«Η Τέλεια Μηχανή»

«Μια μηχανή που δουλεύει με μεγάλη ποικιλία καυσίμων, αποβάλλει μόνο τα υλικά που δεν της χρειάζονται, δέχεται μια πλατιά ποικιλία πληροφοριών, επιτελεί εκπληκτικά πράγματα στον τομέα της επεξεργασίας στατιστικών δεδομένων, και δημιουργεί μια πλατιά ποικιλία από λειτουργίες μπορεί να είναι η τέλεια μηχανή», γράφει το Κομπρέστ Αιρ Μαγκαζίν. Αποδίδοντας τη δήλωση αυτή στον Τζωρτζ Πιοτρόφσκι του Πανεπιστημίου της Φλώριδας, συνεχίζει: «Η μηχανή αυτή είναι το ανθρώπινο σώμα».

Η υπόδειξη που έκανε ο Πιοτρόφσκι είναι ότι «οι μηχανικοί πρέπει να εφαρμόζουν τις βιολογικές αρχές και λειτουργίες που βρίσκονται στο ανθρώπινο σώμα στην τακτική των σχεδίων τους». Από το ανθρώπινο σώμα μπορεί να πάρει κανείς μαθήματα πάνω στο σχεδιασμό εφαρμογής του βάρους, γιατί το ανθρώπινο σώμα «είναι οικοδομημένο με άριστα σχεδιασμένους δεσμούς που συναπαρτίζονται από υλικό το οποίο εξαλείφει τους παράγοντες της κούρασης». Όλα τα μέρη του—οστά, μυς, τένοντες, και χόνδροι—συνεργάζονται για να ισχυροποιούν το σύνολο.

Οι σχεδιαστές μπορούν να μάθουν πολλά από τους ανθρώπινους αρμούς, οι οποίοι φυσιολογικά δεν εμφανίζουν καμιά φθορά και παρ’ όλ’ αυτά μπορούν να σηκώσουν ένα βάρος που είναι από τρεις μέχρι δέκα φορές μεγαλύτερο από το βάρος του σώματος. Πολύ λίγη ενέργεια χάνεται σε τριβή, η οποία σε μερικούς αρμούς είναι λιγότερη από αυτή που βρίσκουμε όταν χρησιμοποιείται Τεφλόν. Τα κοιλώματα που έχουν τα ανθρώπινα κόκαλα είναι επίσης ένα άριστο παράδειγμα για το σχεδιασμό άρσης βάρους. Τα άκρα των μακρύτερων οστών στο σώμα είναι φτιαγμένα από κόκαλο που είναι σπογγώδες και πιο ελαστικό και έτσι αντέχει περισσότερο στις βλάβες της πρόσκρουσης. Και η ένταση η οποία φυσιολογικά θα συνέβαινε όταν θα δένονταν δύο ανόμοια μέρη αντισταθμίζεται μέσα στο σώμα από την ομαλή μετάβαση από το οστό στους τένοντες οπουδήποτε κι αν είναι αυτοί προσκολλημένοι.