Πώς Μπορούν να Αναμορφωθούν οι Βίαιοι Εγκληματίες;
«ΟΙ φυλακές μας . . . είναι τώρα εκπαιδευτικοί χώροι για να γίνει κάποιος εγκληματίας», ανέφερε ένας συγγραφέας στη Νιγηριανή εφημερίδα Ντέιλυ Σκετς. Αυτό είναι μόνο μια επανάληψη παρόμοιων εκφράσεων που γίνονται σε πολλά μέρη του κόσμου και υπάρχει πολλή αλήθεια σ’ αυτή τη δήλωση, γιατί λίγα είναι τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η ζωή στη φυλακή στην πραγματικότητα αναμορφώνει τους φυλακισμένους. Μερικοί μάλιστα ισχυρίζονται ότι η βίαιη τιμωρία αυξάνει την εχθρότητα ενός εγκληματία και δυσκολεύει ακόμη περισσότερο την αναμόρφωση του. Στην πραγματικότητα, πολλοί εγκληματίες παραδέχονται ότι στη διάρκεια της φυλάκισης τους μαθαίνουν περισσότερα για το πώς να διαπράττουν εγκλήματα. Οι καινούργιοι φυλακισμένοι μαθαίνουν από τους πορωμένους.
Τι πρέπει να κάνουν οι κυβερνήσεις; Πολλοί πιστεύουν ότι η σκληρή καταδίκη στη φυλακή μπορεί να αναμορφώσει μερικούς εγκληματίες. Ωστόσο, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ξέρουν έναν καλύτερο τρόπο. Τεκμηριωμένα παραδείγματα απ’ όλο τον κόσμο δείχνουν ότι το άγγελμα της Βίβλου μπορεί συχνά να αναμορφώσει εγκληματικές προσωπικότητες εκεί που άλλες μέθοδοι δεν το κατάφεραν. Ας δούμε λίγα παραδείγματα από τη Δυτική Αφρική.
Μπορεί να Διορθωθεί Ένας Ένοπλος Ληστής;
Από το σχολείο ακόμη, ο Τζέημς τρομοκρατούσε τους συμμαθητές του και τους δασκάλους του. Περιγράφοντας την πορεία της ζωής του, ο ίδιος λέει: «Είχα γίνει γνωστός σαν ο παλαιστής του χωριού. Το φαΐ μου ήταν οι καυγάδες και η μαριχουάνα. Και όταν έγινα 16 χρόνων, το ξέσπασμα του πολέμου στη χώρα μου μού έδωσε μεγαλύτερη ευκαιρία για να δείξω ακόμη περισσότερο την αγάπη μου για τη βία. Κατατάγηκα στο ανταρτικό στράτευμα κι εκπαιδεύτηκα σαν αντάρτης και στρατιώτης κομμάντο. Χαιρόμουν πολύ όταν έβλεπα να σκοτώνονται πολλοί από τους αντίθετους στρατιώτες στη διάρκεια των παράτολμων επιθέσεων της ομάδας μου εναντίον τους.
«Έπειτα ο πόλεμος τελείωσε. Ήταν δύσκολο για άντρες σαν κι εμένα να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα στη ζωή. Τα σπίτια μας είχαν καταστραφεί. Ήμαστε πεινασμένοι, φτωχικά ντυμένοι και άνεργοι. Έτσι έγινα μέλος μιας ένοπλης σπείρας, και αρχίσαμε μια εκστρατεία ληστειών σε νοσοκομεία, σχολεία, τράπεζες και γραφεία. Οι άνθρωποι ζούσαν με το φόβο μας.
