μέρα του τουρνουά, οι παλαιστές εμφανίζονται με τη σειρά από τον κατώτερο βαθμό μέχρι τον ανώτερο. Εκτός από τους πρωταθλητές, ο βαθμός των οποίων δεν αλλάζει ποτέ από τη στιγμή που θα φτάσουν σ’ αυτόν, ο βαθμός μπορεί να κυμαίνεται για το επόμενο τουρνουά με βάση τις νίκες και τις αποτυχίες που μπορεί να έχεις.
Ποιος Κερδίζει;
Στο σούμο η κατάσταση της καρδιάς και της διάνοιας έχει την ίδια σημασία με τη σωματική διάπλαση και την τεχνική. Ένα ρητό που περιγράφει με σαφήνεια το πνεύμα του αγώνα είναι το εξής: «Άρχισε με υπόκλιση, τελείωσε με υπόκλιση.» Καθώς ο παλαιστής κατεβαίνει από την πλατφόρμα, υποκλίνει το κεφάλι του προς το ρινγκ. Όταν ανακηρύσσεται ο νικητής, για μια φορά ακόμη τα κεφάλια σκύβουν.
Κάθε παλαιστής φοράει ένα τοριμαβάσι, ένα μεταξωτό κάλυμμα στη μέση, το οποίο έχει μήκος 11,60 μέτρα. Αυτό διπλώνεται στο πλάτος του έξι φορές και περιτυλίγεται σα ζωνάρι γύρω από την μέση και τη βουβωνική χώρα. Κατόπιν δένεται με ένα πολύπλοκο δέσιμο στο πίσω μέρος.
Οι παλαιστές μπορεί να ζυγίζουν και περισσότερο από 136 κιλά. Σαν μπουλντόζες, χυμάνε ο ένας πάνω στον άλλο με τρομακτική ταχύτητα για την αρχική σύγκρουση, που ονομάζεται τάκι-άι. Η σύγκρουση είναι αρκετή για να ρίξει κάποιον κάτω αναίσθητο. Μετά την επαφή αυτή, ο καθένας παλαιστής προσπαθεί με τα χέρια του να αρπάξει αρκετά στρώματα από το ζωνάρι του άλλου, προκειμένου να ρίξει κάτω τον αντίπαλο. Ταυτόχρονα ο καθένας προσπαθεί να προστατεύσει τον εαυτό του για να μην τον φτάσει ο άλλος. Πρόκειται πραγματικά για ένα κατόρθωμα! Χάρη στην ικανότητά μου να ανυψώνω τους αντιπάλους και να τους ρίχνω έξω από το ρινγκ, έγινα γνωστός σαν ο ανθρώπινος γερανός.
Με ποιον τρόπο ανακηρύσσεται ο νικητής; Τη στιγμή που οποιοδήποτε μέρος από το σώμα του παλαιστή ακουμπήσει στο έδαφος μέσα ή έξω από το ρινγκ, ο αγώνας τελειώνει και αυτός χάνει. (Προφανώς, μέσα στο ρινγκ τα πόδια επιτρέπεται να αγγίζουν στο έδαφος αλλά όχι και έξω απ’ αυτό.) Ο νικητής απλώνει το χέρι του και βοηθάει τον ηττημένο να ανορθωθεί στα πόδια του. Εξακολουθούν να είναι φίλοι.
Στα 16 χρόνια που ήμουν παλαιστής σούμο, ποτέ δεν είδα χτυπήματα τύπου καράτε ή να μεταχειρίζονται άλλες ανήθικες μεθόδους. Κάτι τέτοιο θα ήταν τουλάχιστον εξαιρετικά αγενές.
Οι παλαιστές σούμο που έχουν υψηλό βαθμό είναι πρωταθλητές. Είχα φτάσει δυο βαθμούς χαμηλότερα, στο βαθμό σεκιβάκε, όταν νίκησα τον Τάιχο. Το 1969, για λόγους υγείας, αποσύρθηκα από την ενεργή συμμετοχή, αλλά συνέχισα να κάνω το επάγγελμα σούμο σαν κριτής και σαν προπονητής. Έτσι είχα εξασφαλίσει τα μέσα διαβίωσης.
Η Βίβλος ή το Σούμο και η Σίντο—Ποιο από τα Δυο;
Η επαγγελματική μου ζωή στο σούμο με τραβούσε μακριά από το σπίτι μου έξι μήνες το χρόνο. Μια μέρα το 1974 μια γυναίκα, μια Μάρτυρας του Ιεχωβά χτύπησε την πόρτα μου. Χωρίς δισταγμό δέχτηκα ένα βιβλιάριο και το έδωσα στη σύζυγό μου. Κατόπιν έφυγα για ένα τουρνουά στο νησί Κυουσού. Όταν έλειπα, η γυναίκα μάς ξαναεπισκέφτηκε και είδε ότι η σύζυγος μου είχε βαθύ σεβασμό για τη Βίβλο. Γύρισα σπίτι έξι εβδομάδες αργότερα και βρήκα ότι η σύζυγός μου μελετούσε τη Βίβλο. Επειδή δεν μου άρεσε η θρησκεία γενικά, της εναντιώθηκα.
