‘Σε Αγαπήσαμε Πριν Ακόμη Γεννηθείς’

Δικαίωμα ζωής/δικαίωμα θανάτου, Προσωπική εκλογή ιατρικής θεραπείας. Η αγάπη των γονέων και η φροντίδα για τα παιδία. Γνωρίζετε ότι αυτά τα ζητήματα αποτελούν ενδιαφέροντες τίτλους στις εφημερίδες. Μερικές ιστορίες στις εφημερίδες γράφτηκαν για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, που αρνιούνται μεταγγίσεις αίματος για θρησκευτικούς λόγους. Αλλά περιλαμβάνονται πολλοί άλλοι επειδή οι ιατρικές αποφάσεις επηρεάζουν τη ζωή και την υγεία όλων μας. Για να δούμε τα ζητήματα όπως πρέπει ας προσέξουμε την πείρα των μελών μιας οικογένειας που άλλαξαν πολύ τον τρόπο της ζωής τους για να δώσουν στα παιδιά τους την κατάλληλη φροντίδα. Η επόμενη ιστορία είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα περίπτωση ενός ζεύγους στην Ιταλία που κατηγορήθηκαν για φόνο όταν πέθανε το παιδί τους από μια ανίατη ασθένεια. Αυτά και δύο άλλα άρθρα που ακολουθούν θα σας βοηθήσουν να εκτιμήσετε μερικά από τα ζητήματα που αναφέρθηκαν πιο πάνω, ιδιαίτερα το ζήτημα του ποιος θα πρέπει να παίρνει τις ιατρικές αποφάσεις που επηρεάζουν την υγεία σας και τη ζωή σας.

Όταν ο 9χρονος Λουίτζι και η 11χρονη Αντονέλλα φτάνουν στο σπίτι για το φαγητό, η μητέρα τους, η Φιορέλλα, τα αγκαλιάζει και τα ρωτάει: ‘Πώς τα περάσατε σήμερα στο σχολείο;’ Η συζήτηση συνεχίζεται καθώς πλένονται, αλλάζουν και μετά κάθονται στο τραπέζι. Μετά από μια σύντομη προσευχή που κάνει η Φιορέλλα, τρώνε με όρεξη. Ο πατέρας τους ο Κάρλο, θα έρθει στο σπίτι το βράδυ, αλλά συχνά τον αναφέρουν με στοργή και θα έχουν πολλά να του πουν.

Νομίζετε ότι αυτή η θερμή οικογενειακή σκηνή ανήκει σε περασμένες εποχές; Μπορεί να φαίνεται έτσι, γιατί γνωρίζετε ότι η οικογενειακή ζωή σήμερα είναι συνήθως πολύ διαφορετική. (Προσέξτε το πλαίσιο.) Ασφαλώς, το οικογενειακό περιβάλλον – όπου τα παιδιά δαπανούν τον περισσότερο χρόνο τους – εκφυλίζεται.

Με την αύξηση των διαζυγίων και του χωρισμού, αυξάνει το φαινόμενο «των παιδιών που πηγαινοέρχονται στους χωρισμένους γονείς τους». Τα παιδιά στέλνονται εδώ κι εκεί μεταξύ γονέων σαν κάποιο είδος δέματος. Άλλα παιδιά που ζουν και με τους δυο γονείς τους είναι αναγκασμένα να βλέπουν με λύπη τους οικογενειακούς καβγάδες, και συχνά να γίνονται τα κακομεταχειρισμένα θύματα τους. Το εκφυλισμένο οικογενειακό περιβάλλον συχνά οδηγεί στη χρήση ναρκωτικών και στη νεανική εγκληματικότητα.

Τα Ηνωμένα Έθνη ανακήρυξαν το 1979 σαν το Διεθνές Έτος του Παιδιού. Αλλά «χρειάζεται κάτι περισσότερο από το Έτος του Παιδιού για να θεραπεύσει την κατάσταση», έγραψε ο Φαμπρίζιο Ντέντιτσε στην εφημερίδα Λ’ Εσπρέσσο, στις 28 Ιανουαρίου 1979. «Ο σημερινός τρόπος ζωής μάς κάνει αυτό που είμαστε, κι αυτό είναι εκείνο που χρειάζεται αλλαγή», είπε το περιοδικό.