«Μολονότι συμβουλευόμαστε πνευματιστικά μέντιουμ και χρησιμοποιούσαμε φυλαχτά για να έχουμε υπερφυσική προστασία, η αστυνομία τελικά μάς συνέλαβε. Αρκετοί από τη σπείρα μας, στους οποίους περιλαμβανόμουν κι εγώ, φυλακιστήκαμε. Αλλά μέσα στη φυλακή ξαναενωθήκαμε και οργανώσαμε μια επανάσταση. Όταν τα σχέδια μας απέτυχαν, όμως, η σπείρα μας διαλύθηκε, και μάς έστειλαν σε διαφορετικές φυλακές. Έπειτα εκτελέστηκε ο κύριος αρχηγός της σπείρας μας—ο πιο διαβόητος και έντρομος εγκληματίας την εποχή εκείνη. Αυτό με φόβισε, και προσευχήθηκα στο Θεό δίνοντας την υπόσχεση να τον υπηρετήσω αν με ελευθέρωνε απ’ αυτά τα προβλήματα».
Αλλά θα μπορούσε αυτός ο σκληρός εγκληματίας να αναμορφωθεί πραγματικά; Δυστυχώς, μετά από λίγους μήνες από τότε που αποφυλακίστηκε, ο Τζέημς ξέχασε την υπόσχεση που είχε δώσει στην προσευχή του. Όπως ο ίδιος εξηγεί: «Ξαναγύρισα σπίτι και άρχισα τον παλιό μου τρόπο ζωής. Μια μέρα, όμως, είδα ένα μέλος της σπείρας μας και τον ρώτησα για τις ‘δραστηριότητές’ του κι εκείνος μού είπε ότι τώρα μελετούσε μαζί με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και είχε σταματήσει το έγκλημα! ‘Ποιοι είναι αυτοί;’ τον ρώτησα, κι αυτός άρχισε να μου κηρύττει. Αυτό μ’ έκανε να παρευρίσκομαι στις συναθροίσεις Βιβλικής μελέτης των Μαρτύρων του Ιεχωβά, οι οποίοι όπως διαπίστωσα δίδασκαν για την υπηρεσία στο Θεό, στον οποίο είχα δώσει ιερή υπόσχεση να τον λατρεύω.
«Σύντομα κατάλαβα ότι έπρεπε ν’ αλλάξω τη ζωή μου, αλλά αυτή η αλλαγή φαινόταν αδύνατη σ’ εμένα. Είδα πως οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν κάπνιζαν, ενώ εγώ είχα αποχτήσει εθισμό στον καπνό και στη μαριχουάνα. Τι θα έκανα αν μού έλεγαν να σταματήσω να καπνίζω; Ωστόσο, η Βιβλική μου μελέτη εξακολούθησε να με επηρεάζει προς το καλό και μ’ έκανε να θέλω περισσότερο να αναμορφωθώ. Καθώς μάθαινα περισσότερα για τον Ιεχωβά και την καλοσύνη του, ένιωθα την ώθηση να καθαρίσω τη ζωή μου για να τον υπηρετήσω και να τιμήσω τ’ όνομα του. Εξακολούθησα να προσεύχομαι σ’ αυτόν για βοήθεια.
«Σιγά-σιγά η ζωή μου άλλαζε. Σταμάτησα να καπνίζω κι εγκατέλειψα τις βίαιες εγκληματικές μου συνήθειες. Αλλά η καινούργια μου Χριστιανική προσωπικότητα έφερε εναντίωση. Δεν άρεσε στους ανθρώπους να με βλέπουν ‘να βγαίνω έξω κηρύττοντας μαζί με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά’. Δυσαρεστήθηκαν επειδή δεν αντιπροσώπευα πια το χωριό στους αγώνες πάλης. Έτσι άρχισαν να με κοροϊδεύουν και να με απειλούν μέχρις ότου κάποιος ηλικιωμένος μπήκε στη μέση για λογαριασμό μου. Φώναξε τους προεστώτες του χωριού και τους συμβούλεψε να σταματήσουν να προσπαθούν να με βλάψουν. Είπε: ‘Αν όλοι οι άνθρωποι ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά, δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα σ’ αυτό το χωριό. Αν εξακολουθήσετε να ενοχλείτε αυτόν τον άνθρωπο και δημιουργηθούν προβλήματα, εγώ δε θα σας υπερασπισθώ’».
