Τηλεσκόπια Και Μικροσκόπια—Έχουν οι Αποκαλύψεις τους Υπονομεύσει ή Ισχυροποιήσει την Πίστη Σας;
Ο ΠΕΝΤΖΙΑΣ και ο Γουίλσον τά ’βαλαν με τα περιστέρια. Ο ευαίσθητος ραδιοφωνικός τους εξοπλισμός συνέχιζε να πιάνει ένα περίεργο σφύριγμα, και τότε οι δυο επιστήμονες έλεγξαν και ανακάλυψαν ένα ζευγάρι περιστέρια που είχαν κάνει τη φωλιά τους πάνω στη γιγαντιαία τους αντένα. Αλλά ακόμη και μετά τη μετατόπιση των ανεπιθύμητων επισκεπτών, το εκνευριστικό σφύριγμα συνέχιζε να υπάρχει, οπότε σκέφτηκαν ότι αυτό που άκουγαν ερχόταν από τα βάθη του εξωτερικού διαστήματος.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτό που ο Πέντζιας και ο Γουίλσον σκέφτηκαν ότι ήταν απλά ατμοσφαιρικά παράσιτα, στην πραγματικότητα ήταν η ηχώ από μια «μεγάλη έκρηξη»—μια κοσμική έκρηξη από την οποία γεννήθηκε το σύμπαν μας αμέτρητα χρόνια πριν. Η ανακάλυψη τους, μαζί με την τεράστια ποσότητα της επιβεβαιωτικής μαρτυρίας, είχε οδηγήσει μερικούς επιστήμονες να δώσουν προσοχή σε μια εκπληκτική δυνατότητα: Η Βίβλος είναι σωστή όταν λέει, «Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην».—Γένεσις 1:1.
Για παράδειγμα, στις 23 Ιουνίου 1983, το τεύχος του περιοδικού Νιου Σάιεντιστ είχε τον ακόλουθο τίτλο: «Η πρόοδος στην επιστήμη της κοσμολογίας δεν αρνείται και δεν μπορεί να αρνηθεί την ύπαρξη Θεού». Ο συγγραφέας, ένας καθηγητής της φυσικής, έλεγε:
«Τα τελευταία λίγα χρόνια ολοένα και περισσότεροι επιστήμονες έχουν εκπλαγεί από αυτό που θεωρούν σαν μια σειρά από απίθανα ‘ατυχήματα’ ή ‘συμπτώσεις’ που είναι ενσωματωμένα στους νόμους της φυσικής και που καθιστούν δυνατή την παραγωγή των γνωστών συστημάτων που βλέπουμε στο σύμπαν—τους γαλαξίες, τα άστρα, τα άτομα και, το σημαντικότερο απ’ όλα, εμάς . . . Η πιο μικροσκοπική αλλαγή στη σχετική ισχύ των δυνάμεων της βαρύτητας καθώς και των ηλεκτρομαγνητικών δυνάμεων, θα έκανε άστρα, όπως ο Ήλιος, μπλε γίγαντες ή κόκκινους νάνους. Όλα ολόγυρα μας, φαίνεται να παράσχουν μαρτυρία ότι στη φύση όλα έχουν τοποθετηθεί στη θέση τους».
Προφανώς το τηλεσκόπιο δεν έχει εξαλείψει τη βάση για την πίστη σ’ ένα Δημιουργό. Μπορούμε, λοιπόν, να πάρουμε στα σοβαρά τη Βίβλο, το πιο εξέχον θρησκευτικό βιβλίο του κόσμου; Ναι, γιατί τόσο το τηλεσκόπιο όσο και το μικροσκόπιο παρέχουν συντριπτικούς λόγους για να το κάνουμε αυτό. Εξετάστε λίγους μόνο απ’ αυτούς.
«ΑΣΤΗΡ ΔΙΑΦΕΡΕΙ ΑΣΤΕΡΟΣ»
Τα εγχειρίδια επιστήμης συχνά αμέσως μόλις τυπωθούν είναι ήδη ξεπερασμένα, γιατί συνεχώς εμφανίζονται νέες ανακαλύψεις οι οποίες εξουδετερώνουν τις παλιές πεποιθήσεις. Ωστόσο, παρ’ ότι η Αγία Γραφή έχει γραφτεί αιώνες πριν γίνει έστω και σκέψη ακόμη για κάποιο τηλεσκόπιο ή μικροσκόπιο, μιλάει συχνά για επιστημονικά θέματα με αξιοσημείωτη ακρίβεια.
