Οι Μεγαλοεπιχειρήσεις και Σεις
Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ είναι μια ανθρώπινη δραστηριότητα και οι άνθρωποι υπόκεινται σε σοβαρά λάθη. Γι’ αυτό, και οι μεγαλοεπιχειρήσεις, συχνά κάνουν σοβαρά ηθικά λάθη. Οι μεγαλοεπιχειρήσεις έχουν να κάνουν με μεγάλα ποσά χρημάτων, έτσι ώστε αναπόφευκτα προσελκύουν τους άπληστους και τους διψασμένους για εξουσία. Και σαν αναπόσπαστο μέρος αυτού του κόσμου, φυσιολογικά αντανακλούν τη σκέψη του θεού αυτού του κόσμου. Θυμηθήτε, «ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται».—1 Ιωάννου 5:19.
Παρ’ όλ’ αυτά, εκείνοι που διαπράττουν λάθη είναι υπεύθυνοι. Οποιοσδήποτε επωφελείται από τη μεγάλη οικονομική εξουσία για να εξαπατά τους απλούς ανθρώπους θα πρέπει να θυμάται την προειδοποίηση: ‘Εκείνος που εξαπατάει τους ταπεινούς ονειδίζει το Δημιουργό του’. (Παροιμίαι 14:31) Ακόμη κι αν οι συνέπειες των πράξεων τους γίνονται φανερές μόνο σε μια απομακρυσμένη χώρα, ίσως δεν τις έχουν δει ποτέ ατομικά, αληθεύει γι’ αυτούς η Γραφική αρχή: ‘Εκείνος που εξαπατά τον ταπεινό άνθρωπο για ν’ αυξήσει τα πλούτη του . . . εξάπαντος προορίζεται για στέρηση’. (Παροιμίαι 22:16) Κάθε πλούτος που προέρχεται από τη δημιουργία θυμάτων δεν μπορεί να διαφυλάξει τους εγκληματίες από την τελική κρίση του Θεού.
Αυτό αληθεύει ιδιαίτερα για τους παραγωγούς και τους πωλητές όπλων. Αλήθεια, αυτοί στην πραγματικότητα δεν τραβούν τη σκανδάλη ούτε ρίχνουν οι ίδιοι τις βόμβες ώστε ν’ αφαιρέσουν αθώες ζωές. Όμως παρέχουν τα όπλα κι έτσι συμμετέχουν στην ενοχή. Η αλήθεια είναι ότι ο σύγχρονος πόλεμος θα ήταν αδύνατος χωρίς τη συνεργία των μεγαλοεπιχειρήσεων. Και ακριβώς επειδή οι επιχειρήσεις αυτές συνεργούν, όλη η υδρόγειος έχει καταντήσει σαν την αρχαία χώρα του Ισραήλ, «εμιάνθη . . . εξ αιμάτων». (Ψαλμός 106:38) Τελικά, όπως συνέβη και σ’ εκείνες τις μέρες, ο Ιεχωβά θα κρίνει τους ένοχους: «Θέλεις εξολοθρεύσει τους λαλούντας το ψεύδος· ο Κύριος [ο Ιεχωβά, ΜΝΚ] βδελύττεται τον άνθρωπον τον αιμοβόρον και τον δόλιον».—Ψαλμός 5:6.
Τι μπορεί να κάνει κανείς σαν άτομο; Θα πρέπει ν’ αποφεύγει κάθε επαφή με τις μεγαλοεπιχειρήσεις; Όχι κατ’ ανάγκη. Οι επιχειρήσεις σαν επιχειρήσεις δεν καταδικάζονται από τη Βίβλο. (Παροιμίαι 31:18· Ματθαίος 25:14-27) Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί η επιχείρηση είναι σημαντικός. ‘Εκείνος που κάνει άδικα κέρδη φέρνει εξωστρακισμό πάνω στο ίδιο του το σπίτι’, προειδοποιεί η Βιβλική παροιμία. Και οι ηθικοί κίνδυνοι που περιμένουν εκείνους που κύριος σκοπός στη ζωή τους είναι να πλουτίζουν, υπογραμμίζεται καθαρά από τη δήλωση: «Ο πιστός άνθρωπος θέλει έχει πολλήν ευλογίαν· αλλ’ όστις σπεύδει να πλουτήση, δεν θέλει μείνει ατιμώρητος».—Παροιμίαι 15:27· 28:20.
