Η «Νέα Ηθική»—Θερίζει Αυτά που Έσπειρε;
«Ο ΘΕΟΣ έχει αντικαταστήσει τη φωτιά και το θειάφι της κόλασης με την AIDS», έγραψε ένας αγανακτισμένος αναγνώστης στην Νιου Γιορκ Ποστ. Πολλοί παρόμοια πιστεύουν ότι η επιδημική αύξηση της AIDS, του έρπη και άλλων αφροδίσιων νοσημάτων είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό προϊόν της σεξουαλικής, όπως τη λένε, επανάστασης. Το βλέπουν σαν τη θεία τιμωρία για την αχαλίνωτη ανηθικότητα.
Η επιδημία των αφροδίσιων νοσημάτων, βέβαια, είναι κάτι το τρομακτικό. Αλλά η Βίβλος δε δείχνει ότι ο Θεός σήμερα χρησιμοποιεί την ασθένεια σαν τιμωρία για την παραστρατημένη διαγωγή. Η ασθένεια είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της κληρονομημένης αμαρτίας που επηρεάζει όλους τους ανθρώπους. (Ρωμαίους 5:12) Έτσι ακόμη και τα θεοφοβούμενα, δίκαια άτομα κατά καιρούς γίνονται θύματα κακών ασθενειών.
Παρ’ όλ’ αυτά, συχνά κανείς μπορεί να βελτιώσει τη μερίδα του στη ζωή—και την υγεία του—με το να προσκολληθεί στους θεϊκούς κανόνες. Για παράδειγμα, η Βίβλος καταδικάζει την υπερεντρύφηση σε οινοπνευματώδη ποτά. (1 Κορινθίους 6:9, 10· 1 Τιμόθεον 3:8) Τα εδάφια Παροιμίες 23:29-34 υποδεικνύουν μερικούς από τους λόγους για τους οποίους η θέση αυτή είναι σωστή:
«Εις τίνα είναι ουαί; Εις τίνα στεναγμοί; Εις τίνα έριδες; Εις τίνα ματαιολογίαι; Εις τίνα κτυπήματα άνευ αιτίας; Εις τίνα φλόγωσις οφθαλμών; Εις τους εγχρονίζοντας εν τω οίνω . . . Εν τω τέλει αυτού δάκνει ως όφις και κεντρόνει ως βασιλίσκος· οι οφθαλμοί σου θέλουσι κυττάξει αλλότριας γυναίκας, και η καρδία σου θέλει λαλήσει αισχρά· και θέλεις είσθαι ως κοιμώμενος εν μέσω θαλάσσης, και ως κοιτώμενος επί κορυφής καταρτιού».
Βλάβες, κακή υγεία, ψευδαισθήσεις—όλα αυτά είναι νοσηρά αποτελέσματα της μέθης. Ο Θεός, όμως, δεν μπορεί να έχει τη μομφή για τα αποτελέσματα αυτά. Το άτομο, αγνοώντας τους νόμους του Θεού, τα φέρνει το ίδιο πάνω του. Στα εδάφια Γαλάτας 6:7, 8 η Βίβλος λέει: «Μη πλανάσθε, ο Θεός δεν εμπαίζεται· επειδή ό,τι αν σπείρη ο άνθρωπος, τούτο και θέλει θερίσει. διότι ο σπείρων εις την σάρκα εαυτού θέλει θερίσει εκ της σαρκός φθοράν».
Η ίδια αρχή αληθεύει και για τη σεξουαλική ηθική. Στην 1 Κορινθίους 6:18 η Βίβλος προειδοποιεί: «Φεύγετε την πορνείαν. . . . Ο πορνεύων . . . αμαρτάνει εις το ίδιον αυτού σώμα». Η «πορνεία» καλύπτει μια σειρά από σεξουαλικές αμαρτίες, ανάμεσα στις οποίες το προγαμιαίο σεξ και η ομοφυλοφιλία. Σημειώστε ότι αυτή είναι μια αμαρτία ενάντια στο ίδιο το σώμα κάποιου. «Το δε σώμα δεν είναι δια την πορνείαν», δηλώνει ο Παύλος. (1 Κορινθίους 6:13) Οι αναπαραγωγικές δυνάμεις του ανθρώπου σχεδιάστηκαν για έναν ιερό σκοπό: για να γεμίσει η γη με δίκαια παιδιά. (Γένεσις 1:28) Οι σεξουαλικές σχέσεις θα ήταν επίσης μια πηγή αμοιβαίας απόλαυσης για τα παντρεμένα ζευγάρια.—1 Κορινθίους 7:3-5· Παροιμίαι 5:18-20.