Παρ’ όλ’ αυτά, η Μάρτυρας που μελετούσε με τη σύζυγό μου μας καλούσε διαρκώς σαν οικογένεια να επισκεφτούμε την οικογένειά της. Είχα την πεποίθηση ότι ήθελαν να με δουν απλά και μόνο για να συνομιλήσουν με τον ‘παλαιστή του σούμο.’ Δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί θα είχαν ενδιαφέρον για μένα σαν άτομο. Όταν η σύζυγός μου με ικέτευσε με δάκρια στα μάτια να πάμε, συμφώνησα—αλλά απρόθυμα. Στη συναναστροφή με την οικογένεια αυτή των Μαρτύρων απόλαυσα μια ευγενική και καλή ατμόσφαιρα. Αλλά ακόμη κι όταν η σύζυγός μου βαφτίστηκε τον Αύγουστο του 1975, ποτέ δεν σκέφτηκα ότι εγώ ο ίδιος θ’ ακολουθούσα την αλήθεια.
Μια μέρα του 1976 με επισκέφτηκε ένας από τους Μάρτυρες. Δεν έκανα καμιά προσπάθεια ν’ ανοίξω συνομιλία μαζί του, αλλά μετά ξαφνικά είπα, «Αδελφέ, θα μελετήσεις τη Βίβλο μαζί μου;» Δεν ξέρω γιατί το είπα αυτό, αλλά το είπα. Άρχισε η μελέτη μας και έκανα κάποια πρόοδο, αλλά σύντομα ακολούθησαν οι δοκιμασίες.
Στον κόσμο του σούμο πρέπει κανείς να συμμορφώνεται. Όταν κάναμε περιοδείες, ήθελα να παίρνω χρόνο για να παρακολουθώ τις συναθροίσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά σε κάθε πόλη. Το να παίρνω όμως τέτοια άδεια ήταν έξω από το συνηθισμένο και με γελοιοποιούσαν. Ωστόσο, όταν συναντούσα τους αδελφούς, είχα την ανταμοιβή να βλέπω την αγάπη και την ενότητα των Μαρτύρων του Ιεχωβά σε όλη την Ιαπωνία.
Στην αρχή η επιθυμία μου ήταν να γίνω Χριστιανός και να παραμείνω στην κοινωνία του σούμο με ένα εξασφαλισμένο εισόδημα. Καθώς έφτασα να γνωρίζω το θέλημα του Ιεχωβά πιο σωστά, συνειδητοποίησα ότι κάτι τέτοιο θα ήταν αδύνατο. Ναι, είναι αλήθεια ότι ο Ιακώβ πάλεψε με έναν άγγελο. (Γένεσις 32:24-29) Όμως, έπρεπε να λάβω υπόψη μου τις ισχυρές συνδέσεις του σούμο με την ψεύτικη θρησκεία. Γεμάτο με τελετουργίες από την αρχή μέχρι το τέλος, το σούμο προερχόταν από τελετουργίες σε ναούς και παρεκκλήσια. Παρά το γεγονός ότι σαν παλαιστής σπάνια συνειδητοποιείς τις θρησκευτικές απόψεις του σούμο, είναι όμως αδύνατο να το ξεχωρίσεις από τον Σιντοϊσμό.
Έτσι πήρα τη σταθερή απόφαση να παραιτηθώ από την κοινωνία του σούμο τον Ιανουάριο του 1977. Βαφτίστηκα το ίδιο εκείνο έτος και από τότε έχω αποκτήσει τα προσόντα να υπηρετώ σαν διακονικός υπηρέτης στην εκκλησία. Έχοντας μάθει να είμαι ευχαριστημένος με τα πράγματα που έχω, τώρα συντηρώ την οικογένειά μου που αποτελείται από πέντε άτομα σαν καθαριστής.
Δεν είμαι πια παλαιστής του σούμο, αλλά θα μπορούσε κανείς να πει ότι εξακολουθώ να είμαι ένας ‘φονιάς γιγάντων.’ Οι ‘γίγαντες’ που σκοτώνω είναι οι διδασκαλίες της ψεύτικης θρησκείας και οι προλήψεις. Οι παραδόσεις αυτές καταρρέουν καθώς εγώ τις ‘σκοτώνω’ με το σπαθί του πνεύματος, τον Λόγο του Θεού, τη Βίβλο. (Εφεσίους 6:17) Τώρα σαν διάκονος τακτικός σκαπανέας, υπηρετώ τον Δημιουργό μου με μέσο όρο 90 ώρες κάθε μήνα. Με ποιον τρόπο; Κηρύττοντας τα καλά νέα για τη Βασιλεία του Θεού. (Ματθαίος 24:14) Θα θέλατε να γίνετε ένας ‘φονιάς γιγάντων’ σαν κι εμένα; Αν συνταυτιστείτε με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά μπορείτε να το πετύχετε αυτό.—Όπως το αφηγήθηκε ο Κιγιόσι Μυομπουντάνι.
[Εικόνα στη σελίδα 17]
Ο πρώην παλαιστής του σούμο Μυομπουντάνι σε δράση
[Εικόνα στη σελίδα 19]
Τώρα είναι ένας Χριστιανός διάκονος