Ο Τζέημς αφιέρωσε τη ζωή του στον Ιεχωβά και βαφτίστηκε το 1973 σε ηλικία 23 χρόνων. Τώρα έχει αναμορφώσει πλήρως τη ζωή του και είναι ένας διάκονος βοηθώντας άλλους να φέρουν τη ζωή τους σε αρμονία με το θέλημα του Θεού.—Εφεσίους 4:17-28· 1 Κορινθίους 6:9-11.
Συγχωρήθηκε για Καλή Διαγωγή
Εδώ πρόκειται για μια άλλη περίπτωση: Ο Ορουαέφε καταδικάστηκε σε φυλάκιση 21 χρόνων επειδή προμήθευε τους ληστές με όπλα. Στη διάρκεια των δύο πρώτων χρόνων της φυλάκισης του, συνήθιζε να φέρεται πολύ σκληρά στους αξιωματούχους της φυλακής, και συχνά ριχνόταν εναντίον του δεσμοφύλακα. Έπειτα άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα Βιβλικής μελέτης με άλλους φυλακισμένους που διεξάγονταν από Μάρτυρες του Ιεχωβά οι οποίοι τους επισκέπτονταν κάθε εβδομάδα στη φυλακή. Αυτό έγινε αιτία για να αρχίσει ν’ αλλάζει τον τρόπο της ζωής του. Έλαβε χώρα μια μεταμόρφωση στην προσωπικότητα του καθώς εφάρμοζε στην καθημερινή του διαγωγή τα πράγματα που μάθαινε από τη Βίβλο. Να πώς ο ίδιος περιγράφει τι επακολούθησε:
«Οι αξιωματούχοι της φυλακής παρατήρησαν πόσο πολύ είχα διορθωθεί, και άρχισαν να μου δίνουν ευθύνες εμπιστοσύνης. Μου ανέθεσαν το φαρμακείο της φυλακής επειδή αυτοί που ήταν υπεύθυνοι έκλεβαν φάρμακα. Έδωσαν επίσης σπουδαίες ευθύνες και σ’ άλλους φυλακισμένους που έγιναν Μάρτυρες του Ιεχωβά».
Ένας από τους φυλακισμένους που αναμόρφωσαν τη ζωή τους ήταν ο Γκόντγουιν, πρώην αρχηγός σπείρας ένοπλων ληστών. Φυλακίστηκε το 1968 και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 221/2 χρόνων. Περιγράφοντας τι ήταν εκείνο που τον οδήγησε στην αλλαγή της ζωής του, λέει:
«Στη φυλακή συνάντησα μερικούς εκπαιδευόμενούς μου οι οποίοι είχαν γίνει Μάρτυρες του Ιεχωβά. Δεν κάπνιζαν πια Ινδιάνικο χασίς ούτε έκλεβαν ούτε αναμειγνύονταν στη βία ή στην ανηθικότητα. Είχαν γίνει πράοι και ταπεινοί. Δεν μπορούσα να καταλάβω πώς μπόρεσαν ν’ αλλάξουν τόσο πολύ. Έπειτα άκουσα μια μέρα κάποιον επισκέπτη διάκονο των Μαρτύρων του Ιεχωβά να εξηγεί σ’ αυτούς τη Βίβλο και άρχισα να παρακολουθώ κι εγώ τη Βιβλική τους μελέτη. Βέβαια θεωρούσα πάντα τον εαυτό μου ότι ήταν Χριστιανός. Ήμουν μέλος της Εκκλησίας της Ιεραποστολικής Εταιρίας (Αγγλικανικής). Αλλά τα πράγματα που άρχισα να μαθαίνω από τη Βίβλο σ’ αυτά τα μαθήματα σιγά-σιγά με μεταμόρφωσαν σε πραγματικό Χριστιανό».
Λόγω της πολύ καλής διαγωγής τους, δόθηκε σ’ αυτούς τους δυο άντρες χάρη το 1981 και αποφυλακίστηκαν. Έχουν συνεχίσει να προοδεύουν στην καλλιέργεια της Χριστιανικής προσωπικότητας και στο να βοηθούν άλλους να κάνουν το ίδιο. Έχουν αποκατασταθεί στην κοινότητα τους και είναι πλήρως συνταυτισμένοι με τη Χριστιανική εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά.