Ωστόσο, γνωρίζετε ότι δεν είναι εύκολη η αλλαγή του τρόπου ζωής και η βελτίωση του περιβάλλοντος στο σπίτι για τα παιδιά. Αυτό, όμως, είναι εκείνο που έκαναν λίγα χρόνια πριν ο Κάρλο και η Φιορέλλα αφού μελέτησαν τη Βίβλο με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Αποφάσισαν να εφαρμόζουν Βιβλικές αρχές στην οικογένεια τους. Έτσι τώρα η ζωή τους στο σπίτι χαρακτηρίζεται από αγάπη, για το καλό των παιδιών τους.

Πώς Μπορεί ν’ Αλλάξει Ένας Τρόπος Ζωής;

Χωρίς αμφιβολία γνωρίζετε άλλες οικογένειες που θα μπορούσαν να ωφεληθούν από μια αλλαγή στον τρόπο της ζωής και στην ατμόσφαιρα του σπιτιού. Πώς μπορεί να το επιτύχει αυτό κανείς; Για να γίνει αυτό πρέπει ν’ αλλάξει ο τρόπος της ζωής. Οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν μ’ έναν εγωκεντρικό τρόπο, ικανοποιώντας τις ιδιοτροπίες τους και τις φιλοδοξίες τους. Πολλοί δαπανούν όλη τους την ενεργητικότητα στο να φτιάξουν μια σταδιοδρομία ή στην επιδίωξη απολαύσεων. Αν κουραστούν από το γαμήλιο σύντροφο τους, απλώς τον αλλάζουν.

Για να είμαστε εμείς διαφορετικοί, θα πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα στις βασικές και ανθεκτικές αξίες στη ζωή μας, Αυτό σημαίνει να δεχτούμε το Θεό και τις αρχές της Αγίας Γραφής, Αυτό μπορεί να ικανοποιήσει την πνευματική μας ανάγκη, όπως έγινε με τον Κάρλο και τη Φιορέλλα. Μπορούμε επίσης να είμαστε άγρυπνοι να βοηθούμε άλλους, γιατί η Βίβλος διδάσκει: «Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν» και, «Μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη».—Ματθαίος 22:39· Πράξεις 20:35.

Ποια επίδραση θα έχει αυτό στις σχέσεις μας με τα παιδιά μας; Αντί να είναι εμπόδια που μπαίνουν στο δρόμο μας, θα είναι άτομα. Είτε σκοπεύαμε να τα φέρουμε στη ζωή είτε όχι, θα τα εκτιμήσουμε σαν άτομα για τα οποία, εμείς οι γονείς, είμαστε υπεύθυνοι. Μπορεί να φτάσουν να είναι ευλογία αν τους μεταδώσουμε μια κληρονομιά αγάπης και πνευματικών αξιών. Τέτοιες αξίες είναι στοιχεία που σταθεροποιούν οποιαδήποτε οικογένεια.

Το να έχουν μια τέτοια άποψη μπορεί να επηρεάσει ακόμη και τον τρόπο που οι γονείς βλέπουν τα παιδιά προτού γεννηθούν. Μπορούμε να το εκτιμήσουμε καλύτερα αυτό βλέποντας περαιτέρω την εμπειρία του Κάρλο και της Φιορέλλα.

Πριν και Μετά τη Γέννηση

‘Οι γιοι είναι κληρονομιά από τον Ιεχωβά’. Λέγοντας το αυτό, ο Ψαλμός 127:3 δείχνει ότι τα παιδιά είναι πολύτιμα, και πρέπει να τα εκτιμάμε σαν θησαυρό. Ένα άτομο που ελπίζει να κληρονομήσει κάτι συνήθως σχεδιάζει να το δεχτεί και να το φροντίσει.