Ο ευσυνείδητος επιχειρηματίας δεν πρέπει να υποκινείται από την απληστία και θα πρέπει να αποφεύγει οτιδήποτε ενθαρρύνει την απληστία στους άλλους. (Εφεσίους 5:3) Δεν πρέπει να επενδύει τα χρήματα του σε πράγματα που είναι επιβλαβή. Ο Χριστιανός προσεύχεται: «Ελευθέρωσαν με από αιμάτων, Θεέ, Θεέ της σωτηρίας μου· η γλώσσα μου θέλει ψάλλει εν αγαλλιάσει την δικαιοσύνην σου». (Ψαλμός 51:14) Έτσι, πώς θα μπορούσε ν’ αφήσει θεληματικά τα χρήματα του να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή όπλων, καπνού ή κάθε άλλου πράγματος που προξενεί θάνατο και βλάβη στους άλλους; Αυτό θα έφερνε πάνω του ενοχή αίματος.
Υπάρχει και κάτι άλλο που πρέπει να εξετάσουμε επίσης. Ο απόστολος Ιωάννης είπε: ‘Γιατί καθετί στον κόσμο—η επιθυμία της σάρκας και η επιθυμία των ματιών και η φανταχτερή επίδειξη των μέσων διαβίωσης κάποιου—δεν προέρχεται από τον Πατέρα, αλλά προέρχεται από τον κόσμο’. (1 Ιωάννου 2:16) ‘Η επιθυμία της σάρκας’, ‘η επιθυμία των ματιών’, ‘η φανταχτερή επίδειξη’ του πλούτου ενός ανθρώπου—αυτά ακριβώς είναι τα πράγματα που ενθαρρύνουν οι μεγαλοεπιχειρήσεις στην αμείλικτη αναζήτηση τους για κέρδη. Αλλά ένα ισορροπημένο άτομο θα πρέπει ν’ αποφεύγει να πέφτει θύμα υποκύπτοντας στις πανούργες διαφημιστικές εκστρατείες ή σε άλλες μορφές πίεσης που έχουν σχεδιαστεί για να τον κάνουν να διαθέσει τα χρήματα που κερδίζει σκληρά για να αγοράσει κάποιο αχρείαστο είδος το οποίο ξαφνικά έχει γίνει της μόδας.
Μ’ αυτόν τον τρόπο, σε κάποια έκταση μπορούμε να αποφύγουμε την απάτη από τις γιγαντιαίες εταιρίες και να μη μιμηθούμε τα σφάλματα που διαπράττονται συχνά στο όνομα τους. Βέβαια, λίγα πράγματα μπορούμε να κάνουμε σαν άτομα για να απαλύνουμε τα χονδροειδή ηθικά και νομικά εγκλήματα που διαπράττουν μερικές μεγαλοεπιχειρήσεις. Το πρόβλημα της πολιτικής διαφθοράς, του εγκλήματος στους δρόμους, της παγκόσμιας πείνας, της απειλής του πολέμου και τα άλλα προβλήματα του παγκόσμιου αυτού συστήματος πραγμάτων είναι, ως επί το πλείστον, έξω από τον ατομικό μας έλεγχο.
Ωστόσο, ακόμη και σ’ αυτόν τον τομέα δεν είμαστε χωρίς ελπίδα. Ο Θεός έχει υποσχεθεί ότι αυτό το σύστημα σύντομα θ’ αντικατασταθεί από ένα καινούργιο κάτω από τη Βασιλεία του. Ο απόστολος Πέτρος αναφέρθηκε σ’ αυτό όταν είπε: «Κατά δε την υπόσχεσιν αυτού νέους ουρανούς και νέαν γην προσμένομεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί». (2 Πέτρου 3:13) Κάτω από το δίκαιο εκείνο σύστημα, δε θα υπάρχει πια έδαφος για ασυνείδητες μεγαλοεπιχειρήσεις ή για εγκληματίες άλλου είδους.
«Και θέλει κρίνει αναμέσον λαών πολλών και θέλει ελέγξει έθνη ισχυρά, έως εις μακράν· και θέλουσι σφυρηλατήσει τας μαχαίρας αυτών δια υνία και τας λόγχας αυτών δια δρέπανα· δεν θέλει σηκώσει μάχαιραν έθνος εναντίον έθνους ουδέ θέλουσι μάθει πλέον τον πόλεμον. Και θέλουσι κάθησθαι έκαστος υπό την άμπελον αυτού και υπό την συκήν αυτού, και δεν θέλει υπάρχει ο εκφοβών· διότι το στόμα του Κυρίου των δυνάμεων [του Ιεχωβά των στρατευμάτων, ΜΝΚ] ελάλησε».—Μιχαίας 4:3, 4
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 9]
Ο Κύριος [ο Ιεχωβά, ΜΝΚ] βδελύττεται τον άνθρωπον τον αιμοβόρον και τον δόλιον».—Ψαλμός 5:6