Επιτυχής Προσαρμογή στη Ζωή Έξω από τη Φυλακή
Το πρόβλημα της επανένταξης στη ζωή της κοινότητας τους έχει γίνει εμπόδιο σε πολλούς λεγόμενους αναμορφωμένους εγκληματίες. Ένα άρθρο στη Νιγηριανή εφημερίδα Ντέιλυ Τάιμς παρατήρησε ότι πολλοί φυλακισμένοι «χάνουν την πεποίθηση στον εαυτό τους και . . . δεν μπορούν ν’ ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του κόσμου έξω από τα κελιά της φυλακής τους. Αισθάνονται . . . ανίκανοι να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις αυτού που πιστεύουν ότι είναι μια εχθρική κοινωνία». Γι’ αυτό, πολλοί κατάδικοι ξαναγυρίζουν στους εγκληματικούς τους τρόπους.
Ωστόσο, τα άτομα που αναφέρθηκαν παραπάνω δεν αναμόρφωσαν μόνο με επιτυχία τον εαυτό τους αλλά και αποκαταστάθηκαν σε χρήσιμη και υποδειγματική ζωή στην κοινότητα τους. Πώς επέζησαν απ’ αυτή τη δύσκολη προσαρμογή; Χρησιμοποίησαν το χρόνο τους και τη Βιβλική τους γνώση για να βοηθάνε άλλους να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι. Υπάρχει άλλη μια πείρα που το δείχνει αυτό.
Στη Γκάμπια, ένας Νιγηριανός ιεραπόστολος των Μαρτύρων του Ιεχωβά πήρε άδεια από τους υπεύθυνους της φυλακής να διεξάγει Γραφικές μελέτες με φυλακισμένους. Τις εβδομαδιαίες μελέτες τις παρακολουθούσαν 20 φυλακισμένοι ανάμεσα στους οποίους ήταν κι ένας Μουσουλμάνος που λεγόταν Σανγκονέ, ο οποίος έκτιε μια τριετή καταδίκη. Η φυλακή γι’ αυτόν τον 26χρονο άντρα δεν ήταν κάτι το καινούργιο. Η πρώτη του καταδίκη ήταν σε ηλικία 8 χρόνων και είχε κλειστεί σε αναμορφωτήριο. Μετά ακολούθησαν και άλλες καταδίκες φυλάκισης και είχε γίνει ένας πορωμένος εγκληματίας.
Τώρα, όμως, καθώς προόδευε μαθαίνοντας ποια ήταν η δίκαιη διαγωγή που απαιτούσε ο Θεός από τους αληθινούς δούλους του, εγκατέλειψε τις εγκληματικές του τάσεις και εργάστηκε σκληρά για να εφαρμόσει τα καλά πράγματα που μάθαινε. Όταν πλησίαζε το τέλος της ποινής του στη φυλακή, είπε στον ιεραπόστολο ότι αγαπούσε την αλήθεια που μάθαινε από τη Βίβλο και ότι ήθελε να πάρει τη στάση του σαν Χριστιανός Μάρτυρας του Ιεχωβά. Ωστόσο, είπε πως είχε ένα πρόβλημα και ήθελε να το ξεκαθαρίσει πρώτα. Στο παρελθόν είχε καταδικαστεί σε φυλάκιση σε κάποια άλλη χώρα αλλά είχε δραπετεύσει από τη φυλακή ενώ απέμεναν 17 ακόμη μήνες από την ποινή του. Ήθελε λοιπόν τώρα να γυρίσει πίσω σ’ εκείνη τη χώρα και να τελειώσει την ποινή που είχε απομείνει.