Ένα παράδειγμα βρίσκεται στο εδάφιο 1 Κορινθίους 15:41, όπου ο απόστολος Παύλος λέει: «Άλλη δόξα είναι του ηλίου, και άλλη δόξα της σελήνης, και άλλη δόξα των αστέρων διότι αστήρ διαφέρει αστέρος κατά την δόξαν».
Στον τυχαίο παρατηρητή τα περισσότερα άστρα φαίνονται ίδια, εκτός ίσως από τη διαφορά που έχουν στη λάμψη. Οι αστρονόμοι, παρ’ όλ’ αυτά, λένε ότι τα άστρα ποικίλλουν επίσης στο χρώμα, από το άσπρο, το ουρανί, το κίτρινο, το πορτοκαλί, το κόκκινο-πορτοκαλί ως το κόκκινο. Τα πάλσαρ—που πιστεύεται ότι είναι άστρα νετρονίων που περιστρέφονται με μεγάλη ταχύτητα—έχουν μια μάλλον μοναδική «δόξα». Εκπέμπουν ραδιοφωνικά σήματα με τακτικότητα κλάσματος του δευτερολέπτου. Τα πάλσαρ Κραμπ και Βέλα συχνά εκπέμπουν επίσης και ορατό φως. Τα άστρα διαφέρουν πάρα πολύ σε πυκνότητα. Επίσης ποικίλλουν πάρα πολύ σε μέγεθος. Ο υπεργίγαντας Μπέτελγκες, έχει, σύμφωνα με συντηρητικούς υπολογισμούς, περισσότερο από 400 εκατομμύρια χιλιόμετρα (250 εκατομμύρια μίλια) διάμετρο! Εάν θα βρισκόταν στη θέση του ήλιου μας, ο Μπέτελγκες θα αγκάλιαζε τη γη και το υπόλοιπο ηλιακό μας σύστημα μέχρι το σημείο που κάνει τροχιά ο Άρης!
Πώς θα μπορούσε ο απόστολος Παύλος να έχει γράψει επιστημονικές αλήθειες όταν δεν είχε καν ένα όργανο τόσο πρωτόγονο όσο του Γαλιλαίου για να τον πληροφορήσει γι’ αυτό; Η μόνη λογική απάντηση είναι η θεία έμπνευση.
«ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ»
«Δύνασαι να δέσμευσης τας γλυκείας επιρροάς της Πλειάδος ή να λύσης τα δεσμά του Ωρίωνος;» ρώτησε ο Θεός. «Γνωρίζεις τους νόμους του ουρανού; Δύνασαι να διάταξης τας επιρροάς αυτού επί την γην;» (Ιώβ 38:31, 33) Επί αιώνες, οι άνθρωποι δε γνώριζαν ότι οι κινήσεις των ουράνιων σωμάτων διέπονται από «νόμους». Εφαρμόζοντας τις ανακαλύψεις του Γιοχάνες Κέπλερ, του Σερ Ισαάκ Νεύτων, του Άλμπερτ Αϊνστάιν και άλλων, οι αστρονόμοι έχουν φτάσει να κατανοήσουν ότι οι δυνάμεις της βαρύτητας είναι τα «δεσμά» εκείνα τα οποία συγκρατούν τους ουράνιους αστερισμούς—όπως είναι η «Πλειάδα».
Οι αστρονόμοι λένε επίσης ότι τα άστρα δεν είναι στατικά, αλλά, μάλλον, όπως το τοποθετεί ένας αστρονόμος, ‘στρέφονται γύρω από το κέντρο, δηλαδή τον πυρήνα, του γαλαξία σαν ένα γιγαντιαίο σύστημα από περιστρεφόμενα αλογάκια σε λούνα παρκ’. Υπολογίζεται ότι ο δικός μας ήλιος χρειάζεται 200 εκατομμύρια χρόνια για να κάνει έναν κύκλο γύρω από το Γαλαξία. Η Βίβλος είναι σωστή δείχνοντας ότι τα άστρα έχουν τροχιές.
ΖΩΗ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΖΩΗ
Το μικροσκόπιο, επίσης, αποδεικνύει την αξιοπιστία της Βίβλου. Συλλογιστείτε τον βιολογικό νόμο που δηλώνεται στη Γένεση κεφάλαιο 1: Τα ζωντανά πράγματα αναπαράγουν ‘σύμφωνα με το είδος τους’. Τα σημερινά ισχυρά μικροσκόπια έχουν βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα την αναπαραγωγή και τα γενετικά όρια που αποδεικνύουν ότι η δήλωση αυτή της Βίβλου είναι επιστημονικά ισχυρή.