Αυτό αποδείχτηκε αληθινό με τον Κάρλο και τη Φιορέλλα. Πριν μελετήσουν τη Βίβλο με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, ποτέ δεν κατάλαβαν ότι το ν’ ακολουθούν τις αρχές της μπορεί να έχει μια θετική επιρροή ακόμη και στο αγέννητο βρέφος. Για παράδειγμα, η Γραφή τονίζει να καθαρίσουμε τους εαυτούς μας από κάθε μολυσμό της σάρκας. (2 Κορινθίους 7:1). Έτσι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δε βλάπτουν τα σώματα τους καπνίζοντας ή παίρνοντας ναρκωτικά για συγκινήσεις. Ωστόσο, υπάρχει απόδειξη ότι αυτό είναι επίσης μια σπουδαία προστασία για το αγέννητο βρέφος. Έτσι όταν η Φιορέλλα έμεινε έγκυος πάλι, η γνώση που είχε από τη Γραφή τής έδωσε πρόσθετους λόγους ν’ αποφεύγει οτιδήποτε θα έβλαπτε το παιδί που ήταν στην κοιλιά της. Ακολουθώντας μια κατάλληλη, ισορροπημένη δίαιτα και με το να προσέχει τη χρήση των φαρμάκων, έδειξε στοχασμό για το αγέννητο βρέφος της σαν μια πολύτιμη «κληρονομιά».

Πρέπει να ξέρετε, όμως, ότι για οποιονδήποτε γονέα αυτή είναι μόνο η αρχή! Αφού γεννηθεί ένα μωρό θα χρειάζεται θρεπτική τροφή, κατάλληλα ρούχα και ιατρική φροντίδα. Σκεφτείτε τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την οικογένεια. Για παράδειγμα, αν και μερικοί γονείς θα μπορούσαν συχνά να είναι ικανοποιημένοι με ένα πρόχειρο βραδινό φαγητό για να είναι ελεύθεροι να πάνε σε κάποιο χορό ή στον κινηματογράφο, θα πρέπει να σκεφτούν τώρα τις ανάγκες των παιδιών τους. Κατάλληλα, υγιεινά γεύματα είναι ιδιαίτερα σπουδαία για τα παιδιά που μεγαλώνουν. Έτσι, ενώ κατά καιρούς μπορεί να είναι αναγκαίο να τους δίνετε πιο απλά γεύματα, οι στοργικοί γονείς συνήθως θα προσαρμόσουν τις δραστηριότητες τους έτσι ώστε τα παιδιά τους να έχουν μια κατάλληλη, ισορροπημένη διατροφή. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αγωνίζονται να το κάνουν αυτό.

Ωστόσο, όπως μπορείτε να εκτιμήσετε, η φροντίδα για τα παιδιά μας περιλαμβάνει περισσότερα από απλώς υλικά πράγματα. Τα παιδιά χρειάζονται αγάπη, χρόνο και φιλία από τους γονείς τους. Οι συναισθηματικές τους ανάγκες πρέπει να ικανοποιηθούν με το να τα ‘περιθάλπουμε’.—1 Θεσσαλονικείς 2:7.

Ο Κάρλο και η Φιορέλλα έμαθαν ότι ο Ιησούς είπε: «Με άρτον μόνον δεν θέλει ζήσει ο άνθρωπος». (Ματθαίος 4:4) Οι στοργικοί Χριστιανοί γονείς που αναγνωρίζουν αυτή την αλήθεια παρέχουν πνευματική εκπαίδευση στα παιδιά τους. Η Φιορέλλα και ο Κάρλο το έχουν δει αυτό στην πράξη όταν άρχισαν να παρακολουθούν τις Χριστιανικές συναθροίσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Αυτές δεν ήταν απλώς μελαγχολικές συνάξεις ηλικιωμένων ανθρώπων, αλλά ήταν παρόντα πολλά παιδιά, παιδιά που με την ήρεμη ευτυχία τους αντανακλούσαν την ισορροπημένη αγάπη των γονέων και τη φροντίδα που παρέχουν οι γονείς που είναι Μάρτυρες.

Πιθανόν να μη γνωρίζατε ότι οι Μάρτυρες δίνουν τόση σημασία στην οικογενειακή ζωή. Πραγματικά δίνουν. Πολλά από τα έντυπα τους ασχολούνται με τα καθήκοντα των Χριστιανών γονέων. Συχνά οι συναθροίσεις τους δίνουν έμφαση στο ότι οι αληθινοί Χριστιανοί αντανακλούν τις ιδιότητες του Ιεχωβά Θεού, που είναι «Ο Πατήρ των οικτιρμών και Θεός πάσης παρηγορίας». Έτσι όλοι οι παρόντες παροτρύνονται να φροντίζουν για τα παιδιά τους.—2 Κορινθίους 1:3.