Όταν επέστρεψε σ’ αυτή τη χώρα και παρουσιάστηκε στους υπεύθυνους, αυτοί δεν μπόρεσαν να βρουν κανένα φάκελο της φυλάκισής του ή της δραπέτευσης του που είχε γίνει πριν από τέσσερα χρόνια. Ένας δικαστικός αξιωματούχος τον συμβούλεψε να «εξαφανιστεί και πάλι», γιατί μετά από ένα χρόνο κανένας δε θα είχε το δικαίωμα να τον συλλάβει. Ο Σανγκονέ το αρνήθηκε αυτό λέγοντας πως ήθελε να τελειώσει την ποινή του και να είναι εντάξει με τη συνείδηση του. Όπως ο ίδιος εξήγησε: «Μελετώ τη Βίβλο με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, και τώρα θέλω να ευθυγραμμίσω την οδό μου με τέτοιον τρόπο ώστε να μπορώ να αφιερώσω τη ζωή μου στο να κάνω το θέλημα του Ιεχωβά μ’ έναν καθαρό τρόπο».
Ο Σανγκονέ ολοκλήρωσε την ποινή του και αποφυλακίστηκε τον Απρίλιο του 1980. Αυτή την περίοδο μέσα στη φυλακή τη χρησιμοποίησε για να μάθει κάποιο επάγγελμα. Αυτό τον βοήθησε να κερδίζει τα αναγκαία για τη ζωή του από υλική άποψη μέχρις ότου βρήκε άλλη εργασία. Τον ελεύθερο χρόνο του τον χρησιμοποιούσε κηρύττοντας από πόρτα σε πόρτα. Και το Νοέμβριο του 1980 βαφτίστηκε σαν αφιερωμένος Μάρτυρας του Ιεχωβά. Άρχισε να υπηρετεί σαν «βοηθητικός σκαπανέας», αφιερώνοντας 60 ώρες από το χρόνο του κάθε μήνα στο να μιλάει σε άλλους για την πίστη του. Ένα χρόνο αργότερα παντρεύτηκε μια Μάρτυρα του Ιεχωβά. Σήμερα ο Σανγκονέ και η σύζυγος του έχουν ένα μικρό παιδί. Αλλά εξακολουθούν να χαίρονται με το να βοηθούν άλλους να αναμορφωθούν αλλάζοντας τον τρόπο σκέψης τους, κι έτσι να συμμορφωθούν με το θέλημα του Θεού.—Ρωμαίους 12:2.
Μολονότι τονίστηκε μόνο η περίπτωση των τεσσάρων προηγούμενων φυλακισμένων, και άλλοι πολλοί έχουν επηρεαστεί με τον ίδιο τρόπο εξαιτίας της δύναμης που έχει ο λόγος του Θεού.
Η Δύναμη για Αναμόρφωση
Ναι, «ο λόγος του Θεού είναι ζων και ενεργός». Είναι «ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης». (Εβραίους 4:12· 2 Τιμόθεον 3:16, 17) Οι πρακτικές συμβουλές του, μαζί με το έξοχο ελατήριο που δίνει για να κάνει κανείς το καλό πετυχαίνουν να αναμορφώνουν ακόμη και τις εγκληματικές προσωπικότητες.
Για εκείνους που εκπαιδεύονται απ’ αυτόν, ο λόγος του Θεού τους προστατεύει επίσης από το να αναμειχθούν σε εγκληματική διαγωγή. Ο συγγραφέας του Ψαλμού 119 λέει ότι οι νέοι μπορούν να παραμείνουν αγνοί αν συμπεριφέρονται σύμφωνα μ’ αυτά που λέει ο λόγος του Θεού. (εδάφιο 9) Ναι, η Βίβλος παρέχει συμβουλή και καθοδηγία που διδάσκει πρακτική σοφία και δικαιοσύνη—«πάσαν οδόν αγαθήν».—Παροιμίαι 2:1-9.
[Εικόνα στη σελίδα 18]
Μπορεί να ξεκόψει κανείς από μια ζωή εγκλήματος
[Εικόνα στη σελίδα 19]
Οι εγκληματίες μπορούν ν’ αλλάξουν και να γίνουν Χριστιανοί διάκονοι