Στον Ψαλμό 36:9 η Βίβλος περαιτέρω δηλώνει σχετικά με το Θεό: «Μετά σου είναι η πηγή της ζωής· εν τω φωτί σου θέλομεν ιδεί φως». Επί αιώνες οι άνθρωποι πίστευαν τη θεωρία του Έλληνα φιλόσοφου Αριστοτέλη ότι η ζωή γεννιέται αυτόματα από την άζωη ύλη. Μόλις τον 17ο αιώνα, ακόμη και οι σπουδασμένοι άνθρωποι, εξακολουθούσαν να πιστεύουν ότι τα ποντίκια γεννιούνται από τα παλιά κουρέλια, τα σκαθάρια από το στάρι, οι βάτραχοι από τη λάσπη και τα χέλια από τη δροσιά.
Η διαμάχη μαινόταν ακόμη όταν ο Δαρβίνος δημοσίευσε την Προέλευση των Ειδών το 1859. Πολλοί παρέθεταν την υποτιθέμενη αυτόματη γένεση των βακτηριδίων σαν υποστήριξη της εξέλιξης και σαν ερμηνεία για την προέλευση της ζωής. Στο ίδιο εκείνο έτος ο Γάλλος επιστήμονας Πουσέ «απέδειξε» ότι οι μικροοργανισμοί γεννιόνταν από το νερό, τον αέρα και το άχυρο. Ένας άλλος Γάλλος επιστήμονας, ο Λουί Παστέρ, ωστόσο, αμφισβήτησε τους ισχυρισμούς αυτούς, δείχνοντας ότι βακτηρίδια που είχαν μεταφερθεί στον αέρα πάνω σε μόρια σκόνης μπορούσαν να έχουν επηρεάσει τα πειράματα του Πουσέ.
Απτόητος, ο Πουσέ επανέλαβε τα πειράματα του, αυτή τη φορά στον αέρα των Πυρηναίων Ορέων που δεν είχαν σκόνη. Περαιτέρω, έβρασε το μίγμα του άχυρου και του νερού για να σκοτώσει οποιαδήποτε βακτηρίδια μπορεί να υπήρχαν. Έτσι όταν το μίγμα αυτό σύντομα έβριθε από βακτηρίδια, ήταν βέβαιος ότι είχε τελικά αποδείξει την αυτόματη γένεση. Στη δεκαετία του 1870, όμως, ο Ιρλανδός επιστήμονας Τζων Τύνταλ ανακάλυψε ότι τα βακτηρίδια του άχυρου σχηματίζουν σπόρια τα οποία είναι ανθεκτικά στη θερμότητα και τα οποία μπορούν να επιβιώσουν από το βράσιμο επί πολλές ώρες. Αλίμονο για τον Πουσέ! Το μίγμα του με τα άχυρα δεν είχε αποστειρωθεί κατάλληλα. Τα πειράματα του Τύνταλ έτσι κατάφεραν θανάσιμο χτύπημα στη θεωρία της αυτόματης γένεσης.
Με τα σύγχρονα μικροσκόπια, οι επιστήμονες μπορούν τώρα να δουν πώς διαιρούνται και πολλαπλασιάζονται τα κύτταρα. Σήμερα είναι αποδειγμένο επιστημονικά το γεγονός ότι η ζωή προέρχεται μόνο από προϋπάρχουσα ζωή—ένα γεγονός το οποίο η Βίβλος υπέδειξε αιώνες πριν!