Μερικοί από τους έξω έχουν παρατηρήσει τις εξαιρετικές ιδιότητες που δείχνουν οι γονείς Μάρτυρες. Μια Ιταλική εφημερίδα σχολίασε: «Διαπιστώνουμε ότι έχουν αυστηρή ηθική αίσθηση και μια αυστηρή προσκόλληση σ’ αυτή, η οποία τείνει να προστατεύει τις αληθινές αξίες, όπως εκείνες της οικογενειακής ζωής. Όσον αφορά τις σχέσεις μεταξύ των αντρογύνων και με τα παιδιά τους, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν ανέχονται την ανεύθυνη λύση του χωρισμού και του διαζυγίου».—Λα Νατσιόνε, 31 Ιουλίου 1979.

Στοργική Φροντίδα, Ιατρική Περίθαλψη

Ωστόσο, υπάρχουν μερικοί που λένε, «Αν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά θέλουν να είναι καλοί γονείς, γιατί αρνιούνται να γίνουν στα παιδιά τους μεταγγίσεις αίματος; Δεν είναι αυτό φόνος;» Έχετε ακούσει τέτοια σχόλια ή ακόμη έχετε διερωτηθεί γι’ αυτό εσείς ο ίδιος;

Τέτοια σχόλια συνδέονται μ’ ένα ζήτημα που περιλαμβάνει περισσότερους κι όχι μόνο τους Μάρτυρες του Ιεχωβά κι αυτό το ζήτημα έχει εμφανιστεί στους τίτλους των εφημερίδων. Το ζήτημα είναι το εξής: Όπως τονίστηκε, αναμένεται από τους στοργικούς γονείς να φροντίζουν για την ευημερία των παιδιών τους, που προφανώς περιλαμβάνει την παροχή ιατρικής περίθαλψης. Αλλά ποια εξουσία έχουν οι γονείς να παίρνουν ιατρικές αποφάσεις για τα παιδιά τους;

Αυτή είναι μια ερώτηση που περιλαμβάνει όλους τους γονείς, όχι μόνο τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Αλλ’ έχοντας υπόψη τους Μάρτυρες, σκεφτείτε ακόμη για τους αφοσιωμένους γονείς, όπως τον Κάρλο και τη Φιορέλλα, που αγαπούν τα παιδιά τους τόσο πολύ ώστε είναι έτοιμοι να πεθάνουν γι’ αυτά. (Ιωάννης 15:13) Οι εφημερίδες ανέφεραν ότι τέτοιοι γονείς αρνήθηκαν ν’ αφήσουν να γίνουν στα παιδιά τους μεταγγίσεις που αποφάσισαν οι γιατροί. Γιατί; Σαφώς αυτό δεν οφείλεται σε σκληρότητα, γιατί αυτοί είναι στοργικοί γονείς.

Σε μερικές περιπτώσεις, κλήθηκαν τα δικαστήρια να επιληφθούν τέτοιων περιπτώσεων—περιπτώσεων που αφορούν τα δικαιώματα των γονέων. Αυτό μπορεί να επηρεάσει το πώς θα φροντίσετε τα παιδιά σας—παιδιά τα οποία θα είχατε αγαπήσει πριν ακόμη γεννηθούν. Μ’ αυτά τα σημεία υπόψη θα βρείτε το Επόμενο άρθρο πολύ ενδιαφέρον.

[Πλαίσιο στη σελίδα 3]

Μια Σύγχρονη Τραγωδία για τους Αθώους

● Ιταλία: 5.000 παιδιά κακοποιούνται κάθε χρόνο.

● Ηνωμένες Πολιτείες: 23.000.000 παιδιά αφήνονται μόνα τους με το τηλέφωνο, περιμένοντας την επιστροφή των γονέων τους.

● Μεγάλη Βρετανία: 100.000 παιδιά έχουν εγκαταλειφθεί από τους γονείς τους.

● Δυτική Γερμανία: 1.000 παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο από κακομεταχείριση.