Το αχαλίνωτο σεξ γελοιοποιεί την ευλογητή αυτή διευθέτηση. Γι’ αυτό είναι ηθικά υποβιβαστικό και καθιστά κάποιον ακάθαρτο στα μάτια του Θεού. Τελικά οδηγεί σε καταδικαστική κρίση, η οποία εξαγγέλλεται στα εδάφια 1 Κορινθίους 6:9, 10: «Ούτε πόρνοι ούτε ειδωλολάτραι ούτε μοιχοί ούτε μαλακοί ούτε αρσενοκοίται . . . θέλουσι κληρονομήσει την βασιλείαν του Θεού». Εκείνος που ‘αμαρτάνει ενάντια στο σώμα του’, ωστόσο, ίσως επίσης, ‘θερίσει αυτό που έχει σπείρει’ τόσο με σωματική όσο και με συναισθηματική έννοια. Οι σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες δεν είναι παρά ένα μέρος μόνο από το πλήθος των προβλημάτων που μπορεί να αντιμετωπίσει ένα άτομο με αχαλίνωτο τρόπο ζωής: διαλυμένοι ή ανασφαλείς γάμοι, παρατεταμένα καρδιοχτύπια, φόβος για εγκυμοσύνη, έλλειψη εμπιστοσύνης απέναντι στους άλλους. Οι ομοφυλόφιλοι, επίσης, ‘λαβαίνουν στον εαυτό τους την πλήρη αντιμισθία, η οποία τους οφείλεται για το σφάλμα τους’, λέει η Βίβλος. (Ρωμαίους 1:27) Οι χονδροειδώς άσεμνες σεξουαλικές πράξεις τους—είτε γίνονται με πολλούς συντρόφους είτε είναι «μονογαμικές»—είναι ‘ενάντιες στη φύση’. (Ρωμαίους 1:26) Θα πρέπει να μας εκπλήσσει, λοιπόν, που μια σειρά από σωματικά προβλήματα συνοδεύουν τον τρόπο της ζωής τους;
Όχι Ελεύθερη Διαδρομή
Η μάστιγα των αφροδίσιων νοσημάτων έχει κάνει συνεπώς περισσότερα απ’ ό,τι απλώς να προκαλέσει σωματική διαταραχή σε μερικούς ανθρώπους. Έχει αμαυρώσει έναν τρόπο της ζωής που υποσχόταν ελευθερία, αλλά που για πολλούς δεν έχει φέρει παρά πόνο της καρδιάς και δυστυχία. Η άποψη ότι με «το χάπι» και την πενικιλίνη μπορεί κανείς να απολαμβάνει ελεύθερα το παράνομο σεξ χωρίς συνέπειες, έχει αποδειχτεί μια αφελής ματαιολογία. Βέβαια, οι Χριστιανοί διόλου δε χαίρονται με τα δεινοπαθήματα των άλλων. Ωστόσο ελπίζουν ότι αυτοί που έχουν παγιδευτεί στη «λεωφόρο» της αχαλίνωτης σεξουαλικής διαγωγής θα κάνουν σοβαρές σκέψεις για τον τρόπο της ζωής τους και για το πού τους οδηγεί αυτή. Δεν είναι πολύ αργά—ούτε πολύ δύσκολο—για να κάνουν τις αναγκαίες αλλαγές. Οι Χριστιανοί στα αρχαία χρόνια κατάφεραν να ξεφύγουν από την παγίδα της σεξουαλικής ανηθικότητας. Και στους σύγχρονους καιρούς οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν βοηθήσει χιλιάδες περισσότερα άτομα να κάνουν το ίδιο.—1 Κορινθίους 6:9-11.
Λυπηρό για να το πει κανείς, ωστόσο, η πλειονότητα φαίνεται αποφασισμένη να συνεχίσει την ιδιοτελή της πορεία. Ο φόβος ότι θα προσβληθεί κανείς από ένα αφροδίσιο νόσημα δεν είναι πιθανό ότι μακροπρόθεσμα θα προωθήσει την αγνότητα, όπως ακριβώς και ο φόβος για τις πυρηνικές βόμβες δεν προωθεί την ειρήνη. Όπως παρατήρησε ένας φοιτητής κολεγίου: «Υποθέτω ότι η AIDS και ο έρπης εξάπαντος απασχολούν τη διάνοια των ανθρώπων. Αλλά δε νομίζω ότι έχουν με κάποιο τρόπο χαλιναγωγήσει τη σεξουαλική επανάσταση ανάμεσα στους περισσότερους ανθρώπους της ηλικίας μου».
Ώστε είναι άσχετο το αν η AIDS, ο έρπης ή οποιαδήποτε άλλη ασθένεια από τους βρωμερούς συντρόφους τους θα συνεχίσουν την επιδημική τους αύξηση ή θα εξαλειφτούν. Έτσι κι αλλιώς η απαστράπτουσα επιφάνεια της «νέας ηθικής» έχει υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη. Έχει ξεσκεπαστεί σαν άκαρπος, μη παραγωγικός και επικίνδυνος τρόπος ζωής. Οι υπέρμαχοι του ‘ελεύθερου έρωτα’, έτσι, βρίσκουν, προς δυσαρέσκεια τους, ότι ο παράνομος «έρωτας» δεν είναι τελικά και τόσο «ελεύθερος».
Πράγματι, το τίμημα είναι πάρα πολύ μεγάλο.