«ΤΟ ΑΔΙΑΜΟΡΦΩΤΟΝ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΜΟΥ»
Στον Ψαλμό 139:16 η Βίβλος λέει: «Το αδιαμόρφωτον του σώματος μου [το έμβρυο μου, ΜΝΚ] είδον οι οφθαλμοί σου [Θεέ]· και εν τω βιβλίω σου πάντα ταύτα [όλα τα μέρη του, ΜΝΚ] ήσαν γεγραμμένα». Σημειώστε ότι η Βίβλος ισχυρίζεται ότι ‘όλα τα μέρη’ ενός εμβρύου είναι «γεγραμμένα». Με την ποιητική αυτή έκφραση, ο ψαλμωδός προφανώς αναφέρεται σε κάτι που οι επιστήμονες ανακάλυψαν μονάχα πρόσφατα: το DNA, δηλαδή τη γενετική πληροφορία, που υπάρχει μέσα σε κάθε κύτταρο. Το Νοτιοαφρικανικό περιοδικό Χουισγκενόοτ μας υπενθυμίζει ότι «κανείς δεν μπόρεσε ποτέ να ‘διαβάσει’» τη γενετική αυτή ύλη, «ούτε ακόμη και κάτω από το πιο ισχυρό ηλεκτρονικό μικροσκόπιο. Αλλά οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι τα μέρη αυτά της πληροφορίας είναι μοναδικά σε κάθε άτομο και καθορίζουν την προσωπικότητα και την εμφάνιση του».
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΣΤΕΡΕΩΝΕΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ
Ο καθηγητής Μέρλυν Μελ, ένας φυσικός στο Πανεπιστήμιο του Γουέστερν Κέηπ, της Νότιας Αφρικής, είπε πρόσφατα: «Είναι δύσκολο να φανταστείς ότι δε θα εκπλαγεί από την ακρίβεια των Γραφών οποιοσδήποτε έχει εκπαιδευτεί στην επιστημονική λογική. Η ίδια ενότητα και αρμονία που είναι φανερή στον άψυχο φυσικό κόσμο είναι καθαρά ορατή σ’ εκείνο το πιο φοβερό απ’ όλα τα βιβλία—τη Βίβλο». Βέβαια, η Βίβλος δεν είναι επιστημονικό εγχειρίδιο. Παρ’ όλ’ αυτά απαντά σε ερωτήματα τα οποία αληθινά αφορούν τον άνθρωπο. Η επιστήμη κάνει τις αποκαλύψεις της σχετικά με το σύμπαν και αναλύει τους περίπλοκους μηχανισμούς των διαδικασιών της ζωής. Αλλά πόση αξία έχουν όλα αυτά εάν δε γνωρίζουμε το σκοπό της ζωής; Μόνο η Βίβλος δίνει ικανοποιητικές απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά.
Ο ψαλμωδός Δαβίδ το συνειδητοποίησε αυτό. Σαν τους σύγχρονους αστρονόμους, δαπάνησε πολύ καιρό μελετώντας τον έναστρο ουρανό. «Οι ουρανοί διηγούνται την δόξαν του Θεού», παρατήρησε. Αλλά ο Δαβίδ συνειδητοποίησε ότι ο θαυμασμός της φύσης δεν έφτανε. Ο ίδιος αυτός ψαλμωδός συνέχισε: «Ο νόμος του Κυρίου είναι άμωμος, επιστρέφων ψυχήν η μαρτυρία του Κυρίου πιστή, σοφίζουσα τον απλούν τα διατάγματα του Κυρίου ευθέα, ευφραίνοντα καρδίαν».—Ψαλμός 19:1-4, 7, 8.
Το τηλεσκόπιο και το μικροσκόπιο έχουν δείξει με συναρπαστικό τρόπο ότι, από τον μακρόκοσμο μέχρι τον μικρόκοσμο, ο κόσμος που ζούμε είναι θαυμαστός και περίπλοκος. Τα προβλήματα με τα οποία πρέπει να καταπιαστούμε είναι παρόμοια περίπλοκα, πάρα πολύ περίπλοκα ώστε να μπορεί να τα χειριστεί ο άνθρωπος χωρίς τη θεϊκή βοήθεια. «Κύριε, γνωρίζω ότι η οδός του ανθρώπου δεν εξαρτάται απ’ αυτού· του περιπατούντος ανθρώπου δεν είναι το να κατευθύνη τα διαβήματα αυτού». (Ιερεμίας 10:23) Βουνά ολόκληρα από επιστημονικά δεδομένα απλώς δεν μπορούν να σώσουν τον άνθρωπο καθώς φαίνεται να βυθίζεται ακάθεκτα προς την αυτοεξάλειψη. Συνεπώς τα σκεπτόμενα άτομα αποβλέπουν αλλού για απαντήσεις. Και οι απαντήσεις αυτές βρίσκονται σ’ ένα βιβλίο το οποίο έχει αντέξει στην ερήμωση του χρόνου—και σήμερα ακόμη αντέχει στον επιστημονικό λεπτομερή έλεγχο του τηλεσκόπιου και του μικροσκοπίου.